Պատանեկան գրական նախագիծ

[Գալաթեա]

8. Ճանապարհի սերը

Թեման հաստատ շատ սրտամոտ ա հեղինակին։ Այ էս էն իմ ուղածն ա։ Մարդը էն ջրի մասին ա գրել, որի մեջ եփվում ա։
Պարզապես մատուցելու ձևն ա շատ խառնափնթոր։ Ասես կողմնորոշված չլինի՝ ոնց գրի։ Ինչ կուրս վերցնի։ Աչք ծակող հորինած պատկերներն օրինակ՝ "աչքի երկնած արցունքի", կամ "կեսգիշերվա շուրթի քաղաքի շարականի" պահերը։
Հեղինակ ջան, կարիք չունես գործդ ավելի լավը դարձնելու համար սենց բաներ հորինել։ Եթե կարծում ես՝ ավելի լավը կամ խորն են դարձնում գրածդ, չէ, տենց չի։ Արցունքը թող ընդամենը հոսի, ոչ մի սարսափելի բան դրանից չի լինի։
Օրինակ մի բան էիր գրել, որ շատ-շատ սիրեցի. "Գլուխս կամ աշխատրը պտտվում էր"։ Եթե կարող ես սենց սիրուն ստեղծել էդ պատկերները, արա, բայց հակառակ դեպքում պետք չի։ Փորձիր զանազանել բնական հնչողը արհեստականից։
Ու մեկ էլ փորձիր էն կարճ-կարճ նախադասություններդ սահմանափակել։ Դրանք չարաշահելու դեպքում պատմությունը ընդհատ ա դառնում։ Նենց տպավորություն ա, որ բջջայինի կապը կտրտում ա։
Հա, ու կետադրական նշաններից հետո բացատ դի Իմ կապրիզը չի էլի, ձևն ա տենց

Ապրես, որ քոնն ես գրում

[Գալաթեա]

9. Լյուսին երկնքում՝ ադամանդների մեջ

Տեսնես իմ պես հին մարդ էլ կա՞, որ Գազմանովի տղու երգը հիշած լինի

Թվում ա, թե չպետք ա հուզեր, հազար անգամ կարդացած, ֆիլմերում տեսած պատմություն էր, բայց մեկ ա՝ հուզեց
Մատուցելու ձևից էր, գրածի թեթևությունից։ Ավելորդ, չտեղավորվող, չափազանցրած տարրեր չկային։ Մեղք էր շունիկը, բայց վերջում ուրախ էի իր համար. ինքն արդեն չկար, բայց սիրող ուներ։
Կենդանի մարդիկ կան, որ Լյուսիից բեթար սիրվելու կարիք ունեն։
Ես համ էլ սրա իմ վերջաբանը կառուցեցի գլխումս։ Ինձ ձեռք տվող տարբերակը։

Ապրի հեղինակը։

[Շինարար]

"Գլուխս կամ աշխատրը պտտվում էր"

Ինձ էլ շատ դուր եկավ:

[Գալաթեա]

10. Իմ կերտած Երևանը

Հեղինակ ջան, քեզ մի բան խնդրեմ էլի։ Առաջիկա ազատ ժամանակիդ դեպքում մի տաս տողով ձեր շենքի բակը նկարագրի։ Անցուդարձը, մեծությունը, ասֆալտ ա թե հող, երեխաները երեկոյան խաղում են թե ոչ, ինչ են խաղում, տատիները նստոտում բամբամսում են թե չկա տատի ձեր շենքում։ Տենց բաներ։ Որ "տեսնենք" ձեր բակը։
Մի քանի քանի տողով գրի, հետո մրցույթը որ վերջանա, ստեղ դիր՝ կարդանք էլի։ Համոզված եմ՝ էս խնդրանքիս էլի մարդիկ կմիանան, թեկուզ շնորհակալության տեսքով։

[Գալաթեա]

11. Կյանքի առեղծվածը

Եթե շատ չեմ սխալվում՝ առաջին պարբերությունը ցիտատ է ինչ-որ մեկից։ Նման դեպերում դա նշել է պետք հեղինակ ջան։ Գրողական էթիկան է պահանջում։

Երիտասարդ տարիքում ծնվող բնական մտորումներ էին։ Ափսոս մի քիչ շատ էր տարած փիլիսոփայական ստանդարտ տրակտատների ուղղությամբ։
Դու փաստեր ես նշում, հեղինակ ջան, որ բոլորը գիտեն։ Հարուստ ու աղքատ, չար ու բարի, սիրուն ու գեշ։ Էդ լավ ա, որ նշում ես, բայց հաջորդ անգամ փորձի ոչ թե "ի՞նչ" հարցը տալ, այլ "ինչու՞"-ն։ Քեզ հաստատ ավելի շատ բան կտա։ Ինքդ քո մեջ էդ հարցերի պատասխանները փնտրի, ոչ թե պարզապես դրանք շարադրի ու բոլորին հայտնի ճշմարտություններ գրի։
Մինչև չսկսես փնտրել, փորփրել, ընթացքում էլ՝ կորցնել, ոչ մի բանի չես հասնի։

Ամեն ինչ դեռ առջևում ա

[Գալաթեա]

12. Գործ N 114

Նման պատմվածքներում երկխոսությունները շատ կարևոր են։ Դրանք են կերպարին միս ու արյուն տալիս։
Էդքան լավ չէին կառուցած։ Տենց չէին խոսա իրար հետ քննիչն ու մեղադրյալը։ Չեմ ասում՝ չէր սիրահարվի, բան։ Չէ, ուղղակի տենց չէին խոսա։
Տարօրինակ անավարտ ու միևնույն ժամանակ ավարտուն գործ էր։
Թվում ա՝ անկապ պրծավ, ամեն մեկն իր ասելիքն ասեց՝ մյուսի հետ կապ չունեցող, լիքը բան մութ մնաց ու անցավ գնաց։
Բայց խոխմեն էն ա, որ կյանքում շատ հաճախ հենց տենց ա

Բայց դե աշխատել ա ուզում վրան։
"Նադո Ֆեդյա, նադո..."

[Sambitbaba]

12. Գործ N 114

Գալը շատ լավ ասեց, որ համ անավարտ գործ է, համ ավարտուն:

Սկիզբը շատ էր լավը` ինձ համար ամեն ինչ տեղը տեղին էր, - համ դիալոգները, համ հումորը... Հետո, երբ զգացմունքները մեջ ընկան, ամեն ինչ մի տեսակ թուլացավ, բայց դե էլի վատ չէր: Բայց ցմահ բանտարկությունը հեչ սրտովս չէր ու մի տեսակ վանեց ինձ պատմվածքից...
Հետո դադար տվեցի, մի հատ ֆիլմ նայեցի, հաց ու պանիրով չայ խմեցի... Երևի թեյն օգնեց, ու հասկացա, որ ուղղակի շատ էի ուզում, որ իմ ուզածով լինի, որ ամեն ինչը լավ վերջանա, քանզի նախապես հենց այդ էի սկսել պատկերացնել...
Ու երբ ամբիցիաներս հաղթեցի, պատմվածքն էլ ավելի սկսեց դուր գալ:

Ապրես, հեղինակ ջան, շատ լավ պատմվածք ես գրել: Թերություններ կան իհարկե, բայց ոչինչ, որովհետև թեման էր շատ բարդ, մանավանդ վերջը:
Ու լեզուն էլ է շատ լավը, ես սիրում եմ քո լեզուն:
Գրիր հնարավորինս շատ...

[ivy]

Մնաց մի հոգու քվեարկություն, մնացած ինը արդեն տվել են իրենց միավորները:
Արդեն պարզ է, թե որ անուններն են լինելու առաջին երեք տեղերում: Միայն թե հերթականությունը դեռ կարող է փոխվել վերջին քվեարկությամբ
Տեսնենք:

[ivy]

Բայց ավելի արդարացի լինելու համար, պիտի ասեմ, որ էս պահին 4-րդ տեղում գտնվող աշխատանքն էլ դեռ շանսեր ունի եռյակ մտնելու, ու մյուսներից մեկին ներքև գցելու:
Ամեն ինչ Գալաթեայի ձեռքերում է
Ինքն իհարկե տեղյակ չի, թե որ աշխատանքը որ տեղում է էս պահին:

[Գալաթեա]

Վերջ

[Sambitbaba]

Ուզում եմ բոլոր մասնակիցներին շնորհակալություն հայտնել: Ապրեք բոլորդ, հեղինակներ ջան:

Ես շատ զարմացած եմ ուրախալիորեն, որովհետև հեչ չէի սպասում, որ այսքան հաջող մրցույթ կլինի: Հաշվի առնելով հեղինակների տարիքը, փորձը, ու դրան գումարած դպրոցի բացասական ներգործությունը տվյալ պարագային, - մրցույթն անցավ շատ բարձր մակարդակի վրա: Նույնիսկ ամենաթույլ պատմվածքն իր մեջ ինչ-որ լավ բաներ հաստատ պարունակում էր ու ես համոզված եմ, որ գրելը շարունակելու դեպքում համարյա բոլորն էլ ավելի լավ արդյունքների կհասնեն:

Ապրեն մեր ակումբցի ջահելներն էլ, շատ հիանալի աշխատանք էին կատարել: Ինչ խոսք, որ նրանց ստեղծագործոությունները տարբերվում են ու համարյա վստահորեն կարելի է ասել, թե որ պատմվածքներն են նրանց, իսկ երբեմն էլ` կոնկրետ ում, - գործերը: Կարծում եմ, Ակումբն այնուհանդերձ որոշակի նստվածք թողնում է ակումբցիների վրա, և այդ առումով, նույնիսկ մեր նոր մասնակիցներն էլ, ուշադիր կարդալու դեպքում, հնարավոր է, որ կարողանան տարբերել ակումբցիներին ոչ ակումբցիներից: Թող այս խոսքերս իմ հրավերը լինի նրանց` մնայլ Ակումբում, քանի որ արդեն իսկ այստեղ են: Եվ համոզված եմ, որ դա մեծ դրական ազդեցություն կթողնի նրանց հետագա ստեղծագործությունների վրա:

Անսահման շնորհակալություն Այվիին ու Չուկին` իրենց մեծ աշխատանքի համար այս հիանալի մրցույթը կազմակերպելու հարցում:
Շնորհակալություն ժյուրիի անդամներին էլ, իրենց գործը պարտաճանաչ և համբերատար կատարելու համար: Սիրելիներս, ճանաչելով ձեզանից շատերի սուր լեզուն, հասկանում եմ, թե որքան համբերատար եք եղել մեր պատանի ստեղծագործողներին հոգատար վերաբերմունք ցուցադրելու համար, և դրա հետ մեկտեղ ահագին օգտակար խորհուրդների համար: Մի բանն էր ափսոս, որ շատերը քննարկումներին չմասնակցեցին: Եվ այդ պատճառով ինձ թվում է, որ առանց ժյուրի, հավանաբար ավելի լավ կլիներ:

Մի խոսքով, կարելի թեման շարունակել:

[diana15]

ես գիտեմ ,որ որոշ մարդիկ շարադրությունը վատ գրվածք են համարում, բայց ընտրել եմ այս թեման,որովհետև սիրում եմ կյանքի մասին գրել և բազմաթիվ նմանատիպ գործեր ունեմ,պատմվածքներ, նույնիսկ վիպակներ եմ գրել, ւղակի հենց այս շարադրությունն եմ տեղադրել, վորովհետև թեման հոգեհարազատ է, ինձ միշտ հետաքրքրել է ,թե ինչպես է առաջացել կյանքը, որն է այն ճիշտ վայելեու գաղտնիքը, և ուշադրություն չեմ դարձնում վատ կարծիքներին

[diana15]

շնորհակալ եմ խորհրդի համար

[diana15]

ես նոր գործ եմ շարադրել պատմվածք է,«Բանբասանք» վերնագրով, և եթե հնարավորություն լինի կտեղադրեմ այն ավելի մոտ է իրական կյանքին

[Sambitbaba]

ես նոր գործ եմ շարադրել պատմվածք է,«Բանբասանք» վերնագրով, և եթե հնարավորություն լինի կտեղադրեմ այն ավելի մոտ է իրական կյանքին

Ավելի լավ չէ՞ր լինի, անունը "Բամբասանք" դնեիր...