Հայաստանի լրատվական դաշտն ու սոցիալական ցանցերը այսօր մի գրամ չեն ներկայացնում իրականությունը։
Լրիվ զուգահեռ աշխարհներ են։
Քանի օր է բոլոր լրատվականները ահազանգում են ինչ-որ վարչական ճնշումների մասին, որ մարդկանց ստիպում են գնալ երթի, բայց մեծ մասը հրաժարվում են և այլն։
Երեկ երեկոյից սկսած ֆեյսբուքյան հիմնական կարծիք ձևավորողները, ֆեյքերի հսկայական աջակցությամբ, հորդորում էին լրագրողներին այսօրվա երթի բոլոր մասնակիցներին (ժեխին) հատ առ հատ լուսանկարել, որպեսզի պատմության մեջ մնան դավաճանների դեմքերը։
Էն աստիճանի էր հասել էս ամեն ինչը, որ անգամ ես հավատացել էի, որ այսօրվա երթին մի քանի հարյուր հոգուց ավել չէին մասնակցելու, ու որոշել էի անպայման գնալ (կյանքիս մեջ առաջին անգամ)՝ գոնե ինչ-որ կերպ էս կեղծիքի դեմ պայքարելու համար, որ գոնե ինչ-որ քանակի մարդ լիներ երթին։
Ցավոք չհասցրեցի հասնել հրապարակ՝ մնացի խցանման մեջ Իսակովի վրա, երթը իմ կողքով էր անցնում ու ևս մեկ անգամ համոզվեցի մեր լրատվական դաշտի ամբողջությամբ կեղծ լինելու մեջ։
Երթի սկիզբը երևի արդեն Եռաբլուր էր հասել, վերջը դեռ Հաղթանակի կամուրջի վրա էր։ Երևի 40 րոպե անդադար մարդիկ անցնում էին կողքովս։ Հեղափոխության օրերին չկար էս քանակի բազմություն, ինչքան էսօր էր։
(Մետրոպոլ հյուրանոցի մոտից մինչև ավտոկայան, ամեն հարյուր մետրի վրա մի քսան հոգանոց սևազգեստ «լավ ախպերների» խմբեր էին կանգնած, ակնհայտ լարվածություն ստեղծելու առաջադրանքվ, որոնք սակայն շատ արագ ցրվում էին մարդկանց քանակը տեսնելով։)
Եկա տուն, հիմա լրատվականների նյութերն եմ նայում։ Եթե էսօր ականատես չլինեի մարդկանց բազմությանը, վերջում միացած չլինեի ու Եռաբլուր բարձրացած չլինեի, կմտածեի Նիկոլը ոստիկաններով շրջափակված, իր մի քանի հարյուր վարձու աջակիցներով գնացել է Եռաբլուր, որտեղ ժողովուրդը (!) չէր թողնում նրան ներս մտնել, բայց ոստիկանական հրոսակախմբերը հարձակվեցին ժողովրդի վրա, բացեցին ճանապարհը, ու Նիկոլն իր աջակիցների հետ մտավ, հրահրեց բախումներ ու սկսեց պղծել զոհվածների հիշատակը։
Սա աննկարագրելի աղետ է, երբ ոչ մի կերպ հնարավոր չէ հասկանալ թե իրականում ինչ է կատարվում երկրում։ Երբ ավելի կարևոր է դառնում մի կոնկրետ վայրում, մի խումբ կոնկրետ մարդկանց, կոնկրետ շահերից բխող արարքները, քան ընդհանուր տրամադրություններն ու իրավիճակը լուսաբանելը։
Լրատվականների այսօրվա նյութերից կարելի ա կարծել թե Եռաբլուրում քաղաքացիական պատերազմ էր հասունանում։ Այնինչ մի հիսուն հոգի մարդ «Նիկոլ դավաճան» էր գոռում, մի էդքան մարդ ի պատասխան՝ «Նիկոլ վարչապետ», իսկ մի քանի հարյուր հազար մարդ լուռ, գլխահակ անցնում էին շիրիմների կողքով ու նույքան լուռ ու ատամները սեղմած հետ էին վերադառնում։
Մեջբերել
Էջանիշներ