«Ո՞վ է ուզում դառնալ միլիոնատեր»

[Ambrosine]

Իսկ ո՞վ ա ասում, որ չգիտենք, պայմանների մեջ նման բան չկա գրած:

այդ դեպքում 2-րդի գոյությունը անհրաժեշտ չէր

[Morpheus_NS]

Մորֆ, դու ի՞նչ գիտես, թե հատկապես ո՛ր մեկը

Դե եթե չի ասվել, որ չգիտենք, ենթադրում եմ, որ գիտենք:

[Morpheus_NS]

այդ դեպքում 2-րդի գոյությունը անհրաժեշտ չէր

Շփոթեցնող տրյուկ ա երեւի

[*e}|{uka*]

Ուրեմն սենց ցույց կտամ երկու դռներից մեկը և կհարցնեմ նրանցից մեկին.
-Կպատասխանե՞ս արդյոք ճշմարիտ, եթե ես հարցնեմ տանում է այս ճանապարհը դրախտ?
Եթե այդ մարդը միայն ճիշտն է խոսում, ապա նա կպատասխանի “հա” կամ “չէ” կախված այն բանից ճանապարհը տանում է դրախտ , թե չէ: Իսկ եթե հարցնեմ այն մարդուն,որն միշտ սուտ է խոսում, ապա նա կպատասխանի սխալ,քանի որ ստում է կստի նաև երկրորդ անգամ որպեսզի թաքցնի իր պատասխանը: Հետևաբար նա կպատասխանի “հա” եթե ցույց տամ դրախտի դուռը և “չէ” հակառակ դեպքում:Այս ձևով անկախ այն բանից , ասում է տվյալ մարդը սուտ թե ճիշտ , տվյալ հարցը տալով կարելի է պարզել, որ դուռն է տանում դրախտ: Ես բան չջոկեցի իմ խառը պատասխանից, իսկ դու՞ք

[Morpheus_NS]

Ուրեմն սենց ցույց կտամ երկու դռներից մեկը և կհարցնեմ նրանցից մեկին.
-Կպատասխանե՞ս արդյոք ճշմարիտ, եթե ես հարցնեմ տանում է այս ճանապարհը դրախտ?
Եթե այդ մարդը միայն ճիշտն է խոսում, ապա նա կպատասխանի “հա” կամ “չէ” կախված այն բանից ճանապարհը տանում է դրախտ , թե չէ: Իսկ եթե հարցնեմ այն մարդուն,որն միշտ սուտ է խոսում, ապա նա կպատասխանի սխալ,քանի որ ստում է կստի նաև երկրորդ անգամ որպեսզի թաքցնի իր պատասխանը: Հետևաբար նա կպատասխանի “հա” եթե ցույց տամ դրախտի դուռը և “չէ” հակառակ դեպքում:Այս ձևով անկախ այն բանից , ասում է տվյալ մարդը սուտ թե ճիշտ , տվյալ հարցը տալով կարելի է պարզել, որ դուռն է տանում դրախտ: Ես բան չջոկեցի իմ խառը պատասխանից, իսկ դու՞ք

Ասենք ստացար այո պատասխանը, հետո՞

[Monk]

Քավարանում 2 դուռ կա դրախտ և դժոխք տանող, յուրաքանչյուրի դիմաց մեկական մարդ կա կանգնած, որոնք պատասխանում են հարցին այո կամ ոչ, ընդ որում նրանցից մեկը ճիշտ է պատասխանում, իսկ մյուսը ստում է: Ի՞նչ հարց կարելի է տալ նրանցից միայն մեկին, որպեսզի իմանանք որ դուռը ուր է տանում:

Ոնց գցում-բռնում եմ, դրախտի ճանապարհը ես պիտի ցույց տամ
Մոտենում ես այդ մարդկանցից մեկնումեկին և հարցնում ես. <Եթե մյուս մարդուն հարցնեմ, թե որ դուռն է տանում դրախտ, ո՞րը ցույց կտա>: Ինչ պատասխան էլ որ ստանում ես, մտնում ես հակառակ դռնով և գնում ես ուղիղ դրախտ:

[Լեո]

Քավարանում 2 դուռ կա դրախտ և դժոխք տանող, յուրաքանչյուրի դիմաց մեկական մարդ կա կանգնած, որոնք պատասխանում են հարցին այո կամ ոչ, ընդ որում նրանցից մեկը ճիշտ է պատասխանում, իսկ մյուսը ստում է: Ի՞նչ հարց կարելի է տալ նրանցից միայն մեկին, որպեսզի իմանանք որ դուռը ուր է տանում:

Ուրեմն այսպես.
Նրանցից որևէ մեկին տալիս եմ հետևյալ հարցը. «Հարցրու կողքինիդ՝ ո՞րն է դրախտի դուռը և ինձ ասա նրա պատասխանը»:
Այս դեպքում հնարավոր է 2 դեպք.
1. Նա, ում ես դիմում եմ, ստախոսն է: Այս դեպքում նա (ստախոսը) ճշտախոսին կտա իմ տված հարցը, նրանից կիմանա ճիշտ պատասխանը և ինձ կասի սխալ պատասխան (ճշտախոսի ասածի հակառակը): Արդյունքում նա (ստախոսը) դրախտի դռան փոխարեն ինձ ցույց կտա դժոխքի դուռը:
2. Նա, ում ես դիմում եմ, ճշտախոսն է: Այս դեպքում նա (ճշտախոսը) ստախոսին կտա իմ տված հարցը, նրանից կիմանա սխալ պատասխանը և ինճ կասի սխալ պատասխանը (ինչ նրան ասել էր ստախոսը): Արդյունքում նա (ճշտախոսը) ինձ ցույց կտա դժոխքի դուռը:

Ստացվեց, որ երկու դեպքում էլ ինձ ցույց են տալիս դժոխքի դուռը

[Ariadna]

Ուրեմն այսպես.
Նրանցից որևէ մեկին տալիս եմ հետևյալ հարցը. «Հարցրու կողքինիդ՝ ո՞րն է դրախտի դուռը և ինձ ասա նրա պատասխանը»:
Այս դեպքում հնարավոր է 2 դեպք.
1. Նա, ում ես դիմում եմ, ստախոսն է: Այս դեպքում նա (ստախոսը) ճշտախոսին կտա իմ տված հարցը, նրանից կիմանա ճիշտ պատասխանը և ինձ կասի սխալ պատասխան (ճշտախոսի ասածի հակառակը): Արդյունքում նա (ստախոսը) դրախտի դռան փոխարեն ինձ ցույց կտա դժոխքի դուռը:
2. Նա, ում ես դիմում եմ, ճշտախոսն է: Այս դեպքում նա (ճշտախոսը) ստախոսին կտա իմ տված հարցը, նրանից կիմանա սխալ պատասխանը և ինճ կասի սխալ պատասխանը (ինչ նրան ասել էր ստախոսը): Արդյունքում նա (ճշտախոսը) ինձ ցույց կտա դժոխքի դուռը:

Ստացվեց, որ երկու դեպքում էլ ինձ ցույց են տալիս դժոխքի դուռը

Բայ պայմանում նշված չէր ոնց որ թե, որ մեկին հարցնում ես, նա անպայման նույն հարցով պետք է դիմի իր կոլեգային

[Լեո]

Բայ պայմանում նշված չէր ոնց որ թե, որ մեկին հարցնում ես, նա անպայման նույն հարցով պետք է դիմի իր կոլեգային

Պայմանում նշված է, որ նրանից որևէ մեկին (ցանկացածին) կարելի է տալ մեկ որևէ (ցանկացած հարց): Այդ հարցը կարելի է բազում ձևերով շարադրել: Եվ ուրեմն ես էլ հարցնում եմ. «Արդյո՞ք կոլեգայիդ կարծիքով սա դրախտի դուռն է»:

[Surveyr]

Monk , Լեո Դե Գրան

[Լեո]

Ես բան չջոկեցի իմ խառը պատասխանից, իսկ դու՞ք

Մենք էլ

[Ռեդ]

Հարց դրեք

[Morpheus_NS]

Ոնց գցում-բռնում եմ, դրախտի ճանապարհը ես պիտի ցույց տամ
Մոտենում ես այդ մարդկանցից մեկնումեկին և հարցնում ես. <Եթե մյուս մարդուն հարցնեմ, թե որ դուռն է տանում դրախտ, ո՞րը ցույց կտա>: Ինչ պատասխան էլ որ ստանում ես, մտնում ես հակառակ դռնով և գնում ես ուղիղ դրախտ:

Էտ հարցին «այո» կամ «ոչ» պատասխան ես ակնկալում

[Morpheus_NS]

Ուրեմն այսպես.
Նրանցից որևէ մեկին տալիս եմ հետևյալ հարցը. «Հարցրու կողքինիդ՝ ո՞րն է դրախտի դուռը և ինձ ասա նրա պատասխանը»:
Այս դեպքում հնարավոր է 2 դեպք.
1. Նա, ում ես դիմում եմ, ստախոսն է: Այս դեպքում նա (ստախոսը) ճշտախոսին կտա իմ տված հարցը, նրանից կիմանա ճիշտ պատասխանը և ինձ կասի սխալ պատասխան (ճշտախոսի ասածի հակառակը): Արդյունքում նա (ստախոսը) դրախտի դռան փոխարեն ինձ ցույց կտա դժոխքի դուռը:
2. Նա, ում ես դիմում եմ, ճշտախոսն է: Այս դեպքում նա (ճշտախոսը) ստախոսին կտա իմ տված հարցը, նրանից կիմանա սխալ պատասխանը և ինճ կասի սխալ պատասխանը (ինչ նրան ասել էր ստախոսը): Արդյունքում նա (ճշտախոսը) ինձ ցույց կտա դժոխքի դուռը:

Ստացվեց, որ երկու դեպքում էլ ինձ ցույց են տալիս դժոխքի դուռը

Հա, բայց հարցի մեջ գրած ա, որ մենակ «այո» կամ «ոչ» են ասում:

[Monk]

Էտ հարցին «այո» կամ «ոչ» պատասխան ես ակնկալում

Է հա, թող այդպես լինի: Մոտենում ես մեկնումեկին և ցույց ես տալիս դռներից մեկնումեկը ու հարցնում ես. <Որ էն մյուսին հարցնեմ` սա է դրախտի դուռը, ի՞նչ կասի>: Եթե ասեց այո` հակառակ դռնով ես մտնում, իսկ եթե ոչ` հենց այդ դռնով էլ մտնում ես: Եթե դա ճշտախոսն է, ապա ասելու ճշմարտությունը, ասյինքն, որ մյուսը սխալ է ցույց տալու: Իսկ եթե ստախոսն է, խաբելու է և հակառակն է ասելու: Երկու դեպքում էլ հակառակ տարբերակը պիտի ընտրես: