կարծում եմ ինչ ինչ պատճառներ կան, որ էտ մարդուն նույն տեղում են պահում, մասնագետին դիմելն ավելի ճիշտ ա, ամեն դեպքում հոգեբանները կարողանում են տեսնել են ինչը մարդը հմտորեն թաքցնում ա /նաև չգիտակցված/, ելնելով ինչ որ բանից, ասենք վախից ու նմանատիպ բաներից: Ինչքան էլ խորհուրդ տաք մեկա նույն կերպ ա վերաբերվելու, ինչ սրանից առաջ լսածներին:
Մտավոր ունակությունների պակասը, տվյալ դեպքում: Կներեք, եթե կոպիտ հնչի, բայց նման խոստում տվող մարդու մասին մի բան կարող եմ ասել՝Նանո-ի խոսքերից
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Ի դեպ, Նանո ջան, էդ տղան ինչի՞ ա դա քեզ պատմել:
Հատկապես եթե վերջերս եք ծանոթացել: Նենց բան ա, որ բոլորին հերթով չես պատմի, իմ կարծիքով:
erexa (06.02.2013), Quyr Qery (07.02.2013), Rhayader (06.02.2013), ԱնԱիդա (06.02.2013), Անվերնագիր (06.02.2013)
Նանո ջան, եկ վերադռնանք հետ ու, վերլուծելով իրավիճակը, փորձենք բացահայտել իրականությունն ընկերոջդ առջև:
Ի սկզբանե անիմաստ քայլ, որն ինքն էլ, առավել ևս դեպքից յոթ տարի անց, շատ լավ հասկանում է, բայց չի կարող շրջանցել: Մի խոսքով, կրակն է ընկել:
Իսկ ի՞նչ, եթե նա միակը չի, որ կրակն է ընկել իր երդման ձեռքը: Ի՞նչ, եթե այդ խեղճ վախճանված աղջիկն էլ կրակն է ընկել այդ հիմար երդումի պատճառով ու թափառում է մոտակայքում արդեն յոթ տարի, չկարողանալով շարունակել իր ճանապարհը հավերժության մեջ: Դա հոգու ամենաողբալի վիճակն է, և երևի ընկերդ էլ լսած կլինի նրա անունը. "Թափառական Ոգի": Ահա, թե ինչ վիճակի մեջ է ընկերդ դրել նրան, ում, իր ասելով, "սիրում է": Մի՞թե այդպես են սիրում… դժբախտացնելո՞վ… Առաջարկիր ընկերոջդ այդ տեսակետից նայել հարցին. սիրո տեսակետից, այլ ոչ թե էգոիզմի:
Երկրորդ, ոչ սակավ կարևոր պահը. ասա, թող բացի իր աչքերը և ճիշտ տեսակետից նայի կատարված դեպքին.
Հիմա տես. տղան մտածում է, որ իր պատճառով է մահացել սիրած աղջիկը և դրանից եկել է եզրակացության, որ այսուհետև իր բոլոր սիրած աղջիկները պետք է ավտովթարից մահանան… Եվ այդ հիվանդագին համոզմունքով, բավական չէ՝ իր վզին է փաթաթել ամբողջ կյանքում դժբախտ լինելու ծանթությունը, - դրա հետ միասին, իր սիրելի էակին պինդ կապել է, կոպիտ ասած, երկրի ու երկնքի միջև, չթողնելով նրան վերջիվերջո հանգիստ գտնել…Մի որոշ ժամանակ անց ընկերուհու հետ զբոսնելիս աղջկա հետ գրեթե նույն բանն է եղել, բայց հրաշքով ինքը կարողացել ա իրավիճակը շտկի ու թեթև ա ամեն ինչ եղել:
Իսկ հիմա եկ փորձենք ամենին նայել "մահացածի" աչքերով, լա՞վ… Քիչ դժվար է դա, հասկանում եմ, բայց ինչե՜ր չես անի մտերիմիդ օգնելու համար, ճի՞շտ է:
Աղջկա Հոգին գիտի, որ տղան ոչ մի մեղք էլ չունի, բայց տանջվում է այն պատճառով, որ չկարողացավ օգնել իր սիրած աղջկան: Եվ հենց տղայի այդ սխալ կարծիքն է, որ իրենց երկուսին էլ հանգիստ չի տալիս: Նա փորձում է ասել այդ մասին տղային, բայց վերջինս չի լսում իրեն, քանի որ մենք՝ կենդանիներս, այնքան ենք մեզ հեռու համարում մահացածներից, որ չենք կարողանում լսել նրանց… Ուրեմն ի՞նչ անել: Ինչպե՞ս վերականգնել իրականությունը: Ինչպե՞ս օգնել տղային…
Եվ հանկարծ, հենց այդ պահին, հայտնվում է երրորդ գործող անձը՝ նոր աղջիկ, որը կարող է փրկել Հոգուն իր կախված վիճակից: Բայց տղան չի կարողանում կտրվել տված երդումից, չի կարողանում մոռանալ, որ չկարողացավ օգնել: Եվ խեղճ Հոգին, հասկանալով, որ շուտով կզրկվի տղայի մտքերի գերությունից ազատվելու իր միակ հնարավորությունից… և միտք է հղանում…
ստեղծել ճիշտ նույնպիսի իրավիճակ, որտեղ տղան կկարողանա օգնություն ցուցաբերել, կկարողանա օգնել: Ահա նրա ստեղծած իրավիճակը, նրա կգնությունը տղային.
Սա է իրականությունը: Ահա, թե ինչ էր ցանկանում ասել Հոգին. այն պահին, երբ տղան հնարավորություն ուներ օգնել՝ նա օգնեց: Իսկ եթե չի օգնել երբևիցէ, նշանակում է, որ ուղղակի անկարող էր օգնել, և դրանում նրա մեղքը չկա:Մի որոշ ժամանակ անց ընկերուհու հետ զբոսնելիս աղջկա հետ գրեթե նույն բանն է եղել, բայց հրաշքով ինքը կարողացել ա իրավիճակը շտկի ու թեթև ա ամեն ինչ եղել:
Ես կցանկանայի ասել տղային. այդպես չեն սիրում: Սերը՝ ազատություն է, այլ ոչ կալանք: Իսկ դու շղթաներով կապել ես այդ Հոգուն ու բաց չես թողնում: Վերջ տուր էգոիզմիդ: Դադարիր մտածել քո մասին: Մտածիր այդ Հոգու մասին ու ազատ արձակիր նրան: Միայն այդ կերպ դու կապացուցես քո սերը:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Չէի ասի շատ մոտ ա, բայց արդեն ես էլ տարբեր ուղղություններով հետաքրքրվում եմ, որ տեսնեմ ինչպես կարելի է օգնել: Անգամ մտածում էի քահանայի հետ խոսել: Իրանք էլ մի հավանական տարբերակ կունենան նման անհիմն երդումներից ազատելու համար:
Ակումբցի ծնողներ այցելե՛ք http://aibengim.do.am/:
Իրա խոսքերով ինքը ոչմեկին դրա մասին չի ասել: Չեմ կարող թե ինչի հատկապես ինձ պատմեց, հավանաբար էլ չէր դիմանում
Ակումբցի ծնողներ այցելե՛ք http://aibengim.do.am/:
Նանո ջան, եթե էդ տղեն քեզ մտերիմ չի, մասնավորապես եթե հազար տարի ա իրեն չես ճանաչում, քո ծանոթներից ոչ ոք իրեն հազար տարի չի ճանաչում կամ նման մի բան, ավելի կոնկրետ, մասնավոր դեպքում, ԵԹԵ էդ տղու հետ ինտերնետի միջոցով ես ծանոթացել, հեռ. համարս տամ փոխանցի իրան էլի:
Ասածս որն ա, եթե դու ՀԱՄՈԶՎԱԾ ՉԵՍ, որ այս ամենը, ինչ դու ստեղ գրել ես` իրականությունն ա, այսինքն, եթե քո ինֆորմացիայի միակ աղբյուրը էդ տղու պատմածներն ա, որպես ախպեր քեզ խնդրում եմ կորցրու էդ տղուն քո շրջապատից/կյանքից/ֆռենդ լիստից/դռուզյաներից:
Սենց դեպքերի հանդիպող աղջիկներ էլի են պատահել իմ շրջապատում, հազար ու մի հնարավոր ու անհնարին ճանապարհներով ինետի միջոցով ծանոթացած, մեկը անբուժելի հիվանդ էր իբր, 3-4 օր էր մնացել ապրելու ու ուզում էր կյանքի նախավերջին օրը հանդիպել էդ աղջկան, մյուսը ներվային էր, սպառնում էր ցած նետվել 8րդ հարկից, էն մեկն էլ մոր մահվանից հետո 4 տարի ա տեղը չէր գտնում: Էս սաղ պատմությունների մեջ նախատեսված տեղերում պետք ա գրել ԻԲՐ, ինչը ես չարեցի չգիտեմ ինչու: Հա, էս վերջի դեպքում էլ հանդիպումը կայացել էր ու ԻԲՐ մոր մահվանից հետո 4 տարի տեղը չգտնող տղեն փորձել էր հենց առաջին պատահած մոթելը քարշ տալ էս աղջկան:
Ասածս ինչ ա, սցենարը բավականին նման էր: Բայց, եթե նույնիսկ սա էդ դեպքը չի, այսինքն նման դեպք չի ու գործ ունենք լրիվ իրական պատմության/դեպքի հետ, կներեք, ես օգնել չեմ կարող, բայց էս գրածս գուցե որևէ մեկին պետք գա, ի նկատի ունենալու համար, որ ամեն ինչ չի, որ եթե տղեն ասում ա, ուրեմն ճիշտ ա ասում... էս վերջի փաստը արձանագրելուց քմծիծաղ եկավ դեմքիս` սառը ու դառը, ու սարսուռ անցավ մարմնովս, ՑԱՎՈՔ
Նանո ջան, էս վերջի գրածդ ավելի մեծացրեց կասկածներս... աինքը չէր կարող ոչ մեկին պատմած չլինել էդ մասին, գոնե իր ամբողջ ընկերական շրջապատն ու ամբողջ հարևանությունը կիմանային այդ մասին, համոզված եմ: Ու մեկ էլ երդում պահող տղեն ընկերուհի չէր էլ ունենա դրանից հետո, որ մի հատ էլ նմանատիպ դեպք կրկնվեր ու բլա-բլա:Իրա խոսքերով ինքը ոչմեկին դրա մասին չի ասել: Չեմ կարող թե ինչի հատկապես ինձ պատմեց, հավանաբար էլ չէր դիմանում
VisTolog (06.02.2013)
Նանո, ինչքան հասկացա ձեր ֆորումային գրառումներից, դուք հոգեբան եք։ Էս թեման տեստ ա՞։
Շատ գիտես, քիչ խոսա էլի...
Ասում, խոսում, ուրախանում ենք:
մարդը ընդեղ երդում տվել ու դրժել ա, հետո ալամ աշխարհին պատմելա: Հիմա էլ իրան ստիպողին ա ման գալիս: իսկ մենք ուրախանում ենք (արդեն զզվացինք, բայց պտի ասեմ), որ ի՞նչ անենք
A long time ago, in a galaxy far, far away...
Ի՞նչն է մեզ ստիպում մահացած մարդու գերեզմանին երդում տալ:
կասկածը սեփական ուժերի նկատմամբ
ուժեղ մարդը դրա կարիքը չունի
հատկապես չեմ հարգում երեխաների արևով երդվող մարդկանց
Եթե գիտես` ինչ չգիտես, կա մի բան, որ գիտես:
Իմացի՛ր, թե ինչ չգիտես: Իմացի՛ր` ինչ չգիտես:
VisTolog (08.02.2013)
Պարապությունը:
Չհասկացա, էս թեման բացողը իսկականից հավատում է թեմայի լրջությանը?
Maybe that's what hell is, the entire rest of eternity spent in fucking Bruges.
Անվստահությունն ու կամքի ուժի պակասը
Blessed the poison which brings the end
Եթե չհավատար, չէր բացի: Ուրեմն թեման բացողի գլխին Հովսեփի նկարագրած փորձանքները չեն եկել, ինքն էլ չի ենթադրում, որ սա այդ դեպքերից է, ոչ էլ ինքն է նման խաղեր խաղացել տղաների գլխին (կյանքիս վերջ կտամ, երակներս կկտրեմ...). դրա համար էլ լուրջ կվերաբերվի, բա ի՞նչ պետք է անի: Բացի այդ, վստահ չենք կարող պնդել, որ սա չար կատակ է` Նանոյի գլխին:
Հետո, այս քայլը կամքի թուլություն անվանողները ի՞նչ են մտածում: Հա, էլի լինենք իրատես ու մի քիչ էլ սառը դատող, բայց մարդը էմոցիոնալ բարդ իրավիճակում, մեղքի զգացման տակ գնացել է մի քայլի` երդում է տվել, ու դարձել է իր երդման ստրուկը: Ինքը հենց կամքից թույլ մարդ չհամարվելու համար է այսպես վարվում, ինքն իր հանդեպ հարգանքը չկորցնելու համար: Արդեն 7 տարի չնայած անցել է, երկար ժամանակահատված է, բայց դե էս մարդն էլ այսպիսին ա: Պիտի իրան բացատրվի, որ տվյալ դեպքում երդում կոչվածից հետ կանգնելը թուլամորթություն չէ, ոչ էլ թուլամորթություն է նորից կամ կրկին սիրելը: Թե չէ կամքի թուլություն, պարապություն...
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Sambitbaba (08.02.2013), Նանո (08.02.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ