Նորից արձակ. քվեարկություն ու քննարկումներ

[StrangeLittleGirl]

Ես մի քանի բանից էի հասկացել, որ Սամն է.
1. Ֆաբիանից. պարզ հիշում էի, որ ինքն էր անընդհատ էդ գիրքը խորհուրդ տալիս
2. Պատմվածքը Լիլին նվիրելուց. գիտեմ, որ Սամը Լիլին շատ է սիրում ու մի անգամ չի, որ ասել ա էդ մասին
3. Լիլի բանաստեղծությունը հենց իր օրագրում Սամն է շնորհակալություն հայտնել, մնացած հայտնողները հաստատ չէին կարա էս պատմվածքը գրած լինել
4. Դե մեկ էլ Բհիշման

Էս գործն ամեն դեպքում ինչ-որ պահերով հիշեցնում էր Սամին: Ճիշտ ա՝ փաբ-մաբ, բան, պահի տակ հուշում էին՝ Սամը չի, բայց գրելաոճն ընդհանրապես իրանն էր: Ռուտինի նման չէր մոլորեցրեր սաղիս

[ivy]

Այվ, մեկ էլ կբացատրե՞ս` էն խորհրդավոր գրառումն ինչ էր նշանակում

Նշանակում էր, որ ասենք anslov-ը կգրեր, թե ինքն իրականում ով է
Մեկ էլ տեսար ուրիշ խոստովանություններ էլ լինեին, ինչ իմանամ:

[Վոլտերա]

Նշանակում էր, որ ասենք anslov-ը կգրեր, թե ինքն իրականում ով է
Մեկ էլ տեսար ուրիշ խոստովանություններ էլ լինեին, ինչ իմանաս:

Ակումբում կա՞ էդպիսի անդամ

[ivy]

Ակումբում կա՞ էդպիսի անդամ

Հա, նոր գրանցված, մի գրառմամբ. գրառումն էլ «Ֆորումի անդամների լուսանկարներում» ա:

[Skeptic]

Մերսիներ, ժող, շնորհավորում եմ Սամին ու Մարիին։ Լիզ, ճի՞շտ էի հասկացել քո գործը։

"Օր"-ի հետ կապված. գրածների մեծ մասը ինքնակենսագրական ա, ուղղակի մի քիչ գեղարվեստականացնելու համար նոր կերպարներ եմ ավելացրել ու սեթինգը տեղափոխել ԱՄՆ, որտեղ երբեք չեմ եղել, բայց շատ եմ սիրում։ Ֆեյսբուքի անցուդարձն իրական էր, անունների տակ հայկական անուն-ազգանուններ են, Արէան մեկի ազգանունն ու մյուսի անունը ասեց։
Էսքանը։

[LisBeth]

Լիզբեթին էլ (տեսա՞ք քանի չստացած ձայն ուներ ): Ու մեկ ա չեք համոզի, Առաջին ուռագանն էլ ա Լիզբեթը, ուրիշ անունով գրանցվել, ուղարկել ա

Լոգիկա չկա Բյուր: Ես գիտեմ ով ա ուռագանի հեղինակը, բայց եթե չգա ու չխոստովանի որ ինքն ա կհիասթափվեմ և իրենից, և իր ուղարկած տարբերակից: Ինքը կարծեմ էլի ա մասնակցել մրցույթների ու դժվար չէր Այվիի փնթիության բողոքից կռահելը:
Համ էլ, ես վերջին օրով եմ գրել Քլինթը, երբ նիկոտինի պերեդոզով պարկած էի տանը, անելու բան չկար, սաղ մտքերս ի մի եկան ու շարվեցին: Այ սենց, բառացիորեն վերջին պահին եմ ուղարկել:

Նորմալությունը դու ես վերջը Ու ոչ մի սյուռ բան մեջը: Իմ սրտին չկպավ էս գործդ Բյուր, կներես:

[LisBeth]

Մերսիներ, ժող, շնորհավորում եմ Սամին ու Մարիին։ Լիզ, ճի՞շտ էի հասկացել քո գործը։

"Օր"-ի հետ կապված. գրածների մեծ մասը ինքնակենսագրական ա, ուղղակի մի քիչ գեղարվեստականացնելու համար նոր կերպարներ եմ ավելացրել ու սեթինգը տեղափոխել ԱՄՆ, որտեղ երբեք չեմ եղել, բայց շատ եմ սիրում։ Ֆեյսբուքի անցուդարձն իրական էր, անունների տակ հայկական անուն-ազգանուններ են, Արէան մեկի ազգանունն ու մյուսի անունը ասեց։
Էսքանը։

Հա, ոչինչը որպես կարգավորված վիճակ, ամեն ինչ ճիշտ ա: Քլինթը փորձում էր փոխել բոլոր փշուրների ուղղությունը: Իմ վաղեմի երազանքն էլ իրականացավ, սպանել Նրանց, առանձնակի հաճույքով հատկապես մի երկուսին))

Շնորհավորում եմ քեզ, ապրես: Շատ հետաքրքիր գործ էր, դիմամիկ , պատկերավոր: Չէի մտածում, որ դու կլինես, բայց զարմացած չեմ)

[LisBeth]

Շնորհավոր Սամ: Մարի

Այվի էն նկարը որ դրել ես վերջն ա: Շնորհակալություն քեզ համ մրցույթի համար, համ էլ որ օգնեցիր շատերին փոշմանել)

Էհ.. էլ ինչ ասեմ: Քլինթը գրելը շատ հետաքրքիր էր ինձ համար, սենց կիսագիտակից, ինքնահեգնանքախառը... եսիմ, շատ փոինթներ ունի էս գործը, վստահ էի, որ մրցունակ գործ եմ ուղարկել, բայց աչքիս գերագնահատեցի:

[Արէա]

Սամը լրիվ անակնկալ ա. բա էս ոճի ո՞վ էր սպասում, մինչև հիմա մտքիցս դուրս չի գալիս

Ես հիշում էի Ռուտինը, ու համարյա համոզված էի որ Սամն ա Իմպրեսիայի հեղինակը։
Սպասում էի արդյունքներին, որ խնդրեմ. Սամ, գիտեմ, որ դու քո առանց էն էլ քիչ ազատ ժամանակի հիմնական մասը ծախսում ես թարգմանություններիդ վրա, բայց դե մենք էլ ենք մարդ, մեզ էլ մի քիչ մարդատեղ դիր, մի երկու բան էլ մեր համար գրի՝ կարդանք։
Չես պատկերացնի ինչ հաճույքով եմ կարդացել պատմվածքդ։

[Լուսանդր]

Ես գիտեմ ով ա ուռագանի հեղինակը, բայց եթե չգա ու չխոստովանի որ ինքն ա կհիասթափվեմ և իրենից, և իր ուղարկած տարբերակից:

Կարելի է՞ մի մտերմիկ առաջարկ։ Ինչու՞ չդիմել Մեֆիստոֆելին։ Լինելով իշխան լույսի և ստվերի սահմանագծում, նա կարող է բաներ իմանալ և անել, որ մենք գուցե ի հասու չլինենք հասկանալու։

[boooooooom]

Ավելի ուշադիր, ևս նեկ անգամ կարդացի "Օր"-ը: Ի տարբերություն առաջին անգամվա, շատ հեշտ սահուն ու հետաքրքիր էր ամենը: Ու հա, ավելի հասկանալի էր դառնում երբ գիտեի, որ Սկեպտիկն է գրել ու կարդալուց հենց իրան էլ ավտոմատ պատկերացնում էի: Արա դե ուշադիր ա պետք կարդալ...
Հեղինակներին և կազմակերպիչ(ներ)ին ` շնորհակալություն: Հաղթող(իրականում+ներ)ին Շնորհավորում եմ: Լավ էր:

Հ.Գ. Քո հեծանիվը տանկ չի` Ծիտ ա (տանկ չես տեսել...)

[Լուսանդր]

Շնորհակալություն Այվիին հետաքրքիր մրցույթի համար։ Կարծիքներն ու մեկնաբանությունները նույնպես հետաքրքիր էին։ Ինձ ամենից շատ դուր եկավ Նիկեայի տպավորությունը «Ծովանկարից»,

«Ես սիրեցի գուլպայագործ տղային: էն, որ կարդում ու ուզում ես գնալ-գտնել էդ կորած փարոսը ու գրկել գունատ, նիհար, թափանցիկ կապտասպիակավուն աչքերով տղային… »

Ինչ պարզ ու անմիջական… երևի հենց թափանցիկ աչքեր են հարկավոր էսպես տեսնելու համար։ Ինձ որ այս ստեղծագործության հատուկ ոչինչ չասեց, թող ների ինձ հեղինակը, բայց ահա ևս մի օրինակ, թե ինչպես նույն գործը ինչ տարբեր կարող է ընկալվել տարբեր ընթերցողների կողմից։

Շնորհավորում եմ Սամիթբաբային, Վոլտերային և Սկեպտիկին։
Իսկ դուք՝ Տարօրինակ փոքրիկ աղջիկ, Լիզբեթ և Առանց խոսքի, չվհատվե՛ք ։) Հիշում ե՞ք Էքզյուպերիին՝ «Փոքրիկ իշխանի» հեղինակին։ Էսպիսի մի միտք կա իր «Գիշերային թռիչք» գրքում։ «Պարտությունը մի գրավական է, որը մոտեցնում է իսկական հաղթանակին։» Էնպես որ …բայց իրականում այստեղ կարծես թե պարտվողներ չկան, այ թե ինչ օյին խաղաց Այվին մեր գլխին

[Sambitbaba]

Սամ, Մարի, Սկեպտիկ, շնորհավոր ։

Սամ, բայց դու դեմք ես, քեզնից հեչ չէի սպասի էս ոճի պատմվածք ։

Ինչու՞, Ան ջան...

[Sambitbaba]

Սամ, շնորհավոր էն սկզբից էլ գիտեի, որ դու ես

Քեզ էլ շնորհավոր, Մարիշ ջան: Ստացվում է, որ երկուսս էլ գիտեինք, որ դու ենք...

[Sambitbaba]

Ես մի քանի բանից էի հասկացել, որ Սամն է.
1. Ֆաբիանից. պարզ հիշում էի, որ ինքն էր անընդհատ էդ գիրքը խորհուրդ տալիս

Դավաճա՛ն: Միանգամից շուխուռը գցեցիր... Ես էլ դիտմամբ որոշեցի հոգիդ ուտել ու սկսեցի կամաց-կամաց վերջից գալ: Դե գնա:

2. Պատմվածքը Լիլին նվիրելուց. գիտեմ, որ Սամը Լիլին շատ է սիրում ու մի անգամ չի, որ ասել ա էդ մասին
3. Լիլի բանաստեղծությունը հենց իր օրագրում Սամն է շնորհակալություն հայտնել, մնացած հայտնողները հաստատ չէին կարա էս պատմվածքը գրած լինել

Էդ կա...

4. Դե մեկ էլ Բհիշման

Չէ, Մարիշ ջան: Իմիջիայլոց, մենակ դու չես, որ այդ ասացիր: Բայց Բհիշման իմը չի... Իմը` Ֆաբիանն էր: Բայց գրելիս, ինչ-որ մեծ ցանկություն եղավ մեջս, որ Բհիշման Լիլինը լինի...