* * *


Երբեք մի մտածեք ինչ-որ տեղ գնալու մասին:
Մտածեք այն մասին, որպեսզի փոխակերպեք ձեզ այստեղ: “Այնտեղը” մտքի դավադիր ռազմավարությունն է, որը գոյություն ունի նրա համար, որպեսզի ձեզ մոլորեցնի: Միտքը միշտ շահագրգռում է ձեզ նրանով, ինչը հեռու է, այնտեղ, որպեսզի հնարավոր լինի հեռացնել ձեզ նրանից, ինչն այստեղ է: Կամ, ծայրահեղ դեպքում, ձեր ուշադրությունն այլևս այստեղ չէ, նա այնտեղ է: Իսկ այստեղ՝ դուք երբեք այնտեղ չեք:

“Այստեղից” անցնելով “այնտեղ”, դուք աստիճանաբար ընտելանում եք ամբողջ ժամանակ նայել “այնտեղ”, հետևաբար, ինչի էլ դուք հասնեք, դա արդեն ձեր նպատակը չի լինելու; ձեր նպատակը մի ինչ-որ այլ տեղ է տեղափոխվել:

Հնդկաստանում մի հինավուրց ասացվածք կա. Դիյա տալե անդհերա – “Մութը լուսամփոփի տակ է գտնվում”: Լուսամփոփն իր լույսը սփռում է ամենուր, իսկ հենց նրա տակ է գտնվում մթությունը: Ահա այն իրավիճակը, որի մեջ է հայտնվել մարդը: Դուք ընդունակ եք նրան, որ նայեք ձեր շուրջ, բայց դուք ընդունակ չեք նայել այնտեղ, որտեղ կաք, նրան, ով դուք կաք:

Ուրեմն հետ վերադարձրեք բոլոր տոմսերը, որոնք դուք պատվիրել եք:
Գնալու տեղ չկա: Այնպիսի՜ երանություն է ուղղակի լինել “այստեղ”:
Գոցեք ձեր աչքերը, այդպես դուք կարող եք տեսնել “այստեղի” իսկական էությունը:

Այնտեղ և այն ժամանակ՝ դա ուղղակի հնարանք է:
Միակ իրականությունն է՝ այժմ և այստեղ: