4 ամիս անց գրեմ 4 ամիսների ընթացքում առաջին ստացած տպավորությունների մասին:
Կգրեմ Հովոյի մասին, ոչ թե Դարքի:
Չգիտեմ որտեղից սկսեմ:

Երևի ընկերականից: Կարծում եմ ընկերներին հեշտ է կարողանում փոխել, հեշտ է կարողանում ընկերանալ, բավականին խանդոտա, խանդն էլ տարածվումա նաև ընկերների վրա:
Շուտա ոգևորվում ինչ-որ մտքով ու էդ պատճառով հեշտա սխալներ գործում: Նույն կերպ կարող է նոր ընկեր ունենալ ու մոռանալ մեկ այլի մասին: Իր համար նորից լավը չկա

երևի:
Չափից շատ հետաքրքրասեր: Հնարավորա չի կառավարում հետաքրքրասիրության մակարդակը ու անկախ իրենիցա քրքրում ինչ-որ հարց…
Օրինակ սենց մի խոսակցություն.
- Վիստ, էսօր գալու՞ ես հանդիպման
- Հա… ճանապարհին էլ պետքա մտնեմ *** իրա մոտ
- Խի՞, ինչ կա
- Դե ըտեղա աշխատում, համ էլ պետքա դիսկ տամ
- Հա՞, էդ որտեղա
- Էսինչ տեղը
- Որպես ի՞նչա աշխատում
- Որպես օգնական
- Բա ի՞նչ դիսկա
- Երգի
- Ի՞նչ երգ
- Ռոք
- Հա՞, ես ռոք սիրում եմ: Ի՞նչ խումբա
- Էսինչ խումբնա
- Բա կտա՞ ես էլ լսեմ
- Դե որ ուզես, կտա
Օրինակ, եթե իրեն հետաքրքրումա թե ես ինչու եմ ամբողջովին սև հագնվել, բայց չի ցանկանում հարցնել ինչ-ինչ պատճառներով, ինքը ինչ-որ պահը կարա օգտագործի էդ «սևի» հարցը թեկուզ աննշան օգտագործելու համար: Ասենք ես կասեմ.
- Շատ շոգա
Ինքն էլ՝ - Տենց ես հագնվել, դրա համարա շոգ. չնայած իրականում դա չէր ուզենա ասեր…
Կարող է հեշտ ընկնել այլ մարդու ազդեցության տակ՝ առանց դա զգալու: Ազդեցությունն էլ պարտադիր չի, որ վատը լինի: Կարողա օգտագործի իր համար համակրելի կամ մոտիկ մարդու (կամ նրա ում ցանկանումա մոտիկ համարել, նմանվել, շփվել) բառապաշարը, բնավորության որոշակի գծեր:
Տպավորությունները՝ հիմնականում բացասական: Թեկուզ հենց քո մոտ, ինձ համար մեծ մինուսներից էնա, որ ուզածդ հենց երեսին չես ասում, իսկ ես սիրում եմ, երբ ասում են:
Սորրի, ես վատատես եմ:
Նման ես Հովոներին:

Էջանիշներ