ԳԼՈՒԽ 2
ՄՏԱԾՈՂ ՄՏՔԻ
ՍԱՀՄԱՆՆԵՐԻՑ ԴՈՒՐՍ
Մարդկանց մեծամասնությունն իր ամբողջ կյանքն անց է կացնում սեփական մտածողության զնդանում: Նրանք երբեք մտքի ստեղծած նեղ, անցյալի փորձով պայմանավորված անձնականացված ինքնապատկերացման սահմաններից դուրս չեն ելնում:
Քո, ինչպես և յուրաքանչյուր մարդկային արարածի մեջ, առկա է գիտակցության շատ ավելի խորը տարածք, քան միտքն է: Դա հենց ինքը էությունն է նրա, ով դու կաս: Կարելի է անվանել դա ներկայություն, գիտակցում, չպայմանավորված գիտակցություն: Քրիստոս ներսում կամ Բուդդայի էություն:
Այդ տարածքի արտահայտումը կազատի քեզ և աշխարհը տառապանքներից, որոնք դու պատճառում ես քեզ և ուրիշներին այն պատճառով, որ քո կյանքը կառավարում է քո մտքի ստեղծած "փոքրիկ եսը"` և դա ամենն է, ինչ դու գիտես քո մասին: Սերը, ուրախությունը, ստեղծագործումը և իսկական ներքնաշխարհը չեն կարող քո կյանք գալ որևէ այլ ճանապարհով, այլ միայն չպայմանավորված գիտակցության տարածքի միջով:
Եթե դու կարողանաս (թող նույնիսկ պատահաբար, անկանխամտածված կերպով) տեսնել ընդամենը մտքերը մտքերումդ, որոնք սլանում հողմի պես կամ անշտապ ճեմում են քո գիտակցության մեջ, եթե քեզ հաջողվի դիտարկել քո մտավոր-հուզական և իրենց ծնվելու պահին ծայրահեղ մեքենայական ռեակցիաները, նշանակում է, այդ տարածքն արդեն արտահայտված է քո մեջ` որպես գիտակցություն, որտեղ ծնվում են մտքեր և զգացումներ, որպես արտաժամանակային անտեսանելի տարածություն, որտեղ ծավալվում է քո կյանքի բովանդակությունը:
Մեջբերել
Էջանիշներ