ԱԶԱՏՎԵՔ ՁԵՐ ՄՏՔԻՑ
Ձեզ համար ես մի լավ լուր ունեմ. մտքից ազատվելը լրիվ իրական բան է: Եվ դա միակ հնարավոր իսկական ազատագրումն է: Եվ առաջին քայլը կարելի է անել հենց հիմա:
Սկսեք ականջ դնել ձեր գլխի մեջ հնչող ձայնին այնքան հաճախ, որքան միայն կարող եք: Հատկապես ուշադիր եղեք կրկնվող
մտակառուցվածքների հանդեպ, այն հին աուդիոձայնագրությունների, որոնք հնչում են ձեր գլխում` հնարավոր է, արդեն երկար տարիներ:
Հենց դա է, որ ես անվանում եմ "դիտարկել մտածողին": Կարելի է նաև այսպես ասել. ականջ դրեք ձեր ներսում հնչող ձայնին,
եղեք այնտեղ որպես դիտարկող ներկայություն:
Երբ դուք լսում եք այդ ձայնը, արեք դա առանց կողմնապահության: Խուսափեք դատողություններից: Մի գնահատեք և մի դատեք լսածը,
հակառակ դեպքում դա արդեն մաքուր դիտարկում չի լինի` և ներքին ձայնը գաղտագողի ներս կմտնի ետնամուտքից:
Շատ շուտով դուք կհայտնաբերեք. կա ձայն` և կա "ես", ով լսում է այդ ձայնը: Այդ ես եմ իրականացումը, ինչպես նաև սեփական
ներկայության զգացումը, ինքը միտքը չէ: Ներկայության այդպիսի զգացումը ծնունդ է առնում գիտակցության սահմաններից դուրս:
Ականջ դնելով ձեր գլխում հնչող ձայնին, դուք կգիտակցեք ոչ միայն մտքերը, այլև ձեզ` այդ մտքերը դիտարկողին: Այդ կերպով բացվում է գիտակցության նոր տարածք:
Ականջ դնելով մտքերին, դուք զգում եք գիտակցված ներկայություն` այսպես ասած, մտքերից այն կողմ գտնվող
ձեր խորին էությունը: Եվ միտքը կորցնում է իր ուժը և ասես հօդս է ցնդում, չէ որ դուք այլևս չեք նույնացնում ձեզ
ձեր գիտակցության հետ, իսկ նշանակում է, նրան էներգիա չեք մատակարարում: Դա առաջին քայլն է դեպի կպչուն և ինքնաբերական մտքերից ազատագրումը:
Երբ միտքը "չքանում է", ընդհատվում է մտքերի հոսքը` առաջանում է ոչ-մտքի լուսաշերտ: Սկզբում այդ շերտերն
ընդամենը մի քանի ակնթարթ կտևեն, բայց աստիճանաբար կսկսեն մեծանալ: Երբ ի հայտ են գալիս
այդպիսի դադարներ, ձեր ներսում դուք սկսում եք զգալ լռության և անդորրի կղզյակների առկայությունը: Դա
սկիզբն է վերադարձի Լինելության հետ ձեր միասնության վիճակին, որը սովորաբար ստվերապատված է մտքով:
Փորձի հետ միասին, կխորանա նաև լռության և հանգստի զգացումը: Փաստորեն, այդ խորությունը սահմաններ չունի:
Դուք կզգաք նաև այդ ներքին խորությունից ճառաքող ուրախության նուրբ թրթիռները: Դա Լինելության ուրախությունն է:
Եթե զգում եք ձեր ներքին կապը Լինելության հետ, դուք ավելի ակտիվ եք և աշխույժ, քան նրանք, ովքեր նույնացնում են իրենց մտքի հետ: Դուք ամբողջովին ներկա եք: Միասնության զգացումն ավելացնում է ձեր էներգետիկական դաշտի թրթիռների հաճախականությունը, ինչը լցնում է մարմինը կենսարար ուժով:
Խորանալով ոչ-մտքի տարածք, - ինչպես այդ վիճակն անվանում են Արևելքում, - դուք մաքուր գիտակցության վիճակ եք մտնում: Այդպիսի վիճակում մարդ իր ներկայությունն այնքան սուր է զգում, նրան տակով է անում ուրախության մի այնպիսի ալիք, որ բոլոր նրա մտքերը, հուզումները, մարմինը` ընդհանրապես արտաքին աշխարհը, - նահանջում են երկրորդ պլան:
Դա ոչ թե էգոիստական, այլ էգոյի բացակայության վիճակ է: Դուք դուրս եք եք պրծնում շրջանակներից նրա, ինչը սովորել եք ձեր "եսը" համարել: Դուք` հենց այդ ներկայությունն եք, և միևնույն ժամանակ այդ ներկայությունը` անհամեմատելի ավելին է, քան դուք:
Մտքերի հոսքը կասեցնելու համար, պարտադիր չէ "հետևել ձեր մտածողին": Կարելի է նաև կենտրոնացնել
ուշադրությունը Ներկայի վրա: Ուղղակի ամբողջովին գիտակցեք ներկա պահը:
Այդ վիճակը թույլ է տալիս հաճույք ստանալ ամենախորը մակարդակի վրա: Դա միջոց է կտրել գիտակցությունը մտքերից և ոչ-մտքի ճեղքվածք ստեղծել, - այդպիսի ճեղքվածքը զարմանալի ավյուն և գիտակցվածություն է բերում; դուք դադարում եք մտածել: Դրանում է խորհրդածման գլխավոր իմաստը:
Վարժվել կարելի է նաև ամենօրյա կյանքում. դրա համար ընտրեք սովորական մի ինչ-որ գործ: Ամբողջովին
կենտրոնացրեք ձեր ուշադրությունն այդ գործի վրա` թող նա ինքը նպատակ դառնա: Օրինակ, երբ
քայլում եք աստիճաններով, կենտրոնացեք ամեն քայլի, ամեն շարժման, ամեն շնչել-արտաշնչելու վրա:
Ամբողջովին եղեք ներկա:
Երբ լվանում եք ձեռքերդ, ուշադրություն դարձրեք ձեր զգացումներին. լսեք հոսող ջրի ձայնը, զգացեք
ձեր ձեռքերի շփումը, շնչեք օճառի հոտը...
Երբ նստում եք մեքենա և փակում եք դուռը, մի փոքր դադար տվեք ու կենտրոնացեք
շնչառության վրա: Գիտակցեք ձեր ներկայության լուռ, հզոր զգացումը:
Թե որքանով է ձեզ հաջողվել վարժությունը, կարելի է ստուգել ըստ ներքին հանգստության աստիճանի`
դա ամենավստահելի ցուցանիշն է:
Սովորեք չնույնացնել ձեզ ձեր մտքի հետ` դա կարևորագույն քայլ է պայծառացման ճանապարհին: Ամեն անգամ, երբ դուք լուսաճեղք եք բացում ձեր մտքերի հոսքի մեջ, ձեր գիտակցության լույսն ավելի է հզորանում:
Հնարավոր է, մի օր կհայտնաբերեք, որ ձեր գլխում հնչող ձայնը ձեզ ստիպում է ժպտալ` ճիշտ ծամածռություններ անող մանչուկի պես: Դա ճշգրիտ նշան է, որ դուք դադարել եք չափից դուրս լուրջ ընկալել ձեր մտքի պարունակությունը, որովհետև սեփական "եսի" ձեր զգացումը դադարել է կախված լինել նրանից:
Մեջբերել
Էջանիշներ