Էնթոնի Դե Մելլո

[Sambitbaba]

ՀԱՄԸՆԴՀԱՆՐՈՒԹՅՈՒՆ


Մենաստան գնալ ցանկացող մարդկանց Վարպետը սովորաբար համոզում էր այդ չանել:

- Գրքերից օգուտ քաղելու համար բոլորովին պարտադիր չէ ապրել գրադարանում:

[Sambitbaba]

ԸՆԹԱՑՔ


Աշակերտները ճնշված էին: Նրանք գիտեին, որ Վարպետը շուտով մեռնելու է:

Բայց Վարպետն ասաց ժպիտով.

- Մի՞թե դուք չգիտեք, որ մահն առանձնահատուկ թովչանք է տալիս կյանքին:
- Ոչ: Մենք կուզեինք, որ դու երբեք չմեռնեիր:
- Իսկական ամեն բան պետք է մահանա: Նայեք ծաղիկներին. չեն մահանում միայն արհեստականները:

[Sambitbaba]

ԿԱՊԱՆՔՆԵՐ


- Ինչպե՞ս ես ազատ դառնամ:
- Պարզիր, թե ով է քեզ կապել:

Մեկ շաբաթ անց աշակերտը վերադարձավ և ասաց.

- Ինձ ոչ ոք չի կապել:
- Ուրեմն էլ ինչու՞ ես հարցնում ազատագրվելու մասին:

Դա աշակերտի պայծառացման պահն էր, որը հանկարծակի ազատագրվեց:

[Sambitbaba]

ՍԱՀՄԱՆԱՓԱԿՈՒԹՅՈՒՆ


Վարպետը մեծագույն հարգանքով ընդունեց իրեն այցելող պրոֆեսորներին, բայց թույլ չտվեց ներգրավել իրեն գիտական բանավեճերի մեջ:
Զարմացած աշակերտներին նա ավելի ուշ բացատրեց.

- Կա՞ արդյոք իմաստ ջրհորում ապրող գորտին պատմել օվկիանոսի մասին: Կամ իրենց սեփական համոզմունքներով սահմանափակված մարդկանց՝ Աստծո մասին:

[Sambitbaba]

ՆԵՐԳՐԱՎՎԱԾՈՒԹՅՈՒՆ


Չնայած և Վարպետը սիրում էր իր բոլոր աշակերտներին, բայց նաև չէր թաքցնում, որ իր հոգուն ավելի մոտ են նրանք, ովքեր ապրում են "աշխարհում", այլ ոչ մենաստանում, - ընտանիքավոր մարդիկ, առևտրականները, ֆերմերները:
Երբ նրան խնդրեցին բացատրել, նա պատասխանեց.

- Առօրեական կյանքում ձեռք բերված հոգևորն անհամեմատ ավելի բարձր է նրանից, որը ձեռք է բերվում մենաստանի լռության մեջ:

[Sambitbaba]

ԸՄԲՌՆՈՒՄ


- Ի՞նչ ստացար Պայծառացումից:
- Ուրախություն:
- Իսկ ի՞նչ է ուրախությունը:
- Ըմբռնում. երբ կորցրել ես ամեն ինչ, հասկանում ես, որ ընդամենը խաղալիք ես կորցրել:

[Sambitbaba]

ԼՌՈՒԹՅՈՒՆ


Այցելուների կուտակումից մենաստանում երբեմն աղմկոտ էր դառնում: Դա նյարդայնացնում էր աշակերտներին, բայց ոչ Վարպետին, որին, թվում է, հավասարապես դուր էին գալիս թե լռությունը, և թե աղմուկը:
Դժգոհ աշակերտներին նա մի անգամ ասաց.

- Լռությունը՝ ոչ թե ձայների բացակայությունն է, այլ էգոյի բացակայությունը: