Չէ, ինչի՞, սեր Մեֆին են խոստովանել, ոչ թե ստեղծագործության հեղինակին:LisBeth-ի խոսքերից
Չէ, ինչի՞, սեր Մեֆին են խոստովանել, ոչ թե ստեղծագործության հեղինակին:
Խոստովանել են, ինկատի ունենալով որ ինքն ա հեղինակը, բայց լավ թող սերը մնա
SWTS
Լավ… ասեմ… ես եմ գրել…
Ամեն դեպքում չեն ասել՝ եթե հեղինակը մեկ ուրիշը լինի, իրան էլ կսիրենք:
LisBeth (20.03.2015), Sambitbaba (20.03.2015), Գալաթեա (20.03.2015)
Ախ, ինչ լավն էր
Ընդհանրապես, եթե լուրջ մտածենք Բյուրի մասին, նա այդքան վարպետություն ունի, կարծում եմ, Գալ ջան: Նա հեշտ ու հանգիստ կարող է մի ինչ-որ "պսևդո-արևմտահայերեն" սարքել, սաղին խառնել իրար, ու հենց ինքն էլ առաջինն սկսել քլնգել իր գրածը, որ իր վրա չկասկածենք:
Բայց ես հարյուր տոկոսով համոզված եմ, որ Բյուրը չի երկրորդի հեղինակը: Եվ եթե ձեզ մի պահ պոկեք պիեսի "արևմտահայերեն" մասից և ուշադրություն դարձնեք արևելահայերենին, իսկույն ամեն ինչ պարզ կդառնա:
Ժողովուրդ, Բյուրը շատ ինտելիգենտ գրող է: Գրելիս`նա երբեք չի օգտագործի "հայաթի" խոսելաոճը որպես գրական լեզու, իսկ օգտագործելիս էլ, մենք բոլորս կտեսնենք, որ նա օգտագործել է դա ինչ-որ կոնկրետ նկատառումով: Իսկ այստեղ այդ "հայաթի" ժարգոնն օգտագործված է այնպես, ասես հենց այդպես էլ պետք է լինի: Թող ների ինձ հեղինակը, բայց ես դեմ եմ, որ իմ աշխարհի ամենասիրուն լեզուն հայաթի ժարգոն դառնա: Գրականությունը պետք է վեր լինի հայաթի ժարգոնից, և առաջին հերթին դա ձեր երեխաներին է անհրաժեշտ: Հակառակ դեպքում վաղը-մյուս օր Շեքսպիրի "Ռոմեո և Ջուլիետը" ստիպված եք լինելու վերափոխել Շաքսպերի "Ռոմիկ և Ջուլիկի", որպեսզի ձեր երեխաները կարդալիս մի բան հասկանան...
Համոզված եմ, Բյուրը դա գիտի:
Կրկնում եմ, միտումնավոր կարելի է գրել ամեն ինչ, և ընթերցողի համար արդեն ճաշակի խնդիր է ընդունել կամ չընդունելը: Բայց գրական լեզուն երբեք չպետք է դառնա հայաթի ժարգոն:
Համ էլ ստացվեց, որ երկրորդի մասին էլ գրեցի: Ուֆֆ: Մնաց առաջինը:
Բայց առաջինի մասին չեմ գրելու, մինչև քնածները չարթնանան:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Սամ ջան, բնականաբար Բյուրի պահը լուրջ չէի գրել, թեման վառ ենք պահում, թե չէ էնտեղ լիքը կետադրական սխալներ կան և այլն, ու նույն կատաղելն էլ Բյուրը հաստատ գեղարվեստական ստեղծագործության մեջ մարդւո հանդեպ չէր կիրառի, առօրյա խոսքում ուրիշ ա, շարքային գրառումում ուրիշ ա, գեղարվեստական խոսքում՝ էն էլ հեղինակի խոսքում՝ ուրիշ:Ընդհանրապես, եթե լուրջ մտածենք Բյուրի մասին, նա այդքան վարպետություն ունի, կարծում եմ, Գալ ջան: Նա հեշտ ու հանգիստ կարող է մի ինչ-որ "պսևդո-արևմտահայերեն" սարքել, սաղին խառնել իրար, ու հենց ինքն էլ առաջինն սկսել քլնգել իր գրածը, որ իր վրա չկասկածենք:
Բայց ես հարյուր տոկոսով համոզված եմ, որ Բյուրը չի երկրորդի հեղինակը: Եվ եթե ձեզ մի պահ պոկեք պիեսի "արևմտահայերեն" մասից և ուշադրություն դարձնեք արևելահայերենին, իսկույն ամեն ինչ պարզ կդառնա:
Ժողովուրդ, Բյուրը շատ ինտելիգենտ գրող է: Գրելիս`նա երբեք չի օգտագործի "հայաթի" խոսելաոճը որպես գրական լեզու, իսկ օգտագործելիս էլ, մենք բոլորս կտեսնենք, որ նա օգտագործել է դա ինչ-որ կոնկրետ նկատառումով: Իսկ այստեղ այդ "հայաթի" ժարգոնն օգտագործված է այնպես, ասես հենց այդպես էլ պետք է լինի: Թող ների ինձ հեղինակը, բայց ես դեմ եմ, որ իմ աշխարհի ամենասիրուն լեզուն հայաթի ժարգոն դառնա: Գրականությունը պետք է վեր լինի հայաթի ժարգոնից, և առաջին հերթին դա ձեր երեխաներին է անհրաժեշտ: Հակառակ դեպքում վաղը-մյուս օր Շեքսպիրի "Ռոմեո և Ջուլիետը" ստիպված եք լինելու վերափոխել Շաքսպերի "Ռոմիկ և Ջուլիկի", որպեսզի ձեր երեխաները կարդալիս մի բան հասկանան...
Համոզված եմ, Բյուրը դա գիտի:
Կրկնում եմ, միտումնավոր կարելի է գրել ամեն ինչ, և ընթերցողի համար արդեն ճաշակի խնդիր է ընդունել կամ չընդունելը: Բայց գրական լեզուն երբեք չպետք է դառնա հայաթի ժարգոն:
Համ էլ ստացվեց, որ երկրորդի մասին էլ գրեցի: Ուֆֆ: Մնաց առաջինը:
Բայց առաջինի մասին չեմ գրելու, մինչև քնածները չարթնանան:
Sambitbaba (20.03.2015)
Ես էլ, ազնվորեն:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
սերը թողել ենք,Մեֆ, ռելաքս
SWTS
Աթեիստի թեկնածությունը կասկածի դնող մի բան հիշեցի: Որ Մեֆի դեպքում էլ ա աշխատում, ի դեպ, մնացած ամեն ինչի հետ:
Փառք Աստծո ա գրած, էն էլ մեծատառով:
Աթեիստի ձեռքը կկոտրվեր, բայց նա մեծատառով չէր գրի էդ արտահայտությունը: Յա տակ դումայու:
Աթեիստ (20.03.2015)
մի հատ լասե՞ք Կառն ինչի մասին ա… որ իմանամ կասեմ ես եմ գրել թե չէ…
MWMS-ը չի՞ գրել առաջինը։
Երկրորդը Սամն ա։
Երրորդը՝ Ա՞յբ, Լուսնթա՞գ, Ալֆա՞։
Չորրորդը՝ Վոլտերան։
Իսկ դիտավորյա՞լ...
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Մի գրառում վերև կարդա Սամի կարծիքը երկրորդում կիրառված հայաթի ժարգոնի մասին:
LisBeth (20.03.2015)
Արէա, իսկ գործերի մասին ի՞նչ կասես:
Sambitbaba (20.03.2015)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ