Dayana-ի անկյուն

[Dayana]

Ահագին էլ շատ ընկերներ ունեմ` մեկը-մեկից լավը, բայց էս ինչ-որ ռուս ձյաձիկ ա ասում:

Листву гоняет ветер, за тучей спряталась луна.
Пропал сегодня вечер, и ты сидишь опять одна,
Ждешь и гадаешь, позвонит ли он,
Но нем как рыба подлый телефон.
Слушай!..
Пр.
Погоди, постой, не грусти, не плачь об этом
Погоди, постой, что с него возьмешь.
Погоди, постой, все пройдет, пройдет и это
Ты сама со временем поймешь, ты сама со временем поймешь.

Ах, как тебе обидно, он обманул в который раз,
Ты плачешь, это видно, и слезы катятся из глаз.
И ты простить готова все ему,
Хотя сама не знаешь, почему.
Слушай!..
Пр.
Погоди, постой, не поможет сигарета,
Погоди, постой, его ты не вернешь.
Погоди, постой, все пройдет, пройдет и это
Ты сама со временем поймешь

Արա դե էս ինքնահոսի թողած զիբիլները չեմ սիրում էլի, հո զոռով չի: Հա, էս իմ զիբիլ անվանվածին խելոք մարդիկ ճշմարտություն են անվանում: Ես էդ ձեր ճիշտերի դեմ ունեմ իմ սխալը, բայց իմ սխալը ուրիշի ճշտի վրայով չի թռնում, թիկունքից չի գալիս ու էն բանից չի անում, չի խանդում, չի պարտադրում ուրիշներին, սուտ չի ասում, ձևեր չի թափում, զոհ չի խաղում, կեղծ սիրալրիության տակ չի ճռթճռթում ու էլի ահագին բաներ չի կարում անի: Ենթադրություններ չի անում, հետո էդ հրամցնի որպես մաքուր ճշմարտություն, չի խեղդում իրա գոյությամբ` դե գոնե ինձ ու հուսով եմ էլի ինչ-որ մեկի: Իրա համար, իրա աջը քաշած ապրումա: /Եթե խանգարի, դու միայն ակնարկի / Հետո, շատ հետո, երբ էդ իմ սխալը կավարտվի ու կգա հերթական ճիշտը, կբացատրեմ, թե ինչիա ինքը տենց ուժեղ սխալ: Միշտ էլ մեր չգործած մեղքերն ավելի ծանր են մեր վրա նստում, քան գործածները: Գուցե, էդ ժամանակ ինքն արդեն ակտուալ չլինի, բայց ես կփորձեմ բացատրել լա՞վ : Все пройдет, пройдет и это

Հ.Գ. Դլյա տեխ կտո բիլ վ տանկե, էս գրառումը դեպրեսված չի

[Dayana]

Մի սովետական շրջանի ֆիլմ կա` Ռոմանս սիրահարների մասին: Էս ֆիլմում նենց դեմք արտահայտություններ, մտքեր ու էպիզոդներ կան, գժվելու բանա: Ֆիլմի ու իրա սաունդթրեքերի մասին շատ եմ գրել, բայց Տռուբաչի մասին չեմ գրել: /կներեք հայերենը չգիտեմ ոնցա/ Էս Տռորբաչն ամեն առավոտ արթնանումա ու պատուհանի մոտ սկսումա նվագել: Հետո դուրս ա գալիս պատշգամբ ու գոռումա` Բարև նոր օր, ինչպես նոր կյանք, ինչպես նոր տարի, ինչպես ամեն նորն ու լավը... Չգիտեմ էլ ֆիլմի սցենարիստը կամ ռեժիսորը, կամ չգիտեմ էլի ովա էս մասը մտածել, գիտի կամ գիտեր, որ էս արտահայտությունները կյանքի կարևորություն ունեցող են: Ամեն իրիկուն քնում ենք վաղվա "նոր" օրվա սպասելիքով, ու անապայման դրականի սպասելով, ու ամեն առավոտ արթնանում ենք հույսով, որ էսօր ամեն ինչ լավա լինելու:

Դե լավ, քանի առիթ կա էս ֆիլմի մասին խոսելու, մի հատված կա էս ֆիլմում, որի համար հենց էս կինոն նայել եմ: Երիտասարդ տղան գնուամ է բանակ ու իրենից սև թուղթ ա գալիս ու իրա սիրած աղջիկը ամուսնանումա ուրիշի հետ: Երբ երիտասարդը վերադառնում ու պարզում է, որ աղջկն ամուսնացած է, ըկնում է փողոցներն ու գոռում, ցավից ոռնում ու բոլորը կողքից համոզում են, որ ամեն ինչ լավա, որ աշխարհում շատ ուրիշները կան, ում կարելիա սիրել ու գիտեք ինչա ասում էս տղան` Հա, կան, բայց ինձ ինչ ?

[Լավ ոստիկան]

Դայանա ջան, Գրանտը երկար ժամանակ /13 տարի/ սիրահարված է եղել Լիզ Հերլիին, բայց դա նրան չի խանգարել մերթ ընդ մերթ հաճելի ժամանակ անցկացնել Լոսի ամենախայտառակ մարմնավաճառուհիների հետ:
Ի դեպ, 2008- և 2009-ի Դայանաների միջև ակնհյատ տարբերությունը կասկածի տակ է դնում ստորագրությունդ:

[Dayana]

Դայանա ջան, Գրանտը երկար ժամանակ /13 տարի/ սիրահարված է եղել Լիզ Հերլիին, բայց դա նրան չի խանգարել մերթ ընդ մերթ հաճելի ժամանակ անցկացնել Լոսի ամենախայտառակ մարմնավաճառուհիների հետ:
Ի դեպ, 2008- և 2009-ի Դայանաների միջև ակնհյատ տարբերությունը կասկածի տակ է դնում ստորագրությունդ:

Ողջույն Լավ Ոստիկան:
Ստորագրությունս հեսա մգացնելու եմ, որ շեշտվի` Ես միշտ նույնն եմ, գուցե ուղղակի այլ կերպ եմ արտահայտվում, բայց վերջին 2 տարին լրիվ նույնն եմ` համենայն դեպս ստորագրույանս տակ չթաքնված մտքով:

[Լավ ոստիկան]

Լուսարար ջան, մենք ինքներս մեր մտքերի արտահայտությունն ենք: Երբ դրանք փոխվում են, փոխվում ենք ինքներս: Բայց դու երևի ճիշտ ես՝ տրամաբանությունը փչանում է, երբ նրան ստիպում են գործ ունենալ մարդու նման բարդ մեխանիզմների հետ:
Հարց . Ե՞րբ է մարդու մոտ ցանկություն առաջանում հայտարարել, որ ինքը շարունակում է նույնը մնալ…

[Dayana]

Լուսարար ջան, մենք ինքներս մեր մտքերի արտահայտությունն ենք: Երբ դրանք փոխվում են, փոխվում ենք ինքներս: Բայց դու երևի ճիշտ ես՝ տրամաբանությունը փչանում է, երբ նրան ստիպում են գործ ունենալ մարդու նման բարդ մեխանիզմների հետ:
Հարց . Ե՞րբ է մարդու մոտ ցանկություն առաջանում հայտարարել, որ ինքը շարունակում է նույնը մնալ…

Երբ ամեն կողմից որոշում են, որ դու փոխվել ես ու նահանջել համոզմունքներումդ իսկ դու նույնն ես, լրիվ նույնը

[Լավ ոստիկան]

Երբ ամեն կողմից որոշում են, որ դու փոխվել ես ու նահանջել համոզմունքներումդ իսկ դու նույնն ես, լրիվ նույնը

Դեմքիս Թռնող ջան, հին հայկական մի էսպեսի խոսք կա. "Առանց կրակ ծուխ չի լինում": Բայց քո հանդեպ ունեցած իմ ջերմ զգացմունքները ստիպում են ինձ կասկածի տակ առնել այս խոսքի իրավացիությունը: Բացի էդ, Կիպլինգն էլ մի “տխմար” բանաստեղծություն ունի, կոչվում է “If”. Ես միայն առաջին քառյակը մեջ կբերեմ, ու օգտվելով քո թեմայում օտար լեզվով գրառումների հանդեպ ունեցած մոդեռատորների հանդուրժողականությունից, մեջ կբերեմ օրգինալը.
If you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you;
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;

Հ. Գ.
Ի դեպ, ես չեմ որոշել, որ դու նահանջել ես, ինչպես նաև չեմ որոշել, որ դու տեղում ես մնացել…

[Ֆրեյա]

Ահագին էլ շատ ընկերներ ունեմ` մեկը-մեկից լավը, բայց էս ինչ-որ ռուս ձյաձիկ ա ասում:


Արա դե էս ինքնահոսի թողած զիբիլները չեմ սիրում էլի, հո զոռով չի: Հա, էս իմ զիբիլ անվանվածին խելոք մարդիկ ճշմարտություն են անվանում: Ես էդ ձեր ճիշտերի դեմ ունեմ իմ սխալը, բայց իմ սխալը ուրիշի ճշտի վրայով չի թռնում, թիկունքից չի գալիս ու էն բանից չի անում, չի խանդում, չի պարտադրում ուրիշներին, սուտ չի ասում, ձևեր չի թափում, զոհ չի խաղում, կեղծ սիրալրիության տակ չի ճռթճռթում ու էլի ահագին բաներ չի կարում անի: Ենթադրություններ չի անում, հետո էդ հրամցնի որպես մաքուր ճշմարտություն, չի խեղդում իրա գոյությամբ` դե գոնե ինձ ու հուսով եմ էլի ինչ-որ մեկի: Իրա համար, իրա աջը քաշած ապրումա: /Եթե խանգարի, դու միայն ակնարկի / Հետո, շատ հետո, երբ էդ իմ սխալը կավարտվի ու կգա հերթական ճիշտը, կբացատրեմ, թե ինչիա ինքը տենց ուժեղ սխալ: Միշտ էլ մեր չգործած մեղքերն ավելի ծանր են մեր վրա նստում, քան գործածները: Գուցե, էդ ժամանակ ինքն արդեն ակտուալ չլինի, բայց ես կփորձեմ բացատրել լա՞վ : Все пройдет, пройдет и это

Հ.Գ. Դլյա տեխ կտո բիլ վ տանկե, էս գրառումը դեպրեսված չի

Դայ, առաջ քո գրառումներում հնարավոր չէր տեսնել "արա", "զիբիլ" բառերը ու ագրեսիվ որևէ բան...
Չգիտեմ ինչն է փոխվել, բայց ինձ այսպիսին ավելի ես դուր գալիս, կոնկրետ ինձ...
Ես գիտե, որ իրականում քո մեջ չես փոխվել, էլի նույն մարդն ես, բայց խոելու կարիք ունես..
Ոնց որ մի մարդ, որ մի օր հոգնում է ամեն ինչից ու անում այն, ինչ իր սրտով է...
Մի վախեցիր փոխվելուց... Սա կանցնի, ու նորից կգա մի օր, երբ էլ չես ուզենա վատ բաներ ասել...
Ուղղակի ասա վերջացրա

[Dayana]

Դայ, առաջ քո գրառումներում հնարավոր չէր տեսնել "արա", "զիբիլ" բառերը ու ագրեսիվ որևէ բան...
Չգիտեմ ինչն է փոխվել, բայց ինձ այսպիսին ավելի ես դուր գալիս, կոնկրետ ինձ...
Ես գիտե, որ իրականում քո մեջ չես փոխվել, էլի նույն մարդն ես, բայց խոելու կարիք ունես..
Ոնց որ մի մարդ, որ մի օր հոգնում է ամեն ինչից ու անում այն, ինչ իր սրտով է...
Մի վախեցիր փոխվելուց... Սա կանցնի, ու նորից կգա մի օր, երբ էլ չես ուզենա վատ բաներ ասել...
Ուղղակի ասա վերջացրա

Ան ջան առաջ էլ էի ասում, ուղղակի ուրիշ կերպ էի արտահայտվում: Ասելիքս չի փոխվել, ոչ էլ աշխարհայացքս, համոզմունքներս, ուղղակի ասելուս ձևնա փոխվել: Փորձում եմ ավելի հասկանալի լեզվով ասել
Շնորհակալ եմ: