134.
Համայնքի հանձնարարություններն ընդունելը որոշ հատկանիշներ ունի: Դիտարկենք անկեղծությունն ու խղճալը: Անկեղծությունը ոչ այլ ինչ է, քան ամենաարագ նվաճումը: Իզուր են քնքշահույզ մարդիկ անկեղծության վրա ռոմանտիկական ցնցոտիներ բարձում: Անկեղծությունն իրական և անհաղթելի սուր հասկացություն է: Ոչ թե անորոշ բարության համար կարելի է օրինակների վրա ցույց տալ, որ անկեղծությունը նման է նիզակի ճիշտ ուղղված հարվածի: Հարվածի հզորությունը կոչնչացնի ամեն մի կասկած: Այդ պատճառով անկեղծությունը Մեզ համար ամենաարագ նվաճումն է: Այլ բան է խղճալը: Խղճալը ջրփոս է, ուր սայթաքում է հավատարիմ ոտքը: Խղճացողն իջնում է նրա մակարդակ, ում խղճում է: Առաջինի ուժը տարրալուծվում է երկրորդի մթնշաղում՝ ամենալացկան հետևանքը:
Պետք չէ խառնել խղճալը կարեկցանքի հետ: Կարեկցանքի մեջ ոչինչ չի տարրալուծվում, այլ սերտաճում են գործողության բյուրեղներ: Կարեկցանքը չի լալիս, այլ օգնում է:
Դիտարկենք մեղադրանքն ու դրսևորումը: Մեղադրանքը գործնական բան է մեղադրվողի համար: Մեղադրանքը կամ արժանի է, և այդ ժամանակ օտար ձևակերպումն ուսուցանելի է, կամ միշտ տարբերվում է մեր ըմբռնումից; կամ էլ մեղադրանքն ավելի հաճախ անարժան է, և այդ ժամանակ կարելի է հանգիստ դիտել, թե ձեր արարքն ինչպես է կոտրվելու տգիտության չարության մեջ:
Դրսևորումը պետք է հասկանալ ոչ թե աներեսության իմաստով, այլ լինել անտեսանելի որակի վերաբերյալ: Անտեսանելի գլխարկի մասին ժողովուրդների երազանքն իրական կյանքում առանց որևէ կախարդանքի կարող է իրականանալ: Կարելի է վանել ուշադրությունը սեփական անձից, բայց դա շատ ավելի դժվար է, քան ուշադրություն գրավելը: Այդպես պետք է կարողանալ հասկանալ դիտորդների ներքին մղումը: Հանձնարարությունների դեպքում կարևոր է անտեսանելի լինելու որակը:
Դիտարկենք շփումն ու նպատակդրությունը: Շփման ժամանակ պետք է պահպանել կարիքը սեփական անձի հանդեպ: Խորհուրդներ մի հարցրեք, այլ թույլ տվեք, որ դրանք արտահայտեն: Նպատակադրության դեպքում ամեն ինչ հետապնդում մի սարքեք, հակառակ դեպքում ձեզ կսկսեն հետապնդել թե զվարճասերները, և թե ոստիկանները: Ուրեմն իմացեք, որ ծա՛նր է հանձնարարությունների բեռը:
Վախի և դավաճանության մասին վաղուց արդեն ասել եմ:
Մեջբերել
Էջանիշներ