Հավաքածու մրցույթ – 4. «Մոգական ռեալիզմ» (քվեարկություն և քննարկում)

[Գալաթեա]

9–րդ տարբերակ. «Գծեր Շեղողը»

Մոտս տպավորություն ստեղծվեց, որ հեղինակը Adjustment Bureau ֆիլմից ա գաղափարը վերցրել:
Բայց էնտեղ Աստված պապին էր գծերը շեղում: Նման նկրտումներից հետո երևի կարելի ա գոնե առանց ուղղագրական սխալների գրել
Մոգական ռեալիզմ չկար:
Գծեր շեղողի վերամբարձ, ինքնամեծար մեջբերումները տեքստի մնացած, բավականին թույլ ու չկապակցված հատվածների հետ բացարձակ չէին բռնում:
Ինչպես իմ շատ սիրելի Կլօրակն ասած՝ շեղած ունեմ ես ձեր գծերը: Շատ էր կրկնվում սույն ֆրազան ու հոգնացնող էր վերջում արդեն:

Գաղափարն իրականում վատը չէր, լավ մատուցման դեպքում շատ հետաքրքիր բան կարար ստացվեր:
Շնորհակակություն հեղինակին:

[Sambitbaba]

Իսկ տնից դուրս չեկող, մի քիչ միամիտ ու մի ականջից էլ խուլ տատիներ հաստատ ամեն տեղ էլ կան, ի՞նչ մի զարմանալի ու անհավանական բան էր:

Իսկ այդ տնից դուրս չեկող, մի քիչ միամիտ ու մի ականջից էլ խուլ տատիները հենց էդպիսին էլ ծնվե՞լ են: Երբեք չե՞ն եղել երիտասարդ, այս ու այնկողմ վազվզող, քթներն ամեն տեղ խոթող հետաքրքրասեր աղջնակներ, ում վաղուց արդեն պետք է հայտնի լիներ սերնդե սերունդ ձվածին Ալվարեսների համբավը: Թե՞ սորիդացի միամիտ տատիկը սկլերոզ էլ ուներ: Այդ դեպքում հարց չկա:

[Հայկօ]

10. Շարունակություն

Մեղա-մեղա, սկզբում ինձ թվաց «Գծերը շեղողի» շարունակությունն ա, ու Շեղող ձյան ասում ա «երբ ես մահացա, գրեթե ոչ մի բան չփոխվեց», հը՞ն, ո՞նց, հլը մի րոպե, հա՜, էս ուրիշ պատմվածք ա, հլը սպասի սկզբից կարդամ: «Երբ ես մահացա, գրեթե ոչ մի բան չփոխվեց»: Մեղքս ինչ թաքցնեմ, էս թեմայով անհիշելի անցյալներում ես էլ եմ մի բան գրել, էս ա, հինգ տարի հետո կարդում եմ՝ ախմախություն ա, «Շարունակությունն» ավելի լավն ա: Միտքը հավանեցի. էս էն գործերից ա, որ ավելի շատ տեխնիկապես են թերի, քան թե բովանդակությամբ. հեղինակին հաստատ մի քիչ փորձառություն ա պակասում, լիքը բան կաղում էր շարադրանքի մեջ՝ էլի իմ կարծիքով, էլի, բայց հետո հասա ստեղ. «Այդ գրողի տարածն էր ինձնից խլել կյանքս, և հետո էլ կուսությունս էր խլելու»: Կատարելապես շշմած Հայկօ: Այ էս մի նախադասության համար հեղինակին կարելի ա լիքը բան ներել: Տենց գնացի-գնացի, հասա մյուս նախադասությանը. «Ու երբ գնացի ու նստեցի կողքին, զգացի սրտի համաչափ աշխատանքը, մեռնելու աստիճան հաճելի էր, իմն արդեն երկու ամիս է չէր աշխատում»: Այ ստեղ ես լրիվ հալվեցի, շատ սիրուն էր էս մեկը: Հետո որ կարդացի էս՝ «Սիրեց, սիրեցի, չէր ցավում», մի տեսակ լցվեցի, ուզեցի հոնգուր-հոնգուր հեկեկալ, նենց աղջկական էր, հետո ուշքի եկա, երեսունութ տարեկան, մոջահեդի մորուքով, երկու մետր բոյով մռայլ տղամարդ եմ, դզվի հլը, Հայկօ, տենց անցա առաջ, կարդացի՝ «Դե, արդեն հասկացաք՝ հղի էի, ես երեխա էի ունենալու», էս լիքը բան փչացրեց, դե չի կարելի, էլի, ընթերցողին սենց բիրտ կերպով քաշել պատմվածքի մեջ, միջնորդավորված էր մինչև հիմա ամեն ինչ, սենց անմիջական չէր, ոնց որ դետեկտիվի կեսերից Մեգրեն երկու աչքն էլ չռի տեսախցիկի վրա ու հանդիսատեսներին ասի «ժողովուրդ ջան, աչքիս՝ մարդասպանը էն պահակն ա, ես դրա տիրոջ տիրոջ»: Հեղինակին լիքը հարգանք ու պատիվ՝ պատմվածքի գաղափարը հղանալու (ներող), օրորելու, բարուրելու ու մեծացնելու համար, զգացվում ա, որ մի օրում մտածած-գրած բան չի, ծանութեթև արած ա լիքը բան, ապրես, հեշտ գործ չի, ամեն մեկը չի կարող, գրելուդ լեզուն էլ մի քիչ մշակես, հղկես, սկսես ողնաշարով զգալ՝ որն ա տեղում, որը տեղում չի, ամեն ինչ լավ կլինի:

[Հայկօ]

Գնամ 11-րդի վերնագիրը մի հատ էլ կարդամ, կգամ մի կես ժամից:

[Mephistopheles]

Գնամ 11-րդի վերնագիրը մի հատ էլ կարդամ, կգամ մի կես ժամից:

Կես ժամը քիչ ասիր, ընգեր

[Վոլտերա]

Ժողովուրդ, էդ պարիր ինձ համարը ինչ ա որ տենց բոլորից առաջ ա անցել, ինձ կբացատրեք? Մի տեսակ չեմ հասկանում...

[Ուլուանա]

Զուտ որպես պատմվածք՝ ինձ համար լավագույններն են.

1–ին տեղ.«Կճեպները»
2–րդ տեղ. «Ականջավոր լուսին»
2–րդ տեղ. «Դառնահամ»
4–րդ տեղ. «Չկորցնել»
5–րդ տեղ. «Թերզը»

Վերոնշյալների մեջից միայն «Ականջավոր լուսինը», ցավոք, չի համապատասխանում մոգական ռեալիզմի իմ ընկալմանը, իսկ ես որոշել եմ չհամապատասխանողների օգտին չքվեարկել, ինչքան էլ որ լավը լինեն։ Ի վերջո, հո իզուր չի, որ ես իմ գրածը չուղարկեցի՝ հասկանալով, որ էնքան էլ չի համապատասխանում։ Թե չէ էստեղի գործերի մեծ մասի չափ համապատասխանում էր։ Բայց եթե իմ հանդեպ էդքան խիստ եմ եղել, ուրեմն մյուսների հանդեպ էլ եմ խիստ լինելու ։ Մի խոսքով՝ քվեարկում եմ «Կճեպների», «Դառնահամ»–ի, «Չկորցնել»–ի ու «Թերզի» օգտին։

«Չկորցնել»–ի հետ կապված ընդունում եմ, որ հակասական պահեր կան, բայց ինձ համար բավարար չափով հիմքեր կան էդ պատմվածքը մոգական ռեալիզմ համարելու։ Պետք լինի, ասեք, կպարզաբանեմ ։

«Ականջավոր լուսինն», ափսոս, մոգական ռեալիզմ չի ինձ համար, թե չէ՝ որպես պատմվածք՝ շատ եմ հավանել։

[Mephistopheles]

Ժողովուրդ, էդ պարիր ինձ համարը ինչ ա որ տենց բոլորից առաջ ա անցել, ինձ կբացատրեք? Մի տեսակ չեմ հասկանում...

Ես էդ միշտ կարդում եմ "պարիր թե կարող ես"… բայց հլա չեմ կարդացել…

[Ուլուանա]

Ֆու, պրծանք վերջապես։ Գնացի, քվեարկությունը քանդակեցի, եկա ։
Էն ո՞վ էր ասում՝ գծեր շեղողն եմ ես, չգիտեմ ինչ, ես եմ գծեր շեղողը ։ Չհամարձակվեք ինձնից հետո ուրիշ ուղղությամբ շեղել ։

[Ուլուանա]

Ժողովուրդ, էդ պարիր ինձ համարը ինչ ա որ տենց բոլորից առաջ ա անցել, ինձ կբացատրեք? Մի տեսակ չեմ հասկանում...

Էդ դեռ ոչինչ, լավ գրված գործ ա գոնե, ես շարունակում եմ զարմանալ զակատավոր Ալիսի հաջողության վրա...

[Lusntag Lusine]

19-րդ տարբերակ Նախագահը - նարկոմանի գալյուցինացիաներն էլ մոգական ռեալիզմ չի… Գաղափարը լավն էր, ու կասեի այսօրվա ցավոտ իրականություն…

[Վոլտերա]

Ես էդ միշտ կարդում եմ "պարիր թե կարող ես"… բայց հլա չեմ կարդացել…

Դու կհավանես...

[Վոլտերա]

Էդ դեռ ոչինչ, լավ գրված գործ ա գոնե, ես շարունակում եմ զարմանալ զակատավոր Ալիսի հաջողության վրա...

Շատ պարզ ա... էդ երկու գործերի մեջ էրոտիկա կա, էդ էլ մարդկանց գրավում ա

[Alphaone]

Շատ պարզ ա... էդ երկու գործերի մեջ էրոտիկա կա, էդ էլ մարդկանց գրավում ա

Մար, ասենք պարի մեջ ինձ մենակ մի բան ա գրավել, որ Ապոլոնն ասում ա դուք գոնե գիտեք ես ով եմ եղել Իսկ Ալիսի մեջ գրավել ա էն, որ պառավը գուշակեց ու մեռավ, որ հարցեր չտային, էդտեղ էրոտիկա կա՞ր

[Վոլտերա]

Մար, ասենք պարի մեջ ինձ մենակ մի բան ա գրավել, որ Ապոլոնն ասում ա դուք գոնե գիտեք ես ով եմ եղել Իսկ Ալիսի մեջ գրավել ա էն, որ պառավը գուշակեց ու մեռավ, որ հարցեր չտային, էդտեղ էրոտիկա կա՞ր

Ալֆ, գիտեմ, ուղղակի դրանց հիմքը , մանավանդ պարիրի, էդ ա, դե թող գիշերային ակումբ չնկարագրեին, էլի էդ նույն ապոլոնը վեներան բայց էդ մասերը չմտցնեին մեջը, տեսնեմ քանի հոգի կհավաներ