ՕՇՈ - "Անխոս մարդու խոսքերը"

[Sambitbaba]

Օ Շ Ո

ԱՆԽՈՍ
ՄԱՐԴՈՒ
ԽՈՍՔԵՐԸ





ՆԱԽԱԲԱՆ

"Ինձ համար դժվար է խոսել սկսելը: Դա միշտ էլ հեշտ չէր, որովհետև ես ջանացել եմ խոսել այն մասին, ինչի մասին պատմել անհնար է:
Այժմ դա առավել ևս դժվար է: 1315 օրերի լռությունից հետո ես ինձ զգում եմ այնպես, ասես թե ձեզ մոտ եմ եկել կատարելապես այլ աշխարհից:
Իրականում, այդպես էլ կա: Բառերի, լեզվի, կոնցեպտների և լռության աշխարհները տրամագծորեն հակադիր են և այնքան են հեռու իրարից,
որ շփման որևէ կետ չունեն..."

1984 թվականի հոկտեմբերին Օշո Շրի Ռաջնիշն ավարտեց իր համարյա չորս տարի տևած հասարակական լռության ժամանակաշրջանը: Դրանից հետո նա անց կացրեց շաբաթներ ու ամիսներ, աղյուս աղյուսի հետևից քանդելով սնահավատություննեի և հավատամքների պատը՝ Աստծո, ճշմարիտի և սխալի, մեղքի և բարեպաշտության և շատ այլ այնպիսի բաների վերաբերյալ, ինչ մենք մեր մեջ երբևիցէ չենք էլ նկատել՝ այն ամենի, ինչը խոչընդոտում է մեր ճանապարհը դեպի իսկական հոգևոր ապրումները: Նույնիսկ մեզանից նրանք, ովքեր երբեք իրենց "հոգևոր" չեն համարել, կատարելով այդ ներքին ճամփորդությունը, կտեսնեն, թե որքան խորն է հասարակության ազդեցությունը, որտեղ մենք ապրում ենք. որքան այն աննկատելի է և որքան անգիտակից:

Վարպերի ղեկավարության ներքո ճամփորդությունն իսկական հիացմունք է բերում, նրա մտքի ամեն առկայծում ուղղակի արվեստի ստեղծագործություն է դառնում: Փայլուն տրամաբանությունը, պատմությունները... ծիծաղելի անեկդոտ, վիրաբույժի դանակի նման... ավերիչ իր պարզությամբ և այնքա՜ն հեղափոխական հայացք՝ այդ ամենի անբաժանելի մասը կազմող լռության մեջ:

Ավելի քան 35 տարի Օշոն անց է կացրել, վարպետորեն պնդելով, ներգրավելով, ուղղորդելով, բացահայտելով, համոզելով, և նույնիսկ հրելով մարդկանց վիճակների մեջ, որտեղ նրանք անցնում էին լռության աշխարհը խոսքերի աշխարհից բաժանող սահմանը: Եվ հավանաբար շատ ավելի վարպետորեն, քան լռություն ձեռք բերած այլ բացառիկ, արտասովոր մարդիկ, այս Վարպետը կարողացավ տալ մեզ զգալ այն վիճակը, որտեղ խոսքեր չկան, և կարողացավ արտահայտել դա խոսքերով:

Այստեղ զետեղված են հատվածներ Օշոյի մոտ 60 զրույցներից, որոնք նա վարեց լռությունը խախտելուց հետո:

Այն, ինչ մենք հասանում ենք մտքով, անվանում ենք գիտելիք:
Այն, ինչ մենք հասանում ենք սրտով, անվանում ենք սեր:
Այն, ինչ հասանում ենք մեր ամբողջ էությամբ, անվանում ենք ներդիտարկում:

[Sambitbaba]

* * *

Ճշմարիտ հարցն է՝ "Ո՞վ եմ ես": Եվ դրա պատասխանը գտնելու միակ ճանապարհն է՝ դառնալ լուռ, դառնալ զգոն, դառնալ գիտակից, դիտարկել սեփական մտքերը և թույլ տալ, որ նրանք վերանան:
Այդ ժամանակ մի անգամ դուք կհայտնաբերեք, որ ձեր մեջ ամեն ինչ լռել է... մտքից նույնիսկ շրշյուն էլ չի մնացել: Ամեն ինչ քար է կտրել, ասես ժամանակն ինքը կանգ է առել: Հանկարծ դուք արթնացել եք երկար, երկար քնից: Մղձավանջից:


* * *

[Sambitbaba]

* * *

Կա միայն մեկ դուռ, որը կարող է ձեզ օգնել, և այն ձեր ներսում է:
Ցատկելով ձեր ներսը, դուք ներխուժում եք գոյության մեջ:
Այդ պահին դուք լիակատար միասնություն եք զգում ամբողջ աշխարհի հետ: Ձեր միայնությունը վերացել է, դուք այլևս մենակ չեք, որովհետև ձեր շուրջ այլևս ձեզանից տարբերվող մարդիկ չկան:
Այժմ կաք միայն դուք, տարածված բոլոր ուղղություններով, բոլոր հնարավոր ուղղություններով: Այդ դուք եք որպես ծաղիկ բացվում ճյուղի վրա; այդ դուք եք երկնքում լողացող սպիտակ ամպը: Այդ դուք եք շարժվում օվկիանոսում, դուք եք կոհակում գետում: Դուք՝ բոլոր կենդանիների մեջ եք; դուք՝ բոլոր մարդկանց մեջ եք:


* * *

[Sambitbaba]

* * *

Նոր դավանություններ, հավատամքներ, գաղափարախոսություններ, ուսմունքներ ես ձեզ չեմ տալիս՝ բոլորովին: Իմ դերը լրիվ այլ է:
Իմ դերն այն է, որ մաքրեմ ձեզ ամենից, ինչով դուք ծանրաբեռնված եք արդեն, և փոխարենը ոչինչ չտալ:
Ես ձեր հավատը նորով չեմ փոխարինում:
Ես այն ուղղակի ավերում եմ: Դուք, հնարավոր է, կզարմանաք, բայց ես ընդամենն ավերող եմ՝ ես ցանկանում եմ ավերել ամենն, ինչ ձեզ պարտադրված է: Եվ բոլորովին էլ պարտադիր չէ փոխարինել դա ինչ-որ բանով: Դուք ունեք ձեր սեփական ստեղծագործական ներուժը: Ես այն ստեղծելու կարիք չունեմ:
Հենց որ խոչընդոտները վերացվեն, դուք կսկսեք ձեր ինքնուրույն որոնումները և շուտով կկազդուրվեք և կհավաքեք նոր ուժեր, որովհետև ինքնուրույն արված նույնիսկ փոքրիկ հայտնագործությունը ձեզ այնպիսի երջանկություն կբերի, որ այժմ անհնար է նույնիսկ պատկերացնել:
Ընդամենը մի փոքրիկ սեփական հայտնագործություն, և դուք արդեն այլ մարդ եք, որովհետև ձեր մեջ ճշմարտություն է ծնվել: Հնարավոր է, որ դա առայժմ սերմ է, բայց այն արդեն սկսել է ծլարձակել:


* * *

[Sambitbaba]

* * *

Փորձեք հաշվել, արդյո՞ք շատ մտքեր են պատկանում անձամբ ձեզ: Չէ՞ որ նրանք բոլորը՝ ձերը չեն; բոլորը փոխ են առնված կամ պարտադրված են ձեզ ուրիշ մարդկանց կողմից և կամ էլ դուք ինքներդ, հիմարաբար, բարդել եք դրանք ձեզ վրա: Իսկ ձեր ոչ մի միտք չկա:


* * *

Հիշեք մի չափանիշ. արժեք ունի միայն այն, ինչ դուք ճանաչել եք ինքներդ: Եվ միայն այն, ինչ ճանաչել եք ինքներդ, անհնար է կորցնել:
Իսկ այն, ինչ կարելի է կորցնել, այն, ինչը դուք պինդ պահել՝ ստիպված եք, - չունի ոչ մի արժեք, հենց այդ էլ կարելի է կորցնել: Դա ցույց է տալիս, որ դա ձեր սեփական փորձը չէ, ձեր սեփական ապրումը չէ:


* * *

[Sambitbaba]

* * *

Ասում են, որ ես լվանում եմ մարդկանց ուղեղները: Ոչ, ես նրանց ուղեղները չեմ լվանում: Ես իրոք մաքրում եմ նրանց ուղեղները, բայց ես չոր մաքրման կողմնակից եմ:


* * *

Սկսեք նորից. դարձեք մաքուր գրատախտակ, ջնջեք նրա վրայից բոլոր կրոնները, բոլոր դավանանքները, բոլոր հավատամքները: Միայն այդ ժամանակ ի հայտ կգա հնարավորություն՝ գտնել ճշմարտությունը:
Եվ ճշմարտությունը չի լինի հինդուիստական, մահմեդական, քրիստոնեական: Ճշմարտություն չկա ոչ Ղուրանում, ոչ Աստվածաշնչում, ոչ Բհագավատգիտայում:
Ճշմարտությունը, որը դուք գիտեք՝ չնայած և դա ձեզ տարօրինակ կթվա, - ոչ մի տեղ գրված չէ, և այն չի կարող գրված լինել ոչ մի տեղ: Այն գրի առնել հնարավոր չէ: Ոչ մեկի կողմից այն դեռ չի արտասանվել և ոչ ոք երբեք այն չի արտասանի:


* * *