Հասկանում եմ, բայց դա ընդամենը կարծիք ա: Ոնց որ էդ մարդը իրավունք ունի յան չտալու, էնպես էլ էդպես կարծողը իրավունք ունի ասելու, որ իմ կարծիքով՝ պետք է յան տալ:ivy-ի խոսքերից
Հասկանում եմ, բայց դա ընդամենը կարծիք ա: Ոնց որ էդ մարդը իրավունք ունի յան չտալու, էնպես էլ էդպես կարծողը իրավունք ունի ասելու, որ իմ կարծիքով՝ պետք է յան տալ:
ivy (17.02.2014)
Չկարողացա քեզ վարկանիշ տամ. էնպես ես մեխել, որ էլ պատասխանելու տեղ չես թողնում:
Mephistopheles (18.02.2014), Sambitbaba (18.02.2014), Աթեիստ (17.02.2014), Գալաթեա (17.02.2014)
Ուֆ դե, Բյուր, դե մի նեղացի դե վայ դե ամեն ստից բանից:
Դե:
Բայց ես չեմ նեղանում: Նույն տեղից ցիտեմ. ձեռքերս լվանում եմ
ivy (17.02.2014)
Պատմվածքը, նկարը, հարևանի աղջիկը, էդ բոլորի մասին կարծիք հայտնելից վերջերս աշխատում եմ օգտագործել «հավանում եմ» կամ «չեմ հավանում» արտահայտությունները, ոչ թե «լավն է», «վատն է», «թափելու բան է»… այ էդքանով համարում եմ, որ արդարացի եմ գնահատում ախպեր, որտև պետք ա որ ոչ ոքի համար վիրավորական չլինի, որ ես հավանում եմ «Շերլոկ Հոլմսի» մմասին պատմվածքներն ու հարևանի աղջկան, այ իսկ Այվազովսկու «9րդ ալիքը» չեմ հավանում )))
Ու ցանկացած հիմնավորում, որ սկսվում է «չեմ հավանում, քանի որ…»-ով, պետք է որ ցանկացած ստեղծագործողի համար ավելի հարմար լինի, քան «վատն է/զիբիլ է, քանի որ…»-ով սկսվողըԷդ երևի մի քիչ հոգեբանական պահ ա. երկու դեպքում էլ բնականաբար մարդն իր սուբյեկտիվ կարծիքն ա հայտնում, բայց երբ էդ մասին չի շեշտվում գրառման մեջ, տպավորություն է ստեղծվում, որ իր կարծիքն ուզում է բացարձակ ճշմարտության տեղ անցկացնել, ինչը ավելորդ ու անցանկալի լարվածության է բերում, որը, անձամբ ինձ դուր չի գալիս
Jarre (17.02.2014), Sambitbaba (18.02.2014), Շինարար (17.02.2014)
Ես համաձայն եմ Հովսեփի գրած մտքի հետ։ Ինքս հեռու եմ գրականություն կամ ստեղծագործություն քննադատելուց, բայց Հովսեփի ասածը շատ ճիշտ միտք եմ համարում։Պատմվածքը, նկարը, հարևանի աղջիկը, էդ բոլորի մասին կարծիք հայտնելից վերջերս աշխատում եմ օգտագործել «հավանում եմ» կամ «չեմ հավանում» արտահայտությունները, ոչ թե «լավն է», «վատն է», «թափելու բան է»… այ էդքանով համարում եմ, որ արդարացի եմ գնահատում ախպեր, որտև պետք ա որ ոչ ոքի համար վիրավորական չլինի, որ ես հավանում եմ «Շերլոկ Հոլմսի» մմասին պատմվածքներն ու հարևանի աղջկան, այ իսկ Այվազովսկու «9րդ ալիքը» չեմ հավանում )))
Ու ցանկացած հիմնավորում, որ սկսվում է «չեմ հավանում, քանի որ…»-ով, պետք է որ ցանկացած ստեղծագործողի համար ավելի հարմար լինի, քան «վատն է/զիբիլ է, քանի որ…»-ով սկսվողը
Իմ կարծիքով մեզանից ոչ մեկը չի կարող ցույց տալ, թե ինչ հիմքերով ա ինքը համարվում մեկը, ով կարա որոշի ստեղծագործության լավ կամ վատ լինելը, զիբիլ կամ արժեքավոր լինելը։ Կա առնվազն երկու կետ՝ ընկալում և գրական ստեղծագործությունը քննադատելու և գնահատելու մինչև հիմա մեզ հայտնի ձևերը։
Հետևաբար հիմնվելով այդ երկու կետերի վրա և չբացառելով այլ կետեր, ես կարծում եմ, որ քննադատությունը պետք է լինի երկու ձևի.
1) քո ստեղծագործությունը չի համապատասխանում էս ինչ կանոնին, կամ սկզբունքին
2) իմ դուրը չի գալիս, այս ինչ պատճառով։ Այսինքն ստեղ առաջինը մենք ինքներս մեզ, հետո արդեն ստեղծագործողին ցույց ենք տալիս, որ սա ընդամենը ընկալման հարց ա։ Եթե նույն զիբիլը գրենք, որ մեր ընկալմամբ ա զիբիլ, դա ուրիշ ա, բայց երբ դա դարձնում ենք անշեղ ճշմարտություն՝ գրածդ զիբիլ ա, դա արդեն մտային անարդարությնա պես մի բան է, որ դու էնքան վստահ ես քո կարծիքի անշեղ ճշմարտություն լինելու մեջ, որ դա դարձնում ես գնահատման միջոց։
Կյանքը ստատիկ չի, այլ դինամիկ ա։ Ամեն ինչ փոխվում ա։ Արվեստի ու գրականության մասին պատկերացումներն ու ընկալումներն էլ փոխվում են։ Նրանց ում վրա ժամանակին ծիծաղում էին, կամ համարում տարօրինակ անկապ մարդիկ, էսօր դասական են համարվում։
Ու մի բան էլ՝ էս կինոն զիբիլ ա, էս կինոն ընտիր կինոյ ա։ Դե հիմա բերեք մի հատ համակարգ, որի հիման վրա կարաք ապացուցեք կամ բացատրեք, թե էտ նույն կինոն զիբիլ ա՞, թե՞ ընտիր ֆիլմ ա։ Այ ես կարծում եմ, որ քննադատությունը հենց էտ համակարգը պիտի ցույց տա ու գործնական արժեք ունենա։
E-la Via (18.02.2014), John (18.02.2014), Sambitbaba (18.02.2014), Արևանուռ (17.02.2014), Վոլտերա (17.02.2014)
rottentomatoes կայքում ցածր գնահատական ստացած ֆիլմերը պիտակվում են որպես «փչացած լոլիկ»: Վառե՛լ հերետիկոսներին
Եկա Չուկին ասեմ որ ես մեղավոր չեմ… ինձ չարգելափակես…
Sambitbaba (18.02.2014)
Թույլ տուր չհամաձայնվել քեզ հետ, սիրելի Բյուր ջան, չնայած այն բանին, որ վերջաբանն ինձ էլ դուր եկավ, ինչպես և մնացած ամբողջ գործը:
Քեզ հետ համաձայնվել կարելի կլիներ այն դեպքում, եթե բոլորս վազեինք ու Սևակի դռան առաջ հերթ կանգնեինք էդ "Աղչի Գոհարը" կարդալու համար... Բայց Ակումբում ինքն է ներկայացրել դա մեզ իր հայեցողությամբ, իսկ մենք էլ կտրել ենք մեզ մեր բան ու գործից, միգուցէ նույնիսկ ավելի կարևոր, քան Գոհարն ու հերոսի պապը, և դրանից հետո նա ուղղակի պարտավոր է մեզ լսել, անկախ այն բանից, թե ինչպես ենք արտահայտվել: Ուրիշ էլ ինչի՞ համար էր տեղադրել, եթե ոչ կարծիքների. մենք էստեղ գրականության Նոբելյան մրցանակներ չենք բաժանում:
Ու բոլորն էլ շատ բարեհամբույր են եղել հեղինակի նկատմամբ, անկախ իրենց կարծիքներից: Նույնիսկ Մեֆը` զարմանալիորեն համբերատար էր, չնայած "յան տալու" առաջարկին...
Լավ, չեմ ուզում երկարացնել, առանձնապես հաճելի չէ այս խոսակցությունը: Մանավանդ, որ մարդն ինձ նույնիսկ շնորհակալություն է ասել... Ու ես չէի ուզենա, որ Ակումբը Սևակին կորցներ... Բայց կկորցնի հավանաբար... Որոշ ժամանակ... Այնքան, մինչև Սևակը կհասկանա, որ ոչ թե Ակումբն է Սևակին կորցրել, այլ Սևակը` Ակումբին...
Հ.Գ. Սևակ ջան, սիրելի լինելու համար լավ գրելը` քիչ է: Սիրելի լինելու համար առաջին անհրաժեշտ պայմանն է. սիրել նրան, ումից սեր ես սպասում, լինի դա ընթերցողդ, թե կինդ, թե եղբայրդ: Միայն մորդ կարող ես չսիրել ու նա միևնույն է, կսիրի քեզ, իսկ մնացածը` հույսդ կտրիր...
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Չէ, լավ էլի, Այվ ջան... Չէ՛...
Ավելի լավ է ասեն "յան տուր" ու մի հազար հատ էլ քֆուր տան, քան խնդրեն թեման փակել...
Ես դրա ցավալի փորձն ունեմ արդեն...
Դրանից հետո մնացած կյանքդ մտածում ես, որ ավելի լավ է ձեռքդ կոտրվեր ու նման բան չգրեիր...
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
ivy (18.02.2014)
Ժող ասեմ որ հասկանում եմ որ "նամյոկը" "Գոհար"-ի թեմայում իմ արած քոմնթներն են ու Սևակի ռեակցիան…
…բացատրեմ…
ինքն իրա գործի մասին խոսում ա նենց ոնց որ աստվածաշունչի մասին ա՝ իրան "վերևից թելադրել են" ինքն էլ քանի որ աստծո "ընտրյալ" ա, գրի ա առել…
Պապին ես չեմ բերել պատմվածք ու չէի էլ կարող հանել:Ես գրում եմ ու էդ ժամանակ կատարում եմ միայն մեխանիկական աշխատանք: Կերպարներն իրենք են հայտնվում: Հետո էլ մեռնում են, թե իրար դոմփում են, իմ գործը չի, ես միայն մեխանիկորեն շարադրում եմ դեպքերի զարգացումներն ու իրենց պահվածքը:Իսկ վիճել այլակարծություն ունեցողների հետ, կարծում եմ, հիմարություն է:И не оспаривай глупца...վերջում էլ ասում աՀ.Գ. Կա մի անհերքելի ու շատ հին ճշմարտություն. "Շաղ մի տուր մարգարիտները խոզերի առաջ" :էս ի՞նչ ա… ինքն ա գրել, է՞… ես չեմ հորինել… մարդիկ ո՞նց կարան սրան չարձագանքեն երբ որ դրել կարդացել են իրա ստեղծագործությունը… հետո էլ ասում ա "յան տուր"… նենց տպավորություն ա որ Ակումբով գնացել մտել ենք իրա տուն, զոռովից հանել ենք պատմվածքն ու կարդացել, ինքն էլ չի ուզել, հիմա էլ ասում ա "յան տուր"…Ես մեռա ասելով, որ հարգում եմ բոլորին, թե ընթերցող և թե ոչ:Ինչպե՞ս կարող եմ ես վիրավորել ինչ-որ մարդու:
մի քիչ էլ ֆորումի մասին… ֆորումի ֆորմատի մամսին Այվին ասել ա, բան չեմ ավելացնի ուղղակի կա նաև մի այլ նրբություն… ֆորումը ենթադրում ա ու սարքած ա նրա համար որ քննարկողները ևս իրար հետ մտքեր փոխանակեն ու վիճեն… շատ հաճախ (ես կասեի հիմնականում) մի գործի մասին վիճում են երկու քննարկողներ որոնց մոտեցումները տարբեր ա… երկուսն էլ նույն գործին տարբեր մոտեցում ունեն ու բանավեճը շարունակվում ա ու գնում տարբեր հարթություններ ու դառնաում ա փիլիսոփայական/ընդհանուր/կոնցեպտուալ… անձամբ ես շատ ուրախ կլինեի եթե իմ գործի շուրջ տենց բանավեճ ծավալվեր, ջանդամ թե իրար չէինք քրֆի… սա հնարավորություն ա տալիս նյութի ու նրան առնչվող բոլոր բաների մեջ խորանալ, ուսումնասիրել ու հայտնաբերել… սրան ասում են սովորել… սաղս էլ սովորում ենք… անխտիր… երբ որ մարդը հետ ա մղում քննադատությունն ու բանավեճը այսինքն խուսափում ա՝ մնում ա փակված իրա պատյանի մեջ ու չի աճում… ստեղ ինչ որ մեկը ինչ որ մեկին չի սովորացնումբոլորը սովորում են ընդհանուր… օբշի սաղովս…
ֆորումում չեն գալիս իրար լայքեր տալու, հաճոյախոսելու համաձայնելու… գալիս են վիճելու, բանավիճելու, "կռվելու"…
առաջին հայացքից իհարկե շատ կոռռեկտ քննարկումներ էլ կան "հեշտ կարդացվող էր, լավ գրված... բլա բլա, յատի յատա, տարայ նինի…" բայց պետք ա ասվի թե խի ես դու տենց տեսնում, ցույց տաս… մարդը նստել գրել ա ու արժանի ա իրա գործի վրա խոսելուց մի քիչ ծանրակշիռ բաներ ասվի… ես կարծում եմ դա հարգանքի նշան ա, չնայած ես էլ իմ բաժինն ունեմ էդ տեսակի անտակտությունների մեջ (ինչ ճիշտն ա ճիշտն ա)… էջեր ա ստացվում լիքը, բայց ավելի լավ ա քան "արժեքավոր գնահատականը"… ցավոտ ա, բայց քաղցր ա…
որ ասում են "սենց լիներ լավ կլիներ" դրանից հեչ պետք չի վիրավորվել… զարմանում են թե ինչ կա էդտեղ վիրավորվելու… էսի ոչ կոչ ա, ոչ ստիպել ա ոչ էլ համոզել ա որ գրողն իրա տեքստը փոխի… էդ գործիքները ոչ մեկս չունենք, չենք կարող անել հարգելի գրողներ, ձեր ստեղծագործությունները վտանգված չեն, փոփոխություն չի սպառնում… հրատարակչություն չի որ տպելուց ուրիշ ձև ենք տպում…
էսքան տրագիկ պետք չի ընդունել քննարկումները… ասում ենք խոսում ենք, առաջարկություններ ենք անում, համաձայնվում ենք չոնք համաձայնում, նեղանում ենք, քրֆում ենք… էս ա…
վերջում էլ ասեմ՝ Սևակը որ հետ գա պտի գրկաբաց ընդունենք ու ինքն էլ մտնի էս սաղ ղալմաղալի մեջ… ֆորումն էս ա… ինքն էլ ակումբցի ա, էդ տեսակի ակումբցի…
Mephistopheles, ստորագրում եմ գրածդ ամեն մի բառի տակ, դուզ ես ասում, բայց առավել շատ հավանեցի էս գաղափարդ՝
ու ես էլ կավելացնեմ, որ քննադատությունից խուսափող մարդը տեղում դոփելու ա, առաջ գնալո ոչ մի շանս չի ունենալու... թվում ա, թե գովասանքը ստիմուլ ա տալիս, որ ավելի լավացնես գրածներդ, բայց սուտ ա՝ ոչ ոք էլ քաղցր-մեղցր խոսքեր լսելուց հետո չի աշխատում իրա գործերի վրա... ընդհակառակը ասում ա՝ դե լավ , որ գովում են, ուրեմն ես հզոր եմ, լավն եմ, վսյո...
Էս առիթով մի բան էլ ասեմ. սրանից մի քանի տարի առաջ ահավոր նեղվում էի, որ ծնողներս ուրիշների մոտ ինձ ու քուրիկիս համար մի լավ բան չէին ասում, մինչդեռ ուրիշներիը իրանց անարժան էրէխեքին երկինք էին հասցնում, իսկ հիմա հասկացել եմ, որ ճիշտը դա ա:
Why is the truth always being raped?...because its naked and beautiful.
Chuk (18.02.2014), ivy (18.02.2014), Mephistopheles (18.02.2014), Sambitbaba (18.02.2014)
Ժող ջան, էդ չասելը «վատն է», տեղն ասելը «իմ դուրը չեկավ այսինչ ու այնինչ պատճառով» սիրուն է, պուպուշ է, մեղմ ց, առաքինի է, ուծյու ու տենց բաներ, բայց երբեմն էլ ուղղակի սխալ է:
Տեղ կա, որ հստակ պետք ա ասես «վատն է» ու վերջ: Ու էդ տեղը որոշում է կարծիք հայտնողն ու ուրիշ ոչ մեկը:
Ու իհարկե հասկանալի է, որ երբ X անձը ասում է, որ Y գործը «վատն է», էդ պարտադիր չի, որ նշանակի, որ Y գործը վատն է: Դա ընդամենը X անձի անձնական տեսակետն է, որը գալիս է իր ճաշակից, աշխարհընկալումից, զարգացության աստիճանից, ունեցած սպասելիքներից ու միլիոնավոր այլ հանգամանքներից: Ու բոլորն էլ հասկանում են, որ երբ X անձը Y գործի մասին ասում է «վատն է», դա զուտ իր անձնական տեսակետն է, այլ ոչ թե համընդհանուր ճշմարտություն ու դրանից դրամա սարքելու կարիք չկա. հիմա X-ն էլ համարում է, որ գործը վատն է, ու ՀԵՆՑ ԱՅԴ ՊԱՏՃԱՌՈՎ չի հավանում, որը լրացուցիչ ասելու կարիք չկա, որտև եթե իր համար վատն է, ապա արդեն պարզ է, որ չի հավանում, մինչդեռ չհավանելը դեռ չի նշանակում, որ վատն է համարում:
Իհարկե կոպիտ գնահատականները ցանկալի չեն (զիբիլ, աղբ ու այդ տիպի այլ), բայց ոչ կոպիտ, այլ հստակ վերաբերմունք արտահայտող գնահատականները (վատն է, թույլ է, խորություն չունի և այլն) երբեմն իսկապես անհրաժեշտ է, մարդը ինքն իրեն կեղծած կլինի, եթե չբարձրաձայնի:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Վոլտերա (18.02.2014)
Արտ, իսկ եթե դա պարզ է, ի՞նչն է խանգարում տենց գրել, որ դա զուտ անձնական տեսակետ է։
Տարբերակ 1. Որովհետև իմ անձնական կարծիքով ավելորդ է ամեն անգամ գրել «իմ անձնական կարծիքով», մարդիկ առանց դրա էլ հասկանում են, որ ցանկացած մարդու խոսքը իր անձնական կարծիքն է:
Տարբերակ 2. Ավելորդ է ամեն անգամ շեշտելը:
2-րդ տարբերակը ունի նույն ասելիքը ինչ առաջինը, բայց ոչ իմ ժամանակն ա շատ տանում, ոչ քո:
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 18.02.2014, 17:39:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ