Լռությունը խոսում է

[Sambitbaba]

∫


Գիտակցիր
բնության ձայները.
տերևների սոսափյունը քամուց,
անձրևի կաթիլների ընկնելը,
միջատների ճռճռոցը,
այգաբացին
թռչնակի դայլայլն առաջին:
Քեզ ամբողջովին նվիրիր
լսելու գործողությանը:
Ձայների հետևում
կա ավելին.
սրբություն, որը երբեք
մտքով չես ճանաչի:


∫

[Sambitbaba]

∫


Դու չես
քո մարմինը ստեղծողը
և այդ պատճառով
քեզ տրված չէ
կառավարել նրա
գործողությունները:
Այստեղ
գործի է դրված
շատ ավելի հզոր
գիտակցություն,
քան մարդկային միտքն է:
Դա այն գիտակցությունն է,
որը բնության մեջ
ամենի հենարանն է:
Եվ ամենից շատ
նրան մոտ ես դառնում,
գիտակցելով քո ներքին
էներգիայի դաշտը,
զգալով քո մարմնում
գոյության կենդանի
զարկերակը:



∫

[Sambitbaba]

∫


Շան խաղասեր
ուրախալիությունը,
նրա անվերապահ
սերը մարդու հանդեպ
և կյանքի ամեն պահին
կյանքը տոնելու
պատրաստակամությունը
հազվադեպ է հակադրվում
նրա տիրոջ
ներքին վիճակի հետ:
Վերջինս ճնշված է,
տագնապած,
բեռնված խնդիրներով,
մոլորված
սեփական մտքերում
և բացակայում է
միակ իրականությունում
գոյություն ունեցող
տեղի և ժամանակի մեջ՝
Այժմ և Այստեղ:
Զարմանալի է, թե ինչպես,
ապրելով նման մարդու հետ,
շանը հաջողվում է մնալ նորմալ,
չկորցնել խաղասիրությունը:


∫

[Sambitbaba]

∫


Երբ բնությունն ընկալում ես
միայն մտքիդ միջով՝
միայն մտածողությամբ, -
ի վիճակի չես զգալ
նրա կենսականությունը,
նրա էականությունը:
Դու տեսնում ես միայն
նրա կառուցվածքը
և ոչինչ չգիտես
ներքին կյանքի մասին,
նրա սրբազան
գաղտնիքի մասին:
Ընկած եկամտի,
մակերեսային գիտելիքի հետևից,
հետապնդելով ինչ-որ այլ
օգտապաշտական նպատակ,
միտքը բնությանն ապրանքի,
սպառման առարկայի
արժեք է տալիս:
Կուսական անտառը
փայտանյութ է դառնում,
չվող թռչունները՝
գիտական ծրագրի
հետազոտության օբյեկտ,
սարերը՝ հանքահորերով
և հովանցքներով
ներսից կերված տարբեր
հումքերի աղբյուր,
կամ, լավագույն դեպքում,
"խիզախորեն նվաճված
մի նոր բարձրություն":

Ընկալելով բնությունը,
թույլ տուր բացահայտվել
չը-մտածվածության
անտեսանելի տարածությանը,
ոչ-մտքի տարածքին:
Երբ մոտենաս բնությանն
այդ ճանապարհով,
նա կարձագանքի,
մարդկության և մոլորակային
բարեշրջման գործում
կդառնա զինակից:


∫

[Sambitbaba]

∫


Նկատիր,
թե իր լինելության մեջ
որքան անկեղծ,
ամբողջականորեն
ներկա է ծաղիկը,
տես, թե ինչպես է
նա հանձնվել
կյանքին:


∫

[Sambitbaba]

∫


Գոնե մեկ անգամ
լրջորեն նայե՞լ ես
բույսի վրա, որը
տանդ ես աճեցնում:
Թողե՞լ ես վաղուց ծանոթ,
և սակայն խորհրդավոր
այդ արարածին բացել քեզ
գաղտնիքներն իր լինելության:
Զգացե՞լ ես արդյոք,
թե որքան խաղաղ է նա,
թե ինչպես է շրջապատված
հանգստության տարածությամբ:
Այն պահին, երբ գիտակցես
բույսի անդորրի և հանգստության
արտահոսումը, բույսը
ուսուցիչդ կդառնա:


∫

[Sambitbaba]

∫


Զննիր կենդանուն,
ծառին, ծաղկին:
Տես, թե նրանք ինչպես են
հանգստանում Գոյի մեջ:
Հենց ինքը Գոյն են նրանք:
Նրանք միշտ նույնպիսին են,
ինչ կան:
Իրենց բնական արժանապատվությամբ,
մաքրությամբ և բնատուր
առաքինությամբ:
Բայց այդ տեսնելու համար
պետք է դեն նետել մտքի՝
ամեն ինչին անուն տալու
և մտավոր պիտակներ
կախելու սովորությունը:
Նայիր այդ բոլոր
պիտակներից և բացատրություններից վեր՝
և կտեսնես բնության
այն անարտահայտելի տարածքը,
որը մտքով չես ճանաչի
և զգացմունքներով
չես ընկալի:
Այդ ներդաշնակությունն
ու սրբությունն
ընդգրկում է ոչ միայն բնությանը,
այլև քեզ:



∫