քանի թեման ակտիվ ա, ասեմ, որ եթե երբևէ էս քայլին գնամ, թող ոչ ոք իրեն մեղավոր չզգա դրա համար, չփորձի փորփրել, ինչ-որ տեղ, ինչ-որ սխալ բան ման գալ, էս քայլին մարդկանց ասածների ու արածների պատճառով չեն գնում, ավելի խորն ու լուրջ գործընթացներ են մարդու ներսում կատարվում, որ հանգում է սրան, անհուսությունն ու անդառնալիությունն են սուիցիդի հիմնական պատճառներից...
Եթե Մարինա Ցվետաեվան ինքնասպանությունից առաջ այս նույն բանը չի ասել, ուրեմն հեչ լավ բան չի արել, Ալֆա ջան...Alphaone-ի խոսքերից
Համենայն դեպս, նրան շատ նման ասացիր... Եվ ընհանրապես, նույնիսկ արտաքինով էլ ինչ-որ նմանություն եմ գտնում ձեր մեջ. ուզում էի նույնիսկ Ակումբում տեղադրածդ ամենաառաջին ֆոտոն (#5857) բերել այստեղ՝ չկարողացա...
Իսկ եթե լուրջ...
Հենց նոր "2012 և հետո" թարգմանությանս հերթական մասը տեղադրեցի: Ուզում եմ մի հատված բերել այստեղ: ինձ թվում է, թե անմիջական կապ ունի թեմայի հետ:
" Երբեմն շատ դժվար է չտրվել վախին:
Օրինակ, մարդ փող չունի, բայց կան բերաններ,
որոնց անհրաժեշտ է կերակրել: Ի՞նչ անի նա:
ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Մենք երբեք չենք պնդել, որ վախով համակված մարդը պետք է հերքի վախը: Ընդունեք, որ դուք վախենում եք: Դա նորմալ է: Բայց այդ պատճառով կարիք չկա, որ պատեպատ խփեք գլուխներդ: Կամ այն պատճառով, որ թախծում եք, կամ այն պատճառով, որ ողբում եք: Բայց նաև շատ կարևոր է գիտենալ. երբ էլ որ գտնվեք նման իրավիճակում, լինի դա վիշտ, թախիծ կամ վախ, կարևոր չէ, թե ինչ զգացմունք է դա, դրանից միշտ էլ կա ելք: Երբ դուք բացարձակ սարսափի մեջ եք, հասցրեք ձեզ այն մտքին, որ կարող է քիչ ավելի լավ լինել, քան հիմա: Միգուցէ, բացարձակ սարսափի մեջ գտնվելու փոխարեն, դուք կկարողանաք տեղափոխել սանդղակը դեպի խիստ վախեցած վիճակը: Իսկ հետո կկարողանաք տեղափոխել այն դեպի փոքր ինչ վախեցած վիճակը և այդպես՝ սանդղակի երկարությամբ: Երբ մեկը խճճված է ինչ-որ խորը բացասական զգացմունքների մեջ, միշտ ավելի լավ է առաջ ընթանալ մանր քայլերով, այլ ոչ թե տաս վայրկյանում կամ ավելի արագ հսկայական թռիչք կատարել վախից դեպի սերը: Երբ էլ որ դուք հայտնվեք նման վիճակում, հիշեք, որ ձեզ այնտեղ մնալ ոչ ոք չի ստիպում: Ձեզ չեն քաշի ցած դեպի նահատակումն ու ոչնչացումը, որովհետև դուք զգում եք այն, ինչ զգում եք: Գիտեցեք, որ ձեր բարձրագույն “Ես”-ը, կամ Աստված, կամ ցանկացած աստվածային ուժ գտնվում է այստեղ և օգնության ձեռք կմեկնի ձեզ: Դուք երբեք մենակ չեք, ձեզ միշտ օգնություն է սպասվում, և կարևոր չէ, թե, ձեր կարծիքով, որքան հեռու եք դուք ընկել:
Ինչ վերաբերվում է ինձ, ես չգիտեմ, թե ինչու եմ այդ անում:
Բայց երբ ես զգում եմ, որ հասել եմ շատ բարձր վիբրացիայի, ես նահանջում եմ:
Կարո՞ղ եք պատմել այդ մասին:
ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՋՈԶԵՖ. – Իհարկե: Ամեն ինչ իր մակընթացությունն ու տեղատվությունն ունի, Դեվիդ: Այդ պատճառով, երբ դուք գտնվում եք տվյալ մարդկային փորձի մեջ, որն ինքներդ ընտրել եք, նրա մեջ միշտ էլ վերելքներ և անկումներ կլինեն: Եվ կրկին, դա նորմալ է: Մի կոտրեք ձեր գլուխն այն պատճառով, որ մեկ վերևում եք, մեկ՝ ոչ այնքան վերևում: Դուք աճում եք, դուք ընդլայնվում և զարգանում եք ամբողջ ժամանակ, և ամեն մի բարձունք ձեզ աճի մի որոշակի կետի է բերում, կետի, որն առաջ չէիք նվաճել: Այսպիսով, դուք աճում եք, զարգանում եք, դառնում եք ավելի, ավելի ու ավելի լավը: Գիտեցեք, որ վերելքների ու վայրէջքների այդ պրոցեսում, որը դուք հաղթահարում եք, իմաստը հետևյալն է՝ դուք աճում եք: Այդ բոլորաշրջաններն օգնում են ձեզ աճել: Մասնավորապես որպես մարդկային արարածներ: Իսկ դուք նույնպես օգնում եք մեզ աճել հոգիների տարածքում, որովհետև մենք, ինչպես և դուք, մշտապես փոխվում ենք:"
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Վայ ինչ հետաքրքր ա: Ես մի բան եմ ուզում ճշտել, իրական կյանքում ինչ որ մեկը տեղյա՞կ է, որ քո գլխում նման մտքեր են պտտվում:
Հայաստանը հզորանում է, շենանում է: Ես ապրում եմ հզոր, ապահով ու բարեկեցիկ Հայաստանում:
ինչպիսի՞ մտքեր
սուիցիդալ.
Բարև Ձեզ
Փաստորեն դուք էլ եք Չամիչի նման մտածում
Ariadna (07.02.2014)
Էսօր արձակուրդից առաջ վերջին օրն էր էն մի գործիս տեղը, երկու հատ դեռահաս են մտնում: Մեկը ձեռքը բացում ա թե բա առաջին օգնության կարիք կա: Երկուսն էլ 16ից ավել չեն լինի: Բինտ եմ տալիս: Թե բա ինչ դեղ կարելի ա կուլ տալ որ մեռնես: Ես ապշահար նայում եմ, աղջիկ ջան ամեն ինչ նորմալ ա, այսինքն գլխիդ հետ: Ընկերուհին թե բա չէ: Հետո էլ թե բա ինչ վիտամին խմեմ որ չչաղանամ: Էն մեկն էլ թե բա ինչ դեղ խմեմ որ մեռնեմ, վալերիանկա բան, արդեն 10 հատ խմել եմ, դրանից մեռնում են? Չէ: Ուզում էի ասեմ, ուշադրության կարիք ունես փոքրիկ, իսկականից որ ուզում են մեռնեն չեն քերծում բազկի մաշկը, կտրում են, ու ոչ թե զուգահեռ այլ ուղղահայաց: Հետո հիշեցի որ դա էթիկայի կանոններին հակասում ա, լռեցի: Մինչև հիմա մտածում եմ ինչ կարա ստիպի դեռահասին նման քայլի գնալ, ուղեղի պակասից բացի ուրիշ միտք չեմ դիտարկել դեռ:
Հա, բազկի վրա մի քսան հատ երկրաչափական ճշգրտությամբ արված քերծվածք կար:
Վերջին խմբագրող՝ LisBeth: 14.03.2014, 21:17:
SWTS
շատ բան…
erexa (23.03.2014)
Մեֆ... օրինակ.
SWTS
էն բաները որոնք մեր համար տրիվիալ են, իրանց համար դա մի աշխարհ ա… չհասկացվածությունը, նոր միջավայրը… էնքան բան կա…
[QUOTE=Mephistopheles;2467759]էն բաները որոնք մեր համար տրիվիալ են, իրանց համար դա մի աշխարհ ա… չհասկացվածությունը, նոր միջավայրը… [QUOTE]
Միջավայրը նոր չի, իրանք ծնվել են էդ միջավայրում: Չհասկացվածություն միգուցե, ես ավելի շատ հակված եմ զգացմունքային ոլորտի խնդիրների կողմը, սեր ու նման բաներ, հա մենք էլ ենք ենք դեռահաս եղել, էդ աշխարհը մերն էլ ա եղել, բայց տենց անառողջ մոտեցում չենք ունեցել: Ոնց նշել եմ դա ուշադրություն գրավելու հուսահատ փորձ ա: Ինձ ավելի շատ հետաքրքրեց ընկերուհու անտարբերությունը:
SWTS
[QUOTE=LisBeth;2467761][QUOTE=Mephistopheles;2467759]էն բաները որոնք մեր համար տրիվիալ են, իրանց համար դա մի աշխարհ ա… չհասկացվածությունը, նոր միջավայրը…ամեն դեպքում նորմալ չի ու իրանց միանշանակ մեղադրելը սխալ ա… շատ գործոններ կան… երկրի վիճակը, մեծահասակների նեգատիվ, դեպրեսիվ կարծիքները, ապագայի նկատմամբ անորոշությունը ու վերջիվերջո կրթական համակարգի ողբալի վիճակը…Միջավայրը նոր չի, իրանք ծնվել են էդ միջավայրում: Չհասկացվածություն միգուցե, ես ավելի շատ հակված եմ զգացմունքային ոլորտի խնդիրների կողմը, սեր ու նման բաներ, հա մենք էլ ենք ենք դեռահաս եղել, էդ աշխարհը մերն էլ ա եղել, բայց տենց անառողջ մոտեցում չենք ունեցել: Ոնց նշել եմ դա ուշադրություն գրավելու հուսահատ փորձ ա: Ինձ ավելի շատ հետաքրքրեց ընկերուհու անտարբերությունը:
սրանք գործոններ են որոնք իրենցից կախված չեն, բայց ամենահստակն ու խորը հենց իրանց մեջ ա արտացոլվում… անգամ ընկերուհու անտարբերությունը որը դա համարում ա բնական բան ու ելք… մեղք են երեխեքը…
Լիզ, ինքնասպանությունը պատճառներ չի պահանջում, դա հոգեվիճակ ա: Ու կարա լինի ցանկացած տարիքում:
[QUOTE=Mephistopheles;2467762][QUOTE=LisBeth;2467761]Դատելով արտաքին տեսքից, խոսքից ու պահվածքից չեմ կարծում որ կրթական կամ սոցիալական որևէ խնդիր կարա լինի պատճառ: Ծնողները ամեն ինչով ապահովել են իրանց, բացի իրենց ներկայությունից: Մենակ իրանց մեղադրելը ճիշտ չի, արդարացնելն ու խղճալն էլ: Սա մեղավորների կոմպլեքս ա, ամեն ինչ իր դերն ունի, երկիր, հասարակություն: Ես ինքս պատրաստ չէի ու չեմ նման իրադրության մեջ ճիշտ արձագանքելուն: Ընկերուհին անընդհատ կրկնում էր, ուշադրություն մի դարձրեք ինչ ա ասում: Մե՞ղք են իրանք, ծնողներ են մե՞ղք, երկիրը՞...
SWTS
Բյուր ինքը իրականում չէր էլ ուզում մեռնի: Են որ հելնում են բալկոնին ու գոռում են թե կթռնեմ, ու սպասում են որ գան փրկեն իրանց... իրա հետ հենց դա էր կատարվում: Աֆեկտ չէր, ճիշտ ես հոգեվիճակ էր, բայց ձևական բնույթի էլի: Ինքն իրան զոռով բերել էր էդ դրությանը, չեմ զարմանա եթե ինչ որ բան օգտագործած էլ լիներ: Շարժուձևը քաոսային, միտքը կտրտվող, բբերին չնայեցի, հաստատ չեմ կարա ասեմ:
SWTS
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ