57.
Ոչ-ոչ, լսիր, սիրելիս,
մի՛ հրաժարվիր ինձանից,
Երբ Իմ կարիքն ունես
դու շատ ամենից։
Հասել է ժամը
քո ամենամեծ փորձության։
Եկել է ժամանակը
քո ամենաերջանիկ պատահականության։
Եվ այն ամենը,
ինչ գրված է այստեղ,
Հնարավորություն ունի
հենց այսօր հաստատվել։
Հենց այն ժամանակ,
երբ անտանելի է դառնում, -
Դու մոռանում ես այն մասին,
թե Ով Ես Իրականում։
Նաև մոռանում ես
այն գործիքների մասին,
Որոնք տվել եմ Ես քեզ,
որ քո ընտրած կյանքը ստեղծես։
Այժմ քեզ համար,
ինչպես երբեք,
Այժմեական է մտնել
քո Աստծո տարածության մեջ։
Առաջինը, քո գիտակցությունը
կգտնի հանգիստ այնտեղ։
Հենց խաղաղ միտքն է ծնում
մեծ գաղափարներ,
Որոնք կարող են ծառայել
ամենամեծ խնդիրների լուծմանը,
Որոնք դու քեզ քո երազներում
կարող ես պատկերացնել։
Երկրորդ, շատ կարևոր է այն,
որ հենց քո Աստծո տարածության
Մեջ ես դու ամբողջովին
ինքնաիրագործվում։
Իսկ դա՝ Հոգու նպատակն է,
և միակ նպատակը։
Դրանից բացի Հոգին
ոչինչ չի ցանկանում։
Երբ դու գտնվում ես
քո Աստծո տարածության մեջ,
Դու գիտես և հասկանում ես,
որ ամենը, ինչ հիմա կրում ես, -
Անցողիկ և ժամանակավոր է։
Ժամանակավոր է ամենը,
ինչ հիմա դու ունես,
Բայց դու՝ հավերժ կաս։
Եվ Ես ասում եմ քեզ.
կվերանան մի օր Երկինքն ու Երկիրը,
Իսկ դու՝ կմնաս։
Քանզի, ի՞նչ ես դու կարծում,
դու ո՞վ ես։
Իսկ ի՞նչ ես դու կարծում,
ո՞վ եմ Ես…
Ո՞վ ես դու կյանքի
այն փորձի համեմատ,
Որը որ անվանում ես
“կորցնել աշխատանաք”։
Դու ենթադրում ես,
որ քո Աստծո համար
Այդ խնդիրը լուծելը
բա՞րդ է չափազանց։
Այդ դժվար վիճակից դուրս գալը
Ինձ համար չափազանց մեծ հրա՞շք է։
Ես հասկանում եմ,
դու կարող ես մտածել,
Որ դա չափազանց վեր է
քո ուժերից։
Եվ այդ հարցում, իհարկե,
քեզ չեն կարող օգնել
Իմ՝ քեզ տված բոլոր
գործիքները նույնիսկ։
Բայց ի՞նչ է, դու իրո՞ք,
լրջորեն համարում ես,
Որ այդ խնդիրների լուծումը վեր է
նույնիսկ Ի՞մ ուժերից…
Մտքով ես հասկանում եմ,
որ Աստծո համար
Չափազանց բարդ ոչինչ
չի կարող լինել։
Բայց հուզականորեն,
ինչպես ինձ է թվում,
Ես չեմ կարող դրանում
լրիվ համոզված լինել։
Բանը ոչ թե այն է, թե
ի վիճակի՞ ես Դու արդյոք
Հաղթահարել այն,
ինչ բարդ է ինձ համար,
Այլ այն, որ ես չեմ կարողանում
հավատալ այն բանին,
Որ ինձ համար Դու իրոք
դա անել կցանկանաս։
Հասկանում եմ։ Ստացվում է,
որ ամբողջ խնդիրը՝ հավատն է։
Այո։
Իմ ընդունակության հաշվով
քեզ մոտ հարց չի ծագում,
Դու Իմ ցանկության վրա ես
ուղղակի կասկածում։
Հասկանում ես, ես դեռ ապրում եմ
այն աստվածաբանությամբ,
Որը պնդում է, որ ինչ-որ տեղ
ինձ համար դաս է նախատեսված։
Ես համոզված չեմ, որ ինձ սահմանված է
գտնել ճշմարիտ պատասխան։
Իսկ կարող է, ինձ սահմանված է
ունենալ պրոբլե՞մ հերթական։
Կարող է, դա հենց մեկն է
այն “փորձություններից”,
Որոնց մասին ինձ պնդում են
մեր աստվածաբաննե՞րը։
Կարող է, դա մեկն է
այն բազում խնդիրներից,
Որոնց շնորհիվ Դու մտադիր ես
թողնել ինձ այստեղ թափառե՞լ…
Այդ պատճառով է,
որ ես անհանգստանում եմ,
Որ այդ խնդիրը
չի կարող լուծվել։
Հնարավոր է, որ այժմ
հարմար ժամանակ է
Մեկ անգամ ևս
ա՛յն հարցին վերադառնալ,
Թե այդ ինչպե՞ս ստացվեց,
որ վերջիվերջո Աստված
Լսեց քեզ և քեզ հետ
շփման մեջ մտավ։
Չէ՞ որ դու մտածում ես,
որ Իմ ցանկության մեջ է
խնդիրը ամբողջ։
Իսկ Ես ասում եմ, որ ո՛չ,
մեր շփումն սկսվել է
միայն քո՛ կամքով։
Ես ցանկանում եմ քեզ այն,
ինչ դու ես ցանկանում քեզ։
Ոչ ավել, ոչ պակաս.
Ես քեզ դա խոսք եմ տվել։
Եվ չեմ նստել այստեղ,
որ գցեմ-բռնեմ,
Թե քո խնդրանքները
տա՞մ քեզ, թե՞ մերժեմ։
Իմ օրենքը՝ օրենք է
պատճառի և հետևանքի,
Այլ ոչ քո պատկերացրած
“կապրենք-կտեսնենքի”։
Չկա ոչինչ, ինչ չես կարող
ունենալ, եթե ընտրում ես,
Եվ նախքան կխնդրես դու Ինձ,
Ես այն արդեն կտամ քեզ։
Դու հավատո՞ւմ ես դրան։
Ոչ։ Ներիր։ Ես գիտեմ,
որ չափազանց շատ աղոթքներ
Մնում են անպատասխան։
Մեջբերել
Էջանիշներ