Ռեմեդիոս գեղեցկուհին Մարկեսի 100 տարվա մենությունից:
Ամենաբնական էակն իր տեսակի մեջ, անտարբեր շուրջը և առանձնապես իր անձի շուրջը փոթորկվող կրքերի ու բարքերի նկատմամբ, քայլում էր մերկ, երբեք չէր տխրում կամ սրտանց ուրախանում, անում էր ինչ ուզում էր, այդպես էլ գրել-կարդալ չսովորեց ու ժամանակը սպանում էր չորացած դդմե ամանով իր վրա ժամերով ջուր լցնելով, մահացավ քսան տարին չբոլորած` բնական ու անվախ` լվացք կախելուց թեթև զով փչեց, որը սավանների մեջ փաթաթեց աղջկան ու քշեց անհայտ ուղղությամբ. երևի դառավ մեղուների թագուհի:
Մեջբերել
Էջանիշներ