ՀԱՏՎԱԾ Գ
Հուդան համառոտ պատմում է իր երազը,
Իսկ Հիսուս պատասխանում է նրան
Հուդան ասաց. “Ուսուցիչ, դու լսեցիր նրանց բոլորին, իսկ հիմա լսիր ինձ: Քանզի ինձ մեծ երազ է եղել:
Լսելով այդ, Հիսուս ծիծաղեց և ասաց. “Դու` տասերեքերորդ ոգին* ես, ինչու՞ ես այդպես ջանում: Բայց խոսիր, ես համբերատար լսում եմ քեզ”:
Հուդան ասաց նրան. “Երազում եղավ, որ տասներկու աշակերտները քարկոծում էին ինձ և [45] հետապնդում էին ինձ դաժանորեն: Ես եկա այն տեղը, որտեղ […] քո հետևից: Ես տեսա մի տուն, և իմ հայացքն անկարող էր ընդգրկել նրա չափերը: Մեծ մարդիկ էին շրջապատել այն, իսկ տանիքը բույսերից էր, և տան մեջ մարդկանց բազմություն էր հավաքվել […երկու տող բաց է թողնված], ովքեր ասում էին. “Ուսուցիչ, ինձ էլ վերցրու այս մարդկանց հետ”:
Հիսուս պատասխանեց և ասաց. “Հուդա, քո աստղը հափշտակեց քեզ ճշմարիտ ճանապարհից”: Եվ շարունակեց. “Ոչ ոք մահկանացուներից արժանի չէ մտնել այն տունը, որը դու տեսար, քանզի դա սուրբ** տեղ է: Այնտեղ չեն իշխում ոչ արևը, ոչ լուսինը, ոչ ցերեկը, բայց մշտապես հավերժության մեջ են գտնվում սրբերն ու հրեշտակները: Տես, ես բացատրեցի քեզ արքայության գաղտնիքները [46] և պատմեցի աստղերի սխալների մասին և […] ուղարկեցի դա […] տասներկու ոլորտներ:
- - - - - - - -
* Կամ “տասներեքերորդ դևը”: Հուդան համարվում է տասներեքերորդ աշակերտը, քանի որ հեռացված էր տասներկուսից և այդ պատճառով հանդես է գալիս որպես դև, քանի որ նա իրականում հոգևոր անձ է: (Այն ժամանակներում դևը չէր ընկալվում որպես բացասական կերպար, այն կարող էր թե բացասական, և թե դրական լինել: - Ս-բաբա)
** Կամ “նախատեսված է սրբերի համար”
Էջանիշներ