User Tag List

Էջ 2 2-ից ԱռաջինԱռաջին 12
Ցույց են տրվում 16 համարից մինչև 21 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 21 հատից

Թեմա: Լքված երազները...

  1. #16
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,661
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում KiLa-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    ******* *******
    Ինձ վաղուց արդեն ձեռքով չես անում,
    Հիվանդ մտքերս հեռու չես վանում,
    Ի՞նչ է, լքեցիր, դու՞ էլ հեռացար,
    Նախորդիդ նման՝ էլ չդիմացա՞ր:

    Ախար ասեցի, որ դժվար դեպք եմ,
    Խոտովանեցի՝ աննախադեպ եմ...
    Եվ մի արտասվիր, դու չես մեղավոր,
    Իմ մեջ սեղմված ցավն է ահավոր:
    "Նախորդի" մասին ոչինչ ասել չեմ կարող, բայց ինչ վերաբերում է "Ներկային", ինձ թվաց, որ այս գեղեցիկ տողերը կարող էին ակնարկել իմ երկու օրվա լռությունը: Եվ եթե ես ճիշտ եմ, ուրեմն ցանկանում եմ ասել հետևյալը. գոյություն չունի որևէ մարդ, ով օժտված է միայն չարով կամ միայն բարիով, միայն սիրով կամ միայն ատելությամբ, միայն ցավով կամ միայն ուրախությամբ…
    Մարդ-արարածն այդ ամենի խառնուրդն է, կոնգլոմերատը: Ես ու դու էլ՝ ինչպես բոլորը:
    Բայց մենք բոլորս էլ ունենք հնարավորություն /կամ ընտրություն/, վերցնել /կամ օգտվել/ դիմացինի և ինքդ քո այն հատկություններից, որոնք որ դու ընտրում ես: Եվ այդպես, եթե դու քեզ շրջապատում ես մարդկանց /և քո/. միայն բարիով, միայն սիրով, միայն ուրախությամբ, միայն հաջողությամբ, ուրեմն դու դրախտում ես: Եվ կամ հակառակը…
    Եվ մի խաբիր ինքդ քեզ, որ դա քեզանից կախված չէ. դա միայն քեզանից է կախված: Ինչպես, ասենք, ծխել կամ չծխելը. ո՞վ է՝ քեզ ստիպում, որ ինքդ քեզ սպանես…

    Իսկ եթե ինձ չէր հասցեագրված, ուրեմն կներես և մոռացիր գրածս առաջին տողը, խնդրում եմ: Ուրեմն համընկել էին ուղղակի մտքերը: Մնացածը մնում է նույնը. կարծիքս նույնն է:
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  2. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    KiLa (23.02.2012)

  3. #17
    Պատվավոր անդամ KiLa-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.02.2010
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    531
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Sambitbaba-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    "Նախորդի" մասին ոչինչ ասել չեմ կարող, բայց ինչ վերաբերում է "Ներկային", ինձ թվաց, որ այս գեղեցիկ տողերը կարող էին ակնարկել իմ երկու օրվա լռությունը: Եվ եթե ես ճիշտ եմ, ուրեմն ցանկանում եմ ասել հետևյալը. գոյություն չունի որևէ մարդ, ով օժտված է միայն չարով կամ միայն բարիով, միայն սիրով կամ միայն ատելությամբ, միայն ցավով կամ միայն ուրախությամբ…
    Մարդ-արարածն այդ ամենի խառնուրդն է, կոնգլոմերատը: Ես ու դու էլ՝ ինչպես բոլորը:
    Բայց մենք բոլորս էլ ունենք հնարավորություն /կամ ընտրություն/, վերցնել /կամ օգտվել/ դիմացինի և ինքդ քո այն հատկություններից, որոնք որ դու ընտրում ես: Եվ այդպես, եթե դու քեզ շրջապատում ես մարդկանց /և քո/. միայն բարիով, միայն սիրով, միայն ուրախությամբ, միայն հաջողությամբ, ուրեմն դու դրախտում ես: Եվ կամ հակառակը…
    Եվ մի խաբիր ինքդ քեզ, որ դա քեզանից կախված չէ. դա միայն քեզանից է կախված: Ինչպես, ասենք, ծխել կամ չծխելը. ո՞վ է՝ քեզ ստիպում, որ ինքդ քեզ սպանես…


    Իսկ եթե ինձ չէր հասցեագրված, ուրեմն կներես և մոռացիր գրածս առաջին տողը, խնդրում եմ: Ուրեմն համընկել էին ուղղակի մտքերը: Մնացածը մնում է նույնը. կարծիքս նույնն է:
    Բարև Ս. ջան: Եթե ճիշտը ասեմ, վերոնշյալ տողերը՝, իտարբերություն նախորդի, քեզ չէին հասցեագրված: Իսկ նախորդում դու երևի ինձ ճիշտ հասկացար: Ես սուրբ չեմ, ես սուպերմեն չեմ, ես նույնիսկ սովորական ,,հերոս՛՛ էլ չեմ: Ես մի սովորական մարդ եմ, ով ուղակի չի կարողանում լուռ ու անխոս, հերոսաբար, տանել իրեն բաժին ընկած դառնությունը, և չմտածելով հերոսանալու, կամ սրբանալու մասին գոռում է. ,,Ոռնալ եմ ուզում՛՛… կամ՝ համոզվելով մարդու ,,շանորդության՛՛ մեջ, հայտարարում է, որ մնացած օրերս էլ լավը չեն լինելու...

    Հարգելի Ս. ջան, ամեն ինչ չի, որ կարելի է մեկնաբանել զուտ բարության և չարության տեսակետից...ընտրություն, դժոխք դրախտ, հավատ ու աստված և այլն: Կյանքը և ստեղծագործությունը այլ հարթության վրա են: Այստեղ գործում են այլ օրենքներ: Հավատա, որ առաջնորդվելով միայն կրոնական սկզբունքներով, կամ կյանքին այդ կողմից նայելով, մարդը ուշադրության արժան ոչինչ չի կարող ստեղծել: Կյանքը կռիվ է, դաժան պայքար, առանց որևէ կանոնների... և որ այդ կռվում շատ հաճախ են պարտվում մարդիք որոնք չպետք է պարտվեյին: Արվեստագետը շատ հաճախ հենց ինքն է չարը, ինքն է կռվողը, չհանդուրժողը, չհարմարվողը... Հաճախ այնքան չար, որ կարող է պատառ-պատառ անել իր շուրջը: Նա հաճախ ընդհարվում է հենց իր՝, աստծո հետ: Անիծում նրան ու նրա ստեղծած աշխարհը, նրա ստեղծած օրենքները: Հայհոյում ու իրենից հեռու է վանում հոգևորականին ու նրա ցույց տված հոգևոր խաղաղություն գտնելու ճանապարհը...
    Հարգելի Ս., կոպիտ ասած, բանաստեղծը աշխարհի դարդն է լալիս, իսկ ինչ որ մեկը եկել ու այդ բանաստեղծին իր փրկության ճանապարհն է ցույց տալիս: Բանաստեղծը, և ինչու չէ, յուրաքանչյուր արվեստագետ, հենց ինքը մի աշխարհիկ հոգևորական է: Նա էլ է փորձում փրկել ու փոխել աշխարհը, դարձնել այն ավելի բարի ու գեղեցիկ: Բայց նա դա անում է իր մեթոդներով, իր ստեղծածով, և այստեղ է, որ նրանց ճանապարհները ոչ միշտ են համընկնում:
    Չապլինին հարցրել են, թե ու՞ր կուզենար գնալ մահանալուց հետո: Նա պատասխանել է.
    ,,Բնակլիմայական պայմաններից ելնելով նախընտրելի է դրախտը, բայց ընտիր հասարակության տեսակետից՝, իհարկե կնախնտրեյի դժոխքը...՛՛
    Մի քիչ թափթփված ներկայացրի ասելիքս, բայց ինձ թվում է հասկանալի է:
    Շնորհակալ եմ Ս. ջան, որ կարդում ու դիտողություններ ես անում: Սպասում եմ նոր դիտարկումների...
    Թևում է այլուր ,,էժանագինը”,
    Շատ թանկ է սակայն նրա հագինը,
    Գրավում է նա ամեն մի անկյուն
    Հաշվի չառնելով ոչ արյուն ոչ գույն...

  4. #18
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,661
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում KiLa-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Բարև Ս. ջան...
    Ճիշտն ասած, ես ինձ արդեն մեղավոր եմ զգում, որ քո բանաստեղծական էջը դեբատներով ենք լցնում: Շատ ուրախ կլինեի, եթե մեկ այլ հարմար տեղ գտնեինք դրա համար: Իսկ այստեղ մի երկու խոսքով ուղղակի ամփոփվեմ, լա՞վ:
    Ինձ թվաց, Կիլա ջան, որ փորձում ես տեսնել ինձ այնտեղ, որտեղ ես չկամ: Համենայն դեպս, փորձում ես տեղադրել ինձ այնտեղ, որտեղ անկարող եմ լինել: Հասկանում ես, ես, հավանաբար, Մարսին ավելի մոտիկ լինեմ, քան կրոնին: Եվ երբ ես խոսում եմ Աստծո մասին, բոլորովին էլ չի նշանակում, որ ես հավատացյալ եմ. ես հավատացյալ չեմ: Եվ առավել ևս՝ հոգևորական: Ամբողջ կյանքս, չհաշված վերջին տասնվեց տարին, անց եմ կացրել կինոյում և թատրոնում և ավելի արվեստագետ կոչվելու եմ հավակնում, քան՝ հոգևորական: Եվ չնայած դրան, չեմ կարող համաձայնվել քո հետևյալ խոսքերի հետ.
    Հավատա, որ առաջնորդվելով միայն կրոնական սկզբունքներով, կամ կյանքին այդ կողմից նայելով, մարդը ուշադրության արժան ոչինչ չի կարող ստեղծել
    Ամբողջ մարդկային մշակույթն ու արվեստը հիմնականում հենց կրոնի և հավատքի վրա է ստեղծվել և այդ իմաստով նույնիսկ "Էդիպ Արքան" սերտորեն հավատի հետ է կապված: Թե՞ դու ցանկանում ես ասել, որ մինչև քսաներորդ դարը արվեստում նշանավոր ոչինչ չի ստեղծվել: Ես ուղղակի հիշեցնեմ քեզ "Երգ Երգոցը", կամ "Մատեան Ողբերգությանը", իսկ ենթադրություններն ինքդ արա: Ըստ ինձ, անգամ "Մուրճ Վհուկների" գիրքն իր մեջ "ուշադրության արժան" շատ բաներ է պարունակում:
    ամեն ինչ չի, որ կարելի է մեկնաբանել զուտ բարության և չարության տեսակետից...ընտրություն, դժոխք դրախտ, հավատ ու աստված և այլն: Կյանքը և ստեղծագործությունը այլ հարթության վրա են: Այստեղ գործում են այլ օրենքներ:
    Մեր՝ երեք հարթությունների մեջ ապրող մարդու, կամ, ավելի ճիշտ ասած, Երեքհարթվածքային Մարդու համար մի հիմնական օրենք գոյություն ունի. դուալիզմ: Կամ՝ բևեռականություն… Անվանիր, ինչպես կուզես: Բայց իմաստը մնում է նույնը և հիմքն էլ մնում է նույնը. բախվում են չարն ու բարին /և մնացած բոլոր բևեռականությունները/, ինչով էլ հենց մարդը լցնում է իր կյանքն ու կյանքի փորձը:
    Եվ դու էլ հենց դրանով ես զբաղված, Կիլա ջան. ինչի՞ մասին են քո բանաստեղծությունները, եթե ոչ դրա…
    Կյանքը կռիվ է, դաժան պայքար, առանց որևէ կանոնների...
    Տարիներ առաջ ես էլ հենց այդ կարծիքին էի: Բայց մի օր լրջորեն մտածեցի. իսկ ի՞նչ, եթե կյանքը ոչ թե կռիվ ու պայքար է, այլ՝ փորձ… Եվ գիտես, այդ օրվանից իմ կյանքում "անկանոնություններն" աստիճանաբար /և շատ արագ/ սկսեցին կանոնավորվել:
    և որ այդ կռվում շատ հաճախ են պարտվում մարդիք որոնք չպետք է պարտվեյին
    Մեր դուալիստական կյանքում երևի չկա ոչինչ, ինչն ընդամենը մեկ նշանակություն ունի: Այդ թվում նաև պարտությունը /իհարկե, ես ֆուտբոլն ի նկատի չունեմ/: Վերցրու, ասենք, հայոց պատմության մեջ ամենամեծ պարտություններից մեկը՝ Ավարայրի ճակատամարտը: Չէ՞ որ այն նաև որպես հայոց մեծագույն հաղթանակներից մեկն է համարվում:
    Արվեստագետը շատ հաճախ հենց ինքն է չարը, ինքն է կռվողը, չհանդուրժողը, չհարմարվողը... Հաճախ այնքան չար, որ կարող է պատառ-պատառ անել իր շուրջը: Նա հաճախ ընդհարվում է հենց իր՝, աստծո հետ: Անիծում նրան ու նրա ստեղծած աշխարհը, նրա ստեղծած օրենքները: Հայհոյում ու իրենից հեռու է վանում հոգևորականին ու նրա ցույց տված հոգևոր խաղաղություն գտնելու ճանապարհը...
    … և ստեղծում է իր աշխարհը, իր օրենքները, ցույց է տալիս իր ճանապարհը: Իսկ մի՞թե ես էլ նույնը չեմ ասում, Կիլա ջան, որ յուրաքանչյուր մարդ ինքն է ստեղծում իր աշխարհը: Եվ հենց դրանում է իմ ամբողջ ցավը, որ, եթե այդպես է, ուրեմն ինչո՞ւ կառուցել քո կյանքը ցավի և տխրության մեջ, այլ ոչ խինդի և ուրախության…
    բանաստեղծը աշխարհի դարդն է լալիս…
    Այո, շատերն են աշխարհի դարդը լալիս, բայց պատմության մեջ մնում է նա, ով այդ "դարդից" դուրս գալու ճանապարհ է ցույց տալիս, այլ ոչ քո նկարագրած վաղվա օրվա տարբերակը: Եվ "ինչ-որ մեկը եկել ու փրկության ճանապարհ" ցույց չի տալիս: Ինչ-որ մեկը շատ լավ գիտի, որ բոլորն արդեն իսկ փրկված են: Ինչ-որ մեկն ուղղակի ցանկանում է ասել.
    սիրելիս, այսօր ամեն ինչ փոխվել է: Այսօր լրիվ ուրիշ ժամանակներ են: Կյանքի ստերեոտիպերը, որոնք շատ հնուց են գալիս, լրիվ իմաստազրկվել են այսօր, նրանք սխալ են և անընդունելի այսօրվա նոր էներգիաների համար: Մարդը դուրս է գալիս իր երեքհարթվածքայնությունից և մտնում է հինգհարթվածքայնության մեջ, որը կարող ես անվանել Լույս կամ "Քրիստոսագիտակցություն": Սա նշանակում է, որ դու էլ, Հիսուսի պես, կորցնում ես հավատդ կամ չը-հավատդ, իսկ ձեռք ես բերում ճանաչում:
    Լավ: Շատ երկարեց նորից: Կներես: Ասածներս, իհարկե, կարող ես սխալ ընկալել, բայց դրանից նեղանալ՝ խնդրում եմ, հանկարծ մտքովդ չանցնի: Ես այսքան զառաֆաթ եմ անում այստեղ, քանզի ինձ իրոք դուր են գալիս թե մտածելա- և թե գրելա- կերպերդ: Իսկ ասածներս ավելի ճիշտ ընկալելու համար կառաջարկեի նայել իմ այս էջը. http://www.akumb.am/showthread.php/60784: Բայց եթե կնայես, նայիր ոչ այնպես, կարծես երեկ արդեն դրան հանդիպել ես, այլ այնպես, որ կարող է վաղը դրան հանդիպես…
    Չապլինին հարցրել են, թե ու՞ր կուզենար գնալ մահանալուց հետո: Նա պատասխանել է.
    ,,Բնակլիմայական պայմաններից ելնելով նախընտրելի է դրախտը, բայց ընտիր հասարակության տեսակետից՝, իհարկե կնախնտրեյի դժոխքը...՛՛
    Ի՞նչ ես կարծում, եթե Աստծոն տային այդ հարցը, միգուցէ Նա էլ այդպես պատասխանե՞ր…

    Հ.Գ. Ապարանցուն հարցնում են, թե ինչպե՞ս է մարդ մահանում… Նա պատասխանում է.
    "Արագիլը տանում է":
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  5. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    KiLa (25.02.2012)

  6. #19
    Պատվավոր անդամ KiLa-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.02.2010
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    531
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Վաղը գարունն է...

    Չնայած դառն է այս առավոտը,
    Բայց վաղն կմխա գարնան թաց հոտը.
    Արևն ժպիտներ դեմքին կփորձի,
    Կաթիլն հրաշքներ նորից կգործի...

    Հողը կճաքի, ծիլը կժայթքի,
    Բողբոջը ծառի կեղև կշարժի…

    Սիրո նոր երգեր գարունը կասի
    Մարդն էլ, նոր հույսով դրանք կլսի:
    29.02.12
    Թևում է այլուր ,,էժանագինը”,
    Շատ թանկ է սակայն նրա հագինը,
    Գրավում է նա ամեն մի անկյուն
    Հաշվի չառնելով ոչ արյուն ոչ գույն...

  7. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (01.03.2012), einnA (01.03.2012), unknown (29.02.2012), Մարկիզ (15.03.2012)

  8. #20
    Պատվավոր անդամ KiLa-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.02.2010
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    531
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Հոգնություն...
    Հոգնություն...
    ...ու, էլի հոգնություն:

    Օտար բարք,
    Հեռու վարք
    Եվ մթար ինքնություն:
    Դժկամ զանգ,
    Լացող վանք,
    Բայց չկա ճգնություն...
    Անստեղծ կյանք,
    Թափառ կամք
    Եվ ոչ մի տքնություն,
    Որտեղի՞ց
    Այսքան մեծ, այսքան շատ
    Հոգնություն...

    Արյունոտ ու քրտնած,
    Խռոված հոգնություն...
    Թևում է այլուր ,,էժանագինը”,
    Շատ թանկ է սակայն նրա հագինը,
    Գրավում է նա ամեն մի անկյուն
    Հաշվի չառնելով ոչ արյուն ոչ գույն...

  9. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (08.03.2012), Sambitbaba (05.03.2012), unknown (05.03.2012), Անի Ներկարար (04.03.2012), Մարկիզ (15.03.2012)

  10. #21
    Պատվավոր անդամ KiLa-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.02.2010
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    531
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ,,ՏՈՆԱՎԱՃԱՌ Է’’

    Տոնավաճառ է, էս ի՞նչ պատճառ է,
    Առիթը ո՞րն է էս առ ու ծախի,
    Երգ է, ծիծաղ է, ուրախ շուրջպար է,
    Պայմանը ո՞րն է էս ,,ծռված’’ խաղի…

    Ծախվողն հաճույք է, ծախողն վհուկ է,
    Փող չունե՞ս, նա քեզ կհյուրասիրի,
    Կաղ է, կավատ է, ինչ խոսք դա վատ է,
    Բայց ,,հաճույքը'' նա կտա քեզ ձրի:

    Կանոնը մեկն է, ,,կուտը կորեկն է’’,
    Դա էլ հենց վերջն է մեր ախ ու վախի,
    Խայծը պատրաստ է, պարանը հաստ է
    Էլ ինչպե՞ս պիտի էդ որսը փախչի…

    Կյանքը երազ է, մարդուն` մուրազ է…
    Մատաղի համար գառ պիտի մորթի,
    Աղն օրհնված է… օրն անիծված է…
    Մատաղից գուցե մահվան հոտ փչի:

    Կյանքը երկգույն է, երկիրն մեր տունն է,
    Ինչու՞ ենք փնտրում նրան երկնքում,
    Մարդը սրտնեղ է, կավատն այստեղ է,
    Զուր է քահանան ծնկել իր վանքում…

    Չարքը ձեզ մոտ է, շատ մարդամոտ է,
    Եվ դու'ք եք հենց ձեր ծուղակը գործում,
    Նա հենց բողոք է… և անողոք է…
    Իսկ դուք կավատի ,,հաճույքն՛՛ եք փորձում:

    Բայց մահն անտես է, և անտնտես է…
    Հանկա'րծ ու… ձեր տեղն չունեք երկնքում,
    Երբ մահն գալիս է, հոգին լալիս է…
    Վաղուց են սպասում նրան ,,ընդերքում''…
    © alik 05.03.12
    Թևում է այլուր ,,էժանագինը”,
    Շատ թանկ է սակայն նրա հագինը,
    Գրավում է նա ամեն մի անկյուն
    Հաշվի չառնելով ոչ արյուն ոչ գույն...

  11. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (08.03.2012), Արէա (08.03.2012), Մարկիզ (15.03.2012)

Էջ 2 2-ից ԱռաջինԱռաջին 12

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •