«Կրոն» բաժնի թեմաներից դուրս քննարկումներ

[Sagittarius]

Էսի Ավստրալիայի Ակումբն ա:

հ.գ. կեսերից ավելի շատ մեր ներկա թեման ա

հ.գ.գ. ինձ ամենաշատը դզում ա էն աթեիստի ու գեյ տերտերի քննարկումը... կա հարգանք

[Արամ]

Արտակ, ըստ քեզ Հիսուսը կրոնի՞ մաս ա, թե՞ եկեղեցու (աստվածաշնչի)։
Իմ համոզմամբ կրոնը էն աստվածն ա որին մարդը իրա համար ստեղծել ոու գավատոում ա, մեկի համար դրա անունը «Աստված» ա, մյուսի համար «Եհովա», երրորդը արդեն էնքան ա լսել, որ իրան հարցնես, 2 աստված կա՝ «Եհովա» և «Հիսուս», կողքից էլ ինչ որ «սուրբ հոգի»։

Սրանցից ո՞ր մեկի ծաղրումը կարա համարվի կրոնի ծաղրում։ Մեկը ես Հիսուսին համարում եմ գրքի պերսոնաժ։ Շերլոք Հոլմսի մասին անեկդոտ կա, թող Հիսուսի մասին էլ լինի։
Եթե դիմացինս հատուկ նշի, որ դրանից նեղվում է, էլ իրա ներկայությամբ չեմ պատմի, բայց ինչ չեմ զրկի նման կոլորիտային պերսոնաժի մասին անեկդոտ պատմելուց։

Արտ, եթե մեկը հավատում է, մեկը քրիստոնյա է, եթե Հիսուսը իր համար սրբություն է, հիմա կարևոր չի ինքը ճիշտ ա թե սխալ, մեկ ա դա իրա համար սրբություն է, իսկ իրա սրբությունը ծաղրելը, անձնական վիրավորանքից էլ ուժեղ բան ա:

[Աթեիստ]

Ժող, ձեռի հետ մեկդ էդ «սրբությունը» բացատրեք ինչ ա, էլի՞:

[Արամ]

Ժող, ձեռի հետ մեկդ էդ «սրբությունը» բացատրեք ինչ ա, էլի՞:

Լավ տրյուկ էր:
Բան, որը մարդ սուրբ է համարում:
Սուրբ - մաքուր, կեխտից ազատ, անթերի, վեհ:

[Chuk]

Ժող, ձեռի հետ մեկդ էդ «սրբությունը» բացատրեք ինչ ա, էլի՞:

Տերմինից մի կախվի: Մի բան, որի հասցեին եղած ամեն ինչը շատ սուր ես ընդունում: Օրինակ մայրդ: Կրկնում եմ, տերմինից մի կախվի, կարող ա շատ էլ անհաջող տերմին ա:

[Շինարար]

Տերմինից մի կախվի: Մի բան, որի հասցեին եղած ամեն ինչը շատ սուր ես ընդունում: Օրինակ մայրդ: Կրկնում եմ, տերմինից մի կախվի, կարող ա շատ էլ անհաջող տերմին ա:

Սուրբ մաքուր ա նշանակում, սրբությունն ամենամաքուրն ա, որ ունենք: Ըստ իս՝ շատ լավ տերմին ա:

[Chuk]

Սուրբ մաքուր ա նշանակում, սրբությունն ամենամաքուրն ա, որ ունենք: Ըստ իս՝ շատ լավ տերմին ա:

Շին ջան, չեմ ուզում քննարկումը շեղենք, բայց իմ պատկերացմամբ «ամենամաքուր» հասկացությունից ազատվելու ժամանակն ա:
Որտև անթերի բան չկա, բայց կան բաներ, հասկացություններ, որոնք իրենց թերություններով հանդերձ քո համար չափից ավելի մեծ նշանակություն ունեն ու դրանք դու պատրաստ ես ատամներով պաշտպանել, իսկ դրանց դեմ եղած ամեն բան մեծ հարված ա քո համար:

[Շինարար]

Շին ջան, չեմ ուզում քննարկումը շեղենք, բայց իմ պատկերացմամբ «ամենամաքուր» հասկացությունից ազատվելու ժամանակն ա:
Որտև անթերի բան չկա, բայց կան բաներ, հասկացություններ, որոնք իրենց թերություններով հանդերձ քո համար չափից ավելի մեծ նշանակություն ունեն ու դրանք դու պատրաստ ես ատամներով պաշտպանել, իսկ դրանց դեմ եղած ամեն բան մեծ հարված ա քո համար:

Քանի որ բաժնի թեմայից դուրս ա, շեղվեմ թեմայից: Կարծեմ քննարկում էինք ծաղրելը, ամիջապես սրբության մասին իմ գրածից հետո էս թեմայում հայտնվում ա Աթեիստի վերի գրառումը՝ ակնհայտ երգիծող երանգով: Ու ընդհանրապես ոնց տեսնում եմ էս երկու թեմաները աթեիստների համար քանի գնում են դառնում են ուղղակի էշը բռթելու թեմաներ: Էնքան ա իրանց ճիշտ ցույց տան, ոնց ուզում շեղում, դիմացինի ասածը խեղաթյուրում են, կամ չասված բաներ մոգոնում: Մի խոսքով, Մուրադը քիչ-քիչ կատաղում ա Քանի որ ես արդեն անթույլատրելոիրեն շատ խոսացի էս թեմաներում ու ոչ մի քննարկում մեծ հաշվով չեմ տենսում, քանի որ փորձ անգամ չկա դիմացինին լսելու՝ հակառակ կողմից, լրիվ ուրիշ բաներից են խոսում, ու քանի որ էրեկվանից էս կողմ էդ պատճառով ես մեծագույն տհաճություն եմ ապրում, խնդրում եմ արգելափակել ինձ կրոն բաժնից, որովհետև ես միշտ վայելել եմ ակումբը ու ուզում եմ շարունակել վայելել:

[Sambitbaba]

Մեկը ես Հիսուսին համարում եմ գրքի պերսոնաժ։ Շերլոք Հոլմսի մասին անեկդոտ կա, թող Հիսուսի մասին էլ լինի։
Եթե դիմացինս հատուկ նշի, որ դրանից նեղվում է, էլ իրա ներկայությամբ չեմ պատմի, բայց ինչ չեմ զրկի նման կոլորիտային պերսոնաժի մասին անեկդոտ պատմելուց։

Կարծում եմ, որ հարցն այստեղ ոչ թե նեղվելը կամ չնեղվելն է, Աթեիստ ջան: Ուղղակի ընտրածդ պերսոնաժը ծաղրի համար մի քիչ այն չի էլի:
Ես էլ քեզ հետ միասին հազար ու մի օրինակներ կարող եմ բերել Աստվածաշնչից, քննադատել, փնովել, քլնգել, անեկդոտ սարքել և այլն: Բայց այդ հազար ու մի օրինակի մեջ դժվար թե կարողանամ գտնել մեկը, ինչի համար կարելի կլիներ ծաղրել Հիսուսին:

Ծաղրի արժանի է այն, ինչ դեմ է մարդկային նորմալ մտածելակերպին, դաժան է, անհամապատասխան է բարոյական նորմերին ու էլի չգիտեմ ինչ: Բայց ուզում եմ ուշադրությունդ հրավիրել այն փոքրիկ, բայց կարևոր հանգամանքի վրա, որ մարդկային՝ չի նշանակում միայն ու միայն աթեիստական ու պըրծ:

Ես, օրինակ, երբ խոսում եմ Աստվածաշնչում տեղ գրաված աղբի մասին, հիմնականում նկատի ունեմ Հին Կտակարանը: Իսկ այնտեղ Հիսուս ուղղակի չկա: Բայց միայն ես չեմ այդպիսին: Սովորաբար բոլորն էլ նկատի ունեն Հին Կտակարանը, որտեղ Հիսուս... չկա: Չէ, Հիսուս կա, բայց դա Հիսուս Նավինն է, ոչ թե Հիսուս Քրիստոս: Եթե Նավինին նկատի ունես, ես էլ դեմ չեմ, մի բան ասա՝ ծաղրենք, չնայած նրա վերաբերյալ էլ՝ առանձնապես ծաղրական ինչ-որ բան չեմ հիշում... Այ, ինձ համար տեղով տեղ անեկդոտ է, ասենք, Սամսոնը...

Բայց Հիսուս Քրիստոսի ի՞նչը ծաղրենք, Աթեիստ ջան... Ի՞նչ է արել կամ ասել այդ մարդը, ինչը կարելի է դիտել որպես բացասական, դաժան, չար և անընդունելի մարդկային նորմ:
Թույլ տուր կրկնել. համամարդկային, այլ ոչ միայն աթեիստական: Ես այդպիսի տեղ չգիտեմ, չեմ հիշում: Եթե դու գիտեսես, ցույց տուր, խնդրում եմ: Եվ շատ հնարավոր է, որ թե քլնգենք և թե ծաղրենք միասին:

Հակառակ դեպքում Քրիստոսին ծաղրելն ուղղակի կոմիլֆո չէ...

[Աթեիստ]

Քանի որ բաժնի թեմայից դուրս ա, շեղվեմ թեմայից: Կարծեմ քննարկում էինք ծաղրելը, ամիջապես սրբության մասին իմ գրածից հետո էս թեմայում հայտնվում ա Աթեիստի վերի գրառումը՝ ակնհայտ երգիծող երանգով: Ու ընդհանրապես ոնց տեսնում եմ էս երկու թեմաները աթեիստների համար քանի գնում են դառնում են ուղղակի էշը բռթելու թեմաներ: Էնքան ա իրանց ճիշտ ցույց տան, ոնց ուզում շեղում, դիմացինի ասածը խեղաթյուրում են, կամ չասված բաներ մոգոնում: Մի խոսքով, Մուրադը քիչ-քիչ կատաղում ա Քանի որ ես արդեն անթույլատրելոիրեն շատ խոսացի էս թեմաներում ու ոչ մի քննարկում մեծ հաշվով չեմ տենսում, քանի որ փորձ անգամ չկա դիմացինին լսելու՝ հակառակ կողմից, լրիվ ուրիշ բաներից են խոսում, ու քանի որ էրեկվանից էս կողմ էդ պատճառով ես մեծագույն տհաճություն եմ ապրում, խնդրում եմ արգելափակել ինձ կրոն բաժնից, որովհետև ես միշտ վայելել եմ ակումբը ու ուզում եմ շարունակել վայելել:

Տիրան ջան, կարա՞ս բացատրես, թե ինչի հիման վրա որոշեցիր, որ էն հարցը, որը ես այլ տեղերում էլ եմ տվել, ստեղ (որտեղ պարբերաբար այդ տերմինն են մեջբերում) հանկարծ դարձավ երգիծող երանգով։
Քանի մարդիկ ասում են, որ հավատում եմ Հիսուսին, ես դա հասկանում եմ։ Ես էլ ատերին հավատում եմ, բայց չեմ համարում որ իրանք անձեռնմխելի են։ Բայց հենց մեջտեղ են բերում «սրբություն» բառը, նենց տպավորություն ա, որ դա անուն եմ բերանդ փակելու համար, որտև «ո՞նց կարաս տենց բան ասես, էդի սրբություն ա»։
Սրբերը կարծեք «սուրբ գրքում» որոշակի մարդիկ էին։ Հետո եկեղեցին իրեն իրավունք վերապահեց դա դարձնել պաշտոնի պես մի բան, ու ում ուզում, հայտարարում ա սուրբ (չեմ քննարկում, արժանավոր, թե ոչ, դա կարևոր չի)։ Հաջորդ սրբին հայտարարեց ինչ որ հայֆան կենդանի, սուրբն էլ լֆիկն էր։
Փողոցային խոսակցություններոմ սրբությունների շարքում են հայտվում «ծնող» ու «մայր» հասկացությունները՝ անձերից վերացարկված։ Սա որ իմ համար լրիվ աբսուրդ ա, ասել «մերը սրբություն ա», որբ որ նախորդ օրը լուրերով նայել ես, ոնց ա մերը 2 երեխեքին սպանել։

Արդյունքում ես չեմ հասկանում էդ տերմինը։ Ես չունեմ «սրբություն», ես ունեմ լիքը հարգված ու սիրված մարդիկ, բայց նրանցից ոչ մեկն անթերի ու անսխալական չի, ոչ մեկին արգելված չի քննադատելը։ Եթե մեկն ասի որ նա խիստ սխալ բան է արել, ես ապացույց ու հիմնավորում կպահանջեմ, ոչ թե «ես վիրավորվա, իմ սրբության մասին վատ բան ասիր, արի կլնի, փորդ թափեմ»։

Կարծում եմ, որ հարցն այստեղ ոչ թե նեղվելը կամ չնեղվելն է, Աթեիստ ջան: Ուղղակի ընտրածդ պերսոնաժը ծաղրի համար մի քիչ այն չի էլի:
Ես էլ քեզ հետ միասին հազար ու մի օրինակներ կարող եմ բերել Աստվածաշնչից, քննադատել, փնովել, քլնգել, անեկդոտ սարքել և այլն: Բայց այդ հազար ու մի օրինակի մեջ դժվար թե կարողանամ գտնել մեկը, ինչի համար կարելի կլիներ ծաղրել Հիսուսին:

Ծաղրի արժանի է այն, ինչ դեմ է մարդկային նորմալ մտածելակերպին, դաժան է, անհամապատասխան է բարոյական նորմերին ու էլի չգիտեմ ինչ: Բայց ուզում եմ ուշադրությունդ հրավիրել այն փոքրիկ, բայց կարևոր հանգամանքի վրա, որ մարդկային՝ չի նշանակում միայն ու միայն աթեիստական ու պըրծ:

Ես, օրինակ, երբ խոսում եմ Աստվածաշնչում տեղ գրաված աղբի մասին, հիմնականում նկատի ունեմ Հին Կտակարանը: Իսկ այնտեղ Հիսուս ուղղակի չկա: Բայց միայն ես չեմ այդպիսին: Սովորաբար բոլորն էլ նկատի ունեն Հին Կտակարանը, որտեղ Հիսուս... չկա: Չէ, Հիսուս կա, բայց դա Հիսուս Նավինն է, ոչ թե Հիսուս Քրիստոս: Եթե Նավինին նկատի ունես, ես էլ դեմ չեմ, մի բան ասա՝ ծաղրենք, չնայած նրա վերաբերյալ էլ՝ առանձնապես ծաղրական ինչ-որ բան չեմ հիշում... Այ, ինձ համար տեղով տեղ անեկդոտ է, ասենք, Սամսոնը...

Բայց Հիսուս Քրիստոսի ի՞նչը ծաղրենք, Աթեիստ ջան... Ի՞նչ է արել կամ ասել այդ մարդը, ինչը կարելի է դիտել որպես բացասական, դաժան, չար և անընդունելի մարդկային նորմ:
Թույլ տուր կրկնել. համամարդկային, այլ ոչ միայն աթեիստական: Ես այդպիսի տեղ չգիտեմ, չեմ հիշում: Եթե դու գիտեսես, ցույց տուր, խնդրում եմ: Եվ շատ հնարավոր է, որ թե քլնգենք և թե ծաղրենք միասին:

Հակառակ դեպքում Քրիստոսին ծաղրելն ուղղակի կոմիլֆո չէ...

Փաստորեն հին կտակարանը ծաղրելը նորմալ ա՞, 0 թվից էս կողմ կամ լավ, կամ ոչի՞նչ (չնայած էս ուրիշ բանի մասին էր)։

Իսկ ես դեռ էն կարծիքին եմ, որ ակումբում ծաղրելը սենց թե նենց արգելվում ա, իսկ հումոր անելուց, եթե ուզում եմ կպնեմ քրիստոնեությանը, Հիսուսը, որպես լավ «ռասկռուտկա» արած պերսոնաժ, օպտիմալ տարբերակ ա։
Եկեղեցին էլ գիտի ինչ ա անում։ Սաղ բացասական «հերոսների» մասին լռում ա, ռասկռուկտա անում գերդրականին, ու սաղ մենակ դրա մասին գիտեն, մնացածի մասին ինչ ասես, հայերը չեն էլ ջոկի որ ՍԳ-ից ա (սուրբ գիրք)։

[Sagittarius]

Իսկ ընդհանուր առմամբ Հիսուսը կարգին մուժիկ ա եղել, առաջին պացիֆիստ հիպպին, էն էլ խեղճին ջահել-ջահել սպանին:

[Անվերնագիր]

Իսկ ընդհանուր առմամբ Հիսուսը կարգին մուժիկ ա եղել, առաջին պացիֆիստ հիպպին, էն էլ խեղճին ջահել-ջահել սպանին:

Հիսուսը էկավ ասեց. ««բեմուրազներ միքիչ իրար սիրեք, հերիք ա իրար միս ուտեք»» բռնին քցին ինստագրամ ըըը խաչեցին

[erexa]

արի հետդ չհամաձայնվեմ ու արի որոշ ժամանակով հանգիստ թողենք էս թեման (ամեն դեպքում եթե աթեիստ ենք/եք կրոնը մեզ/ձեզ ավելի քիչ պետք է հետաքրքրի ավելի անշառ ու ադրյունավետ է տիեզերքը/գիտությունը քննարկել)

Քանի, որ թեման կրոնի մասին ա, ես օրինակը բերեցի աթեիստների վրա: Դու իրավունք ունես ինձ հետ չհամաձայնվել, բայց ըստ քեզ, մարդն ինչու՞ իրավունք չունի նման կարծիք հայտնի:

[Sagittarius]

Քանի, որ թեման կրոնի մասին ա, ես օրինակը բերեցի աթեիստների վրա: Դու իրավունք ունես ինձ հետ չհամաձայնվել, բայց ըստ քեզ, մարդն ինչու՞ իրավունք չունի նման կարծիք հայտնի:

որովհետև դա արդեն մարդու նկատմամբ ուղղակի ֆիզիկական ագրեսիայի կոչ, ցանկություն ա... ատելության քարոզում ա, որի ոչ միայն բանական, այլև իրավական իրավունք նա չունի:

[Chuk]

Երեխա ջան, ուզենք թե չուզենք, մշտապես լինելու ա խոսքի ազատության սահմանափակում, որովհետև դրա անհրաժեշտությունը կա: Որովհետև եթե խոսքի ազատություն ասելով հասկանում ենք մտքին եկածը ասելը, ապա դա բերում ա լիքը տգեղ ու տհաճ երևույթների:

Օրինակ, 24 տարեկան տղաներ, ընկերներ: Առաջին Անգամ Սերգոն գնում ա Համոյի տուն՝ իր մտերիմ ընկերոջ: Համոյի քույրը բերում է սուրճ: Սերգոն Համոյի քրոջ դուրս գալուց հետո ասում է իր մտքին եկածը.
- Քուրդ էս ի՞նչ ծիտ էր, ուզում եմ հետը քնեմ:
Սրան հաջորդում ա արդեն գործողության ազատություն. Համոն ջարդում է Սերգոյի գլուխը:

Ծայրահե՞ղ օրինակ էր: Ոչ այնքան, ավելի ծայրահեղներն էլ կարելի է մտածել: ՓՈխարենը օգնում է հասկանալ, որ միշտ էլ կան դեպքեր, երբ մտքիդ եկածը չպետք է ասես: Օրինակս եղած քննարկումների որևէ դրվագի անալոգ չէր, այլ ընդամենը օրինակ՝ ասելիքս ցույց տալու համար: