Ու՞մ:Լեդի Վարդ-ի խոսքերից
Զավակի՞դ…
Հորդ-մո՞րդ…
Քրոջդ-եղբո՞րդ…
Տատիտ-պապի՞դ…
Ընկերների՞դ…
Սիրելիի՞դ…
Իսկ հետո՞…
Ու՞մ:
Զավակի՞դ…
Հորդ-մո՞րդ…
Քրոջդ-եղբո՞րդ…
Տատիտ-պապի՞դ…
Ընկերների՞դ…
Սիրելիի՞դ…
Իսկ հետո՞…
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Ոչ մի ներել…
Sambitbaba (09.04.2013), Վոլտերա (09.04.2013)
Կամ էլ տենց…
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Վոլտերա (09.04.2013)
Ներելը ճիշտ է երբեմն...
Բայց կարծում եմ, որ միշտ պետք չի ներել:
Բոլորը չէ, որ կգնահատեն: Պետք է մեկ-մեկ խիստ լինել:
Ինչքան անիմաստ է կորում ժամանակը, որը պետքա ծախսվի ներել-չներելու որոշումը կայացնելու վրա։ Մեկա մի օր կներես։ Վատագույն դեպքում մեռնելուց հետո։
ներել - չներելը այսպես գրելով չի որոշվում... Մարդիկ կան, որ քեզ սրիկա կհամարես, եթե չներես, կա և հակառակը...
Բայց դե իմ կարծիքով առաջին անգամ պետք է ներել, բայց տանջելով, չարչարելով... ով դիմանա և ներելու կարիքը զգա, արժի ներել...
Սրիկա է մարդը, եթե նա ապրում է, երբ ապրելն իսկ անհնարին է.
Եվ սրիկա է նա, ով նրան դրա համար սրիկա է անվանում...
Եթե խոսքը զուտ ներքին դիրքորոշման մասին է, ապա նույնիսկ էգոիստական նկատառումներից ելնելով՝ արժե ներել, որովհետև ներելով նախ և առաջ ինքդ քեզ ես ազատում հոգեկան մեծ բեռից, ներսումդ կծկված, գնդված ինչ–որ զանգվածից, որը թույլ չի տալիս ազատ շնչել, ապրել։ Իսկ եթե գործնական առումով, ապա ներելը, չգիտես ինչի, հաճախ հասկանում ենք որպես գլխիդ նստեցնելու հոմանիշ։ Ես ամեն դեպքում աշխատում եմ ներել, բայց ներել ասելով՝ ես չեմ հասկանում՝ ջնջել եղած ինֆորմացիան։ Ես կարող եմ ներել ինչ–որ մեկին, այսինքն՝ չատել, ներքուստ բացասական տրամադրվածություն չունենալ, նրա վատը չցանկանալ, անհրաժեշտության դեպքում նույնիսկ օգնել, բայց այլևս նախկին վստահությունն էլ չունենալ նրա նկատմամբ։ Բայց ներելու դերն էստեղ այն է, որ էս պահին վստահություն չունենալով՝ ես չեմ բացառում հետագայում վստահության վերականգնումը՝ կախված տվյալ մարդու հետագա պահվածքից. հետդարձի կամուրջները միշտ տեղում են. ասա՝ անցնող լինի։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
erexa (11.04.2013), Sambitbaba (11.04.2013), Smokie (10.04.2013), Stranger_Friend (10.04.2013), Լեդի Վարդ (10.04.2013), Նանո (10.04.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ