∫
Եթե յուրաքանչյուր,
նույնիսկ ամենաաննշան
միտքը
դեպի իրեն է ձգում
քո ամբողջ ուշադրությունը,
նշանակում է, դու՝
քո գլխում հնչող
ձայնի հետ ես նույնացել:
Մտքումդ ծնվել է
սեփական "ես"-ի զգացումը:
Դա էլ հենց էգոն է,
գիտակցությանդ հորինած "ես"-ը,
որը շատ լավ զգում է
իր անավարտությունը
և, բառացիորեն,
ան-հիմնությունը:
Ահա թե որտեղից է
վախն ու ցանկությունը՝
էգոյի շարժիչ ուժն ու
հիմնական զգացմունքները:
Հենց որ հասկանում ես,
որ գլխումդ երբեք
չլռող ձայնը
հավակնում է, որպեսզի
քեզ փոխարինի, -
արթնանում ես վերջապես
քեզ քո մտքի հոսքի հետ
անհաշվետվորեն նույնացնելուց:
Նկատելով, հայտնաբերելով
այդ ձայնը,
հասկանում ես.
դու՝ նա չես,
այդ "բարձր" մտածող միտքը, -
այլ նա,
ով գիտակցում է նրան:
Դա էլ հենց ազատությունն է՝
քեզ, որպես մտքի
սահմաններից դուրս գտնվող
գիտակցություն
ճանաչելը:
∫
Էջանիշներ