Այն որ այդ դաշտը մատերիական է, Ճապոնացի գիտնականները արդեն ապացուցել են:Գիտափորձը իր բոլոր մանրամասներով ներկայացված է <<Ջուրը>> վավերագրական ֆիլմում: Իմ ծանոթների շրջանում համարյա բոլորը դիտել են այդ ֆիլմը եվ շատ տպավորված են:Արիացի-ի խոսքերից
Այն որ այդ դաշտը մատերիական է, Ճապոնացի գիտնականները արդեն ապացուցել են:Գիտափորձը իր բոլոր մանրամասներով ներկայացված է <<Ջուրը>> վավերագրական ֆիլմում: Իմ ծանոթների շրջանում համարյա բոլորը դիտել են այդ ֆիլմը եվ շատ տպավորված են:
Արիացի (19.03.2009)
Արիացի ջան ես էլ խորհուրդ եմ տալիս կարդաք Լի Կեռռոլլի ցանկացած գիրք՝ ու բոլորդ էլ կբացահայտեք ամբողջ տիեզերական գաղտնիքները: Դրանք գրվել են չենելինգների միջոցով ինչպես ասենք, այն ժամանակ մարդկությանը տրվել է Աստվածաշունչը:Ընդհանրապես, բոլորիդ խորհուրդ եմ տալիս կարդալ Էյլերի <<Նամակներ>>-ը: Մի հիանալի աշխատություն է, որտեղ նկարագրված են Էյլերի պատկերացումները մարդու, մարմին-հոգի փոխհարաբերությունների ու ընդհանրապես Տիեզերքի կառուցվածքի մասին: Փիլիսոփայական մեծ արժեք ներկայացնող գիրք ա:
Այդտեղ ոչ թե ինչ որ մեկի պատկերացումներն է, այլ հստակ ինֆորմացիա որը տալիս է Կռայոնը Լիի միջոցով:
Այդ գրքերից կիմանաք ոչ թե միայն այն՝ թե մենք, այսինքը մարդկությունը ով է կամ ինչի համար ենք այստեղ, այլ նաև կիմանաք շատ երևույթների մասին որը դեռ մարդկությունը չի բացահայտել:
Եթե ցանկանում եք կարող եմ անգամ այստեղ դնել այդ չենելինգների աուդիո MP3 տարբերակները բայց անգլերեն են:
http://www.koob.ru/kryon/ Սա իր բոլոր գրքերն են:
Իսկ սա https://www.kryon.com/k_freeaudio.html բոլոր այդ գրքերի աուդիո տարբերակները անգլերեն:
Երբ կկարդաք կամ կլսեք այս գրքերը հույսով եմ այլևս ձեր մեջ մութ բաներ չեն մնա ոչ Աստծուց ոչ էլ Մարդկությունից, ոչ էլ « մահ, իսկ հետո՞»
Մենք իրար սեր ենք պարտք մարդիկ:
Առածը ասում է' ««աղվեսի քիթը չի հասնում խաղողին, ասում է, խակ է»» նույնը ժամանակակից աթեիստական գիտնականները և բժշկությունունն է, ոչինչ չգիտեն Ապրող էակի մասին, որը ոչ մի կապ չունի նյութական ժամանակավոր մարմնի հետ:Հավատու՞մ եք, որ մահից անդին ինչ-որ բան կա, թե՞ համարում եք, որ մահը վերջն է ամեն ինչի։ Անկասկած, ամեն մեկն էլ իրեն գոնե մի անգամ այս հարցը տված կլինի, բայց շատերը, որոշ ժամանակ դրա մասին մտածելոուց հետո, հաճախ պատասխան չգտնելով, թողնում են այդ միտքը և այդպես էլ մնում անորոշ վիճակում՝ ստիպված հաշտվելով նորին մեծություն Անխուսափելիի հետ...
Ժամանակակից բժշկության մեջ (ամենահին ոչ միստիկական) կա մի ախտանիշ, որն անվանվում է ֆրանսերեն «դեժա վյու» բառերով։ Դա մի հոգեվիճակ է, երբ մարդուն թվում է, թե ներկայիս զգացողությունը ճշգրտորեն տեղի է ունեցել անցյալում։ «Դեժա վյու», մի զգացողություն, որ ներկայումս դիտված ամեն ինչը (մարդիկ, իրադարձություններ, իրավիճակներ) արդեն դիտվել է անցյալում։ Հոգեկան հիվանդության ախտանիշների շարքին են դասվում նաև «դեժա անտանդյո»՝ արդեն լսած, և «դեժա էպրովե»՝ արդեն զգացած, ախտանիշները։Հավանաբար շատերը, բնականոն կյանքում հոգեպես առողջ լինելով, ունեցել են նման զգացողություններ՝ զարմանալով դրանց պայծառության ու արժանահավատության վրա։
Արտասահմանում կատարած հարցումները ցույց են տալիս, որ մարդկանց երկու երրորդն ունեցել է այդ զգացողությունները։
Հիմնվելով բազմաթիվ գիտափորձերի արդյունքների, ինչպես նաև զանազան փաստերի վրա՝ այժմ արդեն կարելի է վստահաբար պնդել հոգու գոյության մասին, այն մասին, որ կյանքը չի սկսվում ծնունդով և չի ավարտվում մահով։ Այսինքն՝ խոսքը վերամարմնավորումների շղթայի՝ անոչնչանալի թաղանթի մշտական նորացման մասին է։ Այդ մասին նախկինում խոսել են նաև ճանաչված հեղինակությունները։ Օրինակ, Վոլտերը նշել է. «Երկու անգամ ծնվելն ավելի զարմանալի չէ, քան մեկ անգամը. բնության մեջ ամեն ինչ ենթարկված է վերածննդի օրենքին»։ Կամ, Ա. Էյնշտեյնն ասել է. «Գիտությունը չի կարող բացարձակ հավաստի փաստարկներ բերել հավերժական վերադարձի գաղափարի դեմ»։
Վերամարմնավորման տեսությունը հստակ հիմնավորում է ստանում հատկապես այն սեանսների ժամանակ, որոնք իրականանում են մարդուն քնի և արթնության միջև գտնվող վիճակի մեջ ընկղմելու մեթոդով, որ առանձնակի դրսևորվում է ինտուիցիան։ Այդ ժամանակ մարդն ընկալում է իրականությունը, միաժամանակ նրա գիտակցության մեջ հայտնվում են անցյալի նույնքան վառ տեսարաններ։
Մարմնավորումների միջև ընկած ժամանակահատվածում հոգևոր աշխարհում անձի գտնվելը կախված է երկրային կյանքի արդյունքներից, երբ ամեն մի արարք կամ միտք պայմանավորում է կոնկրետ հետևանքները (պատճառահետևանքային օրենք)։ Բնության մեջ չկան պարգևներ կամ պատիժներ, գոյություն ունի միայն պատճառ և հետևանք։ Հանճարները կամ գերշնորհալի երեխաները ոչ թե աստվածային շնորհների օրինակ են, այլ նախորդ կյանքում համառ աշխատանքի արդյունք։ Այս կյանքում հանդիպող բոլոր հանգամանքները առանց բացառության մեր նախկին գործողությունների արդյունք են, այսինքն՝ մենք ապրում ենք այնպիսի պայմաններում, որոնք ինքներս ենք նախապատրաստել։ Իրենց հերթին մեր ներկայիս արարքները ձևավորում են ապագա կյանքի պայմանները։
Վերամարմնավորման գաղափարի գիտակցումը, բացի արտասովոր լինելուց, օգնում է մարդուն բուժվել ներկա կյանքի ախտերից, հատկապես նևրոզներից, ֆոբիաներից։ Ահա ասվածը հաստատող մի դեպք։ Քառասունհինգամյա մի ճարտարագետ անբացատրելի վախ էր զգում և ցավեր՝ մեջքի շրջանում, եթե նրա հետևից գնում էին 2-3 մարդ։ Ռեգրեսիայի ժամանակ (նախորդ կյանքի մեջ ընկղմվելը և վերհիշելը) նա տեսավ, որ ինչ-որ ժամանակ սպանվել է մեջքին արձակած կրակոցից։ Այնտեղ, ուր մխրճվել էր գնդակը, նա խալ ուներ։ Բացատրական զրույցից հետո վախն անհետացավ։
Հիշենք 70-ական թվականների սենսացիան։ Արևմտյան Բեռլինում ապրող տասներկուամյա Էլենա Մարկարդը, ծանր հարվածից հետո գիտակցության գալով, սկսել է խոսել անթերի իտալերեն, որին նախկինում չէր տիրապետում։ Ընդ որում՝ աղջիկը պնդում էր, որ իր անունը Ռոզետա Կաստելյանի է, ծնվել է Իտալիայում, 1887 թ., մահացել է 1917 թ.։ Երբաղջկան տարել են այն տունը, որի հասցեն նա նշել էր, դուռը բացել է վաղուց մահացած Ռոզետայի դուստրը։ Էլենան, ճանաչելով նրան, ասել է. «Ահա իմ դուստր Ֆրանսան»։
Ահա մեկ այլ հետաքրքիր պատմություն։ Տիտու անունով մի տղա սկսել է պնդել, թե իր անունը Սուրեժ Վարմա է, ունի կին՝ Ումա անունով, և երկու երեխա։ Իբր ինքը Ագրայի խանութներից մեկի տերն է։ Վախեցած ծնողները երեխային վերցնում են և գնում Ագրա, և պարզվում է, որ այդ քաղաքում իսկապես ապրել էր ոմն Վարմա, որը հինգ տարի առաջ իր խանութի առջև սպանվել էր գլխին արձակված կրակոցներից։ Հանգուցյալի այրին որոշում է հանդիպել այդ տարօրինակ տղային և երեխաների հետ միասին գնում է նրա մոտ։ Տղան երեխաներին էլ է ճանաչում, ասում նրանց անունները, ինչպես նաև նշում այնպիսի մանրուքներ, որոնք կարող էին իմանալ միայն այրին և ինքը՝ հանգուցյալը։ Այն տեղերում, որտեղ սպանվածի վերքերն էին եղել, Տիտուն խալեր ուներ, իսկ գնդակի ելքի տեղում՝ սպիներ։
Մահ նրանց համար վերջն է ամեն ինչի ,Բայց հանգստացեք ՄԱՀ գոյություն չունի և տա շատ նորմալ է մտածել որ մենք եղել ենք մի ինչ որ ժամանակ, ապրել ենք, շփվել ենք մարդկանց հետ և դա ամենևին էլ հոգեկան հիվանդություն չի, պարզապես նրանք ոչ մի բացատրություն չեն կարողանում տալ անտեսանելի ապրող Էակի (հոգու) մասին և համարում են նման մարդկանց որոնք հիշում են կամ զգում են ինչ որ բաներ անցած կյանքերից , համարում են հոգեկան...
Հոգու մասին բացարձակ գիտելիք կարելի է ստանալ Բհագավադ Գիտայի 2-րդ գլխից, որտեղ Գերագույնը շատ պարզ և հասկանալի բացատրում է այդ գրքում...
Ապրող Էակը (հոգին) դա մարդու իրական ԵՍ-ն է, մարդ որ ասում է ես եմ կամ են եմ , դա վերաբերվում է Էակին, այսինքը հոգուն այլ ոչ թե մարմնին: Մարմինը Էակի համար կոպիտ հագուստ է, ինչպես մեր հագուստները, երբ հագուստը հնանում և մաշվում է ապա դեն ենք նետում և նորն ենք հագնում, նմանապես մարդու մարմինը երբ ծերանում է և անպիտան է դառնում ապա էակը լքում է ծեր մարմինը և նորից ստանում է մի նոր երեխայի մարմին...
Ին՞չ է Հոգին, Հոգին դա Ապրող էակն է և էակի գիտակցությունը և Ես-ը, առանց հոգու մարմինը մեռած նյութական տարր է, որը կազմվաղ է հիգ տարրերից, որոնք են' հող, ջուր, կրակ, օդ և եթեր: Էակն է որ մարմնին տալիս է գիտակցություն և կյանք:
Մարդ արարածը անհիշելի ժամանակներից գտնվում է ծննդի և մահվան շրջապտույտի մեջ, որը սանսկրիտերենով համարվում է Սամսարա, ծնվում և մեռնում, փոխում մարմինը, բայցչի հիշում իր անցած կյանքերը, չնայած կան հազվադեպ դեպքեր որ մարդիկ հիշում են մեկ կամ մի քանի անցած կյանքեր...
Ապրող էակը հավերժ է և չունի ոչ սկիզբ ոչ էլ վերջ և նա թափառում է մարմնից մարմին մոլորակից մոլորակ և այսպես շարունակ...
Հարգանքներս...
Քրիստոսը խաչվելուց հետո չմեռավ ոչ հարություն առներ, չեք մտածում որ ձեր աստվածաշունչը հակասում է ինքը իրեն ինչպես նաև նրա հետևորդները, Ո՞վ կարող էր Քրիստոսին սպանել, մեկին որը Աստծու Որդին է, որին Աստված հատուկ պաշտպանում է...
Այո Նրան խաչեցին, բայց Նա չմեռավ, չե որ Նա կարող էր ջրի վրով քայլել, մեռածներին հետ բերել, հիվանդներին բուժել... չե որ նա ուներ Գերբնական ուժեր...
Խաչվելու ժամանակ Նա անջատեց իր կապը մարմնի հետ և մտավ Վերանցական վիճակի մեջ, որը ըստ յոգայի համարվում է տրանս կամ Սամադհի, որը սովորական մարդիկ չեն կարող տարբերել թէ նա մեռած է թէ կենդանի է, սրտի աշխատանքը նվազեցնում են ամենա մինիմումի և կանգնեցնում են շնչառությունը...
Քրիստոսը գտնվում էր Սամադհի վիճակում և երբ Նա դուրս եկավ Սամադհիյից ապա այդ հովիվները, որոնք ոչինչ չգիտեին յոգայի մասին մտածեցին թե Հիսուսը հարություն առավ և նորից հեռացավ բայց արդեն մարմնով...
««մի բան ասեմ չզարմանաք, Քրիստոսը երբ ««հարություն»» առավ Նա վերադարձավ Հնդկաստան, որտեղ Նա անցկացրել էր Իր պատանի ժամանակները, միչ վերադարձ Երուսաղեմ, և Նա շարունակեց ապրել Հնդկաստանում մինչ 150 տարեկան, փաստերը գրված չեն Կտակարանում, կարող եք փնտրել Կաշմիրի Նահանգում»»
Բարի օր...
Հղում կտաս?
Արիացի (03.04.2009)
Հարգարժան Յոգի, Դուք արդեն Ձեզ ապահովագրել եք իմ պատասխանից` ասելով, որ <մեր> Աստվածաշունչը հակասում է ինքն իրեն, ինչպես նաև նրա հետևորդները: Կներեք, բայց Դուք էլ Ձեզ եք հակասում` հավաստի համարելով այն տվյալները, որ առկա են <ինքն իերն հակասող Աստվածաշնչում>` մասնավորապես ջրերի վրայով քայլելը և այլն: Ինչ վերաբերում է արևելյան մոտիվներով արհեստական քրիստոնեություն ստեղծելուն, ապա, դարձյալ կներեք, լիովին անընդունելի եմ համարում: Տարբեր ժամանակներում և վայրերում ծագած և զարգացած կրոնական տարբեր համակարգերի սինկրետիկ և էկլեկտիկ խառնուրդը բոլորովին էլ նոր երևույթ չէ, բայց միանշանակ սխալ է: Դավանում եք, կամ դավանեք յոգա, կամ քրիստոնեություն...
Աստծու բարին...
may (04.04.2009)
Կաշմիրում գտած փաստերից...Հղում կտաս?
այդ մասին աշխարհը գիտի, պարզապէս քրիստոնյաներին ձեռ չի տալիս...
Վերջին խմբագրող՝ յոգի: 01.04.2009, 23:26:
Քահանա ջան յոգան դավանանք չէ այլ ուսմունք և փիլիսոփայություն, նոր Քրիստոնեություն ստեղծելու կարիք էլ չունեմ, և կարիք չկա էս կամ էն դավանել, ես չեմ դավանում ինչ որ բան, ինչ վերաբերվում է Քրիստոնեության ապա ես հարգում եմ այդ կրոնը և սիրում ու խոնահվում եմ Քրիստոսի առջև, Նա առժանի է դրան...
չնայած չեմ ընդունում Քրիստոնեության ավաղված սկզբունքները (մի ընդունեք որպես վիրավորանք)
Աստված քեզ հետ ...
Վերջին խմբագրող՝ յոգի: 01.04.2009, 23:27:
Յոգի ջան, ես քահանա չեմ, սարկավագ եմՍա իմիջիայլոց
Իսկ թեմայից շատ չշեղվելու համար ուղղակի ասեմ, որ ես էլ չեմ ընդունում քրիստոնեության սկզբունքների աղավաղումը: Այսքանը:
Աստված բոլորիս հետ...
Ուրախ եմ Մոնկ ջան...Յոգի ջան, ես քահանա չեմ, սարկավագ եմ
Իսկ թեմայից շատ չշեղվելու համար ուղղակի ասեմ, որ ես էլ չեմ ընդունում քրիստոնեության սկզբունքների աղավաղումը: Այսքանը:
Աստված բոլորիս հետ...
Փաստորեն դու հոգի կոչվածի մասին համարյա ամեն ինչ գիտես: Գիտես, որ այն հավերժ է, թափառում է մարմնից մարմին, մոլորակից մոլորակ ու այսպես շարունակ: Հիմա ինձ կարող ես տարրական մակարդակի վրա բացատրել, ես ոնց կարող եմ իմանալ թե իմ հոգին մինչև իմ նվաստ մարմնի մեջ հայտնվելը ում մարմնում ա եղել? Ինչ որ սարքեր կան դա պարզելու համար?
Հուսով եմ այս հարցին կպատասխանես ու մենք կշարունակենք մեր դիսկուսիան:
Բարի օր Արիացի, ես Աստված չեմ ախպերս, մենակ աստված գիտի ամեն ինչ, բայց հոգու մասին բավականին գիտելիք ունեմ...Փաստորեն դու հոգի կոչվածի մասին համարյա ամեն ինչ գիտես: Գիտես, որ այն հավերժ է, թափառում է մարմնից մարմին, մոլորակից մոլորակ ու այսպես շարունակ: Հիմա ինձ կարող ես տարրական մակարդակի վրա բացատրել, ես ոնց կարող եմ իմանալ թե իմ հոգին մինչև իմ նվաստ մարմնի մեջ հայտնվելը ում մարմնում ա եղել? Ինչ որ սարքեր կան դա պարզելու համար?
Հուսով եմ այս հարցին կպատասխանես ու մենք կշարունակենք մեր դիսկուսիան:
Տարրական ձևով բացատրեմ, նախ հոգի կոչվածը դա իմը կամ քոնը չէ, այլ Հոգին դա հենց ես եմ, կամ դու ես, դու անձ էս, Ապրող Էակ, իսկ Քո մարմինը, որին Արիացի էս կոչում, դա Քո, Ապրող Էակի, այսինքը Հոգու մարմինն է, նաև Գիտակցությունը...
Հոգին ունի հետևյալ որակները՛ Սատ, Չիտ և Անանդա (սանսկրիտ), որը նշանակում է, որ Հոգին Հավերժ է, գիտելիքով առլեցուն և Երանավետ... Գալով ժամանակավոր նյութական աշխարհ Նա ընդումում է ժամանակավոր նյութական մարմին և ընկնում ե Ծննդի և մահվան շրջապտույտի մեջ, որը կոչվում է Սամսարա...
Հուսով եմ ինչ որ չափով օգտակար եղա, եթե ոչ խնդիր չկա...
Ժնգյալով հացտ անուշ...
Եվ քո կարծիքով սա տարրական բացատրություն էր?
Դրել ես չգիտեմ ինչ տերմիններ ես օգտագործում` Սատ, Չիտ և Անանդա էլ չգիտեմ ինչ: Ես քեզանից ընդամենը հարցնում եմ իմ հոգին, այսինք էդ իմ Եսը ինչ ա ու մինչև իմ ծնվելը որտեղ ա եղել: Դու ինչ որ կոնկրետ տարրական, ինձ հասկանալի պատասխան ունես? Մենակ խնդրում եմ, ոչ անհասկանալի տերմիններ օգտագործելով: Հուսով եմ կպատասխանես:
Երբևէ եղել եք մահամերձ մարդու կողքին ու լսել նրա խոսքը, երբ որ արդեն մի ոտքով այս աշխարհում է, իսկ մի ոտքով այն: Կշշմեք: Հաշվի առնելով հիվանդի վիճակը նրան չէին հաղորդել մոտիկ ազգականներից մեկի մահվան մասին ու արդեն անցել էր մի քանի ամիս: Ու էդ կիսագիտակից վիճակում տալիս է այդ մարդու անունը ու զարմանում - յա դու ել ես ստեղ?
Դե գնա ու մի հավատա որ մահվանից հետո կյանք կա...ընդ որում դատելով ամեն ինչից գիտակցական կյանք կա.. այսինքն ում որ ճանաչել ես այս կյանքում ճանաչում ես և այն կյանքում:
Իսկ եթե հաշվի առնենք, որ հաճախ տալիս են նաև կողքի սենյակում տխուր նստած, թաքուն լացող ազգականի անունը, օրինակ, ապա կարելի է ուղղակի մտածել, որ բոլոր հիշողություններն ի մի են գալիս, կամ սկսում է հիշել կյանքի տարբեր դրվագներ:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ