Երևի արդեն գաղտնիք չեմ բացի եթե ասեմ ես եմ ։))
Ենթադրում եմ, երբ մի բան գրում ես ընդամենը մի հոգու համար, համոզված լինելով, որ նրանից մաքսիմալ ուշադրության ա արժանանալու գրածդ, տենց էլ պետք ա թողես։ Այսինքն պետք չի, որ լուսային ալիքների փոխարեն, հերոսուհուդ ցախավելի վրա նստացնես, որ պարզ դառնա թե ով էր։ Սկեպտ, ապրես։ Էս գործի վրա աշխատելուց, լրիվ այլ հարթության վրա էի, կայֆ ա երբ տենց ա։ Ու ամեն ինչ սկսվել էր մի նկարից ։)
Մնացածներին շնորհակալություն գոնե փորձելու համար և ներողություն ավելորդ անախորժությունների։ Հուսով եմ ինձ ոգեշնչած սաունդը կկոմպենսացնի։ Խնձորները սաղ կերա, թե չէ դրանցով էլ կկիսվեի։
Էջանիշներ