Պատերա՞զմ, թե՞ խաղաղություն. լրջանալու պահը

[Տրիբուն]

քո հարցն եմ կրկնում բառ առ բառ: ի՞նչն ա տգեղ: ես էս ակումբցիքից հորս արև արդնե բան չեմ հասկանում, էլ արջի ձու, էլ քֆուր, էլ քյաֆար, ամեն ինչ իրանց կարելի ա, ես տենց իրավազուրկ եմ էստեղ, հատուկ կատեգորիա, կես տող բան եմ գրում, ուղղակի տգեղ ա դառնում: անկեղծ, զզվել եմ արդնե էս վերաբերմունքից: լավն էն ա սիկտիրս քաշեմ գնամ

Ամեն !

[Mephistopheles]

Տոշնի էլ նկատած ա էլի, մատաղացու ուլ ․․․



մեղա-մեղա, էլի աչքիս էկան հայ տերտերը, խաչը ձեռ, գյուղը հետևից քցած, տանում ա ժողովրդին յաթաղանի բերան ․․․

Ելք կա...

[Յոհաննես]

Ելք կա...

Exit-ը

[Ծլնգ]

Իշտայիդ քացախ ․․․․ ես քու համար դասատու չեմ, կարգին տղա եմ

տենց ես էլի․․․ ոչ դաս ես տալի, ոչ տարածք ես փոխզիջում, ոչ ուզում ես մնացածը խաղաղություն ունենան․․․ չյոտկի կարգին տղա ես, ակումբում դրածդ վիդեո-անեկդոտները վկա

[Mephistopheles]

Հես ա...

http://www.pf-armenia.org/sites/defa...est--FINAL.pdf

[Ծլնգ]

Քեզ ապեր ․․ բայց եթե դու ձեռներդ լվացել ես, ասա իմանանք, քո վրա հույս չդնենք։

Հ․Գ․ Ու Շին ջան, եթե քեզ էտքանով ա հետաքրքրում խնդիրը, որ սենց պարզ, յանի հռետորական հարց ես տալիս, որից պոխույիզմի ու յան տվածի հոտ ա գալիս, ավելի լավ ա փոքրիկ մատիկներով արջի ձվերը խուտուտ չտալ, ուղղակի տգեղ ա։

ըհը․․․ հլը մի հատ էլ բուլիինգ ես անում․․․ էհ, Տրիբուն ջան․․․ կարգին կռվազան տղա ես, էս էլ կարծում էի թե մենակ պատերազմասեր ես...

[Վիշապ]

Ինձ թվում է, ես կարող եմ բացատրել, թե ոնց ա խիյարը թարս աճել․
1. Կա մի լեզվին տիրապետող փայլուն ճարտարախոս, որն իրեն ցուցադրում է որպես
չափազանց լուրջ, չափազանց հավասարակշռված, չափազանց մտախոհ մեկը՝ վերոհիշյալ հատկանիշները էլ ավելի ընգծելով իր
դեմքի մռայլությամբ, վայելուչ ու բարեկիրթ շարժուձևերով և այլ ծանրակշիռ ելևէջներով։
Հղումներն առ միջազգային ատյաններ, հանրություն, աշխարհ էլ ավելի լրջություն են հաղորդում այս մարդու խոսքերին,
նրանց դարձնելով իրիդիումից էլ ավելի ծանր, Աստվածաշնչից էլ ավելի համոզիչ։
Ցավոք, էս մարդու մոտ ինքզինքի խելոքությունը ընդգծելու ճիգերը ետին պլան են մղել իրականությունը ադեկվատ ու ռացիոնալ ընկալելու,
անկեղծությունն ու ազնվությունը գնահատելու ու սեփական սխալները ընդունելու մոտիվներն ու ցանկությունները։
Այսինքն սուբյեկտի մոտ ակնհայտ է ինքնաքննադատության իսպառ բացակայությունը։
2. Այնպես է ստացվել, որ վերևինի հռետորաբանությունը հալած յուղի տեղ անցել է ու շարունակում է անցնել լիքը մարդկանց մոտ,
քանի որ այդ լիքը մարդիկ չեն կարողացել/կարողանում պատերկերացնել, թե ոնց կարող է նման լիքը խելացիություն արտահայտող հատկանիշներով
մարդը չմտածված կամ ոչ ադեկվատ բաներ ասել։
(Անկեղծ ասած, էդ մարդկանցից մեկն էլ ես եմ եղել, ու մի անգամ ասել եմ, մի հատ էլ ասեմ՝ ջահել վախտերս, 90-ականների սկզբներին ես հիացած էի
ԼՏՊ-ով ու 96-ի խայտառակ ընտրությունների ժամանակ զինվոր էի, մեր զորքը տարան տեղամաս ու ստիպողաբար սաղ զորքը ընտրեց ԼՏՊ-ին, ես ճիշտն ասած
պատրաստ էի առանց ստիպելու էլ իրեն ընտրել, ու չէի հասկանում ընդդիմադիրների մոտիվները ու Վազգեն Մանուկյանը աչքիս
որպես քաղաքական առաջնորդ ողորմելի էր թվում (ճիշտն ասած տենց էլ մնաց) vs ԼՏՊ։
Ու էս ակումբի իմ առաջին ԼՏՊ-ամետ գրառումները ձեզ վկա։ Ուզում եմ ասել, ֆեյքը աշխատում էր ու աշխատում է)։
3. Ու սենց առաջանում է կույր հավատը՝ հիմա ԼՏՊ-ն ոնց ասի, համակիրները հուռա-պաշտպանելու են ու եռանդով հակազդելու են բոլոր քննադատներին ու անհավատներին առանց տրամաբանելու ու իրականությունն ադեկվատ ընկալելու փորձերի, սարեր ձորերով, մակերեսային հիմնավորումներով։ Հավատը ուժեղ բան ա։
Ես վստահ եմ, որ եթե ԼՏՊ-ն օրինակ ասեր՝ Ադրբեջանի հետ երկխոսությունները սպառվել են, պետք է միշտ պատրաստ լինել պատերազմի ու կենտրոնանալ ներքին
խնդիրները վերացնելու վրա, համակիրները էլի խանդավառված էին լինելու, ոչ մեկ չէր ասի՝ ախպեր հլը մի րոպե, բա խաղաղությու՞նը։
Բայց ով դաժան նախախնամություն՝ երկու էրնեք մի տեղ մեզ երբեք ռաստ չի եկել ու մեր պատմության ընթացքում միշտ մեզ ուղեկցել են դժբախտություններն ու փորձանքները, հիմա էլ էս հերթական թարս բուսած խիյարը մեզ նվեր։
Ոնց քցում եմ, մեր մեղքերի պատասխանն է, որ հայերս ազնվությունն ու արդարությունը գնահատող ժողովուրդ լինեինք,
խիյարը կարող ա և ճիշտ աճեր, գոնե կփորձեր․․․

Հ․Գ․ Էն որ մի կուսակցություն իր համար մեկ լուծելիք խնդիրը դրել է մի բան, որի առնվազն 50%-ը կախված է հարևան պետության ցանկություններից,
դա էլ «հավատային տրամաբանության», կամ անմեղսունակության ախտանիշներից մեկն ա։

[Gayl]

Ամեն !

Արգելափակվելուցս առաջ հենց էս տեսարանի վրա ուզում եմ խաչակնքվեմ

[Lion]

Համաձայն եմ - բարեբախտաբար Լևոնով երբեք էլ հիացած չեմ եղել՝ բախտի բերմամբ համակարգի գագաթին հասած ու այդպես էլ իր դերը չգիտակցած ու իր իրական նշանակությունը չհասկացած մարդ, մարդ, որին թվում է, թե իրական իմաստնությունը քո ասած <լուրջ տոնի> մեջ է, մարդ, որը բաց թողեց իր ձեռքում հայտնված ունիկալ պատմական պահը՝ դառնալ նորաստեղծ հայոց անկախության իրական կերտողը, մարդ, որը պղծեց ժողովրդի ամենագեղեցիկ զգացմունքները, մարդ, որը ներկա գրեթե բոլոր բացասական երևույթների հիմնադիրն է ու մեղավորը...

[Գալաթեա]

Բոլորդ իրար հետ ու ամեն մեկդ հատ-հատ նեռվերիս ազդում եք էս թեմայում, դու էլ Վիշ բնականաբար, բայց վերջին գրառումդ աչքովս ընկավ ու մի մտքի հետ ինձ բռնացրի, որ համաձայն եմ։
Որ եթե Լևոնը նույն լուրջ դեմքով ու տրագկի/կատեգորիկ տոնով ասեր, սիրուն ապացույցներով, որ ճիշտը կռվելն ա ու ներսի թշնամուն սատկացնելը, իր մտքերը կրկնողները դա էին դրոշակ դարձնելու ու ծածանեին աջուձախ։ Համոզված եմ։
Ինքը միշտ ինչ-որ վճռորոշ պահի հայտնվում ա, երկրի ընդերքում կուտակված/քողարկված ճիշտը դուրս բերում, տալիս երեսներովս ու ասում՝ դե արեք, էս ա։ Չանեք՝ տգետ էշեր եք։
Եսիմ։ 2008-ին իրա սաղ ճշտերը ապապուցելու շանսեր ուներ։ Սարի պես հետևը կանգնած էինք 10 հազարով։
Հիմա Հաց Բերողի պես մարդու հանրահավաքին 100 հոգի ա գնում, որտև մարդկանց մեջ կոտրվեց հավատը, որ հավաքվելով բան կփոխվի։ Ու կոտրվեց նաև ՀԱԿ-ի պատճառով։ Չկարողացան handle անել մարդկանց հավատը։ Հեշտ բան չի։

Շին, մի նեղացի էլի տղերքից, տաք-տաք խոսում են առանց մտածելու ու հաշվի առնելու որ էս սաղ մեկ ա նույն թուլափայի կռիվն ա։
Հավայի իրար նեղացնում եք։

[Chuk]

Ժող, ստեղ մի հատ նրբերանգ կա:
Լևոնը մշտապես ասել ա, հավատացել ու փորձել հավատացնել, որ ճիշտը փոխզիջումն ա, ու որ յուրաքանչյուր ուշացված րոպեն մեր համար անբարենպաստ ա: Սրա հետ կարելի ա համաձայնվել կամ չէ, բայց կարդացեք 90 (հենց 90) թվականից մինչև հիմա իրա ելույթները, հարցազրույցները, հոդվածները, միշտ նույնն ա պնդել: Ու իրա կողքը մաքսիմալ հավաքվել են էդ տեսակետը կրող մարդիկ: Հա, շատերիս աշխարհընկալման վրա իր խոսքը ազդել ա, բայց ոչ միայն էդ խոսքը, հավաքվել ենք էդ տեսակետը կրողներս:

Հետևաբար տեսական դրույթը, որ ինքը ասեր ճիշտը ջարդել ու կռվելն ա, տեսական էլ կմնա: Չէր կարող տենց բան լիներ:
Ուրիշ հարց, որ Լևոնը միշտ ասել ա, որ միշտ պետք ա հզորանալ, հնարավորինս, ու մաքսիմալ ուժեղացնել բանակը: Միշտ ա ասել: Հիմա էլ ա ասում: Ասում ա փոխզիջումներից հետո էլ պետք ա արվի:

Իսկ հետաքրքիրն էն ա, որ շատերը մեզ մեղադրում են, որ մենք մեր նման չմտածողներին «անհասկացող» ենք պիտակում, բայց չեն վարանում մեզ պիտակել խոսքի հետևից առանց մտածել գնացողներ:

Սա իմ համար վիրավորական ա, դրա համար շատ առարկայական արձագանքեմ: Երբեք Կոնգրեսում չեմ մարսել էն խոսքը, որին համաձայն չեմ: Վերջին թարմ դեպքը երեկ էր, երբ ուսուցիչների ձայնագրությունների հետ կապված հայտարարություն էին տարածել, որը ավարտվում էր դաշնակ ԿԳ նախարար Լևոն Մկրտչյանի հրաժարականի պահանջով: Հայտարարությունը տեսնելուն պես «հարձակվել եմ» ՀԱԿ ղեկավարության վրա, մեղադրելով հիմար ու սխալ բան անելու մեջ ու կոնգրեսականների ստվար զանգվածի կողմից ստացել եմ հրապարակային աջակցություն: Ուրիշ հարց, որ մեկը ես նման հարցերն աշխատում եմ ներսում քննարկել, համարելով ներկուսակցական խնդիր, իսկ հրապարակային կարող ա բարձր չասեմ, բայց երբեք չեմ պաշտպանի նման քայլը, հայտարարությունը, քաղաքականությունը:

Այ սենց մարդիկ ենք մենք ու մեր համախոհները: Պետք չի մեզ զոմբի ներկայացնել:
Համոզմունքներ ունենք, սկզբունքներ ունենք:
Նիկոլ Փաշինյան չենք, որ Լևոնին աստվածացնի ու իր փոխզիջումների տեսությունը հայտարարի որպես միակ պրագմատիկ խոսք, մի քանի տարի հետո ծայրահեղ հակառակ պնդումներ անի:
Ստյոպիկ Սաֆարյան չենք, որ մինչև 2001-ը լինի ՀՀՇ անդամ ու քաղաքագետ, իսկ հիմա պնդի, որ ինքն էդ ժամանակ նոր հասկացել Լևոնի 97-ի հոդվածի ասելիքը (արագություն եմ ասել է) ու դրա համար 2001-ին դուրս ա եկել կուսակցությունից:
Ռոբերտ Քոչարյան չենք, որ ասի համաձայն եմ փոխզիջումներին, իսկ տակից սկսի սաղ քաղաքական վերնախավին բզբզալ, որ դա սխալ ա, ու դրա հիման վրա ներպալատական հեղաշրջում կազմակերպի, բայց հետո նույն հարցով շարունակի բանակցությունները:

Մի խառնեք մեզ՝ սկզբունքային մարդկանց էդ վայրի արջի ցեղերին: Հարգանք ունեցեք մեր նկատմամբ: Ուզեք թե չուզեք, քաղաքական ուժերից միակն ենք, որ իսկապես սկզբունքային հողի վրա հավաքված համակիրներ են, նույն քաղաքական պլատֆորմի կրողները:

[Ծլնգ]

Բոլորդ իրար հետ ու ամեն մեկդ հատ-հատ նեռվերիս ազդում եք էս թեմայում, դու էլ Վիշ բնականաբար, բայց վերջին գրառումդ աչքովս ընկավ ու մի մտքի հետ ինձ բռնացրի, որ համաձայն եմ։
Որ եթե Լևոնը նույն լուրջ դեմքով ու տրագկի/կատեգորիկ տոնով ասեր, սիրուն ապացույցներով, որ ճիշտը կռվելն ա ու ներսի թշնամուն սատկացնելը, իր մտքերը կրկնողները դա էին դրոշակ դարձնելու ու ծածանեին աջուձախ։ Համոզված եմ։
Ինքը միշտ ինչ-որ վճռորոշ պահի հայտնվում ա, երկրի ընդերքում կուտակված/քողարկված ճիշտը դուրս բերում, տալիս երեսներովս ու ասում՝ դե արեք, էս ա։ Չանեք՝ տգետ էշեր եք։
Եսիմ։ 2008-ին իրա սաղ ճշտերը ապապուցելու շանսեր ուներ։ Սարի պես հետևը կանգնած էինք 10 հազարով։
Հիմա Հաց Բերողի պես մարդու հանրահավաքին 100 հոգի ա գնում, որտև մարդկանց մեջ կոտրվեց հավատը, որ հավաքվելով բան կփոխվի։ Ու կոտրվեց նաև ՀԱԿ-ի պատճառով։ Չկարողացան handle անել մարդկանց հավատը։ Հեշտ բան չի։

Շին, մի նեղացի էլի տղերքից, տաք-տաք խոսում են առանց մտածելու ու հաշվի առնելու որ էս սաղ մեկ ա նույն թուլափայի կռիվն ա։
Հավայի իրար նեղացնում եք։

իյա․․․ Գալաթեա ջան, ես էլ կարծում էի թե մի տեսակ դուրդ գալիս էի․․․ էհ, գնամ հեռախոսալարերս փրթեմ․․․

[Lion]

Էս էլ սենց, Հաքին.ազը Լևոնին պադդեժռկայա անում, դեռևս անուղղակի, բայց՝ զգալի ու, կարևորը, ուշադիր ակցենտներին՝ Լևոնն իրենց ուզածն է անում...

https://haqqin.az/news/95786

[Տրիբուն]

իյա․․․ Գալաթեա ջան, ես էլ կարծում էի թե մի տեսակ դուրդ գալիս էի․․․ էհ, գնամ հեռախոսալարերս փրթեմ․․․

Փրթիիի, փրթի ․․․․ գամ հատ-հատ պայկա անեմ։

Հ․Գ․ Ու Գալոյի հետ զգուշ, ինքը էն միակ աֆտարիտետն ա, որի խոսքը ես հազար տոկոս եմ ընդունում։ Որ հիմա ասի գնա Շինարարի ձեռը պաչի, ներողություն խնդրի, կանեմ։

[Ծլնգ]

Ժող, ստեղ մի հատ նրբերանգ կա:
Լևոնը մշտապես ասել ա, հավատացել ու փորձել հավատացնել, որ ճիշտը փոխզիջումն ա, ու որ յուրաքանչյուր ուշացված րոպեն մեր համար անբարենպաստ ա: Սրա հետ կարելի ա համաձայնվել կամ չէ, բայց կարդացեք 90 (հենց 90) թվականից մինչև հիմա իրա ելույթները, հարցազրույցները, հոդվածները, միշտ նույնն ա պնդել: Ու իրա կողքը մաքսիմալ հավաքվել են էդ տեսակետը կրող մարդիկ: Հա, շատերիս աշխարհընկալման վրա իր խոսքը ազդել ա, բայց ոչ միայն էդ խոսքը, հավաքվել ենք էդ տեսակետը կրողներս:

Հետևաբար տեսական դրույթը, որ ինքը ասեր ճիշտը ջարդել ու կռվելն ա, տեսական էլ կմնա: Չէր կարող տենց բան լիներ:
Ուրիշ հարց, որ Լևոնը միշտ ասել ա, որ միշտ պետք ա հզորանալ, հնարավորինս, ու մաքսիմալ ուժեղացնել բանակը: Միշտ ա ասել: Հիմա էլ ա ասում: Ասում ա փոխզիջումներից հետո էլ պետք ա արվի:

Իսկ հետաքրքիրն էն ա, որ շատերը մեզ մեղադրում են, որ մենք մեր նման չմտածողներին «անհասկացող» ենք պիտակում, բայց չեն վարանում մեզ պիտակել խոսքի հետևից առանց մտածել գնացողներ:

Սա իմ համար վիրավորական ա, դրա համար շատ առարկայական արձագանքեմ: Երբեք Կոնգրեսում չեմ մարսել էն խոսքը, որին համաձայն չեմ: Վերջին թարմ դեպքը երեկ էր, երբ ուսուցիչների ձայնագրությունների հետ կապված հայտարարություն էին տարածել, որը ավարտվում էր դաշնակ ԿԳ նախարար Լևոն Մկրտչյանի հրաժարականի պահանջով: Հայտարարությունը տեսնելուն պես «հարձակվել եմ» ՀԱԿ ղեկավարության վրա, մեղադրելով հիմար ու սխալ բան անելու մեջ ու կոնգրեսականների ստվար զանգվածի կողմից ստացել եմ հրապարակային աջակցություն: Ուրիշ հարց, որ մեկը ես նման հարցերն աշխատում եմ ներսում քննարկել, համարելով ներկուսակցական խնդիր, իսկ հրապարակային կարող ա բարձր չասեմ, բայց երբեք չեմ պաշտպանի նման քայլը, հայտարարությունը, քաղաքականությունը:

Այ սենց մարդիկ ենք մենք ու մեր համախոհները: Պետք չի մեզ զոմբի ներկայացնել:
Համոզմունքներ ունենք, սկզբունքներ ունենք:
Նիկոլ Փաշինյան չենք, որ Լևոնին աստվածացնի ու իր փոխզիջումների տեսությունը հայտարարի որպես միակ պրագմատիկ խոսք, մի քանի տարի հետո ծայրահեղ հակառակ պնդումներ անի:
Ստյոպիկ Սաֆարյան չենք, որ մինչև 2001-ը լինի ՀՀՇ անդամ ու քաղաքագետ, իսկ հիմա պնդի, որ ինքն էդ ժամանակ նոր հասկացել Լևոնի 97-ի հոդվածի ասելիքը (արագություն եմ ասել է) ու դրա համար 2001-ին դուրս ա եկել կուսակցությունից:
Ռոբերտ Քոչարյան չենք, որ ասի համաձայն եմ փոխզիջումներին, իսկ տակից սկսի սաղ քաղաքական վերնախավին բզբզալ, որ դա սխալ ա, ու դրա հիման վրա ներպալատական հեղաշրջում կազմակերպի, բայց հետո նույն հարցով շարունակի բանակցությունները:

Մի խառնեք մեզ՝ սկզբունքային մարդկանց էդ վայրի արջի ցեղերին: Հարգանք ունեցեք մեր նկատմամբ: Ուզեք թե չուզեք, քաղաքական ուժերից միակն ենք, որ իսկապես սկզբունքային հողի վրա հավաքված համակիրներ են, նույն քաղաքական պլատֆորմի կրողները:

այ սրա պատճառով էլ, ինչքան էլ որ հարգելի չլինի ձեր սկզբունքայնությունը, կմնաք քաղաքական պերիֆերիայում․․․ քաղաքականությունը կուռ սկզբունքայնությունը սովորաբար չի ներում, մանավանդ որ ուժային օրգանները քո ձեռքի տակ չեն․․․