Գրական դուետ. օտար մնալ կամ մոտենալ

[Շինարար]

Դեռ առաջինը չեմ կարդացել։ Երկրորդը մի տեսակ շատ իսկական էր։ Ասեմ որ միասեռականության պահը վերջում չբացահայտվեր էլ էլի պարզ էր որ հերոսը աղջիկ ա։ Աղջկա պես էր աշխարհը տեսնում։ Եթե տղա դուրս գար, մի տեսակ կեղծ կլիներ։ Բարեկամի հետ համաձայն եմ որ մի տեսակ հա ինչ, ոնց որ նյութ չլիներ մեջը, բայց ոճը շատ լավն էր։ Մի շնչում հոսում էր։ Պատումի կրավորականությունը հետաքրքիր էր մտածված, մի տեսակ հերոսի անտարբերությունը բաժանման ընթացքում ոնց որ ցույց տար։ Օնլայն ա թե չէ, երբ ա վերջին անգամ օնլայն եղել, էս շատ լավն էր։ Ես էս սիրային տվայտանքների մասին չեմ սիրում։ Մի քիչ ավելի լայն կտավի մեջ փոքր չափաբաժնով կուտվի, բայց մենակ իրանով մնում ա անալի։ Ամեն դեպքում գնահատում եմ ոնց ա պատմված, իսկ պատմված ա շատ լավ։

[Բարեկամ]

Դեռ առաջինը չեմ կարդացել։ Երկրորդը մի տեսակ շատ իսկական էր։ Ասեմ որ միասեռականության պահը վերջում չբացահայտվեր էլ էլի պարզ էր որ հերոսը աղջիկ ա։ Աղջկա պես էր աշխարհը տեսնում։ Եթե տղա դուրս գար, մի տեսակ կեղծ կլիներ։ Բարեկամի հետ համաձայն եմ որ մի տեսակ հա ինչ, ոնց որ նյութ չլիներ մեջը, բայց ոճը շատ լավն էր։ Մի շնչում հոսում էր։ Պատումի կրավորականությունը հետաքրքիր էր մտածված, մի տեսակ հերոսի անտարբերությունը բաժանման ընթացքում ոնց որ ցույց տար։ Օնլայն ա թե չէ, երբ ա վերջին անգամ օնլայն եղել, էս շատ լավն էր։ Ես էս սիրային տվայտանքների մասին չեմ սիրում։ Մի քիչ ավելի լայն կտավի մեջ փոքր չափաբաժնով կուտվի, բայց մենակ իրանով մնում ա անալի։ Ամեն դեպքում գնահատում եմ ոնց ա պատմված, իսկ պատմված ա շատ լավ։

Շին, բա դու օտարամոլ անուններով գործեր կարդալ հրաժարվում ես ի սկզբանե

[Բարեկամ]

Մի բան էի ուզում ասել էստեղ իմ գնահատման մոտեցման հետ կապված։ Ես ի սկզբանե նախատրամադրված եմ, որ այստեղ ստեղծագործելու փորձեր են, և ուժեղ, հզոր, անթերի գործերի սպասելիքներ բնավ չունեմ, ու գնահատման ստանդարտներս էլ փորձերի մակարդակով են։ Նաև նկատի եմ ունենում, որ ստեղծագործողների մեջ կան շատ երիտասարդներ, դեռահասային աշխարհահայացքով, ու փորձում եմ նրանց հասկանալ ևս։
Օրինակ, Օտարը պիտի որ աղջիկ գրած լինի, ու տարիքն էլ շատ ջահելոտ։ Ու դա աչքիս առաջ ունենալով եմ գնահատել։ Հասկանում էի ինչ ապրումներից ելնելով է գրել, և օտարացման, այլ աշխարհներում մխիթարանք գտնելու երազանքները նույնպես պատկերացնելի են։
Երկրորդից ոչ մի տպավորություն չստացա, չապրվեց մի տեսակ, թեև սրա գրողն էլ իրենից էր ինչ-որ բաժին դրել՝ իրական կամ երևակայական, ուղղակի տրամադրության հետք չի թողնում։

[ivy]

Մի բան էի ուզում ասել էստեղ իմ գնահատման մոտեցման հետ կապված։ Ես ի սկզբանե նախատրամադրված եմ, որ այստեղ ստեղծագործելու փորձեր են, և ուժեղ, հզոր, անթերի գործերի սպասելիքներ բնավ չունեմ, ու գնահատման ստանդարտներս էլ փորձերի մակարդակով են։ Նաև նկատի եմ ունենում, որ ստեղծագործողների մեջ կան շատ երիտասարդներ, դեռահասային աշխարհահայացքով, ու փորձում եմ նրանց հասկանալ ևս։
Օրինակ, Օտարը պիտի որ աղջիկ գրած լինի, ու տարիքն էլ շատ ջահելոտ։ Ու դա աչքիս առաջ ունենալով եմ գնահատել։ Հասկանում էի ինչ ապրումներից ելնելով է գրել, և օտարացման, այլ աշխարհներում մխիթարանք գտնելու երազանքները նույնպես պատկերացնելի են։
Երկրորդից ոչ մի տպավորություն չստացա, չապրվեց մի տեսակ, թեև սրա գրողն էլ իրենից էր ինչ-որ բաժին դրել՝ իրական կամ երևակայական, ուղղակի տրամադրության հետք չի թողնում։

Բարեկամ ջան, էստեղ ոչ սեռ է նշված, ոչ տարիք. չարժի քվերակությունը զուտ հեղինակի մասին ենթադրությունների վրա հիմնել: Գնահատվում է նախ և առաջ ստեղծագործությունը՝ անկախ հեղինակից:
Գուցե հնարավոր է, որ հեղինակի մասին քո ենթադրությունները սխալ են, էդ դեպքում փաստորեն տվածդ ձայնը լրիվ կորցնում է իր արժեքը: Սա կարծում եմ հեղինակի համար էլ հաճելի չի լինի:
Բացի դրանից, անպայման չի սա որպես «փորձ» դիտարկել: Մարդ գուցե շատ էլ լուրջ է մոտեցել իր աշխատանքին և դեռ պատրաստվում է մրցույթից դուրս էլ դրան կյանք տալ: Էնպես որ, խիստ եղեք, իհարկե ոչ կոպիտ

[Բարեկամ]

Բարեկամ ջան, էստեղ ոչ սեռ է նշված, ոչ տարիք. չարժի քվերակությունը զուտ հեղինակի մասին ենթադրությունների վրա հիմնել: Գնահատվում է նախ և առաջ ստեղծագործությունը՝ անկախ հեղինակից:
Գուցե հնարավոր է, որ հեղինակի մասին քո ենթադրությունները սխալ են, էդ դեպքում փաստորեն տվածդ ձայնը լրիվ կորցնում է իր արժեքը: Սա կարծում եմ հեղինակի համար էլ հաճելի չի լինի:
Բացի դրանից, անպայման չի սա որպես «փորձ» դիտարկել: Մարդ գուցե շատ էլ լուրջ է մոտեցել իր աշխատանքին և դեռ պատրաստվում է մրցույթից դուրս էլ դրան կյանք տալ: Էնպես որ, խիստ եղեք, իհարկե ոչ կոպիտ

Բայց ՛՛փորձը" կոպի՞տ որակում է։ Ցանկացած մարդ էլ իր փորձերին լուրջ է վերաբերվում, ՛՛փորձ՛՛ չի նշանակում անլուրջ մոտեցում։
Եթե խիստ դատեմ, այսինքն որպես գրական գործ, ոչ թե որպես փորձ, ապա երկուսն էլ ակնհայտորեն շատ թույլ են, և դրանով վերջակետ կդրվի։ Բայց ես փորձում եմ դատել որպես գրական փորձ՝ նշելով ստացված ու անհաջող մասերը՝ էլի փորձի մակարդակում։

Ինչ վերաբերում է հեղինակի և ստեղծագործության նույնացմանը, այդպիսի բան չեմ գրել։ Գրել եմ՝ իրենից ինչ-որ բաժին է դրել, որը նշանակում է՝ իր ապրումներից, իր տեսա և մտահորիզոնից, թեմայից, որ իրեն հետաքրքրում է կամ ուշարժան է գտել նստելու ու շարադրելու․ դա անվանում եմ իրենից մաս դնել, որն այդպես էլ պետք է լիներ․ էլ ինչպե՞ս է հեղինակը կապված իր գրած գործին։

Հ․Գ․ Բայց աչքիս ես քո մեկնաբանությունը ճիշտ չեմ հասկացել

[ivy]

Բայց ՛՛փորձը" կոպի՞տ որակում ա։ Ցանկացած մարդ էլ իր փորձերին լուրջ ա վերաբերվում, ՛՛փորձ՛՛ չի նշանակում անլուրջ մոտեցում։
Եթե խիստ դատեմ, այսինքն որպես գրական գործ, ոչ թե որպես փորձ, ապա երկուսն էլ ակնհայտորեն շատ թույլ են, և դրանով վերջակետ կդրվի։ Բայց ես փորձում եմ դատել որպես գրական փորձ՝ նշելով ստացված ու անհաջող մասերը՝ էլի փորձի մակարդակում։

Ինչ վերաբերում է հեղինակի և ստեղծագործության նույնացմանը, այդպիսի բան չեմ գրել։ Գրել եմ՝ իրենից ինչ-որ բաժին է դրել, որը նշանակում է՝ իր ապրումներից, իր տեսա և մտահորիզոնից, թեմայից, որ իրեն հետաքրքրում է կամ ուշարժան է գտել նստել ու շարադրելու․ դա անվանում եմ իրենից մաս դնել, որն այդպես էլ պետք է լիներ․ էլ ինչպե՞ս է հեղինակը կապված իր գրած գործին։

Բայց ես չասեցի, թե փորձը կոպիտ որակում էր... Ընդհանրապես ուրիշ բան էի ասում:
Ընդհակառակը, «փորձը» շատ փափուկ մոտեցում է իր հետ բերում: Ես էլ ասում եմ՝ խիստ եղեք: Ու հետն էլ ավելացնում էի՝ «խիստ» բառս չխառնեք «կոպիտ» բառի հետ:

[Բարեկամ]

Բայց ես չասեցի, թե փորձը կոպիտ որակում էր... Ընդհանրապես ուրիշ բան էի ասում:
Ընդհակառակը, «փորձը» շատ փափուկ մոտեցում է իր հետ բերում: Ես էլ ասում եմ՝ խիստ եղեք: Ու հետն էլ ավելացնում էի՝ «խիստ» բառս չխառնեք «կոպիտ» բառի հետ:

Հա, սխալ էի հասկացել։
Բայց դե չեմ ուզում մի տեսակ խիստ դատել․․․ Մարդիկ չարչարվել աշխատել են, ինչի՞ տրամադրություններն ընկնի, հուսալքվեն։ Ու մի տեսակ արդար չի գրական գործի մակարդակում խիստ դատելը, որովհետև ոչ մեկ էստեղ կայացած գրող չի, բայց կայանում են փորձերով։ Ու էնպես չի, որ սուտի լավ բաներ եմ գրում․ ուղղակի ուրիշ մոտեցմամբ եմ նայում։ Չգիտեմ, ես էդպես ավելի կոմֆորտ եմ զգում քննարկելու էստեղի ստեղծագործությունները։

[Շինարար]

Շին, բա դու օտարամոլ անուններով գործեր կարդալ հրաժարվում ես ի սկզբանե

Մենակ Մարկուսն էր, էն էլ ահագին ուշ նշվեց, արդեն կարդացել էի։

[Բարեկամ]

Մենակ Մարկուսն էր, էն էլ ահագին ուշ նշվեց, արդեն կարդացել էի։

Այ տենց քեզ կմոլորեցնեն

[Շինարար]

Առաջինն էլ կարդացի։ Շատ գրագետ էր գրված։ Մի քիչ խիստ շատ։ Ասում ա սատանան գիտե ինչ պատահեց այս սայլակին։ Ոնց որ թարգմանություն լիներ։ Հետաքրքիր պատմություն էր, բայց պատմողը՝ հերոսուհին, ակնհայտ սեքսիստ էր։ Ասենք տղամարդը պիտի ավտոյից գլուխ հանի բան։ Դեյվի կերպարը սենց վեհի մեջ եկավ սիրով լցրեց։ Դե տենց չի լինում։ Մենակ այլմոլորակայինը կարար տենց լիներ։ Ես հույս ունեմ որ այլմոլորակայինները ավելի հավես մարդիկ են։

[Sambitbaba]

Թեյ, ամերիկանո, լատե, գինի

Լավն է:

Ու գրված է ձեռքով, որ լավ էլ հաստատուն բռնում է գրիչը ձեռքին, և այդ պատճառով համաձայն չեմ Բարեկամի "նախատրամադրվածության" հետ: Ես, օրինակ, հաճախ Ակումբի ստեղծագործողների "փորձերն" ավելի մեծ հաճույքով եմ կարդում, քան շատ հայ գրողների լրացրած ոչ թե մեկ հատորները, և այս պատմվածքն էլ, հաստատ, կարդացի շատ մեծ հաճույքով:

Վերնագրի հաշվով... Երբ հասա վերջին, հասկացա, որ ինձ համար սրանից ավելի լավ վերնագիր ուղղակի չէր կարող լինել. երբ գիտես պատմվածքը, տեսնում ես, որ այն ամբողջովին խտացված է հենց վերնագրի մեջ, և շատ հաջող ընտրություն էր նույնիսկ խմիչքների հաջորդականությունն էլ:

Կասկածի պահ անգամ չունեցա, որ պատմողը կարող է տղամարդ լինել, հենց ամենասկզբից շատ լավ տեսանելի էր խիստ կանացի աշխարհընկալումը: Ավելի ճիշտ... Այս "ավելիճիշտն" արդեն քիչ վախվխելով եմ ասում, քանզի այնուհանդերձ ինքս կին չեմ ու կարող է ինչ-որ բան սխալ եմ հասկանում, բայց... հնարավոր է, կարելի է ասել, հայ կնոջ աշխարհընկալումը: Խոսքս Հարդի շատ ճիշտ նկատած "մատների արանքում սիգարետը պտտեցնող Նունեի" ստերեոտիպն է, գումարած "գինու գավաթը" կամ "գարեջրի շիշը": Ինձ թվում է, մեր երիտասարդ կանայք ինչ-որ լռվել են իրենց պատկերացումներում, որ խմել-ծխելը դեռևս անկախության և ազատության սիմվոլ կարող է լինել: Ինձ թվում է, թե սա արհեստական մոտիվ է և, բնականաբար, պատմվածքի մեջ էլ որոշակի արհեստականություն է մտցնում:

Հա, մեկ էլ, ոնց որ կատուն էր չափից դուրս հիշատակվում: Դա էլ նման էր "Ինչպես գրել պատմվածք" բրոշյուրը գերընթերցելուն: Ինչպես, ասենք, սիրում ես լիմոնով թեյ, բայց երբ լիմոնը քիչ ավելի ես ճզմում, արդեն տհաճ է...

Բայց այս երկու, ըստ իս չստացված պահերը մանրուքներ կարելի է համարել: Հիմնականը՝ Սոֆի-հերոսուհի-Լենա եռյակը շատ հաջող էր ստացվել ու գերազանց էր կառուցված: Կարդացի մեծ հաճույքով և այդ է պատճառը նաև, որ այսքան շատ եմ խոսում...

[Sambitbaba]

Օտարը

Ինչ-որ անառողջ բան կա մեջը... Կամ, կարող է, հեղինակն ինքն է գրելիս անառողջ եղել: Համենայն դեպս, ինչ-որ բան խանգարել է նրան ուզածն ամբողջովին տեղ հասցնելու...

Բայց մեսիջը պարզ է. մեր մեջ կան բաներ, որ եթե չսնուցենք, մեռնում են: Դա ինձ դուր է գալիս:

Հա, չեմ կարող հաճույքով չհիշել Հարդի խոսքերը. "Նմանատիպ պատմությունները նմանացնում եմ գրքերից պոկված ընկած մի էջի: Որ կարող ես գտնել կարդալ, բայց դա ընդամենը ոչ ամբողջական մաս ա մի ավելի մեծ պատմության:" Ինչ լավ ես նկատել, Հարդ ջան... Բայց կարծում եմ, որ այստեղ ավելի կարևոր է փորձել որոշել, թե այլ գրքից պոկված հենց այդ էջը ինչպե՞ս կարելի է ամբողջականացնել քո սեփական կյանքի մեծ պատմության հետ: Կամ ընդհանրապես, կարելի՞ էե թե ոչ...

[ivy]

Թեյ, ամերիկանո, լատե, գինի֊ում պատմությունը շատ դուր եկավ (հա, ես նոր եմ կարդում), բայց շարադրանքը` էդքան էլ չէ։
Շինի մոտ էլ ոնց որ թե հակառակն էր ։)

Օտար֊ի մեջ լիքը սեր կար, բարի ու էմոցիոնալ էր գրված, բայց որպես գրական գործ էդքան էլ չհետաքրքրեց։
Ամեն դեպքում լիքը շնորհակալություն հեղինակին` մի շնչով գրելու ու ուղարկելու համար

[Բարեկամ]

Մի հատ արտաթեմային բան հարցնեմ. համատեղ պատմվածքներ չե՞ն կազմակերպվում, էն որ երեք հոգով էին գրում: Հավես բան էր: Առաջինը սկսում էր, երկրորդը՝ շարունակում, երրորդն էլ ավարտում։ Հերթականությունն էլ նախընտրելի է վիճակ գցելով լինի։

[ivy]

Մի հատ արտաթեմային բան հարցնեմ. համատեղ պատմվածքներ չե՞ն կազմակերպվում, էն որ երեք հոգով էին գրում: Հավես բան էր: Առաջինը սկսում էր, երկրորդը՝ շարունակում, երրորդն էլ ավարտում։ Հերթականությունն էլ նախընտրելի է վիճակ գցելով լինի։

Միշտ էլ կարող եք գրանցվել էստեղ` "կսկսեմ", "կշարունակեմ", "կավարտվեմ" կախարդական բառերով ։)
Հենց երեք հոգի գրանցվի, հերթական համատեղ պատմվածքի թեման կբացվի։