Պարանորմալ երևույթներ

[Alphaone]

Ալֆա ջան, երևույթները բացատրվեն կամ չբացատրվեն գիտականորեն, օբյեկտիվորեն գոյություն ունեն ու մենք պետք ա դրանց հետ հաշվի նստենք ու ընդունենք դրա գոյությունը… օրինակ՝ գրավիտացիայի բացատրությունը լինի թե չլինի մենք միևնույնն ա տուն սարքելուց կան ցատկելուց հաշվի ենք առնում ու համապատասխան միջոցներ ենք ձեռք առնում… շատ մարդիկ դրա գիտական բացատրությունը չգիտեն, բայց հաշվի են առնում՝ բնազդորեն… իսկ պարանորմալները, ասենք տելեպատիան, եթե մենք բացատրություն չունենք, ապա հաշվի չենք կարող առնել… ո՞նց ես պատկերացնում տելեպատիայի հաշվի առնելը՝ "աման, չմտածեմ, հանկարծ միտքս կկարդա՞", թե՞ "ա՜խ, սելֆոնս մռացա տանը, թու՜… լավ ոչինչ տելեպատիայով կասեմ ինչ պետքն ա" … անգամ եթե ընդունեմ որ որոշ մարդիկ ունեն նման կարողություն, միևնույնն ա դա հիմք չի տալիս տելեպատիան որպես անժխտելի փաստի գոյություն ընդունել…

պարանորմալի միակ բնորոշ գիծն էն ա որ երևույթը պատմվում ա անհայտը միստիկայով փախարինելով… այսինքն քանի որ չենք հասկացել ուրեմն մի խորհրդավորություն կա մեզնից դուրս և դա արվում ա ինչ որ նպատակի համար որը մենք չենք հասկանում, կամ հասկանում ենք…

Մեֆ, էդպես միանշանակ չի, մենք մեր գիտակցության ու մարմնի բոլոր հնարավորությունները չենք օգտագործում, բայց նույն բնազդաբարով զգում ենք, մարդիկ չգիտեն, թե գրավիտացիան ինչ ա, բայց ծնված օրվանից իրենց կաշվի ու ոչ միայն կաշվի վրա էդ գրավիտացիան զգում են, իսկ կան բաներ, որ էլի գոյություն ունեն, բայց մենք մեր կաշվի վրա չենք զգում, ինչը չի նշանակում, որ դրանք չկան:

[Mephistopheles]

Ռետուշ իհարկե կա, Բյուր ջան: Ասածներիդ մեջ տրամաբանություն չկա (կրկնում եմ, սա միայն Ուլուանայի դեպքի մասին է, իզուր հետս կռիվ չտաս ու գործ չսարքես) Դու նույնիսկ Գալին չհամոզեցիր, ուր մնաց ինձ համոզես...

Սամ, կա…

[StrangeLittleGirl]

Մեֆ, էդպես միանշանակ չի, մենք մեր գիտակցության ու մարմնի բոլոր հնարավորությունները չենք օգտագործում, բայց նույն բնազդաբարով զգում ենք, մարդիկ չգիտեն, թե գրավիտացիան ինչ ա, բայց ծնված օրվանից իրենց կաշվի ու ոչ միայն կաշվի վրա էդ գրավիտացիան զգում են, իսկ կան բաներ, որ էլի գոյություն ունեն, բայց մենք մեր կաշվի վրա չենք զգում, ինչը չի նշանակում, որ դրանք չկան:

Ալֆ, դա բնազդ չի, դա պրոպրիոցեպտոր կոչվող ռեցեպտորներով ենք զգում, որոնք տեղակայված են մկաններին ու ոսկրերին, ընկալում են գրավիտացիան, մարմնի դիրքը տարածության մեջ և այլ բարդ-բարդ երևույթներ:

[Alphaone]

Ալֆ, դա բնազդ չի, դա պրոպրիոցեպտոր կոչվող ռեցեպտորներով ենք զգում, որոնք տեղակայված են մկաններին ու ոսկրերին, ընկալում են գրավիտացիան, մարմնի դիրքը տարածության մեջ և այլ բարդ-բարդ երևույթներ:

ախր ես Մեֆի մեջբերմանն էի իր բառերով պատասխանել

[Sambitbaba]

Հա, էսօր գիտությունը նրան ա հասել, որ ուղեղում առաջացած մտքերը նկարում ա, ինչից ես խաբար: Պառկում ես սկաների մեջ, ինչ-որ բան ես մտածում, ուղեղիդ մեջ մի հատ լամպոչկա ա վառվում, էդ լամպոչկան էլ գիտնականները հետազոտում են:

Խաբար չեմ, ճիշտ ես: Դե, նախնադարյան մարդ եմ... Լավ նորություն ասեցիր գիտության նվաճումների մասին: Նույնիսկ անձնական ուրախություն պատճառեցիր:
Որովհետև այն ժամանակ (ջահել, ոչ նախնադարյան վախտերս), երբ առաջին անգամ լսեցի, որ միտքը` ֆիզիկական է, - ասացի, որ եթե միտքը ֆիզիկիական է, ուրեմն այն կարելի է նկարել:
Այն ժամանակ դու երևի դեռ չկայիր, Բյուր ջան: Իսկ գյուտը` հետաքրքիր է, - կա՞ր...

Եթե չկար, ստացվում է, որ դու կարծում ես, թե ես քո հետևում եմ, իսկ ինձ պետք է առջևումդ փնտրել...

[Sambitbaba]

Մեֆ, էս ի՞նչ խաբար ա էսօր համակարծիք ենք

Իմ կենացը պիտի խմեք...

[StrangeLittleGirl]

Խաբար չեմ, ճիշտ ես: Դե, նախնադարյան մարդ եմ... Լավ նորություն ասեցիր գիտության նվաճումների մասին: Նույնիսկ անձնական ուրախություն պատճառեցիր:
Որովհետև այն ժամանակ (ջահել, ոչ նախնադարյան վախտերս), երբ առաջին անգամ լսեցի, որ միտքը` ֆիզիկական է, - ասացի, որ եթե միտքը ֆիզիկիական է, ուրեմն այն կարելի է նկարել:
Այն ժամանակ դու երևի դեռ չկայիր, Բյուր ջան: Իսկ գյուտը` հետաքրքիր է, - կա՞ր...

Եթե չկար, ստացվում է, որ դու կարծում ես, թե ես քո հետևում եմ, իսկ ինձ պետք է առջևումդ փնտրել...

Հա, Սամ ջան, [այստեղ կարող է լինել Սամի արտահայտությունը] ունակություններդ էին, որ ասեցիր: Ստեղ հետ ու առաջի հարց չի, ստեղ անելու, ոչ թե ասելու հարց ա: Ասեցիր, է նկարեիր: Ասել սաղն էլ կարան:

[Mephistopheles]

Մեֆ, էդպես միանշանակ չի, մենք մեր գիտակցության ու մարմնի բոլոր հնարավորությունները չենք օգտագործում, բայց նույն բնազդաբարով զգում ենք, մարդիկ չգիտեն, թե գրավիտացիան ինչ ա, բայց ծնված օրվանից իրենց կաշվի ու ոչ միայն կաշվի վրա էդ գրավիտացիան զգում են, իսկ կան բաներ, որ էլի գոյություն ունեն, բայց մենք մեր կաշվի վրա չենք զգում, ինչը չի նշանակում, որ դրանք չկան:

մենք ինչքան էլ օգտագործենք մեր մարմնի հնարավորությունները, միևնույնն է դրանք սահմանափակ են ուղղակի սահմանը շատ հեռու ա…

երևույթները կան ուղղակի դրանց նկարագիրն ա որ ենթադրում ա որոշակի բացատրություն կամ չբացատրություն և նպատակ… այսինքն հենց սկզբից արդեն միստիկ ա մատուցվում ու խորհրդավոր, երբեմն էլ անբացատրելի նպատակ ա առաջարկվում… դրա համար էլ, եթե ուշադիր լինենք, ապա բացատրություննրը հիմնականում նախ հետախուզական են և ապա փորձ ա արվում գիտականորեն հիմնավորել…

օրինակ, Ուլուանայի նկարի դեպքը… էդ մարդը բողոքել ա՞, թե ուր ա կնոջ գլուխը… եթե բողոքել ա իրան ի՞նչ են ասել… եթե պրոֆեսիոնալ նկարիչ չի, բա ի՞նչ ա մասնագիտությամբ… էս հարցերը կարամ տամ… ես չեմ կարա հարցնեմ, իրա տատիկը երբ ա մահացել, իրանց տանո ոգիներ կան թե չէ, էդ աղջիկն ի՞նչ չարություն ա արել…

[Sambitbaba]

եթե օբյեկտիվ չի, դու չես կարող բանավիճել… որև քո համար, Նիկոլայ Ռերիխի համար դա ճիշտ ա, ինձ համար ոչ… իսկ ոնց որ դու ես ասում, ամեն մարդ ունի իր ճշմարտությունը… ուրեմն էլ ի՞նչ ենք վիճելու…

Օբյեկտիվ ա, Մեֆ ջան: Ամենն, ինչ պատմել եմ, հարյուր տոկոսանոց օբյեկտիվ ա: Կոնկրետ ինձ հետ կատարված, հատ-հատ օբյեկտիվ ճշմարտություններ:
Կարող ենք բանավիճել:
Խնդրեմ:

[Գալաթեա]

Սամ ջան, զուտ Ուլուի պատմածի մեջ ինձ համար իսկապես պարանորմալ չկա։ Ես համոզված եմ, որ աղջկա գլխի բացակայությունը ռացիոնալ բացատրություն ունի։ Պարզապես մեր՝ այն չիմանալը միստիցիզմ ա տալիս էդ պատմությանը։
Ինձ համար շատ ավելի անբացատրելի ա օրինակ էն, թե ոնց էր յոթ տարի առաջ մամայիս սիրտը ուժեղ ծակել սկսել հենց էն ժամանակ, երբ իր երկու տարեկան թոռնիկը Ռուսաստանում խեղդվելուց մի կերպ էր փրկվելուց եղել։
Կամ նույն մամայիս նույն սիրտը ինչի էր սկսել անտանելի ուժեղ ցավալ, երբ ինձ հետ, մոտ տարիուկես առաջ մի շատ վատ բան էր կատարվում։
Հիմա օրինակ ստամոքսիս ցավից մեռնում եմ։ Դեղ էլ չեմ կարա խմեմ։ Մի երկու հոգով միացեք, պարանորմալվեք, թող անցնի էլի ցավը։

[Sambitbaba]

Սամ, ես էդ անուններով կոչում եմ ձեր բոլոր տեսակի պարանորմալ բացատրությունները: Չգիտեմ, ձեր շկոլաներն առանձին-առանձին չեմ ուսումնասիրել, որ իմանամ՝ որին եք հավատում, բայց դե էդ անդրշիրիմյան կյանքերի տեղում կարող ես տեղադրել այն, ինչով ինքդ կուզեիր բացատրել: Ինձ լրիվ մեկ ա:

Ես էլ` բոլոր նեղաչքներին "ուզբեկ" եմ ասում. ինչ նման ենք իրար, Բյուր ջան...

Բայց որոշակի պրոգրես, այնուամենայնիվ, սկսեցինք ապրել: Տես արդեն համաձայնվեցիր, որ ես մի հատ չեմ. արդեն սկսել ես հետս բազ... չէ`հոգնակիով խոսել...


Հ.Գ. Ժողովուրդ, մի տեսակ կանխազգացում մտավ մեջս, որ շուտով էս ասածս բազմատարածքայնությունը հաստատվելու է գիտականորեն: Եկե՛ք առաջ ընկնենք գիտության մեջ ու մի նոր քերականական տերմին ավելացնենք, ի՞նչ կասեք.
Եզակի
Հոգնակի
Բազմակի

Հը՞ն...

[Sambitbaba]

Չէ, ես մտքերս ձևակերպելու տաղանդ չունեմ, ախր նույնն եմ ասում, եթե չլիներ քվանտային ֆիզիկան, լիքը բաներ աբրա-կադաբրա կլինեին, մինչդեռ լիքը աբրա-կադաբրայություններ անգամ քո օրինակ բերած մեխանիկայով էլ են բացատրվում:
Իմ ամողջ ասածն էն ա, որ.
1. Գոյություն ունի մեր գիտակցությունից անկախ իրականությունն իր օրինաչափություններով:
2. Գոյություն ունի իրականության աննշան տոկոսը, որ մենք ուսումնասիրել ենք, ընկալել մեր զգայարանների միջոցով, վերլուծել (թե մեր կարդացածը, սովորածը, թե մեր անձնական փորձը ներառյալ)
3. Գոյություն ունի մեր գիտակցությունից անկախ իրականության էն հատվածը, որ մենք կամ չենք կարող ընկալել մեր զգայարանների միջոցով, կամ միայն երբեմն ենք կարող ընկալել, կամ կարող ենք ընկալել, բայց չենք կարող մեր պահի գիտական մտքի ու մեր սեփական գիտելիքների տեսանկյունից բացատրել:

Հիմա ամբողջ ասածս այն ա, որ էս երրորդն էլ հենց կոչում ենք պարանորմալ, թեև լավ էլ նորմալ երևույթներ են, որ ի վիճակի չենք հասկանալ: Մենք մեր զգայարաններից ու գիտելիքներից դուրս իրականությունը փորձում ենք նեղացնել մեր զգացածի ու իմացածի սահմանների մեջ խցկել, փոխանակ մեր զգացածն ու իմացածն ընդարձակենք: Կամ ընդհանրապես գերադասում ենք հերքել, որ հանկարծ հիմար չերևանք:

Վերջապես գտնվեց մեկն, ով ասում է այն, ինչ ես էլ եմ փորձում ասել այսքան ժամանակ:
Տե՜ր Աստված, կամ մեկնումեկը, - էնպես արեք, որ գոնե մեզանից մեկին լսեն...

Չէ՞, Ալֆա ջան...

[Sambitbaba]

Ալֆ, լավ չես դասակարգել, որովհետև, օրինակ, կա մագնիսական դաշտ, որը մենք չենք կարող մեր զգայարաններով ֆիքսել, բայց համապատասխան սարքերով կարելի ա հայտնաբերել, կարելի ա ուսումնասիրել: Այսինքն, ըստ էության մեր գիտակցությունից անկախ իրականություն ա իրա օրինաչափություններով, բայց մենք դա հասկանում ենք ոչ մեր զգայարաններով: Ու, ի դեպ, էդ մագնիսական դաշտը լիքը պարանորմալ բաներ կարա անի, ընդհուպ մինչև Բերմուդյան եռանկյունու դեպքերը: Բայց դե դա մագնիսական դաշտ չի, պարանորմալ ա

Իսկ "մագնիսական մրրիկներ" հասկացողությունը մի՞թե գիտական չէ, որը մենք շատ էլ լավ ֆիքսում ենք մեր զգայարաններով ու Աստված գիտի, թե ինչպես ենք մեզ զգում այդ մրրիկների ժամանակ...

[Alphaone]

Վերջապես գտնվեց մեկն, ով ասում է այն, ինչ ես էլ եմ փորձում ասել այսքան ժամանակ:
Տե՜ր Աստված, կամ մեկնումեկը, - էնպես արեք, որ գոնե մեզանից մեկին լսեն...

Չէ՞, Ալֆա ջան...

Սամ, քեզ չգիտեմ ոնց, ինձ լսում են ու սխալ հասկանում երևի ձեռագիրս լավը չի

[Sambitbaba]

Ալֆա ջան, երևույթները բացատրվեն կամ չբացատրվեն գիտականորեն, օբյեկտիվորեն գոյություն ունեն ու մենք պետք ա դրանց հետ հաշվի նստենք ու ընդունենք դրա գոյությունը… օրինակ՝ գրավիտացիայի բացատրությունը լինի թե չլինի մենք միևնույնն ա տուն սարքելուց կան ցատկելուց հաշվի ենք առնում ու համապատասխան միջոցներ ենք ձեռք առնում… շատ մարդիկ դրա գիտական բացատրությունը չգիտեն, բայց հաշվի են առնում՝ բնազդորեն… իսկ պարանորմալները, ասենք տելեպատիան, եթե մենք բացատրություն չունենք, ապա հաշվի չենք կարող առնել… ո՞նց ես պատկերացնում տելեպատիայի հաշվի առնելը՝ "աման, չմտածեմ, հանկարծ միտքս կկարդա՞", թե՞ "ա՜խ, սելֆոնս մռացա տանը, թու՜… լավ ոչինչ տելեպատիայով կասեմ ինչ պետքն ա" … անգամ եթե ընդունեմ որ որոշ մարդիկ ունեն նման կարողություն, միևնույնն ա դա հիմք չի տալիս տելեպատիան որպես անժխտելի փաստի գոյություն ընդունել…

պարանորմալի միակ բնորոշ գիծն էն ա որ երևույթը պատմվում ա անհայտը միստիկայով փախարինելով… այսինքն քանի որ չենք հասկացել ուրեմն մի խորհրդավորություն կա մեզնից դուրս և դա արվում ա ինչ որ նպատակի համար որը մենք չենք հասկանում, կամ հասկանում ենք…

Ինձ թվում է, Գալն այսպես կդներ հարցը.

"Մեֆ, իսկ եթե, ասենք, հարյուրից մեկը, չէ` միլիոնից մեկը, - ունի այդ կարողությունը, - մի՞թե դա անժխտելի փաստ չի, որ նա ունի այդ կարողությունը":


Հ.Գ. Գալ ջան, կներես, եթե սխալ եմ և անտեղի հոլովեցի անունդ: Երևի կարոտել եմ, դրանից է...