Ակումբցիների գրառումներում հաճախ հանդիպող լեզվական սխալներ

[Rammstein]

Համակարգչի հետ կապված բաժիններում շատ եմ հանդիպում «գեգաբայթ» ձեւը: Ճիշտ ձեւն ա «գիգաբայթը»:

[Ուլուանա]

Մոդերատորական։ Քանի որ անձնանունների վերաբերյալ քննարկումը շատ ծավալվեց, այդ թեմայով բոլոր գրառումները տեղափոխվել են վաղուց գոյություն ունեցող ավելի համապատասխան թեմա։

[Ուլուանա]

Ակումբում ու ընդհանրապես էլ շատ եմ հանդիպել հետևյալ սխալը. ամսեկան, օրեկան... Ճիշտ ձևն է՝ ամսական, օրական (ամիս + ական = ամսական, օր + ական = օրական)։ Շփոթության պատճառը «տարեկան» բառն է, որում, սակայն, ի տարբերություն վերոնշյալ բառերի, «ե»–ն իր տրամաբանական բացատրությունն ունի. տարի + ական = տարեկան (ի + ա = ե)։

Մի բան էլ. «ակամայից» բառաձևը սխալ է, պետք է լինի «ակամա», որն արդեն ունի «կամքից անկախ» իմաստը, «–ից» վերջավորությունն ավելորդ է։

[Լեո]

Հաճախ եմ նկատել, որ ակումբեցիներից ոմանք ուրիշի ուղղակի խոսք գրելիս տողի սկզբից դնում են տակից գծիկ (_): Սխալ է, պետք է դրվի սովորական գծիկ (-):

Եվ ընդհանրապես, հայերենում տակից գծիկ (_) կետադրական նշան գոյություն չունի:

[Rammstein]

Հաճախ եմ նկատել, որ ակումբեցիներից ոմանք ուրիշի ուղղակի խոսք գրելիս տողի սկզբից դնում են տակից գծիկ (_): Սխալ է, պետք է դրվի սովորական գծիկ (-):

Եվ ընդհանրապես, հայերենում տակից գծիկ (_) կետադրական նշան գոյություն չունի:

Այո, բայց լավ կլինի մի քիչ երկարոտ գծիկ, օրինակ`
–աբգ…

[Rammstein]

Ուտեն, բերեն, տանենք, գնենք…
«են»-երը, «ենք»-երը գրվում են բառին կպած:

[Rammstein]

Էնքան էլ հաճախ չի հանդիպում, բայց գրեմ:
Երաժշտությանը վերաբերող թեմաներում տեսել եմ, որ «A», կամ «la» նոտան հայերեն գրում են «լյա»: Դա ռուսերեն է` «ля», հայերեն պետք է լինի «լա»:

[Հարդ]

Էնքան էլ հաճախ չի հանդիպում, բայց գրեմ:
Երաժշտությանը վերաբերող թեմաներում տեսել եմ, որ «A», կամ «la» նոտան հայերեն գրում են «լյա»: Դա ռուսերեն է` «ля», հայերեն պետք է լինի «լա»:

Էտքան էլ համաձայն չեմ: Ասենք գերմաներենում La - ն կկարդացվի Լյա, բայց հայերենում Լան Լյա չի կարող կարդացվել: Իսկ Լա նոտա դեռ չեմ լսել:

[Rammstein]

Ասենք գերմաներենում La - ն կկարդացվի Լյա

Գերմաներենում կարծեմ միայն A են ասում էդ նոտային:

Իսկ Լա նոտա դեռ չեմ լսել:

Ես էլ հայախոս բժիշկ դեռ չեմ տեսել:

[Լուսաբեր]

7 տարի երաժշտական դպրոցում սովորել եմ, առաջին անգամ եմ լսում , որ այդ նոտային հայերեն ասեն «լա» դա ամենևին կապ չունի ռուսախոսության հետ, ցանկացած գրքի մեջ էլ հայերեն այդ նոտան հանդիպել եմ որպես «լյա»: բայց, եթե բացատրությունը տրվի կընդունեմ

Հ.գ. իսկ ես եմ հանդիպել միայն հայերեն, առանց ռուսերեն բառեր օգտագործող բժիշկների, բացառությամբ դեղերի անունները ասելուց, իսկ դա բնական է

[Հարդ]

Գերմաներենում կարծեմ միայն A են ասում էդ նոտային

Չէ, գերմաներենը ստեղ կապ չունի: Ընդհանրապես լեզուն կապ չունի: Ամեն նոտա ունի իր տառը: Դո - C, Ռե - D, Մի - E, Ֆա - F, Սոլ - G, Լյա - A, Սի - H:
Ի միջի այլոց՝ Բախ (Bach) անունը, որ տառերով նվագենք, կստացվի փոքրիկ երաժշտություն:

[Rammstein]

7 տարի երաժշտական դպրոցում սովորել եմ, առաջին անգամ եմ լսում , որ այդ նոտային հայերեն ասեն «լա» դա ամենևին կապ չունի ռուսախոսության հետ

Ես էլ 6 տարի եմ սովորել (պարտադիրից մի տարի ավելի), ու չեմ լսել, որ «#»-ին ասեն «դիեզ», միայն «ձիեզ» եմ լսել: Կամ չեմ լսել, որ G-ին ասեն «սոլ», բոլորը ասում են «սոլյ»: Նույնն էլ «բեմոլյ»-ը:

Իսկ եթե ամեն դեպքում որեւէ մեկը պնդում է «լյա»-ի ճիշտ լինելը, խնդրում եմ բացատրեք, ո՞նց եղավ, որ անգլերենում, իտալերենում, իսպաներենում, թուրքերենում եւ շատ այլ լեզուներում ասում են «լա», իսկ հայերենում պիտի ասեն «լյա»: Եթե հայերենում նոր կանոններ կան «մյախկի զնակի» հետ կապված, ապա խնդրում եմ ինձ էլ լուսավորեք:

[Հարդ]

Իսկ եթե ամեն դեպքում որեւէ մեկը պնդում է «լյա»-ի ճիշտ լինելը, խնդրում եմ բացատրեք, ո՞նց եղավ, որ անգլերենում, իտալերենում, իսպաներենում, թուրքերենում եւ շատ այլ լեզուներում ասում են «լա», իսկ հայերենում պիտի ասեն «լյա»: Եթե հայերենում նոր կանոններ կան «մյախկի զնակի» հետ կապված, ապա խնդրում եմ ինձ էլ լուսավորեք:

Ես գիտեմ, որ ասենք գերմաներենում Լ - ից հետո մեկ մեկ յ ենք կարդում: Բայց չեմ լսել, որ Լյաին Լա ասեն: Եթե անգամ Լան ա ճիշտ, մեկ ա ոչ մի կայացած երաժիշտ չի համակերպվելու Լաի հետ: Կամ Դիեզ ոչ ոք չի ասելու:

[Լուսաբեր]

Rammstein ջան, միայն այլ սխալ արտասանվող տերմիների հետ համեմատելով չհամոզեցիր ի դեպ իմ ուսուցչուհուց ես քո գրածի պես արտասանվող երբեք չեմ լսել, միգուցե մասնավոր դեպք է կամ իմ ուսուցչուհին կամ քեզ հանդիպածները:Իսկ ինչու՞ պետք է հայերենում բառերը ճշտությամբ նման լինեն իտալերենին, թուրքերենին, անգլերենին: Ու «յ» տառը «մյախկի զնակի» հետ կապ չունի. «Լյա»-ի մեջ «մյախկի զնակ» չկա, այլ հստակ «յ» տառնա
Իսկ իմ ցանկությունը ոչ թե հակառակում համոզելնա, այլ հստակ բացատրությունը կարդալը, թե ինչի՞ չի գրվում «յ» տառը: Ինչպես ասեցի կընդունեմ բացատրելուց հետո

[Rammstein]

Ես գիտեմ, որ ասենք գերմաներենում Լ - ից հետո մեկ մեկ յ ենք կարդում:

Բայց Հարդ ջան, պրիչոմ տուտ գերմաներեն, մենք հայերենի մասին ենք խոսում:

Եթե անգամ Լան ա ճիշտ, մեկ ա ոչ մի կայացած երաժիշտ չի համակերպվելու Լաի հետ: Կամ Դիեզ ոչ ոք չի ասելու:

Ու շատ իզուր:


Լուսաբեր ջան, դու գիտե՞ս, թե էդ նոտաների անվանումները որտեղից են եկել:
Ասեմ. դա Սբ. Հովհաննես Մկրտչին ուղղված մի երգի բառերից է, որի ամեն տողից մի նոտայի անվանում է ստացվել: Դա հիմնականում տողի առաջին բառի սկզբնատառերն են, բացի վերջին տողից: Ահա եւ երգի տեքստը.

Ut queant laxis
Resonare fibris
Mira gestorum
Famuli tuorum,
Solve polluti
Labii reatum,
Sancte Ioannes.

«Դո»-ին նախկինում ասել են «Ուտ»:
Եթե մի քիչ մտածենք այն մասին, թե ինչ լեզվով է տեքստը գրված, կհասկանանք, որ այտեղ «Labii» բառը պետք է կարդացվի «Լաբիի», ուստի նոտայի անունն է` «Լա»: