Տիեզերագնաց աստվածները

[Sambitbaba]

Ի՞նչը քեզ զարմացրեց:

Այն, որ արդեն ոչ թե մեկ անգամ, իմ գրառումներում համարյա բառացիորեն օգտագործել եմ քո խոսքերը, երբ վիճել եմ որևէ մեկի հետ հենց այս նույն թեմայով:
Իսկ այսօր դու չես համաձայնվում ինձ հետ, բայց Ռայի հետ վիճելիս, օգտագործում ես համարյա իմ խոսքերը…

[Արէա]

Այն, որ արդեն ոչ թե մեկ անգամ, իմ գրառումներում համարյա բառացիորեն օգտագործել եմ քո խոսքերը, երբ վիճել եմ որևէ մեկի հետ հենց այս նույն թեմայով:
Իսկ այսօր դու չես համաձայնվում ինձ հետ, բայց Ռայի հետ վիճելիս, օգտագործում ես համարյա իմ խոսքերը…

Ես ասում եմ չեմ կարողանում պատկերացնել
Բայց, որ շատ ու շատ բաներ դեռևս բացահայտվելու, հայտնագործվելու, ուսումնասիրվելու կարիք ունեն էդ փաստ է:

[Sambitbaba]

Ես ասում եմ չեմ կարողանում պատկերացնել
Բայց, որ շատ ու շատ բաներ դեռևս բացահայտվելու, հայտնագործվելու, ուսումնասիրվելու կարիք ունեն էդ փաստ է:

Ես էլ չէի պատկերացնում…

Բայց գլխավորը՝ ցանկությունն է: Եթե ցանկություն կա, ուրեմն ամեն ինչ առջևում է:

Եվ իրոք, չես կարող պատկերացնել, թե ինչեր կան առջևում…

[Rhayader]

Ռայը պնդում է, որ գիտությունն անհնար է համարում գորտի կես օր չշնչելը, և այդ պատճառով հերքում է գորտի գոյությունն ընդհանրապես:

Ռայը գիտի, որ գորտի և այլ երկկենցաղների շնչառական օրգանը ջրում նրա մաշկն է: Ռայը տեսել է գորտ ու նրա գործունեության հետևանքներ, հետազոտել է նրան ու տեսել, թե ինչպես է աշխատում գորտի օրգանիզմը: Ոչ թե օդի մեջ ենթադրել, որ գոյություն ունի մի կենդանի, անունը գորտ, հետո երևակայել, թե ինչպիսին է այդ կենդանին: Նույն պատճառով էլ՝ կյանքը հնարավոր է միևնույն տարրի միացությունների ձևերի բազմազանության դեպքում: Այդ տարրը պետք է նաև որոշակի քիմիական հատկանիշներ ունենա (լինի թույլ օքսիդիչ, ունենա բարձր վալենտականություն, որ բարդ միացություններ տա և այլն): Նման հատկություններ ունի մեկ տարր. ածխածինը (եթե շատ խորանանք, մի քիչ մոտենում է նաև սիլիցիումը): Ածխածնի հիման կյանքի համար պետք են օրգանական միացություններ (COH), քանի որ նրանք փոխակերպելի են միմյանց միջև: Էներգիայի վերականգնելի աղբյուր (ադենոզին-եռաֆոսֆորային թթու): Օքսիդիչ թթվածնի ու վերականգնիչ ջրածնի աղբյուր (ջուր՝ հեղուկ ագրեգատային վիճակում): Եվ այլն, և այլն:

[Rhayader]

Իսկ այսօր դու չես համաձայնվում ինձ հետ, բայց Ռայի հետ վիճելիս, օգտագործում ես համարյա իմ խոսքերը…

Ցավոք

[Rhayader]

Բայց, որ շատ ու շատ բաներ դեռևս բացահայտվելու, հայտնագործվելու, ուսումնասիրվելու կարիք ունեն էդ փաստ է:

Իսկ այս մտքի հետ լրիվ համաձայն եմ:

[Sambitbaba]

Ռայը գիտի, որ գորտի և այլ երկկենցաղների շնչառական օրգանը ջրում նրա մաշկն է:

Իսկ ես, ազնվորեն, համոզված էի, ոչ գորտը խռիկներ ունի… Շնորհակալ եմ տեղեկացման համար:
Բայց, Ռայ ջան, ինչո՞վ օգնեց քո այս քիմիայի դասը մեր զրույցին: Չէ, ես խոնարհվում եմ քո ինֆորմացիոն պաշարի առջև, քո եռանդի առջև, բայց սրա իմաստն այստեղ ո՞րն է:

Արէան ասում է. "Բայց, որ շատ ու շատ բաներ դեռևս բացահայտվելու, հայտնագործվելու, ուսումնասիրվելու կարիք ունեն էդ փաստ է:"
Իսկ դու. "Իսկ այս մտքի հետ լրիվ համաձայն եմ: "

Ուրեմն ինչու՞ եք դեմ ինձ, երբ ես ասում եմ. "Ելնելով ձեր այսօրվա գիտելիքներից, մի՛ հերքեք այսօր ձեզ անհասկանալին ու անհավանականը, որովհետև դրանք վաղը կբացահայտվեն, կհայտնագործվեն և կուսումնասիրվեն":

[Rhayader]

Ուրեմն ինչու՞ եք դեմ ինձ, երբ ես ասում եմ. "Ելնելով ձեր այսօրվա գիտելիքներից, մի՛ հերքեք այսօր ձեզ անհասկանալին ու անհավանականը, որովհետև դրանք վաղը կբացահայտվեն, կհայտնագործվեն և կուսումնասիրվեն":

Եթե շատ բան ունենք ուսումնասիրելու ու հայտնաբերելու, դա դեռ չի նշանակում, որ ամեն երևակայական բան հայտնաբերման ենթակա է: + ցանկացած բան գոյություն չունի, գոնե բանավեճի կոնտեքստում, քանի դեռ նրա գոյությունը չի հաստատվել: Օկկամի ածելու սկզբունք՝ եթե ունենք երկու համարժեք տեսանկյուն, ուրեմն նրանցից առավել պարզը ճիշտ է: Պրծ:

[Sambitbaba]

Եթե շատ բան ունենք ուսումնասիրելու ու հայտնաբերելու, դա դեռ չի նշանակում, որ ամեն երևակայական բան հայտնաբերման ենթակա է: + ցանկացած բան գոյություն չունի, գոնե բանավեճի կոնտեքստում, քանի դեռ նրա գոյությունը չի հաստատվել: Օկկամի ածելու սկզբունք՝ եթե ունենք երկու համարժեք տեսանկյուն, ուրեմն նրանցից առավել պարզը ճիշտ է: Պրծ:

Իսկ իմ և քո, ասենք թե, երկու համարժեք տեսանկյունների դեպքում, առավել պարզը ինձ համար իմն է, իսկ քո համար՝ քո՞նը: Սա՞ է պրծ-ը:

Էն մոմերով աշխարհի վերջի մասին թեմայում ես Մեֆին բերել էի գլխացավերիս օրինակը: Հիշեցնեմ.

Ես ամբողջ կյանքս տառապել եմ գլխացավերից ու միշտ հաբեր եմ ընդունել: Հիմա, եթե քեզ ասեմ, որ վերջին մոտ երեք տարին, գլխացավ ունենալիս, ես վերցնում եմ հաբերի բանկան և ընդամենը պահում եմ ձեռքիս մեջ մի տասնհինգ րոպե, ու գլխացավս անցնում է, քեզ համար դա Իրական կլինի՞: Ուրեմն, ինչպե՞ս ես վարվեմ քո ցնորքի հետ, եթե այդ "քո ցնորքը" իմ Իրական, ռեալ կյանքն է: Ընդ որում, վերջերս գլխացավերս ինչ-որ զարմանալիորեն սակավացել են…

Օկկամն այս մասին ինչ-որ սկզբունք ունի՞: Եթե ընդունենք, որ դու չես համարում, թե ես ստում եմ:

[Freeman]

Ռայի հետ էս թեմայում էլ եմ համաձայն Գորտը շնչում ա մաշկով ու թոքերով, ընդ որում, քանի որ իրա թոքերը հարթ են՝ մակերեսը փոքր ա, հետևաբար մաշկն ավելի կարևոր ա
մենակ այստեղ մի փոքր լրացում՝

Նման հատկություններ ունի մեկ տարր. ածխածինը (եթե շատ խորանանք, մի քիչ մոտենում է նաև սիլիցիումը):

Իսկ եթե ավելի շատ խորանանք՝ սիլիցումը նորից կհեռանա ածխածնից, շատ էլ որ կարա չորս էլեկտրոն վերցնի՝ ինքը մի շարք ներքև ա , ավել օրբիտաներ ունի ու կարա փոխի բարդ մոլեկուլներում էլեկտրոնային ամպի բաշխվածությունը: Իսկ կենդանի օրգանիզմում էդ էլ ա շատ հավասարակշռված

Կարծում եմ, որ եթե մեզ հայտնի մոլորակների վրա կյանք կա, ուրեմն ինքը մերինից էնքանով ա տարբերվում, որ չգիտեմ էլ կարելի ա էդ կյանք համարել, թե՞ ոչ: Ահավոր դժվար ա պատկերացնել կյանքի ձև, որը չի ունենա մերինին նման կառուցվածք:

[Rhayader]

Իսկ եթե ավելի շատ խորանանք՝ սիլիցումը նորից կհեռանա ածխածնից, շատ էլ որ կարա չորս էլեկտրոն վերցնի՝ ինքը մի շարք ներքև ա , ավել օրբիտաներ ունի ու կարա փոխի բարդ մոլեկուլներում էլեկտրոնային ամպի բաշխվածությունը: Իսկ կենդանի օրգանիզմում էդ էլ ա շատ հավասարակշռված

Դե, դա էլ ի նկատի ունեի, երբ ասում էի «մոտենում է» մեկ էլ էս կինոն էի ակնարկում, որտեղ այլմոլորակային կյանքն ազոտի հիման վրա է.

Կարծում եմ, որ եթե մեզ հայտնի մոլորակների վրա կյանք կա, ուրեմն ինքը մերինից էնքանով ա տարբերվում, որ չգիտեմ էլ կարելի ա էդ կյանք համարել, թե՞ ոչ: Ահավոր դժվար ա պատկերացնել կյանքի ձև, որը չի ունենա մերինին նման կառուցվածք:

Դրա համար պիտի նախ ձևակերպենք, թե ինչ ենք հասկանում կյանք ասելով, ու տեսնենք, արդյո՞ք դա համապատասխանում է մեր սահմանմանը: Թեչէ մեկը կբռնի ու ջրածնի ատոմն էլ կյանքի ձև կհռչակի:

[Freeman]

Դրա համար պիտի նախ ձևակերպենք, թե ինչ ենք հասկանում կյանք ասելով, ու տեսնենք, արդյո՞ք դա համապատասխանում է մեր սահմանմանը: Թեչէ մեկը կբռնի ու ջրածնի ատոմն էլ կյանքի ձև կհռչակի:

Սահմանում տալն էլ ա դժվար, օրինակ կրակը կարողանում ա ինքնավերարտադրվել, որոշ վերապահումներով կարելի ա ասել, որ նյութափոխանակություն ունի, կարգավորում ա իրա էնտրոպիան՝ շրջապատինի մեծացման հաշվին և այլն

[Rhayader]

Իսկ իմ և քո, ասենք թե, երկու համարժեք տեսանկյունների դեպքում, առավել պարզը ինձ համար իմն է, իսկ քո համար՝ քո՞նը: Սա՞ է պրծ-ը:

Տրամաբանորեն չի կարող «Վեներայի վրա կյանք չկա, քանի որ կյանքի համար անհրաժեշտ պայմաններ չկան» տեսանկյունն ավելի բարդ լինել, քան «Վեներայի վրա կյանքի համար անհրաժեշտ պայմաններ չկան, բայց կարող են լինել մեզ անհայտ միջոցներ, որոնց միջոցով կյանքը կարող է գոյություն ունենալ առանց դրա համար անհրաժեշտ միջոցների» տեսանկյունը, քանի որ երկրորդն անհամեմատ ավելի շատ բացեր ու անապացուցելի պնդումներ է պարունակում:

Գլխացավերի կապակցությամբ, քո դեպքը ոչ մի անբացատրելի բան էլ չի պարունակում: Ես ինքս ուղեղի մազանոթների ատրոֆիայի ու նեղացման խնդիր ունեի, որը գլխացավեր/ինհիբիցիայի նոպաներ էր առաջացնում: Ցինարիզին էի խմում, բայց գլխացավերն անցնում էին ավելի շուտ (1-2 վայրկյանվա ընթացքում), քան դեղը կարող էր գործել: Կոչվում է պլացեբոյի էֆեկտ. օրգանիզմը հաճախ ենթադրում ու վերարտադրում է ցավի սկսելու ու ավարտվելու պահերը: Դեղը ձեռքում բռնելը «ցավը դադարեցնելու» ռեակցիա է առաջացնում: Նույն կերպ, ավստրալիական թունավոր մրջյունի խայթը զգացած ու փրկված մարդկանց գիտափորձի ժամանակ ներարկվեց հասարակ ջուր՝ ամեն տասից յոթին, մնացածին՝ իսկական թույն: Սիմպտոմները, որոնք ցուցաբերեցին գրեթե բոլորը, նույնն էին: Նույնիսկ հասարակ ջրի ներարկում ստացած մարդիկ անաֆիլատիկ շոկի մեջ էին ընկնում:

Օկկամի ածելու սկզբունքը վերաբերվում է տրամաբանական բանավեճին, ոչ թե մարդկանց կրոնական հայացքներին ու առողջությանը:

[Rhayader]

Սահմանում տալն էլ ա դժվար, օրինակ կրակը կարողանում ա ինքնավերարտադրվել, որոշ վերապահումներով կարելի ա ասել, որ նյութափոխանակություն ունի, կարգավորում ա իրա էնտրոպիան՝ շրջապատինի մեծացման հաշվին և այլն

Սկսենք նրանից, որ կրակը նույնիսկ օբյեկտ չի, այն արագ օքսիդացման պրոցես է, որն ուղեկցվում է երևույթներով, ինչպիսիք են բոցը, ծուխն, ածխացումն ու մոխրացումը բոցն ինքը օքսիդացման քիմիական ռեակցիայի արդյունք է, որն իրենից ներկայացնում է շիկացած գազեր, պլազմա, լուսային ու ջերմային ճառագայթում:

Կյանքը պետք է ունենա ժառանգականության մեխանիզմ: Դրանով օժտված են նույնիսկ կյանքի պարզագույն ձևերը՝ վիրուսները: Ժառանգականության պահպանման ու փոխանցման մեզ հայտնի օրգանական մեխանիզմները նուկլեինաթթուների մակրոմոլեկուլներն են: Եթե ստեղծվի սինթետիկ կյանք, ապա մենք կունենանք այլ մեխանիզմի գոյության նախադեպ՝ էլեկտրամագնիսական ժառանգականություն: Հետաքրքիր է, բայց համակարգչային վիրուսները (նամանավանդ պոլիմորֆիկները) իրենց կոնտեքստում օժտված են կյանքի ձևի որոշ հատկանիշներով (վիրտուալ ժառանգականության մեխանիզմներ): Եվ այլն, և այլն:

[Freeman]

Սկսենք նրանից, որ կրակը նույնիսկ օբյեկտ չի, այն արագ օքսիդացման պրոցես է, որն ուղեկցվում է երևույթներով, ինչպիսիք են բոցը, ծուխն, ածխացումն ու մոխրացումը բոցն ինքը օքսիդացման քիմիական ռեակցիայի արդյունք է, որն իրենից ներկայացնում է շիկացած գազեր, պլազմա, լուսային ու ջերմային ճառագայթում:

քանի որ հեռախոսով մի քիչ մեջբերման հետ գործողություն կատարելը դժվար ա, գրառումդ չեմ կտրտում:

Իհարկե կրակը օբյեկտ չի, բայց էլի որոշ վերապահումներով կարելի ա ասել, որ մարդն էլ ա պրոցեսների ամբողջություն, բայց ավելի բարդ քան կրակը, մարդն ունի անաբոլիզմ ու կատաբոլիզմ, ինչից էլ հենց ինքն ա, իսկ ընթացքում, ոնց որ կրակի մեջ, նյութեր են ավելանում ու պակասում, ամեն դեպքում, կարելի ա քննարկել ոչ թե կրակի, այլ օջախի կենդանի լինելն ըստ որոշ սահմանումների: Իսկ ուրիշ կյանքի ձևերին քննարկելու համար պետք ա ոչ թե կառուցվածքային, այլ ֆունկցիոնալ սահմանում, հետևաբար հաշվի չենք առնում թե ինքն ինչից ա, ինչն էլ հենց ամենամեծ թյուրիմացությունն ա առաջանում:

Սպասում էի, որ մեկը կասի, որ կյանքի ամենակարևոր հատկանիշը՝ ժառանգականությունը չեմ նշել,
բայց մարդու ժառանգականությունը էդ ուղղակի իրա կառուցվածքային տարրերից մի քանի մասին ինֆորմացիա ա, քանի որ օջախը կազմված ա վառվող փայտից, դրան շրջապատող օդից, շիկացած գազերից, հետևաբար շատ բան պետք չի իրան վերարտադրելու համար, ընդամենը իրանից մի քիչը պետք ա տեղափոխվի ուրիշ միջավայր:
Հատուկ ժառանգական մեխանիզմներ պետք չեն, ոնց որ նշեցիր՝ նույնիսկ ոչ բջջային օրգանիզմները՝ վիրուսներն ունեն ժառանգական նյութ, բա մյուս ոչ բջջային կյանքի ձևերը, որոնք վիրուսներից էլ պարզ կառուցվածք ունեն՝ պրիոնները, իրանք նուկլեինաթթու չունեն, մի մոլեկուլից են կազմված:
Իսկ վիրտուալ վիրուսներն իսկապես շատ բաներով նման են իրական վիրուսներին: