Կնոջ մարմինը

[Ձայնալար]

Սովորելու վրա ա:

Ի դեպ, մի բան եմ նկատել, չգիտեմ կկիսեք կարծիքս, թե չէ: Տենդենց եմ նկատել, որ տղամարդիկ սկսել են ավելի շատ հետևել իրենց արտաքինին, կանայք ավելի քիչ: Հատկապես արևմուտքում: Նայում ես տղեն ժելեյած մազերով, օղով, դաջվածքով, վզից էլ մի զռթիկ կախած, հետի աղջիկը թեթև քսված, մազերը չֆենած, գրեթե առանց զարդերի:

[Այբ]

Ըստ իս՝ աղջիկը պետք է հետևի իրեն, բայց արտաքինին հետևելը արհեստականության չպիտի հանգեցնի, որ նայես ու մտածես, թե տեսնես առանց գրիմի, կամ չգիտեմ ինչի՝ տեսքը ոնց է:

Չնայած չեմ սիրում աղջկական ձևով խնամված տղաներին, բայց գտնում եմ, որ տղաներն էլ պիտի իրենց հետևեն: Եթե աղջկա մազոտ թևերը գեղեցիկ չեն նայվում, տղաների արջի մորթով թևերն էլ հեչ սիրուն չեն:

[Guest]

Իհարկե աբսուրդային են այս բոլոր կրիտերիաները դրված կանանց վրա:

Մի բան հիշեցի, վերջերս ա եղել: Ուրեմն ջահել ժամանակ մի կանգառ վերև, որ տրանսպորտ էի նստում, հաճախ մի աղջիկ էլ էր նստում ու ես շատ էի հավանում նրան: Ինչ որ սիրահարվածության զգացմունք կար, բայց տենց թեթև էլի, ինձ հենց դուր էր գալիս իր հետ գնալ դասի: Մի քանի օր առաջ մերոնց տանն էի ու տեսա նրան… մազերև զավիվկա, երեսը ներկած. շորը թիթիզ… ՀԻՍԱԹԱՓՈՒՓՅՈ՜ՒՆ

[Vardik!]

Բյուր, ինչ լավ թեմա է:
Հա, հենց կան առանձնահատուկ պահանջներ կանանց արտաքինի նկատմամբ: Ինչքան էլ խոսենք մեծ-մեծ բաներից, դեռ կան աղջիկներ, որ տանն են մնացել թուխ մաշկի կամ մեծ քթի պատճառով: Քիչ չեն նաև էն դեպքերը, երբ կինը ամուսնանալուց մի քանի տարի հետո էնքան է փոխվում արտաքնապես, որ առաջվա հետ համեմատել չի կարելի: Որպես պատճառ կարող են լինել ծննդաբերությունը, որևէ հիվանդություն, հորմոնալ խանգարումներ և այլն: Շատ հաճախ փոխված արտաքինը տղամարդու մոտ առաջացնում է հիասթափություն, իսկ կնոջ մոտ՝ կոմպլեքսներ:
Երբ ես ասոում եմ խնամք, ամենից առաջ նկատի ունեմ հոգատարություն ու հիգիենա սեփական մարմնի և հատկապես դեմքի նկատմամբ: Բայց, ցավոք սրտի, շատ կանայք և աղջիկներ խնամք ասելով նկատի ունեն թունդ շպարն ու մնացածը:


Մի փոքրիկ դրվագ իմ կյանքից: Ուրեմն մի քանի տարի առաջ ես էնքան կոմպլեքսավորված էի, որ ուղղակի ասելու չի: Պատճառների մասին չեմ խոսի, ուղղակի ասեմ, որ ես էսօր էնքան եմ ազատվել իմ կոմպլեքսներից, որ առաջվա նման կարող եմ առանց շպարի դուրս գալ, հագնվել ոնց ուզում եմ ու ամենևին վատ չզգալ ուշադիր հայացքներից: Շնորհակալություն իմ հարազատներից մեկին: Անունը չեմ նշում:

[Nihil]

Ամեն տեղ սեքսիզմ է։ Արդեն զզվել եմ։
Էն օրը ընկերներիցս մեկի հետ քայլում էինք, մեր դիմացով մի աղջիկ էր քայլում, որը միիիիի՜ փոքր թմբլիկ էր, շորտեր/հայերեն չգիտեմ ոնց է/ էր հագել։ Մեկ էլ ընկերս ասաց․ "Հլը էս աղջկա ցելյուլիտին"։ Էնպես ջղայնացա, ու՞մ ինչ գործն է դա։ Ինչի՞ պետք է ինչ-որ մեկի ավել կամ պակաս մսերը մեկ ուրիշին նեղեն։ Շատ հնարավոր է՝ էդ աղջիկը լսեց դա։ Մտածում եմ՝ հասարակության այդ հիվանդագին պահանջները եթե չլինեին, աղջիկները իրենց այդքան չէին տանջի՝ շպարվելու վրա ժամանակ ծախսելով, բարձրակրունկ կոշիկներ հագնել-տանջվելով, էպիլյացիա անելով, չգիտեմ։
Վերևի գրառումներում տեսա, որ քննադատում ենք շպարը և այլն, բայց ինձ դա էլ դուր չի գալիս։ Եթե մարդ սիրում է թունդ շպար, ապա ինչու չպետք է քսի՞։ Շպարի քննադատումը, իմ կարծիքով, նույնպես հասարակության պահանջ է։
Բայց իսկապես տհաճ է, որ արտաքինի վերաբերյալ մի երևույթը տղաների վերաբերյալ նորմալ է համարվում, իսկ աղջիկների վերաբերյալ՝ չէ։
Էն օրը ընկերներիցս մեկը բան էր պատմում, ասում էր․ "․․․․Վրայից էլ տհաճ հոտ էր գալիս։ Աղջիկ էր է, հլը տղա լիներ՝ հեչ"։ Ինչու՞ հեչ։ ՈՒ ընդհանրապես, չեմ հասկանում։

[Vardik!]

Ամեն տեղ սեքսիզմ է։ Արդեն զզվել եմ։
Էն օրը ընկերներիցս մեկի հետ քայլում էինք, մեր դիմացով մի աղջիկ էր քայլում, որը միիիիի՜ փոքր թմբլիկ էր, շորտեր/հայերեն չգիտեմ ոնց է/ էր հագել։ Մեկ էլ ընկերս ասաց․ "Հլը էս աղջկա ցելյուլիտին"։ Էնպես ջղայնացա, ու՞մ ինչ գործն է դա։ Ինչի՞ պետք է ինչ-որ մեկի ավել կամ պակաս մսերը մեկ ուրիշին նեղեն։ Շատ հնարավոր է՝ էդ աղջիկը լսեց դա։ Մտածում եմ՝ հասարակության այդ հիվանդագին պահանջները եթե չլինեին, աղջիկները իրենց այդքան չէին տանջի՝ շպարվելու վրա ժամանակ ծախսելով, բարձրակրունկ կոշիկներ հագնել-տանջվելով, էպիլյացիա անելով, չգիտեմ։
Վերևի գրառումներում տեսա, որ քննադատում ենք շպարը և այլն, բայց ինձ դա էլ դուր չի գալիս։ Եթե մարդ սիրում է թունդ շպար, ապա ինչու չպետք է քսի՞։ Շպարի քննադատումը, իմ կարծիքով, նույնպես հասարակության պահանջ է։
Բայց իսկապես տհաճ է, որ արտաքինի վերաբերյալ մի երևույթը տղաների վերաբերյալ նորմալ է համարվում, իսկ աղջիկների վերաբերյալ՝ չէ։
Էն օրը ընկերներիցս մեկը բան էր պատմում, ասում էր․ "․․․․Վրայից էլ տհաճ հոտ էր գալիս։ Աղջիկ էր է, հլը տղա լիներ՝ հեչ"։ Ինչու՞ հեչ։ ՈՒ ընդհանրապես, չեմ հասկանում։

Նիհիլ ջան, ինչքան հասկանում եմ, նշված հատվածը իմ գրածների հետ կապ ուներ, ուստի հարկ եմ համարում պատասխանել: Եթե մարդ սիրում է թունդ շպար, ապա թող քսի ինչքան ուզում է: Բայց երբ մարդ մտածում է, որ պետք է անպայման թունդ շպար քսի, որ սիրուն երևա, դա արդեն նորմալ չէ: Կարծում եմ՝ կհամաձայնվես ասածիս հետ:

[Mephistopheles]

էս ինչ լավ թեմա ա… ես հես ա գործս պրծնեմ ահագին գրելու բան ունեմ փռչոտ աղջիկների մասին…

[Sambitbaba]

Սովորելու վրա ա:

Ի դեպ, մի բան եմ նկատել, չգիտեմ կկիսեք կարծիքս, թե չէ: Տենդենց եմ նկատել, որ տղամարդիկ սկսել են ավելի շատ հետևել իրենց արտաքինին, կանայք ավելի քիչ: Հատկապես արևմուտքում: Նայում ես տղեն ժելեյած մազերով, օղով, դաջվածքով, վզից էլ մի զռթիկ կախած, հետի աղջիկը թեթև քսված, մազերը չֆենած, գրեթե առանց զարդերի:

Կարծում եմ, դա յուրահատուկ է նրանց, ովքեր մտավորապես ավելի են մոտենում կենդանական աշխարհին: Իսկ կենդանական աշխարհում արուները միշտ էլ ավելի գեղեցիկ/նախշված են, քան էգերը: Հնարավորից գրավիչ լինելու/աքլորանալու համար:

[CactuSoul]

Միգուցե թեմայից շեղվում եմ, բայց ասեմ, էլի․ օրինակ ես հուշտ եմ լինում էն կանանցից/աղջիկներից, որոնց վրա ոչ մի տեղ մազ չկա, բացի գլխից։ Չեմ ասում՝ հենց մազ, բայց աղվամազով ոտքը կամ թևը շատ ավելի գրավիչ են ու գեղեցիկ, քան անմազ, տկլոր արհեստականները, որ կարծես մոմից սարքած լինեն։

[enna]

Էսօր Արևիկի հետ հենց էս թեմայով էինք խոսում: Ուրեմն դեռ փոքր տարիքից/12 տարեկանից մոտավորապես/ քթի հետ կապված կոմպլեքսներ ունեի: Ահավոր ձևերով ընկա ու քիթս չգիտեմ ինչ եղավ: Սկզբում առանձնապես չէի նկատում, որ քիթս էն չի, մինչև մաման մի օր ասաց. «քիթդ էլ վիրահատենք, սիրուն աղջիկ կդառնաս»: էդ ժամանակից սկսեցի մտածել, որ տգեղ քիթ ունեմ ու ամեն անգամ, երբ ես ինձ մենակ էի զգում, սաղ բարդում էի քթի վրա ու մտածում.«քիթս վիրահատեմ սաղ կուղղվի, ինձ կսկսեն սիրել»: Հենց նկարների մեջ տեսնում էի կողքից նկարներս, վատանում էի: Դրանից բացի քույրիկս ու ընդհանրապես մերոնք հենց ուզում էին ինձ կոպտեին իրենց հետ վեճերի ժամանակ, ասում էին. «էտպես մի խոսքի քիթդ վափշե ա ծռվում»:
Դե իսկ բարձր դասարաններում ընկերուհիներ ունեի, իրենց մոտ, որ ցույց էի տալիս, թե ոնց եմ քթիցս նեղվում, իրենք փոխարեն ասեին, որ քիթդ սիրուն ա, պետք չի դարդ անել, ասում էին ոչինչ, կվիրահատես: Ինձ բնականաբար ավելի էր նեղում էդ պատասխանը: Ինձ թվում էր 16-ում հնարավոր կլինի անելը ու անհամբեր սպասում էի տասնվեցին, հետո ասացին, որ չի կարելի, սկսեցի սպասել 17-ին: Հետո տասնյոթս լրացավ ու հասկացա, որ ինձ հեչ էլ պետք չի վիրահատությունը: Իհարկե, դա հասկանալու համար լիքը ժամանակ պահանջվեց: Ամեն ինչ փոխվեց այն պահից, երբ կյանքումս հայնտվեցին մարդիկ, ովքեր իրենց վերաբերմունքով ստիպեցին ինձ սիրել իմ արտաքինը ու ընհանրապես ավելի քիչ թերագնահատել ինքս ինձ:Հիմա ինձ համար մեկ է՝կվիրահատեմ քիթս ,թե չէ, ավելի շատ մերոնք են շահագրգռված, որ վիրահատեմ: Ես շնորհակալ եմ էդ մարդկանց/ու նաև ակումբին, որ ծանոթացրեց էդ մարդկանցից մի քանիսի հետ/ ու կասեմ, որ իսկապես ամեն ինչ կախված է նրանից , թե ինչ միջավայրում է մարդը գտնվում: Մեր բարեկամներից մեկի քիթը իմից ահավոր էր, ու իրենք լավ էլ ապահոված էին, ամեն անգամ ինքս ինձ հարց էի տալիս, թե ինչի քիթը չի վիրահատում, հիմա հասկանում եմ, որ ինքը չէր էլ նկատում իր մեծ քիթը: Հիմա ես նայում եմ իմ քթին, ու ինքը ինձ հեչ էլ գեշ չի թվում: Նույնն էլ մնացած բաների դեպքում. եթե սկսի մազերով մարմինը սեքսուալ համարվել, արդեն մենք էլ դրան կնայենք, որպես գեղեցիկի: Ամեն ինչ կախված է, թե ոնց ենք նայում դրան ու ինչ ստանդարտներ են:

[Vardik!]

Ամեն ինչ փոխվեց այն պահից, երբ կյանքումս հայնտվեցին մարդիկ, ովքեր իրենց վերաբերմունքով ստիպեցին ինձ սիրել իմ արտաքինը ու ընհանրապես ավելի քիչ թերագնահատել ինքս ինձ:Հիմա ինձ համար մեկ է՝կվիրահատեմ քիթս ,թե չէ, ավելի շատ մերոնք են շահագրգռված, որ վիրահատեմ: Ես շնորհակալ եմ էդ մարդկանց/ու նաև ակումբին, որ ծանոթացրեց էդ մարդկանցից մի քանիսի հետ/ ու կասեմ, որ իսկապես ամեն ինչ կախված է նրանից , թե ինչ միջավայրում է մարդը գտնվում: Մեր բարեկամներից մեկի քիթը իմից ահավոր էր, ու իրենք լավ էլ ապահոված էին, ամեն անգամ ինքս ինձ հարց էի տալիս, թե ինչի քիթը չի վիրահատում, հիմա հասկանում եմ, որ ինքը չէր էլ նկատում իր մեծ քիթը: Հիմա ես նայում եմ իմ քթին, ու ինքը ինձ հեչ էլ գեշ չի թվում: Նույնն էլ մնացած բաների դեպքում. եթե սկսի մազերով մարմինը սեքսուալ համարվել, արդեն մենք էլ դրան կնայենք, որպես գեղեցիկի: Ամեն ինչ կախված է, թե ոնց ենք նայում դրան ու ինչ ստանդարտներ են:

Հենց էդ ա, Էնն: Միջավայրը շատ կարևոր է: Բայց իմ ու քո նման ամենքի բախտը չի բերում, որ իրենց միջավայրում գտնվեն մարդիկ, ովքեր կոմպլեքսավորելու փոխարեն օգնեն ազատվել դրանցից:
Հա, իմ քիթն էլ պուճուրիկը չի: Բայց հիմա, երբ ինչ-որ մեկը փորձում է ինձ հիշեցնել այդ մասին, հանգիստ պատասխանում եմ, որ տեղյակ եմ:

[Mephistopheles]

Սովորելու վրա ա:

Ի դեպ, մի բան եմ նկատել, չգիտեմ կկիսեք կարծիքս, թե չէ: Տենդենց եմ նկատել, որ տղամարդիկ սկսել են ավելի շատ հետևել իրենց արտաքինին, կանայք ավելի քիչ: Հատկապես արևմուտքում: Նայում ես տղեն ժելեյած մազերով, օղով, դաջվածքով, վզից էլ մի զռթիկ կախած, հետի աղջիկը թեթև քսված, մազերը չֆենած, գրեթե առանց զարդերի:

էդ որտև էդ աղջիկը կարծում ա արդեն էդ տղեն իրանն ա, իսկ տղեն ալտերնատիվ ա փնտրում…

[ivy]

էդ որտև էդ աղջիկը կարծում ա արդեն էդ տղեն իրանն ա, իսկ տղեն ալտերնատիվ ա փնտրում…

Մեֆ, նենց չի էլի, որ մարդ իր արտաքինը միշտ հակառակ (կամ նույն) սեռի համար է «սարքում»:
Ամեն մարդ իր մարմնի տերն է, ինքն է մեջը ապրում, կոպիտ ասած: Ու ինքը պիտի կոմֆորտ զգա էդ ապրելուց:
Ամեն ինչ սեռական խաղերին մի տարեք, ինչ կլինի:

[Mephistopheles]

Մեֆ, նենց չի էլի, որ մարդ իր արտաքինը միշտ հակառակ (կամ նույն) սեռի համար է «սարքում»:
Ամեն մարդ իր մարմնի տերն է, ինքն է մեջը ապրում, կոպիտ ասած: Ու ինքը պիտի կոմֆորտ զգա էդ ապրելուց:
Ամեն ինչ սեռական խաղերին մի տարեք, ինչ կլինի:

հիգիենան՝ այո… բայց մնացածը… մմմ…

[Աթեիստ]

Մի անգամ հաղորդում էի նայում հայ աղջկա մասին, որ կրծքերը սիլիկոնով առաջ էր տվել։
Իրան դուր ա գալիս, որ փողոցով քայլելիս տղերքը ֆռռում, իրան են նայում։
Նենց չի, որ էս աղջիկը աշխարհում մի հատ ա։

Մեծ մասին էլ դա դուր ա գալիս, իսկ ինչպես հայտնի ա պահանջարկն ա ծնում առաջարկ։
Եթե տղերքը նայում են կարճ յուբկեքի հետևից, բայց չեն նայում լեն շալվարներին, ուրեմն ով ուզում ա լինել ուշադրության կենտրոնում (հեչ պատրադիր չի, որ փորձի մեկին կպցնել), պտի հագնվի, քսվի, իրան պահի նենց, ոնց էդ պահին պահանջում ա ուշադիր կողմը։

Հիմի աղջիկների ընտրությունն ա, ամեն ինչ անել, որ հետևից նայե՞ն, թե՞ որ իրան հարմար ու հաճելի լինի։
Մենք հո մեղք չունե՞նք, որ մեծամասնությունը (մինչև որոշակի տարիք) անում ա առաջինը։ Իրանք են ստեղծում էդ ստանդարտները։

Ժամանակին մի քիչ բարձր գնացող պռառեխը արդեն դիտարժան էր, էսօր թափանցիկ յուբկի տակից երևացող մերսեդեսով չես զարմացնի։ Այ մեջքի փոսիկներն ու վրայի տատո՜ւն ...

Կարճ ասած, մեղքը իրանց համար արհեստական ստանդարտներ ստեղծող աղջիկներինն ա։ Մենք ինչ տեսնենք, դրանից ենք գրգռվելու։ Նենց չի որ մինչև սիլիկոնի ստեղծումը մարդիկ չգիտեին էռեկցիան ինչ ա։

Ու, հա, սաղի հիմքում սեքսն ա։