Հա, մի կարևոր բան բաց եմ թողել․․․ առաջին երկու մասը կարդալուց «single story» ձևավորելուց հետո երրորդ մասը պիտի այդ միակողմանի ստերեոտիպները ջարդեր (դեպրեսիա ունեցողներին միայն որպես դեպրեսիվ տեսնելն ու հիպերռացիոնալ աուտիկին մենակ որպես հակասոցիալ OCD-ոտ ռացինոլ տեսնելը)։ Ու սրա ջարդելը փորձել եմ անել asset-based նկարագրությամբ։ Ստերեոտիպների մեծամասնությունը հիմնված են deficiency-based միատեսության վրա։ Այսինքն այդ դեպքում նեյրոատիպիկներին որակում ենք հենց որպես նեյրոտիպիկությունից տարբերությամբ և դրա հիման վրա «պակաս» ունեցող։ Իսկ երբ մարդուն նկարագրում ես իր արժեքների տեսանկյունից, ապա ինչպես Ադիչին է ասում՝ you have a completely different story։
Իհարկե գործի ծավալների մեջ չէի կարող շատ արժանիքներ նկարագրել, բայց Միքայելի կազմակերպվածությունը այդպիսի արժանիք էր, որն որպես նվեր տրվեց Լիլիթին։ Իսկ Լիլիթի արժեքն այն էր, որ ինքը Միքայելին ավելի լավ էր զգում, ու պատրաստ էր Միքայելի հետ Միքայելի պայմաններով (ձեռնտու ձևաչափով) շփվել ու իրեն այդ սոցիալիզացիայի նվերը տալ, ի հակառակ նեյրոտիպիկների խույս տալուն։
Սրա մասին մի փոքր դրվագ եմ ուզում պատմել․․․ շատ վաղուց Շոահի մասին մի վավերագրական հաղորդում էի դիտել հեռուստացույցով, որտեղ մի տարեց կին պատմում էր կենտրոնացման ճամբարում իր փորձից։ Ամբողջ ընտանիքով ճամբարում էին՝ տարբեր մասերում։ Ու պատմում էր, թե ինչքան գեղեցիկ մազեր ուներ, ու որպես երեխա ինչքան էր հպարտանում այդ մազերով։ Պատմում էր այնպես, որ լրիվ պատկերացնում էիր այդ մազերն ու այդ մազերը կրող սիրուն աղջնակին։ Հետո էլ ասաց, որ ճամբար հայտնվելուց ու ծնողներից և ավագ քույրերից առանձնացվելուց հետո գլուխը խուզել էին։ Սա էլ նենց պատմեց, որ ոնցոր մեջս մի բան կոտրվեր։ Ինքն էլ ասում էր, որ երեխա էր, բան չէր հասկանում կողքերը կատարվողից, բայց այդ մազերի կորուստը ամենաշատն էին այդ օրերին իր վրա ազդում, ու լրիվ ընկճված էր դրանից։ Հետո մի օր բակում իրենց ու իրենից տարիքով ահագին մեծ քրոջ շարքերը հանկարծակի իրար էին հանդիպել, ու ինքը քրոջ տեսնելուց իրեն էլ ավելի վատ էր զգացել, քանի որ անջատվելուց հետո առաջին անգամ հանդիպելիս ինքը տգեղ ու ճաղատ էր։ Իսկ քույրը բարի ժպիտով իրեն էր նայել, ու միակ բանը որ ասել էր՝ ինչքա՜ն մեծ ու գեղեցիկ աչքեր ունես․․․ իրենից բացի ընտանիքից ոչ ոք կենդանի դուրս չէր եկել այդ ճամբարից, ինքն էլ ասում էր, որ այդ քրոջ իր աչքերի գեղեցկությունը նշելն էր փրկել իրեն․․․
Մեջբերել
Էջանիշներ