User Tag List

Ցույց են տրվում 46 համարից մինչև 60 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 113 հատից

Թեմա: Դիմացինիդ հետ վարվիր այնպես, ինչպես կցանկանայիր, որ քեզ հետ վարվեին

Ծառի տեսքով դիտում

Նախորդ գրառումը Նախորդ գրառումը   Հաջորդ գրառումը Հաջորդ գրառումը
  1. #18
    Պատվավոր անդամ ars83-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.06.2008
    Գրառումներ
    2,966
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Հետաքրքիր է. միշտ, երբ համատեքստից դուրս որևէ աստվածաշնչյան խոսք է քննարկվում, դա միշտ հանգեցնում է «ֆլամանդական սոխի մուրաբայի» և «համբույրների» նման ծայրահեղությունների:
    Բարոյականության «ոսկե կանոնը», որը նաև քրիստոնեական հիմնարար դրույթներից մեկն է, հանդես է գալիս Մատթևոսի ավետարանի Է գլխի 12-րդ խոսքում և հանդիսանում է Քրիստոսի՝ Ե գլխում սկսվող Լեռան քարոզում տրված ցուցումների և սովորեցրածի ամփոփումը: Լեռան քարոզը, ինչպես կարող է նկատել ընթերցողը, վերաբերում է բարոյական մի շարք հիմնադրույթների, որոնք ավելի կապ ունեն մարու հոգեկան և մտավոր համակարգերի հետ, քան մարմնական: Օրինակ՝ Մի՛ դատէք, որ Աստծուց չդատուէք. որովհետեւ ինչ դատաստանով, որ դատէք, նրանով էք դատուելու. եւ ինչ չափով, որ չափում էք, նրանով պիտի չափուի ձեզ համար։ (Մատթ. Է 1-2)
    Ուստի տառացի, մարդկային օրգանիզմի մարսողա-նյարդային համակարգերին վերաբերող օրինակներն այս համատեքստին չեն համապատասխանում:

    ---------- Ավելացվել է՝ 03:16 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 03:00 ----------

    Մի փոքր շեղվեմ թեմայից՝ անդրադառնալով փրկության հարցին:

    Մեջբերում Mephistopheles-ի խոսքերից
    Ժող, իսկ եթե պարզվի որ լավ գործերի համար դրախտ չես գնալու և չար գործերի համար էլ դժոխք չես գնալու, ի՞նչ պիտի անեք… կշարունակեք լինել բարի՞ թե էս ամեն ինչը կիմաստազրկվի…
    Հիանալի հարց էր: Ոչ, չի իմաստազրկվի (հուսով եմ): Այս հարցը սերտորեն կապված է դրախտի և դժողքի մասին պատկերացումների հետ: Որոշ քրիստոնեական հոսանքներում նկատել եմ, որ դրախտի մասին պատկերացումն այն պիսին է, որ դա մի վայր է, որտեղ մարդիկ հանգստանում են իրենց հոգսերից, ուրախ-ուրախ երգում և ծառայություններ ընդունում հրեշտակներից: Մինչդեռ, առաջին անգամ քրիստոնեական սրբերի մասին մի գիրք կարդալիս հանդիպեցի այսպիսի մտքի (վերաձևակերպումն իմն է). «Սրբի համար մեծագույն վարձատրությունը և բավականությունը հանդիսանում է ուրիշների մասին հոգալու, ծառայություն մատուցելու մեջ: Դրանով էլ հենց զբաղվում են (կամ ձգտում են զբաղվել) սրբերը երկրային կյանքի ժամանակ: Ուստի, տարօրինակ կլինի, եթե Աստված խլի նրանցից այդ հնարավորությունը դրախտում, զրկի այդ ուրախությունից»: Իրոք, եթե բարեգործությունը, ուրիշին ծառայություն մատուցելը մարդու բնույթն է, նրա կյանքի իմաստը, ապա դժվար է պատկերացնել, որ նա կարող է երջանիկ լինել և իրեն լավ զգալ, եթե զրկված լինի այն իրագործելու հնարավորությունից, միայն նստի և սպասի, որ իրեն ծառայեն:
    Այսինքն՝ այն «վարձքը», որն ակնկալում է քրիստոնյա սուրբը, ինչքանով հասկանում եմ, իր սրբակյաց գործերում հավիտենորեն հարատևելու մեջ է կայանում:

    Մեջբերում Leo Negri-ի խոսքերից
    Փրկվել պետքա ինքնուրույն, առանց 2000 տարի առաջ ապրած հրեայի վրա հույս դնելու:
    Դու անձամբ ինքնուրույն փրկվո՞ւմ ես: Եթե այո, ապա ինչի՞ց:

  2. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Արծիվ (26.07.2010), Շինարար (26.07.2010)

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Պոեզիա. Հենց այնպես
    Հեղինակ՝ Գոգարիկ, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 26
    Վերջինը: 22.08.2014, 22:47
  2. Ու՞մ կցանկանայիր տեսնել մոդերատորի <<աթոռին>>
    Հեղինակ՝ VisTolog, բաժին` Ակումբի անցուդարձ
    Գրառումներ: 26
    Վերջինը: 27.09.2009, 21:49
  3. Պոեզիա. Ապրել ու սիրել կամ էլ նվիրվել հենց այնպես , ազատ ...
    Հեղինակ՝ Narinfinity, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 40
    Վերջինը: 26.01.2009, 12:41
  4. Ինչը կցանկանայիր փոխել ապագա/ներկա windows ՕՀ-ում
    Հեղինակ՝ VisTolog, բաժին` Համակարգիչ
    Գրառումներ: 15
    Վերջինը: 21.06.2008, 21:49

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •