Մի ժամանակ բավական հաճախակի էր պատահում, վերջերս՝ հազվադեպ: Հիմնականում երբ մենակ եմ լինում: Թվում է՝ օդում լիքը ձայներ են պտտվում շուրջս ու մտածածս ամեն բառը հարյուրավոր մարդկանց ձայներով կրկնվում է, ու ամեն հաջորդը նախորդից ավելի բարձր ու հիստերիկ, մեկ էլ՝ հաջորդ բառը, հաջորդը... ու էդպես բավական ժամանակ, մինչև ուշքի գամ ու էդ վիճակից դուրս գամ: Չգիտեմ, գուցե սա էլ իր բացատրությունն ու տերմինը կունենա...
Էջանիշներ