Մեդիտացիա

[Sambitbaba]

Թեման կարդալուց մի բան հասկացա: Դուք ավելի լավ կասեք ճիշտ եմ, թե սխալվում եմ: Մեդիտացիայի շնորհիվ հնարավոր է սեփական ջանքերով սեփական հոգեվիճակի վրա ուղղակի ազդեցություն գործել: Այնպիսի ազդեցություն, որ շոշափելի արդյունք է տալիս:
Հիմա եթե ասում ենք, որ դա պլացեբո չէ, ուրեմն ի՞նչ գիտական բացատրություն կա դրան: Արդյո՞ք այն համարվում է ինչ ինչ հիվանդությունների բուժման արդյունավետ միջոց: Կա՞ նման պրակտիկա կամ նմանատիպ ճյուղ հոգեբանության, հոգեբուժության բնագավառներում:

Ինսայդեր ջան, եթե հարցեր ունես գիտության վերաբերյալ, հարցրու Բյուրին կամ էլի մեկին... ես շատ եմ հարգում գիտությունը, և սակայն ցավոք, շատ եմ նրանից հեռու: Պլացեբո էլ, կարող է լինել, բայց կարող է նաև չլինել: Ես ինքս դեմ եմ պլացեբոյի անվան տակ ամեն ինչ քողարկելուն, բայց դրա հետ մեկտեղ լրիվ ընդունում նրա գոյությունը:
Ինձ թվում է, ամեն ինչ կախված է նրանից, թե կոնկրետ ի՞նչ ես դու ուզում բժշկությունից կամ խորհրդածումից:

[Rhayader]

Թեման կարդալուց մի բան հասկացա: Դուք ավելի լավ կասեք ճիշտ եմ, թե սխալվում եմ: Մեդիտացիայի շնորհիվ հնարավոր է սեփական ջանքերով սեփական հոգեվիճակի վրա ուղղակի ազդեցություն գործել: Այնպիսի ազդեցություն, որ շոշափելի արդյունք է տալիս:
Հիմա եթե ասում ենք, որ դա պլացեբո չէ, ուրեմն ի՞նչ գիտական բացատրություն կա դրան: Արդյո՞ք այն համարվում է ինչ ինչ հիվանդությունների բուժման արդյունավետ միջոց: Կա՞ նման պրակտիկա կամ նմանատիպ ճյուղ հոգեբանության, հոգեբուժության բնագավառներում:

Եթե խոսքը լուրջ մեդիտացիայի մասին է, ոչ թե մահարիշի-բան, ապա գիտությունը պաշտոնապես հայտարարել է, որ դեռ չի կարող բացատրել երևույթը

Մի անգամ ծավալուն հոդված էի գրել մեդիտացիայի մեխանիկայի գիտական ուսումնասիրության մասին.

http://songoffall.blogspot.com/2012/...g-post_14.html

Դե ֆակտո, իրական մեդիտացիայի ժամանակ ուղեղն աշխատում է ոչ այնպես, ինչպես աշխատում է նորմալ ժամանակ: Թե ինչպես կարող է ազդել մարդու վրա՝ ավելի լավ է լուրջ գրականության մեջ նայել, թե դրա պրակտիկան անող մարդիկ ինչ են ասում:

[StrangeLittleGirl]

Թեման կարդալուց մի բան հասկացա: Դուք ավելի լավ կասեք ճիշտ եմ, թե սխալվում եմ: Մեդիտացիայի շնորհիվ հնարավոր է սեփական ջանքերով սեփական հոգեվիճակի վրա ուղղակի ազդեցություն գործել: Այնպիսի ազդեցություն, որ շոշափելի արդյունք է տալիս:
Հիմա եթե ասում ենք, որ դա պլացեբո չէ, ուրեմն ի՞նչ գիտական բացատրություն կա դրան: Արդյո՞ք այն համարվում է ինչ ինչ հիվանդությունների բուժման արդյունավետ միջոց: Կա՞ նման պրակտիկա կամ նմանատիպ ճյուղ հոգեբանության, հոգեբուժության բնագավառներում:

Հըմ, բարդ հարց ա, որովհետև բոլոր դեպքերում մեդիտացիայով դու երբեք ծանր օրգանական խանգարումներ չես բուժի, բայց ֆունկցիոնալ խանգարումներ կբուժես: Ֆունկցիոնալներից շատերն էլ հոգեծին բաղադրիչներ ունեն: Ըստ էության, դու մեդիտացիայով հոգեծին բաղադրիչի հարցերն ես լուծում, այսինքն՝ գալիս էնպիսի էմոցիոնալ վիճակի, որը քեզ պետք ա: Պլացեբոյի դեպքում դու ոչ թե էմոցիոնալ վիճակդ ես փոխում, այլ հավատում ես, որ ինչ-որ տաբլետկա կամ միջոց քեզ բուժում ա: Ու դրա շնորհիվ վիճակդ լավանում ա:

[Քանոն]

Ամենահարմար հեշտ ու քիչ պրոֆեսիոնալիզմ պահանջողը շնչառության վրա կենտրոնանալով ու շնչառությունը վերահսկելով մեդիտացիան է, ընդունված է 2 վայրկյան շունչ, 4վ արտաշունչ մեխանիզմը... լավ մեդիտացիոն էֆֆեկտ ունեն հայկական եկեղեցական շարականները

[GriFFin]

Կիսվեմ իմ միակ փորձով:
Ես կյանքիս մեջ մի անգամ եմ արել մեդիտացիա ենել յոգաի չէ,կառատեի ժամանակ:
Կառատեի էի գնում ծիլիպուզիկ վախտերս, հիշում եմ սենսեյս ասեց, որ մեդիտացիա ենք սովորելու անել, լիքը բարդ բառեր էր օգտագործում եդ մեդիտացիան բացատրելուց: Եսել ուշադիր լսում էի, գլխով անում, ասում էր, օրինակ՝ կխաղաղվի Ձեր հոգին, եսել կրկնում էի "կխաղաղվի-կխաղաղվի": Ու եդ իմ փորձը ավարտվեց նրանով, որ եդ դիրքից՝ նստած, ոտերը ծալած, լավ չեմ հիշում, թե ոնց ու ինչի խայտառակվեցի, բայց շրխկացի գեդին ու սաղ դոջոյով արձագանքեց իմ ձայնը: Ես մուշ-մուշ քնել էի եդ մեդիտացիայի ժամանակ: Եդ դեպքից հետո չեմ փորձում, մոտս ֆոբիայա առաջացել Դրանից հետո ինձ տատամիի վրա էին ուղարկում, բայց ես էլ չէի մեդիտացվում
Իսկ հիմա շարունակեմ կարդալ Ձեր գրածները, մի գուցե անցնի վախս

[Նոյեմ]

Ամենահարմար հեշտ ու քիչ պրոֆեսիոնալիզմ պահանջողը շնչառության վրա կենտրոնանալով ու շնչառությունը վերահսկելով մեդիտացիան է, ընդունված է 2 վայրկյան շունչ, 4վ արտաշունչ մեխանիզմը... լավ մեդիտացիոն էֆֆեկտ ունեն հայկական եկեղեցական շարականները

Բա շունչը պահելը՞: Հիմնականում սենց ա ընդունված՝
4 վրկ շունչ, 4 վրկ շունչը պահել, 4ն էլ արտաշնչել: Ու դրա համար էլ տեխնիկա կա էլի:
Կամաց-կամաց պետք ա բարդացնել: Կան նաև սենց հաշիվներ՝ 3-6-6,4-8-8 և այլն:

[Rhayader]

Ախ, շնչառական վարժությունները մեդիտացիայի հետ շփոթող մարդիկ, երբեք չեք թողնի, որ մարդ ձանձրանա:

[Գորտուկ]

Մեդիտացիայի լավագույն օրինակներից մեկը, ու սիրելի շատ սիրելի ֆիլմ՝ իսկական шедевр http://filmix.net/dramy/65475-fontan...tain-2006.html

[Նոյեմ]

Ախ, շնչառական վարժությունները մեդիտացիայի հետ շփոթող մարդիկ, երբեք չեք թողնի, որ մարդ ձանձրանա:

Օ, ինչ եք ասում: Իսկ լսե՞լ ես անապանասատի-ի մասին: Էդ ա հենց մեդիտացիան՝ շնչառության վրա հիմնվելով: Ոնց որ մեդիտացիա անելով կարաս երաժշտություն լսես, տենց էլ կարաս լսես շնչառությունդ կամ սրտի աշխատանքդ:

[Rhayader]

Օ, ինչ եք ասում: Իսկ լսե՞լ ես անապանասատի-ի մասին: Էդ ա հենց մեդիտացիան՝ շնչառության վրա հիմնվելով: Ոնց որ մեդիտացիա անելով կարաս երաժշտություն լսես, տենց էլ կարաս լսես շնչառությունդ կամ սրտի աշխատանքդ:

Մեդիտացիայի ժամանակ կարաս երաժշտություն լսես, ահամ: Ով գիտի՝ Էնիգմա

[Freeman]

Մեծ փորձ ու շատ գիտելիքներ չունեմ էդ բնագավառում, մեկ-մեկ զբաղվում եմ մեդիտացիայով, բայց էս գրառումը տեսա ու ասեմ իմ կարծիքը, որը կարող ա սխալ ա)

Դրա կարիքը չկա էլ, Ալֆ ջան... Ավելի ճիշտ, լոտոսի դիրքով նստել ու մեդիտացիայից ինչ-որ բան սպասել կարող է միայն նա, ով մանուկ հասակում գարշոկի վրա արդեն լոտոսի դիրքով է նստել...
Ուրեմն, եթե լոտոսի դիքով նստելը մարդու իր մանկությանդ այդ երանելի պահը չի հիշեցնում, լրիվ անիմաստ է, և նույնիսկ հակառակը, չի թողնի, որ մեդիտացիայից ինչ-որ բան ստանաս:

Լոտոսի դիրքն իրականում շատ կարևոր ա, որովհետև մեդիտացիա կատարելու ժամանակի պետք ա մկանները թուլացնել, բայց չքնել, չքնելու համար պետք ա ուղղահայաց դիրք, իսկ առանց մկանները լարելու ուղղահայաց դիրք ընդունելը իմ մոտ որ մենակ լոտոսի դիրքում կամ դրա նման դիրքերում ա ստացվում, որովհետև ոտքերդ չեն թողնում, որ մկանները թուլացնելուց մեջքը ծալվի:

Հակառակ դեպքում մեդիտացիայի փորձերն իմ մոտ ավարտվում էին քնելով, ինչը հետո մեդիտացիա կատարելը դժվարացել էր, մի ժամանակ, հենց մտածում էի սրա մասին, քունս տանում էր:

[Rhayader]

Իսկ սեփական սրտի աշխատանքը լսելը լավ բան չի, ասեմ նամանավանդ անպատրաստ մարդու համար: Կարող է առիթմիա առաջացնել:

[Նոյեմ]

Մեդիտացիայի ժամանակ կարաս երաժշտություն լսես, ահամ: Ով գիտի՝ Էնիգմա

Բա որ էդքան շատ բան ես հասկանում մեդիտացիայից, բա կիսվի, բացատրի, սովորեցրու, իմանանք:

[Sambitbaba]

Ախ, շնչառական վարժությունները մեդիտացիայի հետ շփոթող մարդիկ, երբեք չեք թողնի, որ մարդ ձանձրանա:

Լավ նկատեցիր, Ռայ ջան...

Եվ սակայն, սխալ շնչառության դեպքում մարդ կամ շատ մեծ դժվարությամբ կկարողանա խորհրդածել, կամ ընդհանրապես չի կարողանա: Իսկ փաստորեն մենք բոլորս էլ սխալ ենք շնչում, քանզի բոլորս էլ շնչում ենք կրծքավադակով, այլ ոչ փորով: Համոզված եմ, որ դու այն մարդը չես, ում պետք է պատմել պրանայական շնչառության մասին, բայց եկ չիմցողների համար հիշենք, որ ամենաշատ պրանան (կենսաուժը) օրգանիզմ է ներմուծվում փորով շնչելու դեպքում, գումարած...

Երկրորդ կարևոր հանգամանքի մասին առայժմ խոսեց միայն Նոյեմը: Դա` շունչը պահելն է: Շունչը պահելուց հետո ներշնչման ժամանակ մի քանի անգամ ավելի շատ պրանա է ներմուծվում մարմին, քան առանց շունչը պահելու:

Այստեղ ես նորից միանում եմ քեզ ու պնդում, որ խոսքս շնչառական վարժությունների մասին չէ բոլորովին, քանզի այդ վարժությունները չեն կարող բերել խորհրդածման: Որովհեև յուրաքանչյուր վարժություն կենտրոնացում է պահանջում հենց իր վրա, այլ ոչ մեկ այլ բանի:
Ես խոսում եմ ընդամենը կարգավորված շնչառությն մասին, որը պետք է կատարել ոչ թե որպես վարժություն, օրեկան տասնհինգ րոպե կամ մեկ ժամ կամ հինգ ժամ, այլ պետք է սովորել ուղղակի ապրել այդպես շնչելով: Եվ հավատացեք, ոչ թե դժվար է ամբողջ օրն այդպես շնչելը, այլ դժվար է ամբողջ օրն այդպես շնչել հիշելը:
Իսկ ամբողջ օրն այդպես շնչելու համար, բնականորեն պարզ է, որ պրանայական շնչառությունը պետք է հնարավորինս մոտ լինի բնականին ու հնարավորինս հեռու` ցանկացած շնչառական վարժությունից: Բնական շնչառության դեպքում մենք սովորաբար մի փոքր ավելի կարճ ներշնչում ենք և մի փոքր ավելի կարճ արտաշնչում: Դադար էլ կա, իհարկե, բայց հիմնականում այն շատ է աննշան: Հա, ընդգծեմ, որ ես խոսում եմ նորմալ, առողջ մարդու, այլ ոչ թե հիվանդի կամ քյառթու ծխողի մասին: Անձնական փորձից գիտեմ, որովհետև, քանի ես ծխում էի, իսկ ծխում էի օրեկան մոտ երեք տուփ, ոչ մի խորհրդածում էլ չէր ստացվում ինձ մոտ...
Շնչառությունը կարգավորելու, այսինքն բնականին մոտեցնելու տարբերակը պետք է շատ թեթև հաշվի մեջ լինի, որն ամեն մարդու համար կարող է տարբեր լինել: Օրինակ, ներշնչել - 2, շունը պահել - 1, արտաշնչել - 4, շնուչը պահել - 1, կամ 3-1-6-1, կամ 4-1-8-1: Ավել, ինձ թվում է կարիք չկա, քանզի հիշեք, որ պետք է սովորել այդպես շնչել ամբողջ օրը: Իսկ շունչը պահելը մեկ հաշվից ավել խորհուրդ չէի տա, քանզի արդեն երկու հաշիվը լրիվ այլ տեղեր է տանում և նույնիսկ կարող է վտանգավոր հետևանքներ ունենալ:

Ճիշտ շնչառության ևս երկու կարևոր գործոն էլ ես եմ ցանկանում ավելացնել, որոնց մասին այդպես էլ չխոսվեց.

Երրորդ կարևոր հանգամանքն է, որ պետք է ներշնչել քթով, իսկ արտաշնչել բերանով:

Չորրորդը` պատկերացրեք, որ ձեր մարմնի մեջ կա թեյի բաժակի հաստության մի խողովակ, որը կսվում է ձեր գլխի գագաթից և վերջանում ոտքերի արանքում, և այն տրված է նրա համար, որպեսզի օդը ձեր մարմին ներմուծեք վերևից, իսկ արտաշնչեք ներքևից: Այդպես շնչելու դեպքում դուք պրանայով եք սնուցում ձեր կունդալինի էներգիան:

Ես համարում եմ, որ այս չորս կետերը շատ կարևոր են հնարավորինս հեշտությամբ խորհրդածելու և խորհրդածումից մի օգուտ ստանալու համար: Եվ դրան բավական հեշտ է հասնել, եթե կարղանաս ստիպել քեզ հիշել այդ մասին...


Հ.Գ. Կա մի հինգերորդ կետ էլ, որը խորհրդածման հետ արդեն կապ չունի, բայց շատ կարևոր է նրանց համար, ովքեր ցանկանում են կյանքի բերել մեր երրորդ էներգիան` մերկաբան: Դրա համար պետք է վերադառնալ հիշատակածս խողովակին:
Այժմ պատկերացրեք այդ խողովակը որպես մագնիսական կոճի առանցքը (պետք է, որ հիշեք, դպրոցում բոլորս էլ անցել ենք դա): Հիշեք, թե ինչպես է մագնիսական դաշտը պտտվում այդ կոճի շուրջ:
Եվ նույն բանը փորձեք անել ձեր շնչառության հետ: Այսինքն, պրանան ներշնչում եք խողովակի վերևի անցքով, արտամղում եք ներքևի անցքից, իսկ արտամղածը նորից հետ եք ուղարկում դեպի վերըի անցքն այնպես, որ այն շրջապատի ձեր ամբողջ մարմինը դրսից:
Բայց կրկնում եմ, սա խորհրդածման հետ ոչ մի կապ չունի, այնպես որ, կարող եք մոռանալ...

[Sambitbaba]

Ֆրիման ջան, ես հիմա շտապում եմ արդեն, պետք է գնամ, էնպես որ թույլ տուր ուղղակի հիշեցնել հատված վերևի գրառումիցս, լա՞վ...

Երբ նայում եք լոտոսի դիրքով նստած ու Մոնա Լիզայի ժպիտը դեմքին խորհրդածող Բուդդային, ու մի բան էլ գիտեք, որ նա վեց տարի նստած է եղել անտառում ծառի տակ ու պատկերացնում եք, որ այդ վեց տարին նա հենց այդ դիրքով էլ նստած է եղել (ինչը շատ էլ հնարավոր է), - մտածում եք. ահա՜, ամբողջ խնդիրը լոտոսի դիրքով նստելն է:
Բայց ամբողջ խնդիրը` մտքերից ազատվելն է:

...Այստեղ հասանք ամենակարևորին.
Երբ մոռանում ես մարմնիդ մասին,նա ձեռք է բերում իր բնական, կամ` աստվածային վիճակը: Ահա թե որն է լոտոսի և փարավոնների դիրքի հանգստության գաղտնիքը` աստվածային են այդ վիճակները:
Եվ ահա թե որն է Մոնա Լիզայի հայացքի գաղտնիքը.
Աստվածային դատարկություն մտքերից: