Իմ հասկանալով սենց ա. ինչքան ուշ եղավ պատերազմը, էնքան ավելի ցավոտ պարտություն ենք կրելու, ու օր առաջ պետք ա մտածել էս հարցը կարգավորելու մասին, շատ ավելի առաջ քան սաշիկին շաքարաքլոր սարքելու բաղձալի երազանքն ի կատար ածելը (ինչը մի քսան տարի տենց երազանք էլ մնալու ա) ոչ թե ասել. խնդիրը լուծում չունի (կամ որ նույնն ա, հեքիաթներ պատմել հզոր հայրենիքի մասին) ու տաք-տաք տեղավորվել բազմոցների մեջ։
Էջանիշներ