******* *******
Ինչքան դժվար է լինել պինդ, կարծր, լինել ,,չլուծվող՛՛,
Ինչքան դժվար է ունենալ կարծի՛ք, այն էլ չփոխվող...
Դժվար է լինել խիղճ-խղճմտանքի պարանված գերին,
Բայց և ճանաչել մարդու բնության դաժանն ու թերին:
Դժվար է լինել իմաստուն այնքան, որ հարգել բարին,
Սակայն չհավատալ մարդու սարգելիք բարի աշխարհին,
Դժվար է ավել՝ հավատարմության խարանը կրել,
Էլ ավել դժվար՝ խռոված հոգով այդ մասին գրել...
Դժվար է ապրել հավատ շաղ տվող անհավատի պես...
Ապրել հենց այնպես... հերքել ինքդ քեզ...
Թևում է այլուր ,,էժանագինը”,
Շատ թանկ է սակայն նրա հագինը,
Գրավում է նա ամեն մի անկյուն
Հաշվի չառնելով ոչ արյուն ոչ գույն...
E-la Via (18.02.2012), einnA (19.02.2012), Kanamar (17.02.2012), Sambitbaba (20.02.2012), Մարկիզ (19.02.2012)
******
Գիշեր է արդեն.
Ձմեռ, ցուրտ, քամի...
Ոչ մեկը դրսում անելիք չունի:
Ցուրտ է գիշերը
Ոտքերս վկա.
Իսկ նա դեռ չկա...
–Ուր որ է կգա
Քիչ էլ դիմացիր...
Ինձ հույս եմ տալիս,
Իսկ նա չի գալիս.
Սիրտս կծկվում,
Հոգիս է լալիս...
Լռւմ են շները,
Մարում են լույսերը,
Ցուրտն էլ ավել է
Կրծում իմ ոտքերը...
Այսպես եմ ապրելու
Մնացած իմ օրերը...
Թևում է այլուր ,,էժանագինը”,
Շատ թանկ է սակայն նրա հագինը,
Գրավում է նա ամեն մի անկյուն
Հաշվի չառնելով ոչ արյուն ոչ գույն...
E-la Via (20.02.2012), einnA (19.02.2012), Sambitbaba (20.02.2012), unknown (19.02.2012), Մարկիզ (19.02.2012)
Սևացրած տողերը այն է, ինչ դուրս չեկավ: Եվ ընդհանրապես, ինձ թվաց, թե առանց նրանց՝ ավելի լավ կլիներ…KiLa-ի խոսքերից
Մնացածը՝ հոյակապ էր և անթերի: Ցավոք, չթողեց, որ վարկանիշ տամ:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
E-la Via (20.02.2012)
Շնորհակալություն բոլորին...
Սամբիտ. ջան, գուցե դա ամենասարսափելին չէ, գուցե նաև դա պետք է համարենք ,,պարգև՛՛ ու գնահատենք: Գուցե լավ է, որ գոնե ցուրտը կրծում է միայն ոտքերս, թե չէ ինչ իմանաս, չէ որ քիչ չեն մարդիք, որոնց սիրտն ու ուղեղն է արժանացել իմ ոտքերի բախտին...
Թևում է այլուր ,,էժանագինը”,
Շատ թանկ է սակայն նրա հագինը,
Գրավում է նա ամեն մի անկյուն
Հաշվի չառնելով ոչ արյուն ոչ գույն...
Առաջին հայացքից, կարծես թե՝ իհարկե, Կիլա ջան: Առաջին հայացքից կարծես թե ամենակարևորն այն է, որ քեզ "պարգևված է" շնորհք՝ գրելու այդ գեղեցիկ տողերը:
Իսկ երկրորդ հայացքից… Իմ հաստատ համոզմունքն է, որ ես և դու՝ մեր Պարգևատրողի անբաժանելի մասերն ենք հանդիսանում ու բոլորս էլ եզակի օրինակներ ենք Նրա համար և անհամեմատելի՝ մյուս բոլորի հետ: Եվ քեզ պարգևատրելիս, Նրա համար չափանիշը ոչ թե քեզ ուրիշների հետ համեմատելն է, այլ քո ցանկությունը, թե ինչո՞վ ես դու ինքդ ցանկանում "պարգևատրված" լինել: Նա երբեք քեզ չի ասել, որ քո ցանկությունը պետք է արժենա մեկ կոպեկ կամ հարյուր միլիոն: Այստեղ ամբողջ հարցը նրանում է, թե որքան ես դու ինքդ քեզ գնահատում կամ, այլ կեպ ասած, ինչի՞ ես դու քեզ համարում արժանի. կոպեկի՞, թե՞ միլլիոնի…
"Ամենասարսափելին" չէ, բայց՝ տխուր է: Տխուր է, քանզի դու ինքդ քո Պարգևատրողի վզին փաթաթում ես քո այդ ցանկությունը քո վաղվա օրվա համար.Եվ, հավատարիմ Իր ամենամեծ պարգևին քեզ՝ կամքի ազատությանը, Նրան ուրիշ ոչինչ չի մնում անել քեզ համար, քան ի կատար ածել քո կամքը…Այսպես եմ ապրելու
Մնացած իմ օրերը...
…Եթե գիտենայիր միայն, թե որքան մեկը մյուսից ավելի լավ ու քեզ ավելի արժանի "մնացած օրեր" ուներ Նա քեզ համար նախատեսված…
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
****** *****
Հոգնած մարմինս ոռնալ է ուզում...
Երկաթին, ինչ խոսք ոչինչ չի հուզում.
Ցավից ծռմռվել նրան չի սազում,
Հարվածը անգամ իր մեջ է սուզում...
Թքած երկաթը ինչից է տուժում,
Իմ խեղճ մարմինը ոռնալ է ուզում...
Թևում է այլուր ,,էժանագինը”,
Շատ թանկ է սակայն նրա հագինը,
Գրավում է նա ամեն մի անկյուն
Հաշվի չառնելով ոչ արյուն ոչ գույն...
******* *******
Ինձ վաղուց արդեն ձեռքով չես անում,
Հիվանդ մտքերս հեռու չես վանում,
Ի՞նչ է, լքեցիր, դու՞ էլ հեռացար,
Նախորդիդ նման՝ էլ չդիմացա՞ր:
Ախար ասեցի, որ դժվար դեպք եմ,
Խոտովանեցի՝ աննախադեպ եմ...
Եվ մի արտասվիր, դու չես մեղավոր,
Իմ մեջ սեղմված ցավն է ահավոր:
Թևում է այլուր ,,էժանագինը”,
Շատ թանկ է սակայն նրա հագինը,
Գրավում է նա ամեն մի անկյուն
Հաշվի չառնելով ոչ արյուն ոչ գույն...
Քո շնորհալի լինելը հերքել
ոչ ոք չի ուզում,
Բայց քո գեղեցիկ տողերին, եղբայր,
բան է պակասում.
Կարծում եմ, անուն… Ես կանվանեի
այս գործն. "Ընտրություն":
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
KiLa (23.02.2012)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ