User Tag List

Նայել հարցման արդյունքները: Ըստ Ձեր պատկերացման երբևէ ընդունելի՞ է Արցախի հիմնախնդրի փոխզիջումային տարբերակը

Քվեարկողներ
31. Դուք չեք կարող մասնակցել այս հարցմանը
  • Ժամանակի որևէ պահին, բարենպաստ պայմանների ու երաշխիքների դեպքում, կարող է լինել փոխզիջում, այդ թվում տարածք՝ կարգավիճակի դիմաց տարբերակով

    16 51.61%
  • Որևէ պայմանում ընդունելի չէ տարածք կարգավիճակի դիմաց փոխզիջումային տարբերակը

    11 35.48%
  • Դժվարանում եմ պատասխանել

    4 12.90%
Էջ 58 102-ից ԱռաջինԱռաջին ... 84854555657585960616268 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 856 համարից մինչև 870 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 1516 հատից

Թեմա: Պատերա՞զմ, թե՞ խաղաղություն. լրջանալու պահը

  1. #856
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    85 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    7. Արյամբ ազատագրված հողերը չի կարելի հանձնել թղթով, այդ դեպքում անիմաստ կլինի թափված արյունը։


    Ընդհակառակը. խաղաղության հաստատումը հենց նպատակ է հետապնդում մեկընդմիշտ եւ վեջնականապես իմաստավորելու այդ թափված արյունը, ինչը փխրուն զինադադարի վիճակում մշտապես վտանգի տակ է:

    2016թ.պաշտոնական տեղեկատվությամբ («Ռազմ-ինֆո»)՝ եղել է 165 զոհ (ներառյալ Ապրիլյան պատերազմը)։ «Ոչ պատերազմական»՝ 2015-ին՝ 76 զոհ։ Ստատուս-քվոյի ընթացքում շուրջ երկու հազար զոհերի արյունն ինչո՞վ է իմաստավորված, ի՞նչ խնդիր է լուծել. մեկ մետր առաջ գնացե՞լ ենք, ընդհակառակը՝ 800 հեկտար կորցրել ենք միայն Ապրիլյան պատերազմում։ Մի նոր դիրք գրավե՞լ ենք, ընդհակառակը՝ դիրքեր ենք կորցրել, եւ ոչ միայն Ապրիլյան պատերազմում։ Մեզ համար նպաստավոր միջազգային նոր մի փաստաթուղթ ստացե՞լ ենք։ Ընդհակառակը՝ Ադրբեջանի օգտին են եղել տասնյակ այդպիսի փաստաթղթեր։ Բանակցային սեղանին մի նոր բան շահե՞լ ենք, ընդհակառակը՝ շատ բաներ կորցրել ենք, այդ թվում՝ հակամարտության կողմ լինելու Ղարաբաղի մանդատը։ Ադրբեջանի համեմատ ուժերի հարաբերակցությունը մի քիչ հօգուտ մեզ փոխվե՞լ է, ընդհակառակը՝այդ հարաբերակցությունը փոխվել է հօգուտ Ադրբեջանի։ Հայաստանի եւ Լեռնային Ղարաբաղի բնակչությունն աճե՞լ է, ընդհակառակը՝ կրկնակի նվազել է։ Ինչպե՞ս կգնահատվեր այն գործողությունը, որի հետեւանքով երկիրն ու ժողովուրդն այսքան վնաս են կրում. առնվազն՝ ծանրագույն դավաճանություն։ Սա է ստատուս-քվոն պահելու «հերոսության» գինն ու հետեւանքը եւ քաղաքական գնահատականը։ «Արյամբ ազատագրված հողերը չի կարելի հանձնել» կարգախոսը կրկնողները, գիտակցված թե ակամա, շարունակում են դավաճանական նույն ընթացքը, իրենց վրա են վերցնում նախորդ երկու տասնամյակում զոհված եւ հիմա էլ զոհվող երիտասարդների արյունը։ Այսպես շարունակելով է, որ մի օր կարող է իմաստազրկվել նաեւ Ղարաբաղյան պատերազմում թափված արյունը։


    8. Եթե Ադրբեջանը համաձայն չէ, ի՞նչ իմաստ ունի խաղաղության գործընթաց նախաձեռնելը։

    Դա արդեն Հայաստանի իշխանության գործն է։ Դրա համար կա դիվանագիտական աշխատանք, միջազգային եւ այլ բազմազան լծակների օգտագործման հնարավորություն։ Թող կարողանան գտնել ձեւը։ 1990-ական թվականներին Հայաստանի իշխանությունը նույն դիվանագիտական աշխատանքի շնորհիվ կարողացավ 1994 թվականին Ադրբեջանին բերել զինադադարի ստորագրման, իսկ 1997 թվականին կարողացավ ստանալ Ադրբեջանի պաշտոնական համաձայնությունը խաղաղ կարգավորման պլանի վերաբերյալ։ Վերջնական խաղաղությունը հնարավոր չեղավ միայն Հայաստանում հայտնի ներքաղաղաքական ճգնաժամի հետեւանքով։ Իսկ եթե իշխանությունը չի կարողանում դա անել, ուրեմն խոստովանում է դիվանագիտության ասպարեզում իր անզորությունը, թող հեռանա, եւ դա կանեն ուրիշները, ովքեր կարող են։

    Կա եւս մեկ հանգամանք: Եթե Հայաստանը անկեղծորեն շարժվի խաղաղություն գտնելու ճանապարհով (ինչին ձգտում են հասնել միջնորդ երկրները), կառուցողական ու նախաձեռնողական վարքագիծ դրսեւորի, իսկ Ադրբեջանը մերժի, ապա Հայաստանը կհայտնվի շահեկան, Ադրբեջանը՝ մեկուսացված վիճակում: Դրանով էապես կնվազի, եթե ոչ՝ ամբողջությամբ կբացառվի պատերազմի վերսկսման վտանգը, որովհետեւ աշխարհի ճնշումներն ու զայրույթը կուղղվեն դեպի Ադրբեջան: Կամ՝ նա ստիպված կլինի ստորագրել խաղաղության պայմանագիրը։ Ամբողջ խնդիրն այն է, որ Հայաստանի իշխանությունները, ճառասացությունն ու հերթապահ հայտարարությունները մի կողմ դրած` իսկապես գնան խաղաղության պայմանագրի ստորագրման ճանապարհով:



    9.Չի կարող փոխզիջում լինել, երբ մի կողմը խոսում է խաղաղության հասնելու համար փոխզիջումների մասին, իսկ մյուս կողմն ասում է՝ երբեք չերազեք նույնիսկ, որՂարաբաղը կանկախանա:

    Ուզում էիք, որ Ադրբեջանն ասի, թե Լեռնային Ղարաբաղին անկախությո՞ւն կտա։ Որ այդպես լիներ, հենց 1988 թվականին, կամ հաջորդ տարիներին հարցը լուծված կլիներ, եւ՝ ո՛չ նրանք կունենային «օկուպացված տարածքներ», ո՛չ մենք՝ «ազատագրված հողեր»։ Հենց այդ պատճառով է, որ տվյալ դեպքում անհնար է «փաթեթային լուծում», որտեղ կա՛մ պետք է գրված լինի, թե Ղարաբաղը Ադրբեջանի կազմում է, կա՛մ՝ որ անկախ է։ Այսպիսի դեպքերում (եթե միջազգային հանրությունը կողմերին ուժով չի պարտադրում իր կամքը) լուծումը լինում է միայն «փուլային». հաստատվում է վերջնական խաղաղություն, կարգավիճակի հարցը մնում է հետագա բանակցություններին։ Այդ բանակցությունները կարող են ձգվել ինչքան ուզեք, բայց այդ ընթացքում բացառված կլինի պատերազմը եւ ապահովված՝ Ղարաբաղի լիակատար անվտանգությունը։ Բոլոր խոսակցություններն այն մասին, որ տարածքները կարելի է վերադարձնել միայն Արցախի անկախության ճանաչման կամ փաթեթային այլ լուծման դեպքում, ընդամենը քողարկում են ստատուս-քվոն պահպանելու քաղաքականությունը: Ակնհայտ է, որ հայերի եւ ադրբեջանցիների միջեւ այսօրվա թշնամանքի եւ անվստահության պայմաններում չի կարող լինել Լեռնակին Ղարաբաղի կարգավիճակի այնպիսի լուծում, որը միաժամանակ ընդունելի լինի ե՛ւ Հայաստանի, ե՛ւ Ադրբեջանի համար: Հետեւաբար, փաթեթային լուծում հնարավոր չէ, եւ այն պահանջողները իրականում չեն ցանկանում որեւէ լուծում, ինչը հավասարազոր է պատերազմի վերսկսմանը:

    Եւ ընդհանրապես, Ադրբեջանի ռազմատենչ հռետորաբանությունը ավելի շատ ուղղված է ներքին սպառմանը: Մեզ մոտ էլ կան մարդիկ, որոնք, շաքարը գրպանում՝ պատրաստվում են «Բաքվում չայ խմել», ոմանք անգամ պատրաստվում են բոլոր թուրքերին քշել իրենց հայրենիք՝ Միջին Ասիա։ Արտաքին քաղաքական լսարանի համար Ադրբեջանը լրիվ այլ բան է ասում՝ արտահայտելով իր պատրաստակամությունը խաղաղ կարգավորման համար: Այս ամենը միայն վկայում է այն մասին, որ մի բան է հռատորաբանությունը, եւ լրիվ այլ բան՝ իրական մտադրությունները եւ գործնական քաղաքականությունը: Դրանք շփոթել չի կարելի:

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  2. #857
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    85 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    10.Փոխզիջման եւ կայուն խաղաղության հասնելու համար անհրաժեշտ է ժամանակ, անհրաժեշտ է պատերազմի սերնդի սերնդափոխություն, երբ երկու երկրների հասարակությունները պատրաստ կլինեն լուծմանը:

    Հասարակությունն ինքն իրեն չի պատրաստվում փոխզիջմանը։ Նրան պետք է պատրաստել։ Իսկ ընդհանրապես, հասարակության մի մասը, լիարժեք տեղեկատվություն եւ քաղաքական պատրաստություն չունենալով (ինչը բնական է՝ այդպիսին են բոլոր հասարակությունները), կարող է նաեւ ընդդիմանալ։ Քաղաքական եւ պետական մտածողություն պետք է դրսեւորի խնդրի նրբություններին ամբողջ ծավալով տեղյակ եւ քաղաքական հաշվարկների ունակ իշխանությունը, ու անի անհրաժեշտ քայլը։ Իշխանությունը դրա համար է ընտրվում, հակառակ դեպքում անիմաստ է այն պահելը։ Թեկուզ հակազդեցություններ հաղթահարելու, թեկուզ իշխանությունը կորցնելու գնով իշխանությունը պետք է կարողանա գնալ ճիշտ քայլին։ Այդպես վարվեցին Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը ու նրա ղեկավարած քաղաքական ուժը 1997-98-ին։ Հիմա էլ նույնն է անում նաեւ որպես ընդդիմություն՝ 2007 թվականից ի վեր՝ չվարանելով կանգնել վարկանիշ կորցնելու վտանգի առջեւ։

    Սերնդափոխության մասին. ինչքա՞ն ժամանակում է այն տեղի ունենում, 50 տարո՞ւմ։ Զինադադարին հաջորդած շուրջ 23 տարվա ընթացքում այդ սերնդափոխությունն արդեն կիսով չափ կատարվել է։ Դա կիսով չափ նվազեցրե՞լ է ազգային թշնամանքը, եւ կիսով չափ նախապատրաստե՞լ է երկու հասարակություններին։ Նույնիսկ, թվում է, հակառակն է եղել։

    Ազգամիջյան թշնամանքը ժամանակի ընթացքում, սերնդափոխության հետ, այո, կարող է մաշվել եւ վերանալ, բայց ոչ երբեք զինադադարի՝ սառեցված պատերազմի պայմաններում։ Դա հնարավոր է հենց միջազգայնորեն երաշխավորված եւ խաղաղապահ զորքերի առկայությամբ խաղաղության, ամեն տեսակ պատերազմական գործողությունների, կրակոցների ու մանր դիվերսիաների բացառման, երկու ժողովուրդների՝ միմյանց հետ աստիճանաբար շփումների վերականգնման պայմաններում։ Դրա լավագույն օրինակը Կիպրոսն է, որի Հյուսիսային եւ Հարավային հակամարտող մասերն այլեւ չունեն միմյանց հետ նախկին թշնամանքը։ Մենք էլ այսօր նույն իրավիճակը կունենայինք, եթե 1997-98 թվականներին կնքված լիներ խաղաղության պայմանագիրը։ Կիպրոսի հույները եւ թուրքերը, որոնց թշնամանքը ավելի պակաս չի եղել, քան հայերինն ու ադրբեջանցիներինը, այդ ճանապարհն անցել են, վերականգնել են բոլոր կապերը եւ այսօր մոտ են խնդրի վերջնական լուծմանը:



    11.Մեզ մորթողների հետ չենք կարող գնալ խաղաղության։

    1915 թ. Թուրքիայում մեկուկես միլիոն մարդ էր մորթվել։ Բայց Արամ Մանուկյանը, Հայաստանի Առաջին հանրապետության իշխանությունը, ճիշտ գնահատելով իրավիճակը,1918թ. գնաց Թուրքիայի հետ հաշտության եւ խաղաղության։ Չգնար՝ չէր լինի Առաջին հանրապետությունը։ Չլիներ Առաջին հանրապետությունը՝ չէր լինի Խորհրդային Հայաստանը, չլիներ Խորհրդային Հայաստանը՝ չէր լինի այսօրվա Հայաստանը։ Այս իրողությունները դեռ ոչ մեկը չի վիճարկել։ Ճի՞շտ վարվեց Արամ Մանուկյանը, թե՞ սխալ։ Երկու տարի անց՝ 1920 թվականին հակառակն արեցին. չգնացին հաշտության, գնացին պատերազմի։ Գնային հաշտության՝ այսօր մենք կունենայինք ոչ թե 30, այլ առնվազն 60 հազար քկմ Հայաստան։ Եւ դա մենք չենք ասում, դա, արդեն հետին թվով («հայի վերջին խելք»),ափսոսանքով խոստովանել են նույն՝ դաշնակցական իշխանության ամնաբարձր պաշտոնյաները՝ իրենց սխալը «հանցանք» կոչելով։

    Իսկ ընդհանրապես, նման հաշտության գործընթաց անցել են երբեմնի թշնամի բազմաթիվ ժողովուրդներ։ Այսօր գերմանացիները եւ ֆրանսիացիները, թուրքերը եւ հույները, լեհերը եւ ռուսները քաղաքակիրթ, խաղաղ հարաբերություններ ունեն՝ ի շահ երկու կողմերի:



    12. Խաղաղության գնալու պատրաստակամություն հայտնելով՝ չե՞նք թուլացնում Հայաստանը եւ լկտիացնում Ադրբեջանին:

    Ռազմական անմիջական վտանգի դեպքում մեր քաղաքական ուժն անմիջապես կոչ է արել մի կողմ դնել քաղաքական հակասությունները եւ միասնաբար ետ մղել ադրբեջանական ագրեսիան: Այդպես ենք վարվել ապրիլի 2-ին՝ ամրապնդելով մեր բանակի ոգին եւ ազգի միասնականությունը, այդպես էլ կվարվենք ապագայում ռազմական գործողությունների դեպքում: Այսինքն՝ մեր դիրքորոշումը մշտապես ուղղված է եղել երկրի պաշտպանունակության ամրապնդմանը եւ արդյունավետ կերպով հասել է այդ նպատակի իրականացմանը:

    Բայց դա չի նշանակում, որ Հայաստանում չպետք է ռազմավարության վերաբերյալ բանավեճ լինի, պայմանականորեն ասած՝ «պատերազմի» եւ «խաղաղության» կուսակցությունների միջեւ, ինչպես դա, օրինակ, տեղի է ունենում Իսրայելում: Ադրբեջանը Հայաստանի վիճակի մասին պատկերացումներ է կազմում ոչ թե Հայաստանի ընդդիմության հայտարարությունների, այլ երկրի ռազմական, տնտեսական, ժողովրդագրական եւ այլ ռեսուրսների մասին այնպիսի տեղեկությունների հիման վրա, որ ազատորեն հասանելի են բաց աղբյուրներից: Եթե Ադրբեջանին ինչ-որ բան լկտիացնում է, հենց Հայաստանի իշխանության կոռումպացվածությունն է եւ զանգվածային արտագաղթը:

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  3. #858
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    85 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    13. Խաղաղապահ զորք լինի, որ գաղո՞ւթ դառնանք։

    Շատ վաղուց զորքը չէ, որ գաղութ դարձնելու միջոց է։ Դա հարյուր տարի առաջ էր։ Խաղաղապահ զորքերը, որպես նմանօրինակ հակամարտությունները լուծելու ժամանակավոր միջոց, վաղուց կիրառվում են աշխարհում։ Տասնյակ երկրներում այլ պետությունների ռազմական բազաներ կան։ Դրա հետեւանքով ոչ մեկը գաղութ չի դարձել։ Հիմա «գաղութ դարձնելու» միջոցը ռազմականը չէ, տնտեսականն է։ Եթե որեւէ երկիր իր անկախությունից ինչ-որ բան է կորցնում, կորցնում է հենց խաղաղության բացակայության կամ այլ պատճառներով առաջացած տնտեսական դժվարությունների հետևանքով:


    14.Պետք էր 94 թվականին կապիտուլյացիայի հարց դնել եւ վերջնականապես լուծել խնդիրը:

    Նման բան ասում են նրանք, ովքեր նվազագույն պատկերացում չունեն ո՛չ զինադադարից, ո'չ էլ միջազգային կարգուկանոնից։ Զինադադարը Հայաստանից եւ Լեռնային Ղարաբաղից ստորագրեցին մարդիկ, ովքեր մեկ փամփուշտի ճշտությամբ գիտեին հնարավորությունները, ինչը եւ զեկուցել էին Հայաստանի եւ Ղարաբաղի քաղաքական ղեկավարությանը։ Այն ժամանակ որեւէ տարակարծություն չի եղել այդ հարցում։ Եթե, իրոք, հնարավոր լիներ ավելին,նրանցից որեւէ մեկը կընդվզեր, հրապարակավ կաղմկեր, հրաժարական կտար։ Այնպես չէր, որ այդ մարդիկ կաշկանդված էին, «ռամկաների» մեջ էին, ինչպես հիմա։ 1998 թվականին նույն այդ մարդիկ էին, որ համարեցին, թե «կարելի է ստանալ ավելին», եւ ազատորեն ոչ միայն ասացին իրենց կարծիքը, այլեւ ընդդիմացան, ինչն ավարտվեց Նախագահի հրաժարականով, եւ իրենք եկան իշխանության։

    Ինչ վերաբերում է միջազգային կարգուկանոնին. Երկրորդ համաշխարհային պատերազմում Գերմանիայի կապիտուլյացիայից հետո աշխարհում եղել են բազմաթիվ հակամարտություններ եւ պատերազմներ։ Դրանցից ոչ մեկը չի ավարտվել հակամարտող կողմերից մեկի կապիտուլյացիայով (չհաշված գերտերությունների պատժիչ գործողությունները ռեժիմների դեմ)։ Եթե Հայաստանը հարյուր անգամ ավելի հզոր էլ լիներ, չէր կարող եւ չի կարող գրավել Բաքուն։ Ճիշտ նույն կերպ՝ եթե Ադրբեջանը հարյուր անգամ ավելի հզոր էլ լիներ, չէր կարող եւ չի կարող գրավել Երեւանը։ Խաղաղության միջազգային պայմանագիրը նույն երաշխիքներն է ստեղծելու նաեւ Ղարաբաղի համար։ Միակ դեպքը, երբ կարող է անիմաստ դարձնել այդ երաշխիքները՝ Հայաստանը եւ Լեռնային Ղարաբաղը բնակչությունից զրկելն է, ինչն արդեն 20 տարի եւ հիմա էլ արվում է «ոչմիթիզհող» կարգախոսով։


    15. Սփյուռքում հիմա շատ են Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիները, որոնք ունեն ռեսուրսներ եւ երկրին օգնելու ցանկություն։ Դա կարծես սեղմված զսպանակ լինի, որը կարող է հիմա բացվել:

    Եւ որո՞նք են այդ «սեղմված զսպանակի» եւ «օգնելու ցանկության» նշանները. 1997 թվականին բերվում էր նաեւ այդ փաստարկը՝ Սփյուռքից ակնկալելով տարեկան կես միլիարդ դոլար։ Այն ժամնակ էլ Սփյուռքում արդեն կային Հայաստանից գնացած մի քանի հարյուր հազար քաղաքացիներ։ «Սեղմված զսպանակը» այն կլիներ, որ այդ մարդիկ մինչեւ հիմա արդեն կազմակերպական պատկառելի ինչ-որ միավոր ստեղծեին, շատ պատկառելի մի գումարով (ասենք՝ Հայաստանի տարեկան բյուջեի կամ դրա կրկնապատիկի չափով) հիմնադրամ ստեղծեին։ Թող հայտարարեին, որ այս իշխանությանը չեն տա, բայց այսինչ իշխանությանը կտան այսինչ նպատակի համար։ Նման բաներ եղե՞լ են։ Այդ օրակարգով Սփյուռքում, չասենք 400 կամ 40, թեկուզ չորս հոգի միասին նստե՞լ են մի սեղանի շուրջ։ Դրա վրա հույս դնել՝ նույնն է, ինչ հուսալ, թե երկնքից ոսկեձույլ մի մեծ երկնաքար կընկնի Հայաստանի վրա, ու դրա վրա ծրագիր կառուցենք։ Եթե չի եղել, ուրեմն այդ բոլորն ընդամենը բարի հեքիաթներ են։ Հաճելի է նման հեքիաթները «բեսեդկաներում»՝ միմյանց, կամ քնելուց առաջ՝երեխաներին պատմել, բայց դրանք խիստ վտանգավոր են քաղաքականության հիմքում դնելու, հասարակությանն ապակողմնորոշելու համար։

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  4. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Արէա (13.03.2017)

  5. #859
    Բարև
    Տրիբուն-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.05.2008
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    15,977
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    34 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ակամայից պատմահայր Խորենացու խոսքերը եկան միտքս. «Եվ քաքենք տակներս զ՛մերոյ, եվ երգս ձոնենք զ՛համերաշխութեանս ամենայն»:

    Էնքան անբովանդակալից ա էս յանի հարց ու պատասխանը, որ մարդու որևէ տողը քննարկելն էլ չի գալիս: Ի սկզբանե խնդիրը սխալ ա ձևակերպած, հարցերն էլ արհեստածին են, այսինքն հարցն ա պատգոնկա արած պատասխանի տակ, ոչ թե հակառակը: Չուկն էլ ենթավեռնագրերի չափը, գույնը ու մգությունը լավ համապատասխանեցրել ա Խորենացու խոսքերին. цвет детской неожиданности

    Ցավում եմ ՀԱԿ-ի համար: Ցավում եմ, որ իրանց էս նախընտրական ծրագիրը ոչ մի բանով ՀՀԿ-ի «դռայվենք Հայաստանը դհոլով» ծրագրից չի տարբերվում․ նույնքան անիմաստ ա ու անորակ:

    Եթե քարոզարշավի սկզբից, կամ դեռ չսկսված, կամուկացի մեջ էի, ՀԱԿ թե ԵԼՔ, հիմա լրիվ հակվում եմ ԵԼՔ-ի վրա: Երևի իրոք ճիշտ ա, որ քաղաքական դաշտը պիտի ազատվի դինոզավրերից ու իրանց ազդեցությունից, կլինի դա Լևոն, Քոչարյան, թե Սերժիկ ․․․․ ՀԱԿ-ում լիքը առողջ միտք կա, ցենտր ջահելներ կան, ու հուսով եմ իրանք դեռ ասելիք կունենան:

  6. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Lion (13.03.2017)

  7. #860
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    85 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Գնալով համոզվում եմ, որ ընդդամենը ընդդիմանալու հարց ա, հակառակ դեպքում չէիր համաձայնվի, ինչ-որ պնդումներ սխալ կհամարեիր, բայց անբովանդակ չէիր պիտակի։ Մյուս ընդդիմացողներն էլ հեսա չեն հապաղի, գրածիդ տակ շնորհակալությունները կշարեն, թե յանիմ տեսաք ո՜նց շշպռեց, բա՜ն-մա՜ն։ Իսկ տխուրն էն ա, որ դեռ 97-ից էս նույնն ա կատարվում, Լևոնն ու ՀՀՇն (հիմա ՀԱԿը), իրենց կուռ մոտեցումներն են մանրամասն ներկայացնում, մյուս կողմը շշպռում ա, պաթոս ա մտնում, վերացական բաներ ա խոսում, բայց էդպես էլ իրենց կուռ մոտեցումը չի ներկայացնում։

    Նկատեք, «կուռ» բառն եմ օգտագործում, ոչ թե ճիշտ կամ սխալ, ոչ թե արդար կամ անարդար, ոչ թե ռացիոնալ կամ իռացիոնալ, ոչ իրատեսական կամ անիրատեսական, այլ «կուռ»։ Այսինքն համակարգված, հիմնավոր, հստակ մոտեցում, տեսլական, ծրագիր, նպատակ։

    Կուռ մոտեցում, որի հետ կարելի ա համաձայնվել կամ կտրուկ դեմ լինել, բայց հստակ ու համակարգված մոտեցում։

    Ու արձանագրում եմ, քո խոսքի վրա, բայց քեզ ուղղված չէ, հայաստանյան քաղաքական միտքն այդպես էլ ունակ չեղավ էս հարցը քննարկել։ Միակ բովանդակային խոսք ասողն եղավ ու մնաց Լևոնն իր թիմով՝ սկսած դեռ 90-ականներից։

    Sent from my A0001 using Tapatalk

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  8. #861
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,583
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ախր ի՞նչ բովանդակային քննարկում անես: Մեռանք ասելով՝ էդ անտերները խաղաղություն չեն ուզում, որտեղի՞ց ստանանք խաղաղություն: Ու դրան պատասխան սենց բան ենք ստանում.


    1915 թ. Թուրքիայում մեկուկես միլիոն մարդ էր մորթվել։ Բայց Արամ Մանուկյանը, Հայաստանի Առաջին հանրապետության իշխանությունը, ճիշտ գնահատելով իրավիճակը,1918թ. գնաց Թուրքիայի հետ հաշտության եւ խաղաղության։ Չգնար՝ չէր լինի Առաջին հանրապետությունը։ Չլիներ Առաջին հանրապետությունը՝ չէր լինի Խորհրդային Հայաստանը, չլիներ Խորհրդային Հայաստանը՝ չէր լինի այսօրվա Հայաստանը։ Այս իրողությունները դեռ ոչ մեկը չի վիճարկել։ Ճի՞շտ վարվեց Արամ Մանուկյանը, թե՞ սխալ։ Երկու տարի անց՝ 1920 թվականին հակառակն արեցին. չգնացին հաշտության, գնացին պատերազմի։ Գնային հաշտության՝ այսօր մենք կունենայինք ոչ թե 30, այլ առնվազն 60 հազար քկմ Հայաստան։ Եւ դա մենք չենք ասում, դա, արդեն հետին թվով («հայի վերջին խելք»),ափսոսանքով խոստովանել են նույն՝ դաշնակցական իշխանության ամնաբարձր պաշտոնյաները՝ իրենց սխալը «հանցանք» կոչելով։

    Իսկ ընդհանրապես, նման հաշտության գործընթաց անցել են երբեմնի թշնամի բազմաթիվ ժողովուրդներ։ Այսօր գերմանացիները եւ ֆրանսիացիները, թուրքերը եւ հույները, լեհերը եւ ռուսները քաղաքակիրթ, խաղաղ հարաբերություններ ունեն՝ ի շահ երկու կողմերի:
    Տպավորություն ա՝ Ալիևը խաղաղության դրոշակը թափ տալով ման ա գալիս, մենք էլ ասում ենք՝ չէ, մեզ պետք չի, մենք պատերազմ ենք ուզում:

  9. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Lion (13.03.2017), Տրիբուն (13.03.2017)

  10. #862
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    85 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Բյուր, մեռանք ասելով, եթե չի ուզում, ջանքերդ դիր որ պարտադրես ուզելը, ոչ թե խնդրից փախիր։

    Ու մեռանք ասելով, որ բանակցության սեղանի մոտ լավ էլ ուզում ա։

    Ու մեռանք ասելով, որ եթե ջանքերիցդ հետո իսկապես չուզեց, մինչև վերջ չուզեց, ուրեմն չի լինի փոխզիջում։ Բայց քաղաքականությունդ պետք է ընտրես, անելիքդ պետք է որոշես ու դրա համար աշխատես։ Ոչ թե ասես դե Ալիևը չի ուզում, հելանք տներով։

    Sent from my A0001 using Tapatalk

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  11. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Արէա (13.03.2017)

  12. #863
    Պատվավոր անդամ Mephistopheles-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.05.2008
    Գրառումներ
    13,982
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Տրիբուն-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ակամայից պատմահայր Խորենացու խոսքերը եկան միտքս. «Եվ քաքենք տակներս զ՛մերոյ, եվ երգս ձոնենք զ՛համերաշխութեանս ամենայն»:

    Էնքան անբովանդակալից ա էս յանի հարց ու պատասխանը, որ մարդու որևէ տողը քննարկելն էլ չի գալիս: Ի սկզբանե խնդիրը սխալ ա ձևակերպած, հարցերն էլ արհեստածին են, այսինքն հարցն ա պատգոնկա արած պատասխանի տակ, ոչ թե հակառակը: Չուկն էլ ենթավեռնագրերի չափը, գույնը ու մգությունը լավ համապատասխանեցրել ա Խորենացու խոսքերին. цвет детской неожиданности

    Ցավում եմ ՀԱԿ-ի համար: Ցավում եմ, որ իրանց էս նախընտրական ծրագիրը ոչ մի բանով ՀՀԿ-ի «դռայվենք Հայաստանը դհոլով» ծրագրից չի տարբերվում․ նույնքան անիմաստ ա ու անորակ:

    Եթե քարոզարշավի սկզբից, կամ դեռ չսկսված, կամուկացի մեջ էի, ՀԱԿ թե ԵԼՔ, հիմա լրիվ հակվում եմ ԵԼՔ-ի վրա: Երևի իրոք ճիշտ ա, որ քաղաքական դաշտը պիտի ազատվի դինոզավրերից ու իրանց ազդեցությունից, կլինի դա Լևոն, Քոչարյան, թե Սերժիկ ․․․․ ՀԱԿ-ում լիքը առողջ միտք կա, ցենտր ջահելներ կան, ու հուսով եմ իրանք դեռ ասելիք կունենան:
    հես ա լուծումը...

    Scenario III: Under a new leadership, Armenia retains control of NK and forms a partnership with Azerbaijan to prevent its territory from disintegrating further.

    խորենացուն սրան երկու ձեռով ծափ կտար...

  13. #864
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,583
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Chuk-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Բյուր, մեռանք ասելով, եթե չի ուզում, ջանքերդ դիր որ պարտադրես ուզելը, ոչ թե խնդրից փախիր։

    Ու մեռանք ասելով, որ բանակցության սեղանի մոտ լավ էլ ուզում ա։

    Ու մեռանք ասելով, որ եթե ջանքերիցդ հետո իսկապես չուզեց, մինչև վերջ չուզեց, ուրեմն չի լինի փոխզիջում։ Բայց քաղաքականությունդ պետք է ընտրես, անելիքդ պետք է որոշես ու դրա համար աշխատես։ Ոչ թե ասես դե Ալիևը չի ուզում, հելանք տներով։

    Sent from my A0001 using Tapatalk
    Ո՞վ ա պարտադրելու ու ո՞նց ա պարտադրելու: Բանակցային սեղանի մոտ Ալիևը չի՞, որ Կազան-մազանը չի ստորագրում: Թե՞ իրանք խելոք-խելոք խաղաղասեր նստած էին, մենք ապրիլյան պատերազմը սկսեցինք: Իմ ուղեղը չի մտնում, թե մեր դիվանագիտությունն էդ ինչքան թարս ա գնացել, որ էսօր մենք պիտի փոխզիջող լինենք հաղթած պատերազմում: Այ դա կարա՞ս բացատրես:

  14. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Lion (13.03.2017)

  15. #865
    Բարև
    Տրիբուն-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.05.2008
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    15,977
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    34 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Chuk-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Գնալով համոզվում եմ, որ ընդդամենը ընդդիմանալու հարց ա, հակառակ դեպքում չէիր համաձայնվի, ինչ-որ պնդումներ սխալ կհամարեիր, բայց անբովանդակ չէիր պիտակի։ Մյուս ընդդիմացողներն էլ հեսա չեն հապաղի, գրածիդ տակ շնորհակալությունները կշարեն, թե յանիմ տեսաք ո՜նց շշպռեց, բա՜ն-մա՜ն։ Իսկ տխուրն էն ա, որ դեռ 97-ից էս նույնն ա կատարվում, Լևոնն ու ՀՀՇն (հիմա ՀԱԿը), իրենց կուռ մոտեցումներն են մանրամասն ներկայացնում, մյուս կողմը շշպռում ա, պաթոս ա մտնում, վերացական բաներ ա խոսում, բայց էդպես էլ իրենց կուռ մոտեցումը չի ներկայացնում։

    Նկատեք, «կուռ» բառն եմ օգտագործում, ոչ թե ճիշտ կամ սխալ, ոչ թե արդար կամ անարդար, ոչ թե ռացիոնալ կամ իռացիոնալ, ոչ իրատեսական կամ անիրատեսական, այլ «կուռ»։ Այսինքն համակարգված, հիմնավոր, հստակ մոտեցում, տեսլական, ծրագիր, նպատակ։

    Կուռ մոտեցում, որի հետ կարելի ա համաձայնվել կամ կտրուկ դեմ լինել, բայց հստակ ու համակարգված մոտեցում։

    Ու արձանագրում եմ, քո խոսքի վրա, բայց քեզ ուղղված չէ, հայաստանյան քաղաքական միտքն այդպես էլ ունակ չեղավ էս հարցը քննարկել։ Միակ բովանդակային խոսք ասողն եղավ ու մնաց Լևոնն իր թիմով՝ սկսած դեռ 90-ականներից։

    Sent from my A0001 using Tapatalk
    Չուկ ջան, դու ուզում ես, որ ես/մենք քեզ հատ-հատ համոզենք, որ ձեր պնդումները կամ որոշ պնդումներ սխալ են: Բայց մոռանում ես, որ մենք որևէ մեկին համոզելու խնդիր չունենք, քանի որ մենք քաղաքական ուժ չենք, որը գնում ա ընտրությունների։ Քաղաքական ուժը դուք եք, դուք պետք ա համոզեք, որ դուք ճիշտ եք։ Դուք փորձում եք համոզել, ոնց որ լավ էլ փորձում եք, բայց մենք չենք համոզվում, քանի որ ձեր փաստարկները համոզիչ չեն։ Պրտոմ համ մաոզիչ չեն հատ-հատ վերցրած, համ էլ ամբողջությամբ: Ամեն ինչ այսքան պարզ է, եղբայր։ Կոպիտ ասած, իմ մեկ քվեն գնում է այլ քաղաքական ուժի։ Լավ ա գոնե ՀՀԿ-ին չի գնում։

  16. #866
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    85 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ո՞վ ա պարտադրելու ու ո՞նց ա պարտադրելու: Բանակցային սեղանի մոտ Ալիևը չի՞, որ Կազան-մազանը չի ստորագրում: Թե՞ իրանք խելոք-խելոք խաղաղասեր նստած էին, մենք ապրիլյան պատերազմը սկսեցինք: Իմ ուղեղը չի մտնում, թե մեր դիվանագիտությունն էդ ինչքան թարս ա գնացել, որ էսօր մենք պիտի փոխզիջող լինենք հաղթած պատերազմում: Այ դա կարա՞ս բացատրես:
    Եթե շատ կարճ,ապա բանակդ ու դիվանագիտությունդ համադրելով ես պարտադրելու։ Եթե դրան ունակ չես, ուրեմն պատերազմել էլ ունակ չես, թափդ չի հերիքի, ստատուս քվոն էլ քո դեմ կաշխատի, թափդ չի հերիքի դրանից օգուտ քաղել։ Սա էնքան պարզ բան ա, որ էլ ասելու չի։

    Իսկ Ալիևի պատրաստ լինել-չլինելու մասին թեմայում գրել եմ արդեն։ Հիմա ոչ հավես ունեմ նորից գրեմ, ոչ էլ գտնեմ մեջբերեմ, որտև գիտեմ քեզ էդ պատասխանս առանձնապես չի հետաքրքրում։

    Sent from my A0001 using Tapatalk

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  17. #867
    Բարև
    Տրիբուն-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.05.2008
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    15,977
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    34 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Mephistopheles-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    հես ա լուծումը...

    Scenario III: Under a new leadership, Armenia retains control of NK and forms a partnership with Azerbaijan to prevent its territory from disintegrating further.

    խորենացուն սրան երկու ձեռով ծափ կտար...
    Կարող ա և էս ա, չեմ իմանում։ Որ ձեր պես տոշնի, տենց հազա տոկոսով, տենց վստահ, տենց կիլոմետրանոց ելույթով ու հոդվածներով իմանայի լուծումը, ծրագիր կգրեի, ընտրություններին կմասնակցեի էլի, Ակումբում գրառումներ չէի անի։

  18. #868
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,583
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Chuk-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Եթե շատ կարճ,ապա բանակդ ու դիվանագիտությունդ համադրելով ես պարտադրելու։ Եթե դրան ունակ չես, ուրեմն պատերազմել էլ ունակ չես, թափդ չի հերիքի, ստատուս քվոն էլ քո դեմ կաշխատի, թափդ չի հերիքի դրանից օգուտ քաղել։ Սա էնքան պարզ բան ա, որ էլ ասելու չի։

    Իսկ Ալիևի պատրաստ լինել-չլինելու մասին թեմայում գրել եմ արդեն։ Հիմա ոչ հավես ունեմ նորից գրեմ, ոչ էլ գտնեմ մեջբերեմ, որտև գիտեմ քեզ էդ պատասխանս առանձնապես չի հետաքրքրում։

    Sent from my A0001 using Tapatalk
    Օքեյ

  19. #869
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    85 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Մեջբերում Տրիբուն-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Լավ ա գոնե ՀՀԿ-ին չի գնում։
    Ցավոք հռնց ՀՀԿին էլ գնում ա։ Բայց էս թեմայում էդչի էականը, այլ էն, որ ոչ թե մեր փաստարկներն են անհամոզիչ, այլ դրանք քննելու կամք չկա։ Դեռ չկարդացած արդեն հակադրվելու կամք կա։

    Sent from my A0001 using Tapatalk

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  20. #870
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    85 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Օքեյ
    Բյուր ջան, մի նեղացիր։ Բայց մի օր ասում ես, որ ոճիս պատճառով թեման հետաքրքիր չի, բայց եթե խոստանամ, որ անձնական բան չեմ գրի, էսինչ բանի մասին կխոսես։ Խոստանում եմ, կորում եո։ Դրանից հետ մի զրույցի ժամանակ խոստովանում ես, որ թեման լրիվ չես կարդացել։ Հետո գալիս ես մի պնդում անում, որի մասին ես արդեն խոսել եմ, ի՞նչ անեմ ես, եթե ինքդ էսպես ես վերաբերվում էս թեմային ու գրառումներին։

    Sent from my A0001 using Tapatalk

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

Էջ 58 102-ից ԱռաջինԱռաջին ... 84854555657585960616268 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Գրառումներ: 60
    Վերջինը: 29.01.2013, 02:32
  2. Պատերա՞զմ, թե՞ խաղաղություն։ Լրջանալու պահը։ 10 տարի անց
    Հեղինակ՝ Artgeo, բաժին` Քաղաքականություն
    Գրառումներ: 49
    Վերջինը: 09.08.2009, 11:13

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •