Գալ, անձամբ իմ, դիլետանտիս տեսանկյունից.
Եթե որևէ մեկը որոշել է արժանանալ գրողի բարձր կոչմանը, ապա պիտի հաշվի առնի, թե իր գրածները ինչ հետևանք են ունենում: Գրականությամբ սերունդներ են դաստիարակվում: Գրականությունը մեր մշակույթի մի մասն է: Մարդիկ որ մի բան գրում են, իրենց ներդրումն են ունենում մեր մշակութային ժառանգության մեջ:
Հիա, ես ասենք կարդում եմ բնագիրն ու ինքնագիրը: Հա ասեքն, մի երկու հատ էլ նորմալ գործ գտա, որ տարբերվում է մնացածից: Բայց ընդհանուր առմամբ, նման մոտեցումը գրականության նկատմամբ կյանքի իրավունք ունի թե՞ ոչ: Իմ համար պոեզիա բառն արդեն լուրջ հոգևոր նշանակությունը ունի: Իսկ ինքնագրում բացում ես պոեզիա բաժինը ու առաջին բառերը, որ տեսնում ես, զու-զու-զու, շռռռռռռ-ն ա:
Էջանիշներ