Թարգմանության հեղինակն՝ անանուն։
Իոսիֆ Բրոդսկի
Հատված
Sad man jokes his own way
Ես փիլիսոփա չեմ: Ոչ, ես չեմ ստում:
Մեծահասակ մարդ եմ, այլ ոչ փիլիսոփա,
չնայած և չունեմ ես համարձակություն
որոշ խելագար հարցերի չտալ պատասխան:
Ես տխուր մարդ եմ, և նույնիսկ իմ կատակում
յուրօրինակ եմ, մասնավորապես նման
կողպեքի: Ընդ որում, նմանվել բանալու
չեն թույլատրում ինձ խիղճս և գլուխս ճաղատ:
Այն ճշմարտախույզները, որոնք որ այստեղ
իրենց հորանջոցները զսպել չեն կարող,
թող ամեն մեկը մի թութակ ձեռք բերեն
գռեհիկ և բռի զվարճապատումներ քամող:
Ճիշտ այնպես, ասես թե մերկ զբոսանքի դուրս գաս,
այո, այո՛, - և ասում եմ սա առանց կատակի, -
հաստատ, մի ինչ-որ նախամարդկային բան կա,
երբ ուրախանում ես սեփական արձագանքից:
Լրջությունը, ցավոք, առավելություն չէ:
Բայց եթե ես նրա վրա արհամարհաբար թքեմ,
ընդամենը կապացուցեմ դրանով, որ ես
երիտասարդություն վերադառնալու որևէ ձգտում չունեմ:
Այդպես տեսարանը, աչքերիս հաճելի,
ներբաններս գարշ ցեխին են տանում-հասցնում:
Թող գոնե դիալեկտիկայի օգուտն է տեսանելի
հետահայացության այս հարմարավետությունում:
Ոչ զավակ, ոչ հայր լինելու պիտանի չեմ:
Եվ չունեմ ես նաև զարմուհի կամ եղբայր:
Սկիզբներն ու վերջերն իրար միացնելը
զբաղմունք է ավելի շուտ ակրոբատի համար:
Ինչ-որ տեղ մեջտեղում չեմ, ես դրսում եմ հիմա:
Սակայն ջանում եմ, կատակին հանուն,
չնայած իրականում ես մի կողմ եմ կանգնած,
պնդել, որ "ոչ, գտնվում եմ կենտրոնում"...
1964
Բնագիրը․
•
•
Սեղմել՝ ցույց տալու համար
Иосиф Бродский
Отрывок
Sad man jokes his own way
Я не философ. Нет, я не солгу.
Я старый человек, а не философ,
хотя я отмахнуться не могу
от некоторых бешеных вопросов.
Я грустный человек, и я шучу
по-своему, отчасти уподобясь
замку. А уподобиться ключу
не позволяет лысина и совесть.
Пусть те правдоискатели, что тут
не в силах удержаться от зевоты,
себе по попугаю заведут,
и те цедить им будут анекдоты.
Вот так же, как в прогулке нагишом,
вот так - и это, знаете, без смеха -
есть что-то первобытное в большом
веселии от собственного эха.
Серьезность, к сожалению, не плюс.
Но тем, что я презрительно отплюнусь,
я только докажу, что не стремлюсь
назад, в глубокомысленную юность.
Так зрелище, приятное для глаз,
башмак заносит в мерзостную жижу.
Хоть пользу диалектики как раз
в удобстве ретроспекции я вижу.
Я не гожусь ни в дети, ни в отцы.
Я не имею родственницы, брата.
Соединять начала и концы
занятие скорей для акробата.
Я где-то в промежутке или вне.
Однако я стараюсь, ради шутки,
в действительности стоя в стороне,
настаивать, что "нет, я в промежутке"...
1964
Էջանիշներ