StrangeLittleGirl-ի խոսքերից
Սամ, երբ մեկն իսկապես նստում ա դիտարկելու, ինքը չգիտի՝ ինչ ա սպասվելու, չգիտի՝ ով ա կողքով անցնելու, ով ա գալու-գնալու, անկյունի պահարանի կողպեքների քանակը պետք գալու ա, թե չէ, դրա համար ամոբղջ ինֆորմացիան լցնում ա թղթին: Կա՛մ ես եմ էս փուլը սխալ պատկերացնում, կա՛մ քննարկողները սխալ սպասելիքներ ունեն:
Նայի, ես կարամ օրերով ման գամ փողոցներով, տարբեր տեղեր գնամ, հենց հետաքրքիր բան նկատեմ, գրեմ, բերեմ էս փուլ: Բայց դա առաջադրանքին կհակասի, որովհետև իմ հասկանալով՝ դիտարկվող միջավայր դիտարկողը մտնում ա նայիվ կերպով, առանց իմանալու, թե ինչ կերպարների ա տեսնելու, ու իրա նպատակն էդ պահին լինում ա մենակ հնարավորինս շատ ինֆորմացիա հավաքելը: Թե ինչով ա էդ մարդը զբաղվում, ինչ ա մտածում, դա հնարավոր ա անել երկու ձևով. կա՛մ պիտի էդ պահին չգրես, սկսես մտածել, հետո գնաս տուն, գրես, հետն էլ ավելացնես, թե ինչ ա մտածում (էս դեպքում ինֆորմացիոն անցքեր կունենաս, որոնք հետո ստիպված ես լինելու լցնել քո երևակայությամբ), կա՛մ ամեն ինչ ֆիքսել հենց էդ պահին առանց երկար-բարակ մտածելու, հետո արդեն սկսել կառուցել, թե որի մտքով ինչ կարար անցներ:
Մեջբերել
Էջանիշներ