∫
Որքա՜ն հեշտությամբ են
մարդիկ ընկնում
սեփական կոնցեպտների և գաղափարների
զնդանը:
Մարդկային միտքը`
գիտելանու, ճանաչելու և հսկելու
իր ծարավի մեջ,
սխալմամբ
իր դատողությունները
որպես ճշմարտություն է ընդունում:
Նա ասում է.
ահա թե ինչպես ամենը կա:
Քեզ հետևում է լինել ավելին,
քան սեփական մտքերդ,
որպեսզի տեսնես.
ինչպես էլ դու բնութագրես
քո կամ ուրիշի կյանքն ու վարքը,
որքան էլ դատես
իրավիճակներից յուրաքանչյուրի մասին`
դա ոչ ավելին է, քան
տեսանկյուն,
բազում
հնարավոր հեռանկարներից մեկը:
Սակայն իրականությունը`
միասնական, ունիվերսալ
Ամբողջականություն է:
Ամեն ինչ միահյուսված է նրանում,
և ոչինչ գոյություն չունի
բացառապես ինքնիրեն
և իր շնորհիվ:
Մտածողությունը
մասնատում է իրականությունը,
բաժանում է այն
գաղափարների և կոնցեպտների
"պատառիկների":
∫
Մեջբերել
Էջանիշներ