Տարօրինակ պատմություն. քվեարկություն և քննարկումներ

[Sambitbaba]

Տարբերակ 6. Ժառանգը

Երեք անգամ եմ կարդացել, բայց էլի գլուխս ոչինչ չմտավ...
Առաջին անգամ հիշեցրեց. Гоголь - "Записки сумасшедшего".
Երկրորդ անգամ հիշեցրեց. Фернандо Аррабаль - "Необычный крестовый поход влюбленного Кастрата".
Երրորդ անգամ որոշեցի, որ շատ է նման Շտայների փիլիսոփայությանը` ամեն ինչ սարսափելի խառնել իրար և ոչ մի տեղ չբերել:

Հետո փորձեցի դիմել ձեր կարծիքների օգնությանն ու այնուամենայնիվ փորձել ինչ-որ բան հասկանալ... որքանով դուք ինձ օգնեցիք` չգիտեմ, բայց մոտավորապես մի այսպիսի բան ստացվեց.

Զանգահարում է առողջական խնդիրներ ունեցող մոր ֆանտոմը` "քույր Մոնիկան", և հայտնում է մահամերձ հոր մասին և այդ առիթով ձեռի հետ Դանին հրավիրում է ռեստորան` Ջեքի հետ ճաշի: Չի հասցնում Դանը որոշում ընդունել` ընդունե՞լ արդյոք քրոջ ֆանտոմի հրավերը, երբ դուռը թակում է մահամերձ հայրը, ով, ի տարբրություն Դանի, արդեն երևի հասցրել էր մահանալ, քանզի միայն այդ կերպ կարելի է բացատրել մահամերձի շարժունակությունը: Հոր այցի պատճառը բացատրում է այն, որ դեպի դրախտ ընկած ճանապարհին վերջինս չիշիկի կարիք էր զգացել: Իսկ ձեռքի հետ էլ հայտնում է ոչ այնքան հաճելի նորություն. դադարում է վճարել կնոջ առողջության համար: Բարկացած հոր ժլատությունից, Դանը որոշում է սպանել հորը, բայց մինչև կշոշափեր դանակի կոթը, հայրը գնում է: Դանը որոշում է մի քիչ խարակիրիավարի իրեն կտրտել, բայց չի հասցնում, քունը տանում է` քնում է: Քնից արթնացնում է մոր ուրվականն ու գնում, իսկ Դանը հասկանում է, որ իրականում հայրը դադարել էր վճարել մոր մահվան պատճառով: Խղճի խայթ զգալով անարդարորեն հորը սպանել ցանկանալու համար, Դանը սարսռում ու գոչում է, բայց գալիս են սպիտակ խալաթավորներն ու ինչպես միշտ, կապում են իրեն: Առավոտյան Դանն ինչ-որ կերպ ազատվում է կապերից ու գնում Ջեքի հետ հաց ուտելու: Բայց, մինչև կհասցներ հասնել հոր տան կողքին գտնվող "Ֆաթումին", իրեն բռնում-հետ են բերում էդ կեղտոտ սպիտակխալաթավորները: Այ քեզ ճակատագի՜ր...


Հետո հանկարծ աչքս ընկավ թևավոր խոսքին. Abyssus abyssum invocat.
Այո, անդունդն անդունդ կծնե:

Հըմմ:

Հ.Գ. Էդպես էլ չհասկացա, թե ինչի մասին էր, բայց կքվեարկեմ այն պատճառով, որ հեղինակն ինձ բերեց այսպիսի եզրակացությունների:
Սրտանց, շնորհակալ եմ:

[Guest]

Էդպես էլ չհասկացա, թե ինչի մասին էր, բայց կքվեարկեմ այն պատճառով, որ հեղինակն ինձ բերեց այսպիսի եզրակացությունների:

Զարմանում եմ, ո՞նց մարդիկ չեն ջոկում, որ ամենալավը հենց 6-րդ տարբերակն ա:

[CactuSoul]

Հոր այցի պատճառը բացատրում է այն, որ դեպի դրախտ ընկած ճանապարհին վերջինս չիշիկի կարիք էր զգացել:

Հանճարեղ նախադասություն ա․ ամեն կարդալիս նորովի ա բացում

[ivy]

Էս ամբողջ հատվածն ա հանճարեղ

Զանգահարում է առողջական խնդիրներ ունեցող մոր ֆանտոմը` "քույր Մոնիկան", և հայտնում է մահամերձ հոր մասին և այդ առիթով ձեռի հետ Դանին հրավիրում է ռեստորան` Ջեքի հետ ճաշի: Չի հասցնում Դանը որոշում ընդունել` ընդունե՞լ արդյոք քրոջ ֆանտոմի հրավերը, երբ դուռը թակում է մահամերձ հայրը, ով, ի տարբրություն Դանի, արդեն երևի հասցրել էր մահանալ, քանզի միայն այդ կերպ կարելի է բացատրել մահամերձի շարժունակությունը: Հոր այցի պատճառը բացատրում է այն, որ դեպի դրախտ ընկած ճանապարհին վերջինս չիշիկի կարիք էր զգացել: Իսկ ձեռքի հետ էլ հայտնում է ոչ այնքան հաճելի նորություն. դադարում է վճարել կնոջ առողջության համար: Բարկացած հոր ժլատությունից, Դանը որոշում է սպանել հորը, բայց մինչև կշոշափեր դանակի կոթը, հայրը գնում է: Դանը որոշում է մի քիչ խարակիրիավարի իրեն կտրտել, բայց չի հասցնում, քունը տանում է` քնում է: Քնից արթնացնում է մոր ուրվականն ու գնում, իսկ Դանը հասկանում է, որ իրականում հայրը դադարել էր վճարել մոր մահվան պատճառով: Խղճի խայթ զգալով անարդարորեն հորը սպանել ցանկանալու համար, Դանը սարսռում ու գոչում է, բայց գալիս են սպիտակ խալաթավորներն ու ինչպես միշտ, կապում են իրեն: Առավոտյան Դանն ինչ-որ կերպ ազատվում է կապերից ու գնում Ջեքի հետ հաց ուտելու: Բայց, մինչև կհասցներ հասնել հոր տան կողքին գտնվող "Ֆաթումին", իրեն բռնում-հետ են բերում էդ կեղտոտ սպիտակխալաթավորները: Այ քեզ ճակատագի՜ր...

[Ֆաուստ]

Գրեմ առավել տպավորվածների մասին:
Անձրև


քվեարկեցի այս գործին: Հմուտ ձեռքով է գրված, պատկերները քայլում էին աչքերիս առաջ: Շնորհակալություն:

Numb
զզվանքից բացի ոչինչ չզգացի: Հեղինակը իմաստ դրել է, բան չունեմ ասելու:
Հեղինա'կ, սիրտս դեռ խառնում է


Գրական գործակալություն «X Factor»
վատը չէր: Եթե անձրևը չլիներ, հնարավոր է, որ քվեարկեի:

[Sambitbaba]

Տարբերակ 7. Ազատության օրերս

Ոնց որ Հարրի Փոթերի շուռ տված տարբերակը լինի, այսինքն, Հարրիին սովորական աշխարհից տարան կախարդարան, իսկ այստեղ` մեր հերոսը կախարդարանից սովորական աշխարհ է գնում: Հըմմ: Իրոք որ, տարօրինակ մոտեցում է, այդպես չէ՞: Ու նաև բավական հաջող իդեա է` ապրի հեղինակը:
Բայց լիքը հակասական բաներ կան մեջը, որն արդեն չի ուտվում մի տեսակ:
Օրինակ, ինչպե՞ս կարող է բնության գրկում մեծացած մեկը մեկ շաբաթ և ավել ճանապարհ կտրած ավտոբուսի բենզինով թունավորված հոտը հոտավետ անվանել:
Շատ հավես էր տկլոր ծերունու կերպարը` հարյուր տոկոսանոց Մահավիրան է: Բայց, կարծում եմ, որ պատահականորեն է այդպես ստացվել, և դժվար թե հեղինակը գիտի, թե Մահավիրան ով է: Քանզի, եթե իմանար, ուրեմն լավ կիմանար նաև, որ Մահավիրան կգերադասեր գրքերով լիքը պահարանը նույնիսկ մեջքին տանել, այլ երբեք սայլակով, որպեսզի հանկարծակի որևէ միջատի չտրորի:
Եվ այլն:
Բայց սրանք, հնարավոր է, կուտվեին էլ, եթե վերջն ամեն ինչ հարամ չաներ:
Մի տեսակ շատ անկապ էին, էլի, զուգարանի հատակին մոլորված այսուայն կողմ գլորվող աչքերն ու հողաբնակ արարածներին երջանկություն պարգևող արյունը:
Ու հետո հոր իմաստությունն էլ է բավականին վիճելի...

Եսիմ...

Ինձ թվում է, թե շատ է շտապել հեղինակը, և եթե քիչ ավելի երկար գրեր, շատ սխալներ ինքստինքյան կմաքրվեին-կգնային:
Մյուս կողմից էլ, եթե էդքան բան հասանում եմ, ինչու՞ ինքս այդպես չվարվեցի...
Ինչպես նաև վերնագիրը...



Հ.Գ. Ծուղրուղու... կներեք, շնորհակալություն բոլորին, և, Այվ ջան, առաջին հերթին` քեզ:

[Guest]

Նրանք, ովքեր ընտրում են 4-րդ տարբերակը, պատմվածքները տեսնում են այսպես՝

[Lusntag Lusine]

Բոլոր տարբերակներն էլ կարդացել եմ, ոչ մեկը մյուսից լավը չէր: Արդար չէր, որ երրորդը այդքան ձայն ունի, Ծաղիկները - ոչ:

[StrangeLittleGirl]

Բոլոր տարբերակներն էլ կարդացել եմ, ոչ մեկը մյուսից լավը չէր: Արդար չէր, որ երրորդը այդքան ձայն ունի, Ծաղիկները - ոչ:

Համաձայն եմ, երրորդը Ծաղիկներից շա՜տ լավը չի:
Ծաղիկները դու՞ ես գրել

[StrangeLittleGirl]

Սպասեք ստեղ էլ գրեմ էն, ինչ նոր Ռուֆի ականջին ասեցի
Ասում եմ՝ Նամբը Ծաղիկների որձական տարբերակն ա:

[enna]

Բոլոր տարբերակներն էլ կարդացել եմ, ոչ մեկը մյուսից լավը չէր: Արդար չէր, որ երրորդը այդքան ձայն ունի, Ծաղիկները - ոչ:

Երրորդը ք**ի մասին ա ու պրծ, մտածել բան չկա1, միանգամից հասկացվում ա, դրա համար էլ էդքասն ձայն ունի:
Ակումբի մրցույթներին ձայն հավաքելու համար պիտի նման բաներ ուղարկել, թե չէ բռնել բարդ բաներ եք ուղարկում, որ ի"նչ լինի

[Lusntag Lusine]

Համաձայն եմ, երրորդը Ծաղիկներից շա՜տ լավը չի:
Ծաղիկները դու՞ ես գրել

Մրցույթի կանոնների համաձայն հեղինակը իրա գործին ձայն չի կարող տալ:
Ես չեմ մասնակցում, ինձ մի փնտրեք:

[Փոքրիկ շրջմոլիկ]

Չգիտեմ ինչի ինձ թվում էր, որ էս մրցույթում պետք ա լինեն իրական կյանքից (գերազանցապես՝ սեփական) վերցրած տարօրինակ պատմություններ: Ափսոս.

Ուղղակի մի մեծ խնդրանք «Ժառանգի» հեղինակին, որ վերջում բացատրի իր գրածը.

[Վոլտերա]

Վերջապես ժամանակ գտա կարդալու: Գնացինք: Երկար չեմ գրելու` հավես չկա:
1. Գրական գործակալություն «X Factor»- Չհաշված մի քանի անմշակ պահերը, հրաշալի գործ է: Առաջին անգամ է, որ հաղթող պատմվածքն էդքան կպնում է ինձ: Շատ ծանոթ ձեռագիր է, բայց չեմ կարողանում տեղը բերել: Հավանաբար տղա է հեղինակը: Միակ թերությունը վերնագիրն էր:

2.Անձրև. հեղինակին միանգամից կռահեցի ընտիր գործ մը. Էս մրցույթը գրելուս հավեսը բացեց մանավանդ էս մեկը: Հեղինակ, պաչում եմ ^^

3. Numb. Անգամ որպես սովորական գրառում չի ուտվում, ուր մնաց որպես պատմվածք: Ով էլ որ գրել ա, հեռու ա գրելուց: Վերջին պահն իհարկե ազդեցիկ էր: Չէի սպասում:

4.Ծաղիկներ. Հեղինակ, ախր դու քո ապրած սիրուն զգացողությունները որ հանձնում ես թղթին, ինքը դադարում ա արժեքավոր դառնալ: Պահիր դրանք քո ներսում, մի գրիր: Քեզ թվում ա կարդացողը զգում ա էն, ինչ դու զգում ես գրելուց, բայց չէ, կարդացողը ձանձրանում ա անընդհատ էդ նույն նորաթևիկ ու թախծալուր մեղեդին լսելուց: Ես գիտեմ ու ծանոթ եմ էն զգացողությանը, որը դու փորձել ես մեզ փոխանցել, ու գիտեմ նաև որ իրեն պետք չի դուրս հանել. Էդ զգալու ա համար ա, ոչ թե պատմվածքի վերածելու, էն էլ տարօրինակ~~~~

5. Լիլիթ. Կներես հեղինակ, բայց չկարողացա վերջացնել: Դու գրիր, բայց մրցույթներին մի ուղարկիր: Շատ ծանր է:

6. Ժառանգը. Հեղինակ, գնալով ավելի հասուն ես գրում, արդեն քո սեփական ձեռագիրն ունես: Ապրես, ինչքան կարող ես շատ գրիր, քեզ մոտ լավ է ստացվում փորձարկումներ անելը:
Հիմա գործի մասին: Ավելի շատ ոչ թե հերոսը երկու զուգահեռ իրականություններում էր ապրում, այլ զուգահեռ ժամանակային սահմաններում: Հիպերկուբի պես: (իսկ իմ ածելիավորն էդպես էլ ոչ մեկ չհասկացավ ) Շատ լավ էր ստացվել ժամանակներն իրար խառնելը, էդ անցումները աննկատ էին ու շատ նուրբ : Հեղինակ, էլի եմ ասել էս մասին, մի հատ էլ կասեմ. թարգմանություն էր, շատ անորոշ լեզվային մտածողություն ունես դու, դրա վրա աշխատիր: Քվեարկելու եմ:

7. Ազատության օրերս. Շատ հետաքրքիր միջուկ ունի էս գործը: Նկարագրություններն ու պատկերներն էլ էին առանձնահատուկ: Հավանեցի: Վերջին ծուղրուղուն էլ հաստատեց, որ բացի էդ նաև երկշերտ գործ է: Ապրի հեղինակը: Երևի քվեարկեմ:

Բայց ապրեք դուք, ժող, բավականին որակով ու տարօրինակ մրցույթ էր. Մեկը մյուսից ընտիր գործեր էին. Այվ, քեզ էլ մերսի իմ տեղն աշխատելու համար: Կուղղեմ սխալս

[ivy]

Ինչ հավես ա, որ էսպես ակտիվ ա անցնում քվեարկությունը. համ նորեկներն են ակտիվ մասնակցում, համ վաղուց ակտիվություն չցուցաբերած հնաբնակները