ԳԻՐՔ ՉՈՐՐՈՐԴ. "ՀՐԵՂԵՆ ՅՈԳԱՅԻ ՆՇԱՆՆԵՐԸ"
451.
Մի անգամ մի ֆրանսիացի ազնվական կոմս Սեն-Ժերմենին ասաց. "Խելքս չի կտրում հասկանալ այն բոլոր անհեթեթությունները, որոնք տեղի են ունենում Ձեր շուրջ": Սեն-Ժերմենը պատասխանեց. "Դժվար չէ հասկանալ իմ անհեթեթությունները, եթե նույնքան ուշադրություն արժանացնեք նրանց, որքան և ձերին; եթե իմ պատկերացումներն ընթերցեք նույնպիսի ուշադրությամբ, ինչպես կարդում եք պալատական պարողների ցուցակը: Բայց դժբախտությունն այն է, որ մենուետի հերթականությունը ձեր համար ավելի նշանակալի է, քան Երկրի անվնաս լինելը":
Այդ խոսքերում ամփոփված է նաև մեր ժամանակի դժբախտությունը: Մենք անսահման ժամանակ ունենք ամեն տեսակ անազնիվ զբաղմունքների համար, բայց առավել կարևորի համար ժամ անգամ գտնել չենք կարողանում:
- - - - - - -
452.
Պատահական չէ, որ խոսում եմ ծառայելու գիտակցության մասին, հատկապես այդ գիտակցությունն է ոչնչացնում մթնոլորտի սովորական լինելը և համաձայնություն է տալիս խնդիրը լուծելու համար: Կարելի է նյարդերը բուժել կարգապահությամբ, բայց ծառայողության գիտակցությունը լավագույն կարգապահությունն է:
Հուրը կարիք ունի շրջահայացության գործելաձևի, այդ որակը պետք է զարգացնել, և ծառայությունը զգոնության չափանիշ է: Ինչպես ծաղկաթերթերը փակվում ու թոշնում են կոպիտ վերաբերմունքից, այնպես էլ փակվում է պահապան-ջրաշուշանը, երբ անզուսպ վտանգը խոցում է տարածությունը: Ինչպես հոգատար գործավոր, գործընկերներիս կանչում եմ գանձը կրելու:
Մեջբերել
Էջանիշներ