Մեջբերում Chuk-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Սամ, կներես, բայց ես ԱՆընդունելի եմ համարում նման թեմաները, նման նյութերն էս տեսքով տարածելը:

Բացառված չի, որ նույն Ռուֆի արձագանքն էսպիսին չլիներ, եթե թեմայի վերնագիրը լիներ ասենք «ՈՐԵՎԷ ԿԵՐՊ ՉՀԻՄՆԱՎՈՐՎԱԾ տեսակետներ»:
Իսկ քո ուզածը ո՞րն է, Չուկ ջան: Որ ես թեմա բացեմ "2 + 2 = 4" թեմայով կամ "5 x 5 = 27, քարը տրաքի` 28" թեմայով, - և առաջարկեմ խոսել այդ մասի՞ն...

Ի՞նչ պարտադիր է անպայման գիտականորեն ապացուցված բաների մասին խոսել: Միշտ ասել եմ ու կասեմ, որ կյանքում ավելի շատ են գիտականորեն չապացուցված բաները և այո, ինձ ավելի շատ հենց դրանք են հետաքրքրում ու ես անհամբեր սպսում եմ գիտության հաջորդ առաջընթացներին, որտեղ նա ինչ խոսք, ապացուցելու է այն, ինչ հերքում է այսօր: Ու դա էլ հենց համարում եմ գիտության կայֆը:

Հայերենի ու հայերի հետ կապված լիքը բան կա, որ հետաքրքիր ա, որով կարելի ա հպարտանալ:
Կոնկրետ ի՞նչ նկատի ունես, կասե՞ս:
Կարո՞ղ է դու էլ, Բյուրի պես, հայոց լեզուն ամենաղզողլան լեզուն ես համարում ու առաջարկում ես հպարտանալ դրանով... Հուսով եմ, ոչ...
Մեկ էլ, խնդրում եմ, չասես, որ տոկոսային հարաբերականությամբ մենք ամենաշատ Սովետական Միության Հերոս ունենք ու Իշտոյան ունենք...

Պսևդոգիտական սենց նյութերի տարածումը ակամայից անլրջացնում ա նաև իրականը, երբ որ հիմնավորված տեսակետներն ենք տեսնում, ակամայից դրանց վերաբերվում ենք էնպես, ինչպես նման անլուրջ տեքստերին:
Որևէ հիմնավորում չունեցող, մատից ծծած նման անլուրջ բաները որպես նորություն ներկայացնելով նաև վատ ծառայություն ենք մատուցում էն մարդկանց, ովքեր ակամա հավատալու են, առանց խորանալու:
Չուկ ջան, իսկ ո՞րն է ավելի վատ. առանց խորանալու հավատա՞լը, թե՞ առանց խորանալու չհավատալը...
Գիտականորեն սահմանված այդպիսի որևէ կանոն կա՞...

Մի խոսքով դու մեզ, քեզ, բոլորիս շատ վատ ծառայություն ես մատուցում սենց շեշտադրումներով էդ տեքստը տարածելով:
Իսկ քեզ չի՞ թվում, եղբայր, որ իմ գրած տեքստերի վրա` շեշտերը դուք եք փորձում դնել...

Հասկացանք, որ դու գիտությանը լուրջ չես վերաբերում:
Չհասկացաք:
Գիտությանը ես շատ լուրջ եմ վերաբերվում: Եվ այդ պատճառով քիթս չեմ խոթում այնտեղ, ինչից տեղյակ չեմ և աջուձախ չեմ հերքում այն, ինչ չգիտեմ:
Իսկ անլուրջ վերաբերվում եմ այն մտածողությանը, որ սահմանափակում է իրեն գիտության շրջանակների մեջ ու չի նկատում կյանքի ամբողջ իմաստն ու ներդաշնակությունը: Որովհետև յուրաքանչյուր գիտություն` կյանքի շատ փոքրիկ մասն է ընդամենը: