Հուլիս 30


Ով Մեզ հետ է, երբեմն պայքարի ժամ է ունենում, բայց գիտի.
նա միշտ հաղթող է:
Ուշք դարձրեք կանչողների վրա, այնքա՜ն գեղեցիկ է դա:
Նրանք ոչ միայն զգում են գեղեցկությունը, այլև ցանկանում են կիսվել
գեղեցկությամբ:
Ունեցածով կիսվելը՝ գրավականն է հաղթանակի՛:
Բացող խոսքերն էլ՝ միշտ պարզ են:
Բայց քչերն են դրանք հարմարեցնում փականքներին:
Զգում ենք, որ աշխատանքը՝ տոն է:
Մաքրման կրակը նետեք նախախնամություններն ու
խոչընդոտ դարձած իրերը:
Որքա՜ն փայլուն խարույկ է լուսավորում ճանապարհը ժայռի վրայից:
Ձգտումը բացում է նոր ճանապարհներ:



- - - - - - -



Հուլիս 31


Ու՞մ թակոցն եմ Ես լսում:
Այդ դու՜ ես, փախստական:
Ահա թե ինչ կասեմ Ես քեզ.
Դու փախար Ինձանից այնքա՜ն հոգատարաբար,
Ինչպես կառուցում էիր առաջ Իմ տները:
Դու փորձում էիր փակվել տաճարների սրբավայրերում,
Դու թաքնվում էիր գահերի աստիճանների հետևում,
Դու, փոխելով դեմքդ, ծածկվում էիր վրանների ծածկոցով:
Դու փորձում էիր տարրալուծվել լարերի ու սրինգի ձայներում:
Եվ ու՞ր էիր դու փախչում:
Ահա կանգնած ես Իմ առջև,
Բայց Ես ասում եմ. դու Ինձ մոտ ես եկել:
Դու գտել ես Իմ դռները:
Դու գիտակցել ես, թե որքան անլույս է դարձել միտքը և ինչպես է
լքել քեզ քո ուրախությունը:
Դու իմացար, թե ինչպես թակողի առջև կբացվի, և
ներս թողնվողը կարդարացվի:
Եվ դու գտար լավագուն դռներն ու կանչեցիր, չտեսնելով վերջը
փախուստի:
Եվ կըդունեմ Ես թակողին և կասեմ նրան.
Ես պահպանել եմ քո ուրախությունը,
Վերցրու սափորը քո և գործիր: