Չէ, հա, ի՞նչ Sambitbaba, իրա համար պրիմիտիվ էր ու ձգված։
Երևանի պայթեցնելն էլ լրիվ անտեղի կպցրած էր։
Չէ, հա, ի՞նչ Sambitbaba, իրա համար պրիմիտիվ էր ու ձգված։
Երևանի պայթեցնելն էլ լրիվ անտեղի կպցրած էր։
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
հլա չեմ կարդացել, բյց ոնց որ ինք աԱթեիստ-ի խոսքերից
Ես էլ, էս վերջերս, հենց քո ասած տարբերակով, հետդ ընկերություն եմ անում... առանց քեզ տեսնելու…
Դժգոհ չեմ, պատկերացրու:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Գաղափարը վատը չէր, գրելաոճն էլ էր լավը։ Ընդհանուր հավես էր կարդացվում, բայց փազլի պատրաստման գործընթացի նկարագրությունները մի քիչ ձգձգված էին, կարելի էր ավելի կարճ կապել։
Ինձ թվում ա՝ Մարին ա հեղինակը։
Հ.Գ. Կարդալիս «Մահը սազում է նրան» (Death Becomes Her) կինոն հիշեցի։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Դիմակ` մարիօ
Mr. Annoying (08.11.2016), Tiger29 (08.11.2016), Աթեիստ (08.11.2016), Նաիրուհի (08.11.2016)
Միտքը լավն ա, դետալները հղկված չեն, արժի մի քիչ մտածել, սենց ոնց որ վռազի մեջ գրախ լինի։ Օրինակ հուզական նկարագրությունները ուղիղ տեքստով չասել․
Սրանք հեշտ ու հանգիս կարան չլինեն։Դեռ չեմ հասկանում ինչ են, բայց երջանիկ եմ, ես վերջապես նորից գոյություն կունանամ, վերջապես նորից ամբողջական կլինեմ։ Գոռում եմ ուրախությունից, ամեն դրված կտորի հետ շնորհակալություն հայտնում Լիլիթի հորը, բայց նա չի լսում։
Սկզբում որ կանաչ ու ամպ բան ավելացրին, ես մտածեցի թե հերոսից ինչ որ դելիկատես են սարքում։ հստակություն ա պետք։ Վերնագրի մասին էլի կարելի ա մտածել, անգոյությո՞ւն, հա որ։ Նեա։ Չի սազում։ Չի բռնում։
Ընդհանուր լավն ա, ապրես ՄարիՕ․
SWTS
Sambitbaba (08.11.2016), մարիօ (08.11.2016), Ուլուանա (08.11.2016)
Ճիշտ է, ինձ էլ թվաց, թե շտապել է ՄարիՕն…
Իսկ միտքն իրոք որ լավն էր. Այսպիսի մտքերի վրա շտապել հեչ չի կարելի… Պետք է դնես դանդաղ կրակին, դու էլ կանգնես գլխին ու հետևես, թե ինչպես է կամաց-կամաց սկսում եռալ:
Փազլի թեման ահագին լավն էր՝ չէ՞ որ վերջիվերջո մեր բոլորի կյանքն էլ… համ առանձին վերցրած է մի ամբողջ փազլ, համ էլ մենք բոլորս միասին վերցրած՝ տիեզերական մեծ փազլի փոքրիկ կտորներ ենք:
Ստացվում է, որ փազլի ամեն մասնիկ իր մեջ մի ամբողջ փազլ է պարունակում. փազլի մեջ՝ փազլ, փազլի մեջ՝ փազլ, և այդպես շարունակ:
Կարելի էր ահագին խորանալ…
Ինչ-որ շուտ չբացահայտվե՞ց հեղինակը…
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
մարիօ (08.11.2016)
Շնորհակալ եմ կարծիքների համար ժող ջան, իրոք շատ արագ գրված բան էր․ գիշերը քնելուց առաջ միտքն եկավ, առավոտ արագ գրեցի, մտածեցի կարծիքներ լսեմ։
վերնագրեր ընտրելուց հեչ լավ չեմ, դրա համար են միշտ վատը ստացվում։
i wanted to destroy something beautiful
Arpine (08.11.2016), boooooooom (09.11.2016), Աթեիստ (08.11.2016), Նիկեա (08.11.2016)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ