Ստեղծագործական մրցույթ: Նմանակում: Քվեարկություն և քննարկում

[StrangeLittleGirl]

Ես ուղղել եմ էդ սխալը, ինձ որ դուր ա եկել

Ապրես

Ինձ մնաց մի գործ էլ կարդամ, ու կքվեարկեմ:

Քննարկումն ակտիվացնելու ևս մեկ փորձ:

Նենց հետաքրքիր ա, կարծիքների մեջ հաճախ նկատում էի, որ մարդիկ ասում էին՝ էսինչն իմը չի, էնինչն իմը չի: Հետաքրքիր ա՝ ըստ ի՞նչ չափանիշների եք քվեարկում: Ըստ նմանակմա՞ն որակի, առանձի՞ն գործի որակի, թե՞ հեղինակի/ժանրի նախընտրության: Ուղղակի որ նայում եմ քվեարկության պատկերը, տեսնում եմ, որ ակումբցիները հիմնականում ընտրում են իրենց հոգեհարազատ գրողի նմանակումը: Երևի էդ առումով միակ բացառությունն առաջին տեղում գնացող գործն ա՝ Պոզը: Դուք ի՞նչ կարծիքի եք:

[StrangeLittleGirl]

Դու Պո չես կարդացել

Ռուֆ, վա՞տ ես, կարդացել եմ: Նույնիսկ կարամ ասեմ՝ էս գործը որ մի քանի գործերին ա շատ նման: Իսկ գուցե դու՞ չես կարդացել:

[ivy]

Քննարկումն ակտիվացնելու ևս մեկ փորձ:

Բյուր, իսկ գուցե էդ փորձերը հակառակ էֆե՞կտն են ունենում:
Թող մի քիչ հանգիստ մնա էս թեման. մեկ էլ տեսար՝ մյուսների մոտ էլ ցանկություն առաջանա կարդալու ու կարծիք հայտնելու:

[Ռուֆուս]

Ռուֆ, վա՞տ ես, կարդացել եմ: Նույնիսկ կարամ ասեմ՝ էս գործը որ մի քանի գործերին ա շատ նման: Իսկ գուցե դու՞ չես կարդացել:

Անիծյալի հեղինակին էլ գտանք

[ivy]

Անիծյալը
Էս գործին անպայման ձայն տալու եմ, հենց թեկուզ նրա համար, որ զրոյի վրա չմնա:

Չես կարող էդ գործին ձայն տալ, ինչպես նաև «Կակաչներին», «Մարսի թուզին», «Մեծ փոփոխությանը»:
Մարին քվեարկության կանոնները փոխել է, նայիր առաջին գրառման մեջ.

Ստեղծագործությունների հեղինակները չեն կարող քվեարկել սեփական տարբերակի օգտին:

[StrangeLittleGirl]

Անիծյալի հեղինակին էլ գտանք

Չես կարող էդ գործին ձայն տալ, ինչպես նաև «Կակաչներին», «Մարսի թուզին», «Մեծ փոփոխությանը»:
Մարին քվեարկության կանոնները փոխել է, նայիր առաջին գրառման մեջ.

Ժող, դուք սաղ ալիքները խառնում եք ես էս մրցույթում մենակ մի գործ ունեմ: Թե կարաք, գտեք: Ու ընդհանրապես, ես Պոյին չեմ էլ սիրում, որ նմանակեմ

Անիծյալը Մարին ա գրել:

[Sambitbaba]

Նենց հետաքրքիր ա, կարծիքների մեջ հաճախ նկատում էի, որ մարդիկ ասում էին՝ էսինչն իմը չի, էնինչն իմը չի: Հետաքրքիր ա՝ ըստ ի՞նչ չափանիշների եք քվեարկում: Ըստ նմանակմա՞ն որակի, առանձի՞ն գործի որակի, թե՞ հեղինակի/ժանրի նախընտրության: Ուղղակի որ նայում եմ քվեարկության պատկերը, տեսնում եմ, որ ակումբցիները հիմնականում ընտրում են իրենց հոգեհարազատ գրողի նմանակումը: Երևի էդ առումով միակ բացառությունն առաջին տեղում գնացող գործն ա՝ Պոզը: Դուք ի՞նչ կարծիքի եք:

Քանի որ նշված բոլոր հեղինակներին ծանոթ եմ չնայած ահագին լավ, բայց կարդացել եմ շատ-շատ վաղուց, փոքր ինչ վախենում եմ հաստատուն կարծիք կազմել հաջող կամ անհաջող նմանակման մասին: Բացառություն է կազմում Պալանիկը, ում ծանոթ եմ միայն Մարիի թարգմանած պատմվածքից և խոստացել եմ այլևս չկարդալ:
Ուստի, Բյուր ջան, կոնկրետ իմ դեպքում շատ ճիշտ ես ասում. քվեարկել եմ միայն ինձ հոգեհարազատ երկու պատմվածքների օգտին. "Հողը" և "Կախարդական ծնծղաները":
Չնայած մի քանիսն էլ շատ դուրս եկան. "Պոզը" - կլասիկ Ռայադերական գործ; "Մարսի թուզը" - համարյա չեմ կասկածում, որ Ալֆան է; "Մեծ փոփոխությունը", որի մասին հաստատ կարող եմ ասել, թե ինչ հիշեցրեց ինձ` "Կիլիմանջարոյի ձյուների" դիալոգը, բայց ինչ-որ իր ներքին շնչառությամբ միայն, իսկ իրականում սա միակ գործն է, որ երկու անգամ կարդացի, և ցավոք, այդպես էլ ոչինչ չքաղեցի, կամ չհասկացա... Բայց վարպետ ձեռք է գրողը և ես երկմտում եմ քո, Գալի ու Իմփրեշնի միջև:
Մնացած գործերը քիչ թե շատ, բայց զիջում են սրանց: "Անիծյալն", օրինակ, ինձ ոչ թե Պո հիշեցրեց, չնայած ինչ խոսք, որ նմանակում է Պոյի, բայց ավելի շատ հիշեցրեց այն երեխեքին (այս պահին չեմ հիշում, թե ինչպես են իրենց անվանում), որ լրիվ սև հագնվում, մազերը ներկում են սև, եղունգները` սև, և նույնիսկ լուսավոր մտքերն իրենց փորձում են չգիտես ինչու պատկերել սևի մեջ...

Թող ներեն ինձ հեղինակները: Համարյա բոլոր գործերն էլ արժանի են ավելի երկար քննարկումների, չհաշված մի երկուսը... Ցավոք, ժամանակ չկա: Հուսով եմ, առաջիկայում...
Բայց անսահման ուրախ եմ մի բանում. Ակումբը շատ է նմանվել Խաժակի փոքրիկ այգուն, որտեղ հիանալի պտուղներ են աճում:

Շնորհակալություն բոլոր հեղինակներին:

Մարիշ ջան, քեզ` գերագույն շնորհակալություն:

[Sambitbaba]

Ժող, դուք սաղ ալիքները խառնում եք ես էս մրցույթում մենակ մի գործ ունեմ: Թե կարաք, գտեք: Ու ընդհանրապես, ես Պոյին չեմ էլ սիրում, որ նմանակեմ

Անիծյալը Մարին ա գրել:

"Կակաչնե՞րը"...

[Վոլտերա]

Քանի որ նշված բոլոր հեղինակներին ծանոթ եմ չնայած ահագին լավ, բայց կարդացել եմ շատ-շատ վաղուց, փոքր ինչ վախենում եմ հաստատուն կարծիք կազմել հաջող կամ անհաջող նմանակման մասին: Բացառություն է կազմում Պալանիկը, ում ծանոթ եմ միայն Մարիի թարգմանած պատմվածքից և խոստացել եմ այլևս չկարդալ:
Ուստի, Բյուր ջան, կոնկրետ իմ դեպքում շատ ճիշտ ես ասում. քվեարկել եմ միայն ինձ հոգեհարազատ երկու պատմվածքների օգտին. "Հողը" և "Կախարդական ծնծղաները":
Չնայած մի քանիսն էլ շատ դուրս եկան. "Պոզը" - կլասիկ Ռայադերական գործ; "Մարսի թուզը" - համարյա չեմ կասկածում, որ Ալֆան է; "Մեծ փոփոխությունը", որի մասին հաստատ կարող եմ ասել, թե ինչ հիշեցրեց ինձ` "Կիլիմանջարոյի ձյուների" դիալոգը, բայց ինչ-որ իր ներքին շնչառությամբ միայն, իսկ իրականում սա միակ գործն է, որ երկու անգամ կարդացի, և ցավոք, այդպես էլ ոչինչ չքաղեցի, կամ չհասկացա... Բայց վարպետ ձեռք է գրողը և ես երկմտում եմ քո, Գալի ու Իմփրեշնի միջև:
Մնացած գործերը քիչ թե շատ, բայց զիջում են սրանց: "Անիծյալն", օրինակ, ինձ ոչ թե Պո հիշեցրեց, չնայած ինչ խոսք, որ նմանակում է Պոյի, բայց ավելի շատ հիշեցրեց այն երեխեքին (այս պահին չեմ հիշում, թե ինչպես են իրենց անվանում), որ լրիվ սև հագնվում, մազերը ներկում են սև, եղունգները` սև, և նույնիսկ լուսավոր մտքերն իրենց փորձում են չգիտես ինչու պատկերել սևի մեջ...

Թող ներեն ինձ հեղինակները: Համարյա բոլոր գործերն էլ արժանի են ավելի երկար քննարկումների, չհաշված մի երկուսը... Ցավոք, ժամանակ չկա: Հուսով եմ, առաջիկայում...
Բայց անսահման ուրախ եմ մի բանում. Ակումբը շատ է նմանվել Խաժակի փոքրիկ այգուն, որտեղ հիանալի պտուղներ են աճում:

Շնորհակալություն բոլոր հեղինակներին:

Մարիշ ջան, քեզ` գերագույն շնորհակալություն:

Սամ, դու չգիտես ոչմիբան իրենցից Դու մի խառնվիր:
ու ինձ մի ջղայնացրեք, անիծյալի հեղինակը ես չեմ, ու չհամոզեք, որ դա Պո է:

[StrangeLittleGirl]

Կախարդական ծնծղաները
Էս տարբերակի մասին երկար եմ խոսելու: Նախ, ոնց հասկանում եմ, պստո, ոչ էնքան փորձառու ակումբցիներից մեկն է գրել, որովհետև եթե բավականաչափ վարպետացած լիներ, կհասկանար, որ որոշ երկխոսություններ խիստ անտեղի են: Ընդհանրապես, պիտի ասեմ, որ որպես նմանակում բոլոր տասը գործերից ամենապակաս հաջողվածն էր, բայց որպես առանձին ստեղծագործություն, նմանակումը չհաշված վատիկը չէր: Բացատրեմ. ցանկացած բովանդակությամբ, ցանկացած տիպի հեքիաթ գրել բնավ չի նշանակում Գրիմ եղբայրների նման գրել: Չգիտեմ, երևի ակումբցիներից շատերը մանկական տարիքից հետո չեն կարդացել Գրիմ եղբայրներ, դրա համար չեն նկատել, որ այս հեքիաթը նրանց հետ ընդհանրապես կապ չունի:

Երևի մեծ բացթողում ա էղել, որ Գրիմ եղբայրների ոճի մասին չի գրվել մրցույթի հայտարարության թեմայում: Ինչևէ, փորձեմ հիմա հայտնել իմ խիստ սուբյեկտիվ կարծիքը՝ հիմնված որոշակի գիտելիքների վրա, որ ձեռք եմ բերել անցյալ տարի նրանց աշխատություններն ուսումնասիրելիս: Ուրեմն Գրիմ եղբայրներն իրենք իրենցից ոչինչ չեն հորինել, այլ հավաքել են Գերմանիայում տարածված ժողովրդական հեքիաթներն ու գրի առել, այսինքն՝ այդ հեքիաթներն ունեցել են որոշակի օրինաչափություններ, խորհրդանիշներ, ժողովրդական իմաստություններ ու կրկնվող թեմաներ: Ավելին՝ ի տարբերություն այլ հեքիաթասացների, նրանք փորձել են հնարավորինս հավատարիմ մնալ հեքիաթների ժողովրդական ձևին, դրանք գրի են առել հենց այդպիսին: Այս հեքիաթում չկար այդ ժողովրդականությունը, օրինաչափություններից ոչ մեկը չէր պահպանվել (օրինակ՝ գույներ, թվեր), խորհրդանիշներից ոչ մեկը չգտա, թեման էլ շատ հեռավոր նմանություն ուներ Գրիմ եղբայրների հեքիաթների թեմաներին:

Մի խոսքով, թող ինձ ների պստո ակումբցին, որի ողջ ստեղծագործական կյանքը դեռ առջևում է, ու հաստատ շատ ավելի լավ գործեր է գրելու ապագայում, բայց այս հեքիաթի օգտին չեմ քվեարկելու՝ համարելով բավական անհաջող նմանակում:


Հիմա մնաց ամենաբարդ հարցը. բա ու՞մ օգտին քվեարկեմ:

[Վոլտերա]

Ու ես չէի թարգմանել Պալանիկի 《աղիքները》:

[StrangeLittleGirl]

[/B]
Սամ, դու չգիտես ոչմիբան իրենցից Դու մի խառնվիր:
ու ինձ մի ջղայնացրեք, անիծյալի հեղինակը ես չեմ, ու չհամոզեք, որ դա Պո է:

The Tell-Tale Heart + The Black Cat, դառնում ա Անիծյալը: Համենայնդեպս, Անիծյալը կարդալիս էդ երկու գործերը լրիվ աչքիս առաջ էին: Դեռ մտածում էի, որ կնգան պատի մեջ կպահի, բայց չարեց տենց բան:

[Վոլտերա]

The Tell-Tale Heart + The Black Cat, դառնում ա Անիծյալը: Համենայնդեպս, Անիծյալը կարդալիս էդ երկու գործերը լրիվ աչքիս առաջ էին: Դեռ մտածում էի, որ կնգան պատի մեջ կպահի, բայց չարեց տենց բան:

Ստացվում է դրա սյուժեն էլ է թխած: Որովհետև ոճով ընդհանրապես նման չէր:

[StrangeLittleGirl]

"Մեծ փոփոխությունը", որի մասին հաստատ կարող եմ ասել, թե ինչ հիշեցրեց ինձ` "Կիլիմանջարոյի ձյուների" դիալոգը, բայց ինչ-որ իր ներքին շնչառությամբ միայն, իսկ իրականում սա միակ գործն է, որ երկու անգամ կարդացի, և ցավոք, այդպես էլ ոչինչ չքաղեցի, կամ չհասկացա... Բայց վարպետ ձեռք է գրողը և ես երկմտում եմ քո, Գալի ու Իմփրեշնի միջև:

Հա, ճիշտ ա, «Կիլիմանջարոյի ձյուներն» ա հիշեցնում, բայց ես ավելի շատ «Ֆիեստան» տեսա: Ու ընդհանուր հեմինգուեյական թեմաներ էին՝ Փարիզ, արձակուրդ, սրճարանում նստած վիճակներ: Ինքը լիքը պատմվածքներ ունի, որոնց գործողությունները սրճարանում են տեղի ունենում: Ինչ խոսք, համաձայն եմ, որ մեծ վարպետությամբ ա գրված, բայց Գալն ու Իմփը (դե ոչ էլ ես ) էդ «նա»-երի կիքսը չէինք տա:

[StrangeLittleGirl]

Ստացվում է դրա սյուժեն էլ է թխած: Որովհետև ոճով ընդհանրապես նման չէր:

Ծեծ ես ուտելու: Հերիք ա էդ գործին քֆրտես: Շատ էլ լավ նմանակած ա: Պոյի էն հիմնական հատկանիշները լրիվ կան մեջը: